مسئول دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در زون غرب افغانستان گفت: اخلاص به عنوان یک گوهر بسیار گرانبها در همه کارها زیبنده می باشد که به دست آوردن آن هم سخت است و هم آسان، سخت است بخاطریکه اخلاص ها بسیار زود به ناخالصی بدل می شود اما کسی که در زندگی صداقت داشته باشد و برای خدا کار بکند اخلاص در زندگی او جاویدان و آسان می شود.
سید عبدالله نایاب، مسئول دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در زون غرب افغانستان در مراسم نهمین سمینار علمی- تحلیلی پیام ها و پیامدهای عاشورا از سوی دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در زون غرب افغانستان که درمسجد فاطمه الزهرا(س) شهرک خاتم النبیین (ص) پل مالان ولسوالی انجیل ولایت هرات با حضور مومنین و عزادارن اباعبدالله الحسین(ع) برگزار گردیده با اشاره به پیام های عرفانی عاشورا گفت: اگر زندگی ما با روش و سیره حسین بن علی(ع) عیار نباشد نمی توانیم ادعا بکنیم که ما حسینی و عاشورایی هستیم و در آن دنیا نباید از ایشان توقع شفاعت داشته باشیم.
وی افزود: اخلاص به عنوان یک گوهر بسیار گرانبها در همه کارها زیبنده می باشد که به دست آوردن آن هم سخت است و هم آسان، سخت است بخاطریکه اخلاص ها بسیار زود به ناخالصی بدل می شود اما کسی که در زندگی صداقت داشته باشد و برای خدا کار بکند اخلاص در زندگی او جاویدان و آسان می شود.
نایاب ادامه داد: امام حسین(ع) از ابتدای حرکت و شروع قیام می دانستند که در آخر به شهادت می رسند اما بازهم به مسیرشان ادامه دادند و زمانی که امام حسین(ع) از مدینه جدش به سوی مکه و از مکه به سمت کوفه و کربلا حرکت کردند در مسیر راه هیچ گاه کوچک ترین خلل و لرزه ای از خوف دشمن در دل ایشان به وجود نیامد، چون تکیه گاه حسین(ع) خدا بود و راهی را که انتخاب نموده بود راه خدا و انتهای آن راه رسیدن به خدا و رستگاری بود.
وی در ادامه افزود: باید در زندگی خود تابلوی راهنمایی داشته باشیم تا مسیر خود را گم نکنیم و تابلوی زیبای عاشورا حسین بن علی(ع) می باشد که با آن به سعادت و خوشبختی رسیده و می توانیم راه را از بیراهه تشخیص بدهیم.
مسئول دفتر نمایندگی مرکز تبیان درهرات در ادامه سخنانش به اهمیت برپایی نماز اشاره کرد و گفت: در ظهر عاشورا زمانی که موذن اذان گفت امام بر ایشان درود فرستادند و در معرکه جنگ نمازشان را به جماعت اقامه نمودند و جان را در طبق اخلاص قرار دادند، امام حسین(ع) با این حرکت خود می خواهد بفهماند که هدف اول ایشان از قیام برپایی نماز بوده است.
این فعال فرهنگی با بیان اینکه امام حسین مرگ با عزت را به زندگی با ذلت ترجیح دادند، اظهار داشتند: در معرکه کربلا امام حسین(ع) دو راه برای انتخاب داشتند یا سر تسلیم برای پذیرفتن ظلم، فساد، استکبار و استبداد فرود بیاورند ویا شهادت را قبول بکنند، اما امام حسین(ع) شهادت خود و یارانش و اسارت خانواده اش را برای زنده نگه داشتن اسلام پذیرفت.
وی در ادامه علاوه کرد: پیام عرفانی عاشورا این است زمانی که زمانش برسد باید خودت، خانواده ات و حتی طفل شش ماهه ات را در راه خدا و زنده نگه داشتن دین خدا قربانی بکنید.
