ساخت چندین دستگاه پر کاربرد طبی توسط دانشجوی بلخی

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، شیر محمد نبی زاده دانشجوی سال سوم دانشکده طب در دانشگاه آریا  و باشنده اصلی شهر ایبک ولایت سمنگان می باشد که برای تحصیلات به بلخ آمده وی در کنار تحصیل درزمان اوقات فراغت با استفاده از علم مسلکی و مواد اولیه بسیار ارزان،  وسایل طبی می سازد که در زمان کنونی در بخش های صحی بسیاز موثر است.

 نبی زاده در گفتگو با خبرنگار آوا در بلخ گفت: تا کنون سه دستگاه در بخش طبی که می تواند برای مناطق دور دست افغانستان کار کند، ساخته است، اما وزرات صحت عامه تا کنون توجه نکردند.

وی افزود:  این سه دستگاه طبی در سال های 1396، 1396 و 1398 خورشیدی توسط او ساخته شده که دستگاه اول یک آله سکشن هوا است که برای تخلیه هوای زخم بیماران استفاده می شود، دستگاه دوم سنترفیوژ بوده که کاربرد بسیار بالا در شفاخانه ها دارد، و سومین دستگاه ساخت وی  یک آله تولید اکسیجن است که می تواند توسط برق مستقیم، برق سولری و باطری خودش کار کند.

این دانشجو دانشکده طبی خاطرنشان ساخت: این وسایل تماما از خارج کشور با هزینه هنگفت خریداری می گردد، ولی او توانسته در بدل پول اندک با کار عالی این دستگاه آلات را بسازد.

وی با اشاره به اینکه آله تولید اکسیجن از خارج وارد افغانستان می گردد، اظهار داشت: این وسیله در بازار به قیمت 70 هزار افغانی به فروش می رسد ولی او توانسته با مصرف 3500 افغانی همنوع وسایط خارجی را بسازد.

نبی زاده یادآور شد: این دستگاه  تولید اکسیجن که در نقاط مختلف طبی همچون بخش عاجل، ولادی نسائی، عملیات خانه ها و غیره جا ها فعالیت دارد، و یک وسیله بسیار مهم به شمار می رود.

این دانشجوی دانشکده طبی ابراز داشت: این وسایط را از مواد اولیه ارزان بها و برای مناطق دور دست افغانستان و شفاخانه های که تجهیزات مجهز ندارند، تهیه کرده است.
 
وی تاکید کرد: نبود امکانات در شفاخانه های ولایات دور دست همچون سمنگان سبب گردید تا وی دست به ساخت این وسایط بزنند و این دستگاه آلات را اختراع کند.

این دانشجو با گلایه مندی از حکومت مخصوصا وزارت صحت عامه گفت: باید این وزارت به جوانان که دست به چنین اختراعات در بخش طبی می زند، توجه جدی داشته باشند، تا وضعیت صحی در افغانستان رشد کند.

 نبی زاده اطمینان داد: اگر وزارت صحت عامه افغانستان تجهیزات در اختیار او قرار دهد می تواند وسایط مورد نیاز شفاخانه های افغانستان را بسازد و خدمت بزرگ در بخش طبی کشور نماید.

وی با اشاره به زندگی شخصی اش یادآور شد:  من کودک 20 روزه بودم که پدرم را از دست دادم و اکنون مادر، برادر و خواهرم در ولایت سمنگان کار می کند و خرج تحصیلم که ماهانه 600 دالر امریکایی می شود، می پردازند.

این دانشجوی دانشکده طبی افزود:  از وجود فقر اقتصادی و اجتماعی در جامعه رنج می برد و اندوهش را چنین ابراز می کندکه واقعا جای تاسف است که مردم ما با وضعیت فقر و بیچارگی که به سر می برند، باز هم از لحاظ اجتماعی نیز با چالش های زیاد رو به رو هستیم و بعضی مردم به جای تشویق کار کردهای ما مورد تمسخر قرار مان می دهد که نهایت درد آور است.

این درحالیست که مانند نبی زاده هزاران جوان دیگر در سرتاسر افغانستان دست به اختراعات و اکتشافات می زنند، اما حکومت و بی توجهی مسئولین دولتی سبب خاموش ماندن صدا های آنان گریده است.