روزنامه انگلیسی ایندیپندنت روز شنبه گزارش داد که دولت چین یک میلیون بازرس را به ایالات «سین کیانگ» فرستاده است تا با یافتن نشانه های اسلامی و مظاهر دینی، مجازات هایی برای آنها تعیین کند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)،بر اساس این گزارش، بازرسان با جست و جوی خانه به خانه تلاش می کنند میزان پایبندی مسلمانان این ایالت به ویژه اویغورها را به ارزش های ملی چینی در مقابل اسلام مشخص کرده و چنانچه نشانی از احساسات وطن پرستانه در آنها پیدا نکنند برایشان مجازات های سنگین تعیین می کنند.
به گفته دکتر دارن بایلر، انسان شناس امریکایی این دسته از بازرسان مجبورند چنانچه هر یک از شهروندان چینی با همسایه های خود با جملات عربی همچون 'السلام علیکم' احوالپرسی کنند، آنرا گزارش کنند.
آنها نشانه های اسلامی آویخته شده بر دیوار خانه های مسلمان را غیر وطن پرستانه و وابستگی به افراطگرایی اسلامی تلقی کرده و مجبور هستند هرگونه مورد مشابه را به دولت گزارش کنند.
براساس این گزارش، وابستگان چینی نسبی و سببی این شهروندان مسلمان هم به گونه ای آموزش دیده اند تا موارد مشابه را به دولت گزارش کنند.
دولت چین حتی میلیون ها شهروند اویغور را در فهرست سیاه پروازی سیستم 'اعتبار اجتماعی' خود قرار داده و از از خدمات رسانی به آنها سرباز می زند.
از نشانه های اسلام افراطی که بازرسان حق دارند گزارش کنند این است که جست و جو کنند ببینند آیا این دسته از مسلمان از خرید سیگار و مشروبات الکلی پرهیز می کنند یا خیر؟
دکتر بایلر در گزارشی که در نشریه گمرکز جامعه آسیایی' در زمینه روابط امریکا و چین منتشر کرد معتقد است که این دسته از بازرسان مجبورند نسخه های قرآن موجود در خانه ها را بازرسی کنند و یا دقت کنند از اینکه آیا مسلمانان نماز جمعه می خوانند و یا همچنان به روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان عمل می کنند و حتی باید مشخص کنند از اینکه آیا دختر بچه های از لباس های بلند برای حجاب استفاده می کنند و یا حتی پسر ها هم ریش نامنظم می گذارند یا خیر؟
براساس این گزارش تاکنون میلیون ها شهروند چینی در مراکز بازآموزی به گونه ای آموزش دیده اند تا بتوانند در قالب سرکوبی افراط گرایی دینی با گشت و گذار در میان مسلمانان هرگونه موارد افراط گرایی دینی را گزارش و با آنها برخورد کنند.
این گزارش حاکی است چنانچه مسلمانی به هر یک از مظاهر افراط گرایی دینی متهم شود باید یک دوره فشرده برنامه بازآموزی اصول وطن پرستانه مبتنی بر ارزش های حزب کمونیست چین را یاد بگیرد.
حتی یکی از مسلمانان اویغوری اعلام کرد که بارزسان حتی او را مجبور کرده بودند گوشت خوک و مشروبات الکلی مصرف کند.
دکتر بایلر معتقد است که حتی در سال 2017 بیش از یک میلیون از شهروندان چینی که خود را 'فامیل' تلقی می کردند مجبور بودند برای چند مرحله یک هفته ای در خانه های مسلمانان اقامت گزینند تا هرگونه نشانه خلاف اصول وطن پرستانه را از میزبانان خود گزارش کنند.
البته این اعای او حتی یک بار توسط 'روزنامه خلق' ارگان رسمی حزب کمونیست چین نیز تایید شد به این مضمون که تا پایان ماه سپتامبر سال جاری بیش از یک میلیون و 100 هزار نفر خود را با یک میلیون و 69 میلیون شهروند اقلیت قومی این کشور به ویژه آن دسته از خانواده هایی که اعضای اصلی آنها در مراکز بازپروری بازداشت شده بوند، هماهنگ کرده اند.
دولت چین حتی سال گذشته مردم ایالت سینکیانگ را از گرفتن روزه در ماه رمضان باز داشت به گونه ای که طبق گفته مقامات کنگره جهانی اویغورها (دبیلو یو سی) در منطقه، دولت به همه رستوران ها دستور داده بود طول روز را باز باشند و نگذارند مسلمان در طول روز روزه بگیرند.
