همزمان با افتتاح پروژه تاپی یا پایپلان گاز، میان کشورهای ترکمنستان،
افغانستان، پاکستان وهند، نا امنیها در ولایات غربی کشور شدت گرفته است.
نهادهای جامعه مدنی افغانستان از تشدید نا امنیها درکشور، به خصوص
ولایات غربی نگران هستند و میگویند با وجود اینکه پروژه تاپی یک پروژه
مهم اقتصادی برای افغانستان و کشورهای منطقه می باشد، اما حملات پی در پی گروه طالبان در ولایاتی که قرار است خط لوله گاز از آنجا عبور کند
نگرانی های زیادی را بوجود آورده است.
سید ناصر موسوی رییس شبکه نهاد های جامعه مدنی افغانستان در گفتگو با آوا، گفت: نا امنیها در ولسوالی های گرشک، نادعلی و سقوط ولسوالی سنگین به دست گروه طالبان، بی ارتباط به پروژه تاپی نیست.
به عقیده وی، نا امنی در این ولایات، دست آورد افغانستان را نسبت به پروژه تاپی سبوتاج کرده و افکارعامه را به سوی قدرت گرفتن طالبان جلب کرده است.
موسوی به عواملهای دیگری نا امنی در کشور نیز اشاره کردو گفت: عوامل
دیگری افزایش نا امنی ها به خصوص در ولایات غربی، این است که همزمان با آغاز گفتگو های صلح میان دولت و مخالفین مسلح بی ثباتی اوج گرفته است، این به این معنی است که هرطرف که بیشتر از مانورها و قدرت نظامی در صحنه جنگ و صلح برخوردار باشد امتیازات بیشتری را بدست می آورد و به همین دلیل گروه طالبان در این اواخر چنگ و دندان نشان می دهد.
به گفته او، تحرک طالبان به پشتبانی پاکستان در این اواخر، بیانگر این واقعیت است که این گروه و تمویل کنند گان آن تلاش دارند که در میز مذاکره، امتیازات بیشتری را از حکومت افغانستان و کسانی که دخیل در قضیه هستند کسب نماید.
از سوی هم به گفته موسوی، قدرت گرفتن داعش در افغانستان سبب ضعف گروه طالبان شده است، لذا تلاش دارند تا یک مانور نشان داده و خود را به عنوان یک جریان تعیین کننده و موثر در منطقه نشان بدهند.
از طرفی هم به گفته این فعال مدنی، ضعف دولت باعث شده است که ولسوالی ها، یکی پس از دیگری به دست گروه طالبان سقوط کند و تلفات نیروهای امنیتی بالا برود و روحیه ارتش افغانستان در برابر مخالفین مسلح ضعیف شود.
این درحالی است که به گفته او، افغانستان با ایالات متحده امریکا قرارداد
امنیتی امضا کرده و ۹ پایگاه نظامی به سر بازان کاخ سفید داده است، بنا براین اگر وضعیت امنیتی درکشور روز بروز وخیمتر شود، مفاد این قرار داد
چه خواهد بود؟ اگر قرار باشد ولسوالی ها و ولایت افغانستان یکی پس از دیگری به دست گروه طالبان سقوط کند، بدون تردید این قرارداد مفهومی نخواهد داشت.
این فعال مدنی در ادامه سخنان خود افزود: در چنین شرایطی، حکومت افغانستان پیش از اینکه به داشته های خود متکی باشد، بیشتر به همکاری های کشورهای غربی و در راس آن امریکا و همچنان کشورهای منطقه به خصوص پاکستان خوشبین است.
به باور موسوی، تا زمانی که دولت افغانستان نتواند برتری نظامی خود را
برطالبان ثابت کند و همچنین فشاری از سوی کشورهای منطقه بالای پاکستان صورت نگیرد، تلاش یکجانبه افغانستان در آوردن صلح مثمر ثمر نخواهد بود.
از جانب هم به گفته او، گروه طالبان برای پاکستان اهمیت خاصی دارد که اگر امر دایر شود بین اینکه پروژه تاپی تکمیل شود که مسئله اقتصادی است یا گروه طالبان باقی بماند که یک ابزار سیاسی است، یقیناً پاکستان گروه طالبان را انتخاب خواهد کرد، زیرا عمق استراتیژی پاکستان موجودیت این گروه است.