نایاب با اشاره به این که امام حسین (ع) در تصمیم شان در برپایی عدل و عدالت در جهان مصمم بودند اذعان داشت: امام حسین در مسیر راه از شهادت حضرت مسلم (ع) و بیعت شکنی مردم کوفه آگاه شدند اما برای پذیرفتن شهادت با جان و دل و تمامی هستی شان به سمت کربلا حرکت کردند و همیشه پیام شان این بود که ما از خدا هستیم و به سوی خدا بازمی گردیم .
وی در ادامه با اشاره به بحث فوض و رستگاری که از دیگر پیام های عرفانی عاشورا می باشد خاطر نشان ساخت: زمانی که حضرت علی(ع) در مسجد کوفه با شمشیر ضربت دیدند فریاد برآوردند که بخدای کعبه رستگار شدم و امام حسین(ع) نیز در سرزمین کربلا با پذیرفتن شهادت به فوض و رستگاری عظیم رسیدند و این نشان دهنده شخصیت والای این بزرگواران می باشد که این گونه برای حفظ دین و زنده نگه داشتن راه حق حتی از جان خود گذشتند.
مسئول دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات ابراز داشت: اگر امام حسین(ع) در برابر عملکرد یزیدیان سکوت می کرد و از مدینه راهی کوفه و کربلا نمی شد قطعا حادثه کربلا به وقوع نمی پیوست اما امام حسین(ع) در گوشه مسجد ننشست و برای برپایی عدالت و حق خواهی حرکت کرد.
وی درادامه سخنانش یادآور شد: امام حسین(ع) در مسیر راه بارها به همراهانش فرمودند که برای برپایی امر به معروف و نهی از منکر به سمت کربلا می روند و روز های سختی در انتظارشان می باشد، تعداد کثیری از همراهان شان ایشان را در تاریکی شب ترک گفتند اما تعداد اندکی که اخلاص در نیت و عمل داشتند با امام باقی ماندند و در نتیجه به فیض و رستگاری رسیدند.
این فعال فرهنگی با بیان اینکه باید در همه کار های مان رضایت خداوند را در نظر بگیریم خاطر نشان ساخت: قیام امام حسین(ع) برای رضای خدا بود و بهای بهشت این است که در مسیر خدا باشیم و امام حسین با خدا معامله کرد و همه هستی اش را در راه خدا داد و خدا نیز همه هستی اش را برای امام حسین (ع) خواهد داد و همه بشریت را به آبروی ایشان دستگیری و شفاعت خواهد کرد.
سید عبدالله نایاب، مسئول دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در زون غرب افغانستان در مراسم نهمین سمینار علمی- تحلیلی پیام ها و پیامدهای عاشورا از سوی دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در زون غرب افغانستان که درمسجد فاطمه الزهرا(س) شهرک خاتم النبیین (ص) پل مالان ولسوالی انجیل ولایت هرات با حضور مومنین و عزادارن اباعبدالله الحسین(ع) برگزار گردیده با اشاره به پیام های عرفانی عاشورا گفت: اگر زندگی ما با روش و سیره حسین بن علی(ع) عیار نباشد نمی توانیم ادعا بکنیم که ما حسینی و عاشورایی هستیم و در آن دنیا نباید از ایشان توقع شفاعت داشته باشیم.
وی افزود: اخلاص به عنوان یک گوهر بسیار گرانبها در همه کارها زیبنده می باشد که به دست آوردن آن هم سخت است و هم آسان، سخت است بخاطریکه اخلاص ها بسیار زود به ناخالصی بدل می شود اما کسی که در زندگی صداقت داشته باشد و برای خدا کار بکند اخلاص در زندگی او جاویدان و آسان می شود.
نایاب ادامه داد: امام حسین(ع) از ابتدای حرکت و شروع قیام می دانستند که در آخر به شهادت می رسند اما بازهم به مسیرشان ادامه دادند و زمانی که امام حسین(ع) از مدینه جدش به سوی مکه و از مکه به سمت کوفه و کربلا حرکت کردند در مسیر راه هیچ گاه کوچک ترین خلل و لرزه ای از خوف دشمن در دل ایشان به وجود نیامد، چون تکیه گاه حسین(ع) خدا بود و راهی را که انتخاب نموده بود راه خدا و انتهای آن راه رسیدن به خدا و رستگاری بود.