براساس این گزارش دولت چین همچنین متهم است به اینکه فرزندان خانواده های اویغور و دیگر گروه های قومی این کشور را در یتم خانه های خاص دولتی سراسر سینکیانگ نگهداری می کنند ولو اینکه آنها از والدین برخوردار باشند و یا اینکه والدین آنها در اردوگاه های بازپروری بازداشت شده باشند.
'دیلخاک راخیت' کنگره جهانی اویغورهای در تبعید نیز معتقد است مقامات دولتی چین در سینکیانگ به اویغورها هشدار دادند همه مظاهر دینی خود از جمله قرآن را از خانه های خود دور کنند وگرنه با مجازات های شدید مواجه خواهند شد.
براساس برآورد مقامات سازمان ملل و ایالات متحده، در حال حاضر یک میلیون مسلمان در 'اردوگاه‌های بازآموزی' چین نگهداری می‌شوند.
زندانیان سابق که اکثریت آنها اویغور هستند، به خبرنگاران گفته‌اند که در طی یک روند چند ماهه 'تلقین فکری'، دولت چین آنها را مجبور کرده است که اسلام را ترک کنند، از اعتقادات اسلامی خود و دیگر زندانیان انتقاد کنند و هر روز ساعت‌ها سرودهای تبلیغاتی حزب کمونیست را بخوانند.
گزارش‌های رسانه ای هم وجود دارد که در این بازداشت‌گاه‌ها زندانیان به خوردن گوشت خوک و نوشیدن الکل مجبور می‌شوند. گزارش‌هایی در مورد شکنجه و مرگ این زندانیان نیز منتشر شده است.
مقیاس وسیع این اردوگاه‌ها که به گزارش وال استریت ژورنال امریکا تنها در سال گذشته در منطقه سینکیانگ در شمال‌غرب چین دو برابر شده است، تکان‌دهنده است.
کمیسیون اجرایی امریکا در باره چین، این مسأله را 'بزرگ‌ترین حبس جمعی یک جمعیت اقلیت در جهان امروز' توصیف می‌کند.
گزارشات حاکی است که پکن اوایل این اردوگاه‌ها را برای افراطیون اویغور اختصاص داده بود اما امروزه آشکارسازی بی‌خطر هویت مسلمان ـ مانند گذاشتن ریش بلند ـ می‌تواند به فرستاده‌شدن یک اویغور به این اردوگاه‌ها منجر شود.
چندی پیش بود که هنگام که هیئت سازمان ملل متحد با یک مقام ارشد چینی در مورد این اردوگاه رویارویی کرد، این مقام چینی گفت:'چیزی با عنوان مراکز بازآموزی' در چین وجود ندارد، هرچند که اسناد دولتی به این تسهیلات به این نحو اشاره می‌کنند.
در عوض او ادعا کرد که این اردوگاه‌ها فقط مکتب خانه آموزش حرفه ای برای مجرمان هستند.
چین در مورد این اردوگاه‌ها روایت بسیار متفاوتی را به مردمش القاء کرده است. هرچند که مقامات اغلب این بازداشت‌گاه‌ها را به عنوان مکتب خانه توصیف می‌کنند، اما آنها را به شفاخانه یا بیمارستان نیز تشبیه می‌کنند.
جیمز میلوارد استاد تاریخ چین در دانشگاه جورج تاون می‌گوید: در چین 'به اعتقاد مذهبی به عنوان نابه‌هنجاری دیده می‌شود'.
چین مدت ها ترس از این دارد که اویغورها برای تاسیس 'میهن ملی' خود به عنوان 'ترکستان شرقی' یا 'ترکیه بزرگ' در سینکیانگ تلاش خواهند کرد.
در سال 2009، شورش‌های قومی در این منطقه به مرگ صدها نفر منجر شد و برخی از اویغورهای افراطی در سال‌های اخیر دست به راه‌اندازی حملات تروریستی زده‌اند.
مقامات چینی ادعا کرده‌اند که به منظور سرکوب تهدیدهای برخواسته از جدایی‌طلبی و افراطگرایی اویغور، دولت باید نه‌تنها در مورد کسانی که نشانه‌های افراطگرایی را از خود بروز می‌دهند، بلکه بر بخش قابل ملاحظه‌یی از مردم اویغور، سخت‌گیری کند.
ایغور حتی با این دیدگاه افراطگرایانه دینی طی سال های اخیر با سفر به عراق و سوریه به تروریست های داعش نیز پیوسته اند.
