رئیس جمهور اشرف غنی در پیامی از طالبان درخواست کرده که مذاکرات با حکومت افغانستان را آغاز کنند. آگاهان مسایل سیاسی می‌گویند درخواست رئیس جمهور غنی از طالبان برای مذاکرات صلح منطقی نیست. این گروه بارها مذاکرات بین‌الافغانی را رد کرده است.
رئیس جمهور اشرف غنی در پیامی در مورد گفتگوهای صلح، از گروه طالبان خواسته که با دولت افغانستان مذاکرات جدی را آغاز کند، چرا که در حال حاضر کشور، صلح فوری ولی باتدبیر می‌خواهد.
رئیس جمهور در بخشی از پیامش افزوده "تعهد ما این است که صلح را تامین کنیم و جلوی هرگونه فاجعه احتمالی و فروپاشی را بگیریم."
تحلیل‌گران مسایل سیاسی می‌گویند این درخواست‌های رئیس جمهور از طالبان پیش از این نیز وجود داشته و تازگی ندارد. وی به این دلیل این درخواست را مطرح کرده که در صورت موافقت طالبان، در انتخابات آینده نیز به عنوان رئیس جمهور به کار ادامه دهد.
فدامحمد نظری آگاه مسایل سیاسی در رابطه با اظهارات رئیس جمهور غنی به خبرنگار صدای افغان (آوا) می‌گوید که درخواست رئیس جمهور یک موضوع جدید نیست، بلکه قبل از این نیز وی بارها این درخواست‌ها را داشته است. او معتقد است که رئیس جمهور غنی قصد ندارد که قدرت را رها کند و به همین دلیل، در تلاش است تا با طالبان مذاکره و سپس با آنها پروتکلی را امضا کند و در صورت امضای این پروتکل، آقای غنی در قدرت باقی خواهد ماند.
آقای نظری در ادامه اظهاراتش می‌گوید که درخواست‌های رئیس جمهور غنی از طالبان با جواب منفی این گروه روبرو شده و آنها به هیچ وجه نمی‌خواهند وارد گفتگوهای بین‌الافغانی شوند. او اضافه می‌کند طالبان قصد دارد تا در مذاکراتش با آمریکایی‌ها به یک نتیجه مشخص دست پیدا کند و در آن صورت آنها تصمیم خواهند گرفت، که آیا گفتگوهای بین‌الافغانی را آغاز کنند یا خیر.
این در حالیست که رئیس جمهور غنی در بخشی از پیام روز گذشته‌اش از وقوع خطر احتمالی توافق صلح نیز سخن گفته است. به نظر می‌رسد در ادامه مذاکرات آقای خلیل‌زاد با نمایندگان طالبان در قطر، اختلاف‌هایی بین آقای غنی و آمریکایی‌ها به وجود آمده است. هر چند رئیس جمهور به طور واضح این موضوع را بیان نکرده، اما وی با اشاره به کشته شدن داکتر نجیب الله و بی اعتمادی به نهادها و کشورهای خارجی، نارضایتی خویش را نشان داده است.
در بخشی از پیام رئیس جمهور آمده است: ما از تجربه زمان نجیب‌الله آگاهی کامل داریم. ما همه می‌دانیم که او چگونه فریب داده شد. سازمان ملل متحد به وی تضمین تأمین صلح داده بود اما متأسفانه به فاجعه انجامید."
آقای غنی همچنین گفته است که "من به حیث یک مسئول و رهبر منتخب ۳۵میلیون افغان، از نقش فعلی منطقه و جهان آگاهی دارم و این را نیز می‌دانم که خطرها و تهدیدات احتمالی بعد از موافقتنامه صلح وجود دارد."
اما فدامحمد نظری آگاه مسایل سیاسی با اشاره به اظهارات رئیس جمهور غنی در مورد کشته شدن داکتر نجیب الله و بی اعتمادی نسبت به خارجی می‌گوید که "در تاریخ افغانستان این چنین موارد زیاد بوده است، ببرک کارمل نسبت به شوروی‌ها بسیار وفادار بود و در هنگام عزل خود مخالفت با شوروی‌ها را آغاز کرد. برهان الدین ربانی نیز همین کار را با پاکستانی‌ها انجام داد، کرزی نیز یک مثال روشن در این مورد است که ایشان با هواپیماهای آمریکایی آمد و در نهایت وقتی مخالفت با آمریکا را شروع کرد، این کشور را دشمن افغان‌ها دانست."
