استاد میرآقا حقجو یکی از شخصیتهای برجسته فکری مردم افغانستان بود. زمان رفتن ایشان نبود اما تقدیر الهی این بوده که در ایامی که مردم ما سخت به وجود چنین انسانهایی نیاز مند است، با حزن و اندوه فراوان، پیکر این مرحوم را امروز در بهشت خواجه ربیع، زیر خاک ببینیم. میرآقا حقجو از نگاه جسمی رفت اما اندیشه او همچنان ماندگار است و چراغ راه برای نسل کنونی.
جهت آشنایی بیشتر نسل کنونی، مختصری از زندگی نامه این مرحوم را به دست نشر می سپاریم:
مختصری از زندگی نامه مجاهد فی سبیل الله ، از پیشگامان جهاد اسلامی افغانستان، روشنفکر متعهد و متدین، سیاستمدار و پژوهشگر برجسته، دیپلمات ارشد استاد میرآقا حقجو
* میرآقا حقجو نامی آشنا برای مبارزین، مجاهدین انقلاب اسلامی افغانستان و نیز برای انقلابیون مسلمان ایران است.
مردی از تبار پاکبازان و وارستگان که عمر شریفش را در سادگی و بی ریایی گذراند، حقجو بود و حقگو، نه مالی اندوخت و نه سرمایه ای جمع کرد، عمرش را وقف جهاد و مبارزه راستین اسلامی و اصلاح جامعه و خدمت به جامعه و مردم نمود و سرانجام نیز با رویی سرخ به سوی جایگاه ابدی پر کشید و ..
حاج ميرآقا حقجو، در سال ۱۳۳۰ خورشیدی در محلۀ چنداول کابل دیده به جهان گشود، برعلاوه از دروس دینی در رشته های جیالوجی و تفحص معادن، علوم سیاسی همچنان روابط بین الملل در دانشگاههای کابل و تهران ادامۀ تحصیل داد، موصوف در سال ۱۳۴۷ خورشیدی همراه با شهید احمد فرید مقداد(رستمی) که از پیشکسوتان مبارزات اسلامی در جنبش روشنفکری افغانستان به شمار می رود، مشعل مبارزات اسلامی را از لیسۀ غازی در کابل به صورت علنی علیه جریانات مختلف کمونیستی که تمامی فضای مکاتب و دانشگاههای افغانستان را از لحاظ فکری در آنزمان اشغال نموده بودند برافرآختند، درهمین سال با جریان پیمان ملی که از سال ۱۳۴۵ خورشیدی به بعد توسط رفقا و هم پیمانان شهید علامه سید اسماعیل بلخی به صورت مخفی تشکیل گردیده بود مانند: شهید میرعلی احمد ضیا، مرحوم سید میرعلی گوهر غوربندی، استاد سید اسدالله نکته دان، مرحوم سید اسماعیل سروری لولنجی، مرحوم عبدالطیف سرباز، مرحوم میراجان سحیقی، شهید میرحسین رضوانی غزنوی... ارتباط حاصل نمود.
در سال ۱۳۴۸ خورشیدی با «نهضت جوانان مسلمان» که درهمان سال از دانشگاه کابل ظهور نموده و آغازگر مبارزات اسلامی به صورت علنی در سراسر افغانستان شد همراه شهید احمد فرید رستمی، شهید سید اسماعیل پاسخ هاشمی معروف به اسماعیل عینک، استاد سید محمد ثپاند، دکتر حسن علی، مرحوم شاه محمود پسرفرقه مشر محمد حسن خان از قوم محمدزایی، انجینیر اکبر... هماهنگ گردیدند. در سال ۱۳۴۹ علاوه از همکاری با نهضت جوانان مسلمان «پاسداران انقلابی افغانستان» ( پ.ا.ا ) را با جمعی از جوانان تحصیل کردۀ تشیع افغانستان مانند: شهید سید موسی علیپور(غفوری)، استاد سید اسدالله نکته دان، شهید سید عبدالله واحدی(کریمی)، شهید فرید مقداد(رستمی)، دکتور طالب عالم زاده فرزند شهید آیت الله عالم، سیدسلطان پیکار، استاد محمد کریم( کاظم) خلیلی، شهید سیدهادی واصل فرزند شهید آیت الله سید عبدالحمید ناص، آقای قدسی، شهید انجینیرمحسن، جمعه خان گلستانی، مرحوم محمد قسیم اخگر، دکتور سید عسکر موسوی(علیپور کوچک)، استاد محمد رحیم افضلی، شهید قاضی ضیا، انجنیر حسن علی، استاد قادر فرهمند، جان آقا قاسمی...بصورت نیمه علنی پی ریزی نمودند.