امروزه دولت پکن با هر اویغوری که به خارج از چین سفر کرده باشد به عنوان مظنون رفتار می‌کند و این مسأله اعضای خانواده آنها را نیز شامل می‌شود.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)،بر اساس این گزارش، بازرسان با جست و جوی خانه به خانه تلاش می کنند میزان پایبندی مسلمانان این ایالت به ویژه اویغورها را به ارزش های ملی چینی در مقابل اسلام مشخص کرده و چنانچه نشانی از احساسات وطن پرستانه در آنها پیدا نکنند برایشان مجازات های سنگین تعیین می کنند.
به گفته دکتر دارن بایلر، انسان شناس امریکایی این دسته از بازرسان مجبورند چنانچه هر یک از شهروندان چینی با همسایه های خود با جملات عربی همچون 'السلام علیکم' احوالپرسی کنند، آنرا گزارش کنند.
آنها نشانه های اسلامی آویخته شده بر دیوار خانه های مسلمان را غیر وطن پرستانه و وابستگی به افراطگرایی اسلامی تلقی کرده و مجبور هستند هرگونه مورد مشابه را به دولت گزارش کنند.
براساس این گزارش، وابستگان چینی نسبی و سببی این شهروندان مسلمان هم به گونه ای آموزش دیده اند تا موارد مشابه را به دولت گزارش کنند.
دولت چین حتی میلیون ها شهروند اویغور را در فهرست سیاه پروازی سیستم 'اعتبار اجتماعی' خود قرار داده و از از خدمات رسانی به آنها سرباز می زند.
از نشانه های اسلام افراطی که بازرسان حق دارند گزارش کنند این است که جست و جو کنند ببینند آیا این دسته از مسلمان از خرید سیگار و مشروبات الکلی پرهیز می کنند یا خیر؟
دکتر بایلر در گزارشی که در نشریه گمرکز جامعه آسیایی' در زمینه روابط امریکا و چین منتشر کرد معتقد است که این دسته از بازرسان مجبورند نسخه های قرآن موجود در خانه ها را بازرسی کنند و یا دقت کنند از اینکه آیا مسلمانان نماز جمعه می خوانند و یا همچنان به روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان عمل می کنند و حتی باید مشخص کنند از اینکه آیا دختر بچه های از لباس های بلند برای حجاب استفاده می کنند و یا حتی پسر ها هم ریش نامنظم می گذارند یا خیر؟
براساس این گزارش تاکنون میلیون ها شهروند چینی در مراکز بازآموزی به گونه ای آموزش دیده اند تا بتوانند در قالب سرکوبی افراط گرایی دینی با گشت و گذار در میان مسلمانان هرگونه موارد افراط گرایی دینی را گزارش و با آنها برخورد کنند.
این گزارش حاکی است چنانچه مسلمانی به هر یک از مظاهر افراط گرایی دینی متهم شود باید یک دوره فشرده برنامه بازآموزی اصول وطن پرستانه مبتنی بر ارزش های حزب کمونیست چین را یاد بگیرد.
حتی یکی از مسلمانان اویغوری اعلام کرد که بارزسان حتی او را مجبور کرده بودند گوشت خوک و مشروبات الکلی مصرف کند.
دکتر بایلر معتقد است که حتی در سال 2017 بیش از یک میلیون از شهروندان چینی که خود را 'فامیل' تلقی می کردند مجبور بودند برای چند مرحله یک هفته ای در خانه های مسلمانان اقامت گزینند تا هرگونه نشانه خلاف اصول وطن پرستانه را از میزبانان خود گزارش کنند.
البته این اعای او حتی یک بار توسط 'روزنامه خلق' ارگان رسمی حزب کمونیست چین نیز تایید شد به این مضمون که تا پایان ماه سپتامبر سال جاری بیش از یک میلیون و 100 هزار نفر خود را با یک میلیون و 69 میلیون شهروند اقلیت قومی این کشور به ویژه آن دسته از خانواده هایی که اعضای اصلی آنها در مراکز بازپروری بازداشت شده بوند، هماهنگ کرده اند.
دولت چین حتی سال گذشته مردم ایالت سینکیانگ را از گرفتن روزه در ماه رمضان باز داشت به گونه ای که طبق گفته مقامات کنگره جهانی اویغورها (دبیلو یو سی) در منطقه، دولت به همه رستوران ها دستور داده بود طول روز را باز باشند و نگذارند مسلمان در طول روز روزه بگیرند.