وی در ادامه افزود: باید در زندگی خود تابلوی راهنمایی داشته باشیم تا مسیر خود را گم نکنیم و تابلوی زیبای عاشورا حسین بن علی(ع) می باشد که با آن به سعادت و خوشبختی رسیده و می توانیم راه را از بیراهه تشخیص بدهیم.
مسئول دفتر نمایندگی مرکز تبیان درهرات در ادامه سخنانش به اهمیت برپایی نماز اشاره کرد و گفت: در ظهر عاشورا زمانی که موذن اذان گفت امام بر ایشان درود فرستادند و در معرکه جنگ نمازشان را به جماعت اقامه نمودند و جان را در طبق اخلاص قرار دادند، امام حسین(ع) با این حرکت خود می خواهد بفهماند که هدف اول ایشان از قیام برپایی نماز بوده است.
این فعال فرهنگی با بیان اینکه امام حسین مرگ با عزت را به زندگی با ذلت ترجیح دادند، اظهار داشتند: در معرکه کربلا امام حسین(ع) دو راه برای انتخاب داشتند یا سر تسلیم برای پذیرفتن ظلم، فساد، استکبار و استبداد فرود بیاورند ویا شهادت را قبول بکنند، اما امام حسین(ع) شهادت خود و یارانش و اسارت خانواده اش را برای زنده نگه داشتن اسلام پذیرفت.
وی در ادامه علاوه کرد: پیام عرفانی عاشورا این است زمانی که زمانش برسد باید خودت، خانواده ات و حتی طفل شش ماهه ات را در راه خدا و زنده نگه داشتن دین خدا قربانی بکنید.
نایاب با اشاره به این که امام حسین (ع) در تصمیم شان در برپایی عدل و عدالت در جهان مصمم بودند اذعان داشت: امام حسین در مسیر راه از شهادت حضرت مسلم (ع) و بیعت شکنی مردم کوفه آگاه شدند اما برای پذیرفتن شهادت با جان و دل و تمامی هستی شان به سمت کربلا حرکت کردند و همیشه پیام شان این بود که ما از خدا هستیم و به سوی خدا بازمی گردیم .
وی در ادامه با اشاره به بحث فوض و رستگاری که از دیگر پیام های عرفانی عاشورا می باشد خاطر نشان ساخت: زمانی که حضرت علی(ع) در مسجد کوفه با شمشیر ضربت دیدند فریاد برآوردند که بخدای کعبه رستگار شدم و امام حسین(ع) نیز در سرزمین کربلا با پذیرفتن شهادت به فوض و رستگاری عظیم رسیدند و این نشان دهنده شخصیت والای این بزرگواران می باشد که این گونه برای حفظ دین و زنده نگه داشتن راه حق حتی از جان خود گذشتند.
مسئول دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات ابراز داشت: اگر امام حسین(ع) در برابر عملکرد یزیدیان سکوت می کرد و از مدینه راهی کوفه و کربلا نمی شد قطعا حادثه کربلا به وقوع نمی پیوست اما امام حسین(ع) در گوشه مسجد ننشست و برای برپایی عدالت و حق خواهی حرکت کرد.
وی درادامه سخنانش یادآور شد: امام حسین(ع) در مسیر راه بارها به همراهانش فرمودند که برای برپایی امر به معروف و نهی از منکر به سمت کربلا می روند و روز های سختی در انتظارشان می باشد، تعداد کثیری از همراهان شان ایشان را در تاریکی شب ترک گفتند اما تعداد اندکی که اخلاص در نیت و عمل داشتند با امام باقی ماندند و در نتیجه به فیض و رستگاری رسیدند.
این فعال فرهنگی با بیان اینکه باید در همه کار های مان رضایت خداوند را در نظر بگیریم خاطر نشان ساخت: قیام امام حسین(ع) برای رضای خدا بود و بهای بهشت این است که در مسیر خدا باشیم و امام حسین با خدا معامله کرد و همه هستی اش را در راه خدا داد و خدا نیز همه هستی اش را برای امام حسین (ع) خواهد داد و همه بشریت را به آبروی ایشان دستگیری و شفاعت خواهد کرد.