در سال ۱۳۵۲ جهت براندازی نظام داود خان که در آن زمان آلۀ دست کمونیست ها قرار گرفته بود در تشکیلات مخفی به نام «حزب توحید» با شخصیت های مانند: شهید مولانا عطأالله فیضیانی، شهید جنرال میر احمد شاه گردیزی، مرحوم میرعلی گوهر غوربندی، مرحوم میراجان سحیقی، استاد سید اسدالله نکته دان، شهید اخترمحمد سلیمانخیل، شهید سید اسماعیل پاسخ، شهید میرحسین خوشی وال، مرحوم قاضی حنان پغمانی، شهید سید امان الله هاشمی از تخار، مرحوم سید آقاحسین هاشمی لولنجی، جان آقا قاسمی ... همکاری نمود.
در نیمۀ اول سال ۱۳۵۸ بعد از قیام چنداول و بالا حصار کابل که از فعالین این قیام ها به شمار می رفت، جهت استمرار مبارزات اسلامی به جمهوری اسلامی ایران مهاجرت نمود و باجمعی از همفکرانش مانند: سید اسدالله نکته دان، محمد رحیم افضلی، دکترعلی واحدی (بشیر)، جان آقا قاسمی هاشمی لولنجی، احمدعلی افشاگر، داکتر موسی احمدی(نبی) داکتر جعفر نهضتی(فهیم) استاد اجرالدین اقبال، استاد شیر خان راشد صدیقی، استاد شریف، سید قلندرحسینی، حجت الاسلام والمسلمین شهید سید شهاب الدین حسینی ضیا، سید رضا هاشمی قندهاری، عبدالخالق جاوید قندهاری، شهید حسین قلندرزاده... در جهاد فرهنگی و نظامی تحت عنوان «اسلام مکتب توحید(امت)» مبارزات اسلامی را برای آزادی افغانستان از اشغال شوروی ادامه داد، موصوف درمکتب توحید که به صورت شورایی اداره می شد، بین سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۶ مسؤلیت های هماهنگی نیروهای داخل با خارج افغانستان، مسؤل روابط عمومی و بعدأ مسؤولیت دفتر مرکزی را به عهده داشت.
وی از سال ۱۳۶۳ به بعد با احزاب جهادی مقیم پیشاور پاکستان، به خصوص با جمعیت اسلامی افغانستان که از سال ۱۳۴۸ به این طرف با شهید برهان الدین ربانی آشنایی دیرینۀ داشتند روابط برقرار نمود و در سال ۱۳۶۷در پیشاور با عدۀ ای از شخصیت های شیعی افغانستان مانند: جناب قاضی محمد صفا کریمی، مرحوم حجة الاسلام سید موسی رضوی مالستانی، حسن کریمی... باهمکاری شهید پروفیسور برهان الدین ربانی رهبر فقید جمعیت اسلامی افغانستان «مجلس اعلای شیعیان افغانستان» که بعدأ بنا بر مصالحی به نام «اداره هماهنگی جمعیت اسلامی افغانستان» نامگذاری گردید، پی ریزی نمودند که در این اداره موصوف به حیث معاون علمی و جهادی مشغول فعالیت و تنظیم امور جهادی بود.