براساس این گزارش دولت چین همچنین متهم است به اینکه فرزندان خانواده های اویغور و دیگر گروه های قومی این کشور را در یتم خانه های خاص دولتی سراسر سینکیانگ نگهداری می کنند ولو اینکه آنها از والدین برخوردار باشند و یا اینکه والدین آنها در اردوگاه های بازپروری بازداشت شده باشند.
'دیلخاک راخیت' کنگره جهانی اویغورهای در تبعید نیز معتقد است مقامات دولتی چین در سینکیانگ به اویغورها هشدار دادند همه مظاهر دینی خود از جمله قرآن را از خانه های خود دور کنند وگرنه با مجازات های شدید مواجه خواهند شد.
براساس برآورد مقامات سازمان ملل و ایالات متحده، در حال حاضر یک میلیون مسلمان در 'اردوگاه‌های بازآموزی' چین نگهداری می‌شوند.
زندانیان سابق که اکثریت آنها اویغور هستند، به خبرنگاران گفته‌اند که در طی یک روند چند ماهه 'تلقین فکری'، دولت چین آنها را مجبور کرده است که اسلام را ترک کنند، از اعتقادات اسلامی خود و دیگر زندانیان انتقاد کنند و هر روز ساعت‌ها سرودهای تبلیغاتی حزب کمونیست را بخوانند.
گزارش‌های رسانه ای هم وجود دارد که در این بازداشت‌گاه‌ها زندانیان به خوردن گوشت خوک و نوشیدن الکل مجبور می‌شوند. گزارش‌هایی در مورد شکنجه و مرگ این زندانیان نیز منتشر شده است.
مقیاس وسیع این اردوگاه‌ها که به گزارش وال استریت ژورنال امریکا تنها در سال گذشته در منطقه سینکیانگ در شمال‌غرب چین دو برابر شده است، تکان‌دهنده است.
کمیسیون اجرایی امریکا در باره چین، این مسأله را 'بزرگ‌ترین حبس جمعی یک جمعیت اقلیت در جهان امروز' توصیف می‌کند.
گزارشات حاکی است که پکن اوایل این اردوگاه‌ها را برای افراطیون اویغور اختصاص داده بود اما امروزه آشکارسازی بی‌خطر هویت مسلمان ـ مانند گذاشتن ریش بلند ـ می‌تواند به فرستاده‌شدن یک اویغور به این اردوگاه‌ها منجر شود.
چندی پیش بود که هنگام که هیئت سازمان ملل متحد با یک مقام ارشد چینی در مورد این اردوگاه رویارویی کرد، این مقام چینی گفت:'چیزی با عنوان مراکز بازآموزی' در چین وجود ندارد، هرچند که اسناد دولتی به این تسهیلات به این نحو اشاره می‌کنند.
در عوض او ادعا کرد که این اردوگاه‌ها فقط مکتب خانه آموزش حرفه ای برای مجرمان هستند.
چین در مورد این اردوگاه‌ها روایت بسیار متفاوتی را به مردمش القاء کرده است. هرچند که مقامات اغلب این بازداشت‌گاه‌ها را به عنوان مکتب خانه توصیف می‌کنند، اما آنها را به شفاخانه یا بیمارستان نیز تشبیه می‌کنند.
جیمز میلوارد استاد تاریخ چین در دانشگاه جورج تاون می‌گوید: در چین 'به اعتقاد مذهبی به عنوان نابه‌هنجاری دیده می‌شود'.
چین مدت ها ترس از این دارد که اویغورها برای تاسیس 'میهن ملی' خود به عنوان 'ترکستان شرقی' یا 'ترکیه بزرگ' در سینکیانگ تلاش خواهند کرد.
در سال 2009، شورش‌های قومی در این منطقه به مرگ صدها نفر منجر شد و برخی از اویغورهای افراطی در سال‌های اخیر دست به راه‌اندازی حملات تروریستی زده‌اند.
مقامات چینی ادعا کرده‌اند که به منظور سرکوب تهدیدهای برخواسته از جدایی‌طلبی و افراطگرایی اویغور، دولت باید نه‌تنها در مورد کسانی که نشانه‌های افراطگرایی را از خود بروز می‌دهند، بلکه بر بخش قابل ملاحظه‌یی از مردم اویغور، سخت‌گیری کند.
ایغور حتی با این دیدگاه افراطگرایانه دینی طی سال های اخیر با سفر به عراق و سوریه به تروریست های داعش نیز پیوسته اند.
امروزه دولت پکن با هر اویغوری که به خارج از چین سفر کرده باشد به عنوان مظنون رفتار می‌کند و این مسأله اعضای خانواده آنها را نیز شامل می‌شود.
