شماری از اعضای مجلس سنا در واکنش به هشدار پاکستان به طالبان از وزارت خارجه کشور خواستند تا سفیر این کشور را احضار کند.
به‌گزارش خبرگزاری آوا، دو مقام ارشد طالبان به تازگی گفته اند که حکومت پاکستان به طالبان هشدار داده‌است که اگر در جریان مذاکرات با حکومت افغانستان با اسلام آباد مشوره نکنند، تمام رهبران ارشد طالبان و خانواده‌های شان وادار به ترک پاکستان خواهند شد.
این دو مقام طالبان گفته اند، این هشدار پاکستان هفته گذشته به یک هیات سه نفری اعزامی طالبان از قطر به پاکستان، داده شده بود.
بااین حال، سناتوران این هشدار پاکستان را مداخله آشکار این کشور در امور افغانستان می‌دانند.
جمعهالدین گیانوال، عضو مجلس سنا گفت که پاکستان به جای درخواست از طالبان برای گفت‌وگوهای صلح، به هشدار، تهدید و بازداشت سران طالبان متوصل شده است تا از مذاکرات صلح با افغانستان جلوگیری کند.
آقای گیانوال افزود که این عمل پاکستان نشان‌دهنده مداخله آشکار این کشور در امور داخلی افغانستان است و وزارت خارجه باید سفیر این کشور را احضار کند.
فیصل سمیع، عضو دیگر مجلس سنا نیز در این باره گفت که هشدار پاکستان نشان‌دهنده لجاجت خصمانه و مداخله آشکار این کشور در مساله صلح افغانستان است.
آقای سمیع نیز از وزارت خارجه خواست تا سفیر پاکستان را احضار و از این کشور بخواهد تا دست از دشمنی با افغانستان بردارد.
بااین همه، فرهاد سخی، معاون اول مجلس سنا از دست درازی‌ها و مداخلات همیشگی پاکستان در مسایل داخلی افغانستان به مثابه «یک همسایه بد و خون آشام» یادآوری کرد.
آقای سخی ابراز امیدواری کرد که جامعه جهانی پاکستان را به عنوان حامی و تمویلکننده اصلی دهشت افگنان جهان شناخته و با وارد کردن تعزیرات، تلاش های شان را برای منزوی کردن این کشور افزایش دهند.
سه عضو هیات اعزامی طالبان به پاکستان شامل ملا عبدالسلام حنفی، ملا جان محمد و مولوی شهاب الدین دلاور می‌شود.
این هیات هفته گذشته از قطر وارد پاکستان شد و به نظر می‌رسد هدف آنها آرام ساختن خشم پاکستان بعد از شنیدن خبر مذاکرات مخفی بین طالبان و حکومت افغانستان در ماه سپتمبر و اکتوبر بوده‌است.
این سه تن حال در کویته اند تا اعضای دیگر این گروه را در مورد موضوعات مورد بحث شان با مقامات پاکستانی، واقف سازند.
شماری زیاد از رهبران طالبان که در پاکستان زندگی می‌کنند خانوداه‌های شان را نیز با خود دارند و اطفال‌شان به مکاتب پاکستانی میروند. چندین تن آنان در پاکستان جایداد و تجارت دارند. روابط بعضی از آنها با پاکستان به سی سال پیش بر می‌گردد.
