اکثر نا آرامی های کشور افغانستان ریشه در حرص و طمع بیش از حد افراد دارد. زیرا کمتر از صفت قناعت برخوردارند، این مرض به کثرت بین مردم دیده می شود در حالی که از پیامدهای خطر ناک آن غافل هستند.
این مطلب را داکتر ایاز نیازی امام جمعه شرق کابل در خطبه های نماز جمعه این هفته عنوان کرد و افزود: پیامبر(ص) گفته است اگر انسان صاحب دو مخزن و منبع طلا و نقره هم باشد به آن قناعت نمی کند و تقاضای سومی نیز دارد. زیرا خداوند در قرآن کریم فرموده است: من انسان را حریص خلق کردم. یعنی این صفت در وجود انسان است مگر اینکه نفسش را مهار کند و از این صفت رذیله نجات پیدا کند.
او گفت: مرض حرص خطرناک و کشنده است و انسان حریص هیچگاه سیر نمی شود و همیشه فقیر است، تنها چیزی که شکم انسان حریص را پر می کند، خاک قبر است.
به باور نیازی، آنچه امروز از افغانستان در انظار جهانیان جلوه کرده است به عنوان کشور فقیر و تهی دست، نیز ریشه در مرض حرص دارد.
به گفته او، این بجا نیست که بگوییم همه مردم افغانستان فقیر هستند و یا این کشور محتاج است، زیرا ممکن است امروز در همین شهر کابل کسانی وجود داشته باشند که بیش از بیست تعمیر دارند و میلیون ها دالر در بانک ها و به صدها جریب زمین را غصب کرده باشند و هر روز درصدد افزودن بر آن نیز می باشند، پس با این حال می توان گفت که سرمایه مردم افغانستان به دست عده ی از انسان های مریض قرار دارد، والا این کشور فقیر نیست.
نیازی در ادامه گفت: انسان حریص احساس اسلامیت و انسانیت را از دست داده و آنچنان به دنیا می چسبد که گویا نه حسابی است و نه قیامتی، زیرا کسی که به قیامت ایمان داشته باشد در این موقف قرار نمی گیرد.
او گفت: امروز مارکیت های طلا به نام های مختلف نام گذاری می شود، اما مالک اصلی مفقود است و به نام های مستعار وجود دارد که صاحبان اصلی برای به دست آوردن بیشتر تلاش های شبانه روزی دارند. در حالیکه عده ی از فقر و نا توانی درحال از بین رفتن هستند.
به گفته این عالم دینی، حرص مرضی است که انسان را به تدریج از بین می برد. زیرا میکروب این مرض حتی باچشم مسلح دیده نمی شود، مگر با میکروسکوب دین و قرآن، زیرا پرده های سیاه بالای قلب انسان متراکم شده و او را از همه چیز دور کرده و تمام هم وغم او سر مایه و پول است.
نیازی گفت، آدم حریص وجدان و انسا نیت را از دست می دهد و مالی که از راه حرص به دست آورده، همه چیز او را گرفته است.
او به روایتی از رسول اکرم (ص) ااشاره کرد و گفت: آن حضرت می فرماید: کامیاب شد کسی که اسلام را اختیار کرد و به قدر نیازمندی رزق به او داده شد و خداوند به او قناعت داد.
به گفته او کسانی را که خداوند قناعت داده است، عزت نیز داده است. زیرا آزادی و قناعت از دیدگاه اسلام گنج و نعمت بزرگی است که سلطان با شمشیر نمی تواند به دست بیاورد بلکه تنها از راه مبارزه با نفس میسر است.
مرض حرص همانگونه که ایمان انسان را از بین می برد، باعث مرضهای روانی نیز می شود، انسان های هستند که از نگاه مادی هیج مشکلی ندارند، اما صحت خود را از دست می دهند، علت اصلی این است که راه جمع آوری مال حرص طمع است، نه قناعت.
پیامبر بزرگوار اسلام(ص) در حدیث دیگری می گوید: انسان پیر می شود، اما دو چیز در وجود او جوان می شود، یکی حرص به مال و دیگر به طولانی شدن عمر. این در حالی است که هیچ چیز انسان را از مرگ نجات داده نمی تواند و او بیجا و بیهوده چنین انتظار دارد و تنها حب دنیا اورا فریب داده و به زندگی دوامدار امیدوار ساخته است.
اکثر دعواها امروز بواسطه حرص و وابستگی به دنیا به ناحق فیصله می شود و انسان ها دست به هرگونه پستی و رذالت می زنند تا درهم و دیناری بیشتری به دست آورد.
آقای نیازی گفت: پیامبر(ص) می فرماید: من دعواها را براساس دلایل ظاهری فیصله می کنم، اما کسانیکه حرص بر او غلبه کرده است و به ناحق برنده دعوا می شود، مطمئن باشد آنچه را بدست می آورد پاره از آتشی بیش نیست.
نیازی در پایان علاوه کرد: در افغانستان متاسفانه کم افرادی پیدا می شوند که قناعت داشته باشند در حال که قناعت باعث تقویت ایمان می شود و شخص قانع از خود مطمئن تر در روی زمین کسی را پیدا نمی کند.