افغانستان، پاکستان وهند، نا امنیها در ولایات غربی کشور شدت گرفته است.
نهادهای جامعه مدنی افغانستان از تشدید نا امنیها درکشور، به خصوص
ولایات غربی نگران هستند و میگویند با وجود اینکه پروژه تاپی یک پروژه
مهم اقتصادی برای افغانستان و کشورهای منطقه می باشد، اما حملات پی در پی گروه طالبان در ولایاتی که قرار است خط لوله گاز از آنجا عبور کند
نگرانی های زیادی را بوجود آورده است.
سید ناصر موسوی رییس شبکه نهاد های جامعه مدنی افغانستان در گفتگو با آوا، گفت: نا امنیها در ولسوالی های گرشک، نادعلی و سقوط ولسوالی سنگین به دست گروه طالبان، بی ارتباط به پروژه تاپی نیست.
به عقیده وی، نا امنی در این ولایات، دست آورد افغانستان را نسبت به پروژه تاپی سبوتاج کرده و افکارعامه را به سوی قدرت گرفتن طالبان جلب کرده است.
موسوی به عواملهای دیگری نا امنی در کشور نیز اشاره کردو گفت: عوامل
دیگری افزایش نا امنی ها به خصوص در ولایات غربی، این است که همزمان با آغاز گفتگو های صلح میان دولت و مخالفین مسلح بی ثباتی اوج گرفته است، این به این معنی است که هرطرف که بیشتر از مانورها و قدرت نظامی در صحنه جنگ و صلح برخوردار باشد امتیازات بیشتری را بدست می آورد و به همین دلیل گروه طالبان در این اواخر چنگ و دندان نشان می دهد.
به گفته او، تحرک طالبان به پشتبانی پاکستان در این اواخر، بیانگر این واقعیت است که این گروه و تمویل کنند گان آن تلاش دارند که در میز مذاکره، امتیازات بیشتری را از حکومت افغانستان و کسانی که دخیل در قضیه هستند کسب نماید.
از سوی هم به گفته موسوی، قدرت گرفتن داعش در افغانستان سبب ضعف گروه طالبان شده است، لذا تلاش دارند تا یک مانور نشان داده و خود را به عنوان یک جریان تعیین کننده و موثر در منطقه نشان بدهند.
از طرفی هم به گفته این فعال مدنی، ضعف دولت باعث شده است که ولسوالی ها، یکی پس از دیگری به دست گروه طالبان سقوط کند و تلفات نیروهای امنیتی بالا برود و روحیه ارتش افغانستان در برابر مخالفین مسلح ضعیف شود.
این درحالی است که به گفته او، افغانستان با ایالات متحده امریکا قرارداد
امنیتی امضا کرده و ۹ پایگاه نظامی به سر بازان کاخ سفید داده است، بنا براین اگر وضعیت امنیتی درکشور روز بروز وخیمتر شود، مفاد این قرار داد
چه خواهد بود؟ اگر قرار باشد ولسوالی ها و ولایت افغانستان یکی پس از دیگری به دست گروه طالبان سقوط کند، بدون تردید این قرارداد مفهومی نخواهد داشت.
این فعال مدنی در ادامه سخنان خود افزود: در چنین شرایطی، حکومت افغانستان پیش از اینکه به داشته های خود متکی باشد، بیشتر به همکاری های کشورهای غربی و در راس آن امریکا و همچنان کشورهای منطقه به خصوص پاکستان خوشبین است.
به باور موسوی، تا زمانی که دولت افغانستان نتواند برتری نظامی خود را
برطالبان ثابت کند و همچنین فشاری از سوی کشورهای منطقه بالای پاکستان صورت نگیرد، تلاش یکجانبه افغانستان در آوردن صلح مثمر ثمر نخواهد بود.
از جانب هم به گفته او، گروه طالبان برای پاکستان اهمیت خاصی دارد که اگر امر دایر شود بین اینکه پروژه تاپی تکمیل شود که مسئله اقتصادی است یا گروه طالبان باقی بماند که یک ابزار سیاسی است، یقیناً پاکستان گروه طالبان را انتخاب خواهد کرد، زیرا عمق استراتیژی پاکستان موجودیت این گروه است.