فدامحمد نظری افزود که نظر شخصی بنده این است که رئیس جمهور باید در ابتدا مذاکراتش را با اتحادیه اروپا و آمریکا دوام دهد و مشخص کند که آیا این کشور‌ها نسبت به افغانستان تعهد دارند یا خیر، سپس مذاکره با طالبان آغاز شود.
او طالبان را گروهی غیرمسئول می‌داند و مذاکره با آنها را در حال حاضر بیهوده می‌داند. وی اضافه می‌کند که توقع داشتن از طالبان برای مذاکره با دولت افغانستان، یک درخواست فاقد ارزش است زیرا این گروه در حال حاضر هر روزه با نیروهای امنیتی افغانستان می‌جنگد و به عنوان یک دشمن محسوب می شود.
این در حالیست که زلمی خلیل‌زاد نماینده وزارت امور خارجه آمریکا شش روز با نمایندگان طالبان در قطر درباره صلح افغانستان گفتگو کرده بود. بعد از این دیدار هم طالبان و هم آمریکا اعلام کردند که به پیشرفت‌هایی دست یافته‌اند.
در همین حال امرالله صالح سرپرست سابق وزارت امور داخله در صفحه فیسبوک خود نوشته است "اراده و آرزوی صلح در شریان های وجود هر فرد این وطن است ولی کلید صلح در راولپندی است نه در کابل. کابل برای صلح نیت قوی و اراده داشته و دارد اما بار ها و بارها این اراده مردم افغانستان برباد رفته است؛ زیرا در لحظه‌های حساس بجای اتفاق و دور اندیشی از هم پاشیده‌ایم و قربانی دام‌های بزرگ دیگران شده‌ایم. و یا نتوانسته‌ایم پشت صحنه را تحلیل نموده و بخوانیم. اگر بپذیریم که کلید صلح در کابل است معنایش این است که افغانستان قربانی نه بلکه متهم و مظنون است."
با وجود درخواست های مکرر از طالبان برای مذاکره با حکومت افغانستان، هنوز مشخص نیست که آیا این گروه در گفتگوهای بین‌الافغانی حاضر خواهد شد یا خیر؟
رئیس جمهور اشرف غنی در پیامی در مورد گفتگوهای صلح، از گروه طالبان خواسته که با دولت افغانستان مذاکرات جدی را آغاز کند، چرا که در حال حاضر کشور، صلح فوری ولی باتدبیر می‌خواهد.
رئیس جمهور در بخشی از پیامش افزوده "تعهد ما این است که صلح را تامین کنیم و جلوی هرگونه فاجعه احتمالی و فروپاشی را بگیریم."
تحلیل‌گران مسایل سیاسی می‌گویند این درخواست‌های رئیس جمهور از طالبان پیش از این نیز وجود داشته و تازگی ندارد. وی به این دلیل این درخواست را مطرح کرده که در صورت موافقت طالبان، در انتخابات آینده نیز به عنوان رئیس جمهور به کار ادامه دهد.
فدامحمد نظری آگاه مسایل سیاسی در رابطه با اظهارات رئیس جمهور غنی به خبرنگار صدای افغان (آوا) می‌گوید که درخواست رئیس جمهور یک موضوع جدید نیست، بلکه قبل از این نیز وی بارها این درخواست‌ها را داشته است. او معتقد است که رئیس جمهور غنی قصد ندارد که قدرت را رها کند و به همین دلیل، در تلاش است تا با طالبان مذاکره و سپس با آنها پروتکلی را امضا کند و در صورت امضای این پروتکل، آقای غنی در قدرت باقی خواهد ماند.
آقای نظری در ادامه اظهاراتش می‌گوید که درخواست‌های رئیس جمهور غنی از طالبان با جواب منفی این گروه روبرو شده و آنها به هیچ وجه نمی‌خواهند وارد گفتگوهای بین‌الافغانی شوند. او اضافه می‌کند طالبان قصد دارد تا در مذاکراتش با آمریکایی‌ها به یک نتیجه مشخص دست پیدا کند و در آن صورت آنها تصمیم خواهند گرفت، که آیا گفتگوهای بین‌الافغانی را آغاز کنند یا خیر.