پیامبر(ص) نیز گفته است، توانگری به سرمایه گزاف نیست، بلکه بهترین سرمایه دار کسی است که نفس او در کنترلش است و آنچه را خداوند روزی اش کرده است به آن قناعت دارد.
این مطلب را داکتر ایاز نیازی امام جمعه شرق کابل در خطبه های نماز جمعه این هفته عنوان کرد و افزود: پیامبر(ص) گفته است اگر انسان صاحب دو مخزن و منبع طلا و نقره هم باشد به آن قناعت نمی کند و تقاضای سومی نیز دارد. زیرا خداوند در قرآن کریم فرموده است: من انسان را حریص خلق کردم. یعنی این صفت در وجود انسان است مگر اینکه نفسش را مهار کند و از این صفت رذیله نجات پیدا کند.
او گفت: مرض حرص خطرناک و کشنده است و انسان حریص هیچگاه سیر نمی شود و همیشه فقیر است، تنها چیزی که شکم انسان حریص را پر می کند، خاک قبر است.
به باور نیازی، آنچه امروز از افغانستان در انظار جهانیان جلوه کرده است به عنوان کشور فقیر و تهی دست، نیز ریشه در مرض حرص دارد.
به گفته او، این بجا نیست که بگوییم همه مردم افغانستان فقیر هستند و یا این کشور محتاج است، زیرا ممکن است امروز در همین شهر کابل کسانی وجود داشته باشند که بیش از بیست تعمیر دارند و میلیون ها دالر در بانک ها و به صدها جریب زمین را غصب کرده باشند و هر روز درصدد افزودن بر آن نیز می باشند، پس با این حال می توان گفت که سرمایه مردم افغانستان به دست عده ی از انسان های مریض قرار دارد، والا این کشور فقیر نیست.
نیازی در ادامه گفت: انسان حریص احساس اسلامیت و انسانیت را از دست داده و آنچنان به دنیا می چسبد که گویا نه حسابی است و نه قیامتی، زیرا کسی که به قیامت ایمان داشته باشد در این موقف قرار نمی گیرد.
او گفت: امروز مارکیت های طلا به نام های مختلف نام گذاری می شود، اما مالک اصلی مفقود است و به نام های مستعار وجود دارد که صاحبان اصلی برای به دست آوردن بیشتر تلاش های شبانه روزی دارند. در حالیکه عده ی از فقر و نا توانی درحال از بین رفتن هستند.
به گفته این عالم دینی، حرص مرضی است که انسان را به تدریج از بین می برد. زیرا میکروب این مرض حتی باچشم مسلح دیده نمی شود، مگر با میکروسکوب دین و قرآن، زیرا پرده های سیاه بالای قلب انسان متراکم شده و او را از همه چیز دور کرده و تمام هم وغم او سر مایه و پول است.
نیازی گفت، آدم حریص وجدان و انسا نیت را از دست می دهد و مالی که از راه حرص به دست آورده، همه چیز او را گرفته است.
او به روایتی از رسول اکرم (ص) ااشاره کرد و گفت: آن حضرت می فرماید: کامیاب شد کسی که اسلام را اختیار کرد و به قدر نیازمندی رزق به او داده شد و خداوند به او قناعت داد.
به گفته او کسانی را که خداوند قناعت داده است، عزت نیز داده است. زیرا آزادی و قناعت از دیدگاه اسلام گنج و نعمت بزرگی است که سلطان با شمشیر نمی تواند به دست بیاورد بلکه تنها از راه مبارزه با نفس میسر است.
مرض حرص همانگونه که ایمان انسان را از بین می برد، باعث مرضهای روانی نیز می شود، انسان های هستند که از نگاه مادی هیج مشکلی ندارند، اما صحت خود را از دست می دهند، علت اصلی این است که راه جمع آوری مال حرص طمع است، نه قناعت.
پیامبر بزرگوار اسلام(ص) در حدیث دیگری می گوید: انسان پیر می شود، اما دو چیز در وجود او جوان می شود، یکی حرص به مال و دیگر به طولانی شدن عمر. این در حالی است که هیچ چیز انسان را از مرگ نجات داده نمی تواند و او بیجا و بیهوده چنین انتظار دارد و تنها حب دنیا اورا فریب داده و به زندگی دوامدار امیدوار ساخته است.
اکثر دعواها امروز بواسطه حرص و وابستگی به دنیا به ناحق فیصله می شود و انسان ها دست به هرگونه پستی و رذالت می زنند تا درهم و دیناری بیشتری به دست آورد.
آقای نیازی گفت: پیامبر(ص) می فرماید: من دعواها را براساس دلایل ظاهری فیصله می کنم، اما کسانیکه حرص بر او غلبه کرده است و به ناحق برنده دعوا می شود، مطمئن باشد آنچه را بدست می آورد پاره از آتشی بیش نیست.
نیازی در پایان علاوه کرد: در افغانستان متاسفانه کم افرادی پیدا می شوند که قناعت داشته باشند در حال که قناعت باعث تقویت ایمان می شود و شخص قانع از خود مطمئن تر در روی زمین کسی را پیدا نمی کند.
پیامبر(ص) نیز گفته است، توانگری به سرمایه گزاف نیست، بلکه بهترین سرمایه دار کسی است که نفس او در کنترلش است و آنچه را خداوند روزی اش کرده است به آن قناعت دارد.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
