تاریخ انتشار :يکشنبه ۴ قوس ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۵۲
کد مطلب : 174693
قوماندان علیپور در کابل بازداشت شد
باوجود مخالفت های مردمی ، مقامات دولتی و پارلمانی از اقدام علیه قوماندان علیپور که به قوماندان شمشیر معروف است، وی امروز توسط نیروهای امنیتی در کابل دستگیر شده است.
چندی پیش پس از اقدام نیروهای امنیتی کشور در قریه اسد آباد از توابع ولسوالی لعل و سرجنگل ولایت غور، برای دستگیری آقای علیپور، فرمانده خیزش مردمی در ولایت میدان وردک، بیش از بیست نفر شهید و زخمی گردیدند.

سخنگوی والی غور و برخی مقامات حکومت، آقای علیپور را مسلح غیرمسئول می دانند اما افکار عمومی به ویژه شاهدان عینی در ولایت میدان وردک و حومه، وی را به دید یک فرمانده خیزش مردمی در برابر ظلم طالبانی و مقابله با تروریستها در هر لباسی دانسته، از خدمات و مجاهدتهای او در طول سالهای اخیر نه تنها به نیکی یاد می کنند .
این خبر تکمیل می شود
https://avapress.com/vdchwknzx23nq-d.tft2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

به نظر من دولت بجای اینکه بخواهد برای خاموش کردن آتش جنگ تلاش کند کوشش میکند یک مقدار تیل هم داخل ان بیندازد و اتش جنگ را تیزتر کند!
شخصی که در برابر طالبان می ایستد و در مالستان و جاغوری با آنان بخاطر دفاع از مردم و حفظ امنیت و جلوگیری از پیش روی طالبان می جنگد آیا باید حمایت شود و یا اینکه دستگیر گردد؟
دولت میگوید که علیپور یک شخص نظامی غیر مسئول است و بخاطر آدم ربایی و ازار و اذیت مسافرین تحت تعقیب است! (هههه) آیا وقتی طالبان و اشخاص غیر مسئول ده ها مسافر بیگناه را سر میبرند و یا اینکه گروگان میگیرند آیا دولت کدام اقدامی بخاطر رهایی انان و یا تعقیب اشخاص قاتل انجام میدهد؟ بارها ثابت شده است که دولت خودش را به کوری و کری میزند تا چیزی را نشنود و وقتی شخصی مثل علیپور از میان مردم برخواست تا از انان دفاع کند و بخاطر امنیت مردم کاری را انجام دهد نامش میشود نظامی غیر مسئول!
دولت باید خجالت بکشد و ناتوانی خود را قبول کند. در کشوری که دولت میتواند قانون را تطبیق کند مردم باید مطابق قانون پیش بروند اما اگر خود دولت قانون را نقص میکند و یا نمیتواند ان را تطبیق کند اگر مردم بخاطر تطبیق قانون با دولت همکاری میکنند آیا گناه کرده اند؟!
در قضیه لعل و سرجنگل در ۱۴ میزان سال روان به تعداد ۱۱ تن از مردم بیگناه (۲ زن ۱ طفل و ۸ مرد) توسط نیروهای دولتی به رگبار بسته شدند (همه مردم ولسوالی لعل و سرجنگل میتوانند شهادت بدهند) در ان قضیه علیپور و فقط یک شخص نظامی اش در یک حویلی مهمان بودند اما ده ها موتر زرهی و کوماندو های دولت او را دستگیر نکردند و مردم بیگناه را که بخاطر جلوگیری از جنگ امده بودند به رگبار بستند (علیپور و عسکرش در داخل خانه زندانی شده بودند چون اطراف خانه کاملا محاصره بود).
آیا واقعا ضرور بود که نیروهای نظامی از دو یا سه ولایت بخاطر دستگیری او بیایند؟ آیا واقعا برای دستگیری ۲ نفر ضرور بود که ۶ فروند هیلیکوپتر و کوماندو بفرستند؟
خودتان وجدانی و منطقی فکر کنید! آیا ما مشکلات بیشتر از این نداریم؟ چرا دولت این همه نیرو و مهمات را بخاطر جنگ در مقابل طالبان به مصرف نمی رساند؟ آیا در قضیه جاغوری و مالستان دولت کدام عمل مثبتی را در مقابل طالبان انجام داد؟ آیا همین علیپور و نیروهای مردمی نبودند که در مقابل طالبان ایستاده گی کردند و مانع پیش روی طالبان شدند؟
یک سوال در ذهن ها خلق میشود و ان اینکه آیا دولت خودش طالب نیست؟ آیا با طالبان همکاری نمیکند؟ اگر طالب نیست و دستش با طالبان در یک کاسه نیست چرا محکم و استوار در مقابل طالبان نمی ایستد؟ چرا کوشش میکند انهایی که در مقابل طالبان می ایستد را به هر نحوی که شده (حتی با به رگبار بستن اشخاص بیگناه) دستگیر کرده و طالبان را تقویت کند؟!
فرضا علیپور آدم ربایی کرده باشد- مسافرین را اذیت کرده باشد! اما خوب است که دولت حداقل یک نگاهی هم به کارکرد خودش داشته باشد مثلا اینکه نیروهای دولت در قضیه لعل ۱۱ انسان بیگناه را به شهادت رساند ند و بیش از ۱۵ تن دیگر را زخمی نمودند. کدام یک جرمش سنگین تر است؟ به گلوله بستن انسانهای بیگناه یا به قول دولت ازار و اذیت مسافرین؟