این در حالیست که رئیس جمهور غنی در بخشی از پیام روز گذشته‌اش از وقوع خطر احتمالی توافق صلح نیز سخن گفته است. به نظر می‌رسد در ادامه مذاکرات آقای خلیل‌زاد با نمایندگان طالبان در قطر، اختلاف‌هایی بین آقای غنی و آمریکایی‌ها به وجود آمده است. هر چند رئیس جمهور به طور واضح این موضوع را بیان نکرده، اما وی با اشاره به کشته شدن داکتر نجیب الله و بی اعتمادی به نهادها و کشورهای خارجی، نارضایتی خویش را نشان داده است.
در بخشی از پیام رئیس جمهور آمده است: ما از تجربه زمان نجیب‌الله آگاهی کامل داریم. ما همه می‌دانیم که او چگونه فریب داده شد. سازمان ملل متحد به وی تضمین تأمین صلح داده بود اما متأسفانه به فاجعه انجامید."
آقای غنی همچنین گفته است که "من به حیث یک مسئول و رهبر منتخب ۳۵میلیون افغان، از نقش فعلی منطقه و جهان آگاهی دارم و این را نیز می‌دانم که خطرها و تهدیدات احتمالی بعد از موافقتنامه صلح وجود دارد."
اما فدامحمد نظری آگاه مسایل سیاسی با اشاره به اظهارات رئیس جمهور غنی در مورد کشته شدن داکتر نجیب الله و بی اعتمادی نسبت به خارجی می‌گوید که "در تاریخ افغانستان این چنین موارد زیاد بوده است، ببرک کارمل نسبت به شوروی‌ها بسیار وفادار بود و در هنگام عزل خود مخالفت با شوروی‌ها را آغاز کرد. برهان الدین ربانی نیز همین کار را با پاکستانی‌ها انجام داد، کرزی نیز یک مثال روشن در این مورد است که ایشان با هواپیماهای آمریکایی آمد و در نهایت وقتی مخالفت با آمریکا را شروع کرد، این کشور را دشمن افغان‌ها دانست."
فدامحمد نظری افزود که نظر شخصی بنده این است که رئیس جمهور باید در ابتدا مذاکراتش را با اتحادیه اروپا و آمریکا دوام دهد و مشخص کند که آیا این کشور‌ها نسبت به افغانستان تعهد دارند یا خیر، سپس مذاکره با طالبان آغاز شود.
او طالبان را گروهی غیرمسئول می‌داند و مذاکره با آنها را در حال حاضر بیهوده می‌داند. وی اضافه می‌کند که توقع داشتن از طالبان برای مذاکره با دولت افغانستان، یک درخواست فاقد ارزش است زیرا این گروه در حال حاضر هر روزه با نیروهای امنیتی افغانستان می‌جنگد و به عنوان یک دشمن محسوب می شود.
این در حالیست که زلمی خلیل‌زاد نماینده وزارت امور خارجه آمریکا شش روز با نمایندگان طالبان در قطر درباره صلح افغانستان گفتگو کرده بود. بعد از این دیدار هم طالبان و هم آمریکا اعلام کردند که به پیشرفت‌هایی دست یافته‌اند.
در همین حال امرالله صالح سرپرست سابق وزارت امور داخله در صفحه فیسبوک خود نوشته است "اراده و آرزوی صلح در شریان های وجود هر فرد این وطن است ولی کلید صلح در راولپندی است نه در کابل. کابل برای صلح نیت قوی و اراده داشته و دارد اما بار ها و بارها این اراده مردم افغانستان برباد رفته است؛ زیرا در لحظه‌های حساس بجای اتفاق و دور اندیشی از هم پاشیده‌ایم و قربانی دام‌های بزرگ دیگران شده‌ایم. و یا نتوانسته‌ایم پشت صحنه را تحلیل نموده و بخوانیم. اگر بپذیریم که کلید صلح در کابل است معنایش این است که افغانستان قربانی نه بلکه متهم و مظنون است."
با وجود درخواست های مکرر از طالبان برای مذاکره با حکومت افغانستان، هنوز مشخص نیست که آیا این گروه در گفتگوهای بین‌الافغانی حاضر خواهد شد یا خیر؟