در سال ۱۳۶۹ در تهران با جمعی از شخصیتهای فرهنگی و سیاسی مانند: شهید عبدالعلی دانشیار، استاد سید اسدالله نکته دان، محمد رحیم افضلی، جناب عبدالحی خراسانی... دفتر «تحقیقات انقلاب اسلامی افغانستان » را ایجاد نمود، در سال ۱۳۷۰ با جمعی از دانشجویان مجاهد مانند حاج دکتور عصمت اللهی، استاد وحید بینش، دکتور حصاری، دکتور قاسم دانش بختیاری، دکتر وحید الله ظهوری، دکتور عبدالکریم حافظ، دکتور عبدالبصیر احمدی، دکتور فضائلی، دکتورمیر حامد حسین میری، دکتور سید اسدالله حیدری، دکتور محمد اکرم عظیمی، دکتر حیدر علامه، آقای حمزه واعظی...دردانشگاه های ایران به خصوص تهران اتحادیۀ اسلامی دانشجویان افغانستان را تأسیس نمود.
درسال ۱۳۷۸ بنا بر پشنهاد جمعی از شخصیتهای علمی وسیاسی افغانستان به دستور شهید پروفیسور ربانی رئیس جمهور وقت افغانستان در ایجاد شورای انسجام ملی و مطالعات استراتژیک بعنوان نماینده رئیس جمهور و مسؤل امور مالی در شورای مذکورنقش عمده ای ایفانمود. در این شورا شخصیت هایی مانند: استاد محمد اسماعیل قاسمیار، مرحوم عبدالحی الهی، جناب حجة الاسلام سید محمدهادی هادی، حجة الاسلام سیدمحمد علی جاوید، جناب آقای محمد سرور دانش، دکتور عصمت اللهی، جناب آقای محمد ناطقی، دکتر سیدعبدالوهاب رحمانی، استاد بدخش، استاد سیدعالم امینی، استاد قاسم دانش بختیاری، مرحوم حجة الاسلام شیخ محمد یوسف واعظی، حجة الاسلام فیاض، پروفیسورعزیز احمد پنجشیری، دکتور میرحامد حسین میری، دکتور حسن فضائلی ، دکتور محمد اکرم عظیمی، دکتور عبدالله خاموش هروی ...عضویت داشتند.
سوابق کاری در دولت:
۱- از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۵ خورشیدی عضو کافیدرای ورزشی انستیتوت پولیتخنیک کابل و کیپتان تیمهای ورزشی ژیمناستیک و شنا
۲- از سال ۱۳۵۶ خورشیدی تا ۲ سرطان ۱۳۵۸ ( قیام چنداول ) عضو مدیریت عمومی تحقیق و مراقبت لوی سارنوالی در وزارت عدلیه.
۳- اوایل سال ۱۳۷۴ تا سقوط کابل به دست طالبان به حیث رئیس روابط بین المللی و تشریفات ریاست جمهوری ضمنأ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل.
۴- از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱ خورشیدی عضو دیپلمات سفارت افغانستان در جمهوری اسلامی ایران.
۵- از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ مشاور در اموراقتصادی و بین المللی در ریاست مطالعات استراتژیک وزارت امور خارجه.
۶- ازسال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ عضو دیپلمات سفارت افغانستان در جمهوری قزاقستان.
۷- از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰ مسؤل امور پارلمانی و مسؤل تدوین امور درسی در انستیتوت دیپلماسی وزارت خارجه.
۸- ازسال ۱۳۹۰ تا دلو ۱۳۹۲ مستشار ومتصدی امورقونسلی و سرپرست سفارت افغانستان در عراق.
۹- ازسال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ مسؤل دسک آسیای مرکزی، روسیه، قفقاز و چین در ریاست مطالعات استراتژیک وزارت خارجه.
۱۰- از قوس سال ۱۳۹۵ تاحالا مستشار سفارت افغانستان در عراق
بخشی از آثار علمی :
۱. افغانستان و مداخلات خارجی
۲. سیری در جریانات سیاسی افغانستان
۳. تجوید استدلالی قرآن
۴. مقالات متعدد تحقیقی در مجلات و نشرات مانند: مجله شورای انسجام ملی و مطالعات استراتژیک افغانستان، مجله آریانا، مجله پیام صلح، روزنامه انصاف، خبرگزاری صدای افغان(آوا)، مکتب توحید، مجله امین، استفلال، مجاهد، مجله مطالعات استراتژیک وزارت خارجه ...
منبع: برگرفته از شناسه سیدرضا میثم
