نا امنی، خشکسالی و فقر عامل بی جا شدن بیش از 60 هزار فامیل از خانه های شان در ولایات بلخ، سمنگان، سرپل، تخار، قندوز و فاریاب گردیده است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، سید مسعود قادری رییس امور مهاجرین بلخ در گفتگو با خبرنگار آوا، از وجود بیش از 20 هزار فامیل بی جا شده در بلخ خبر داد.
وی افزود که این بیجاشدگان طی سه سال اخیر بنا به عواملی چون ناامنی، خشکسالی، فقر و بیکاری از ولایات فاریاب، جوزجان، سرپل، بغلان و سمنگان و ولسوالی های بلخ به مرکز این ولایت پناه آورده اند.
آقای قادری می گوید که طی سه ماه سال جاری آمار بیجا شدگان در بلخ در حال افزایش بوده که علت آن افزایش ناامنی عنوان شده است.
سید کمال حسینی رئیس مهاجرین سمنگان نیز به خبرنگار آوا گفت که طی دو سال اخیر بیش از 1100 فامیل به دلیل ناامنی، فقر و خشکسالی از ولسوالی های این ولایت به مرکز سمنگان مهاجرت نموده اند.
وی در ادامه افزود که این بی جا شدگان اکثرا از مناطقی چون دره صوف پایین، ایبک، روی دو آب و خرم سارو باغ میباشند.
وی افزود که تعداد 48 فامیل طی یک هفته گذشته از شهر فاریاب به مرکز این ولایت مهاجر شده اند.
از سویی هم عبدالاحمد اقبال رئیس مهاجرین سرپل به خبرنگار ما گفت: بالاتر از 20 فیصد از نفوس این ولایت در اثر جنگ و فشار طالبان از خانه های شان بی جا شدند و به نقاط امن سرپل و ولایات همجوار پناه برده اند.
وی افزود که این بی جا شدگان اکثرا از ولسوالی های سانچارک و سوزمه قلعه هستند که طی یک سال اخیر مجبور به ترک خانه های شان گردیده اند.
در همین حال غلام سخی رسولی رئیس مهاجرین قندوز در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان می گوید که طی سال گذشته تعداد 9400 فامیل و در جریان سه ماه سال جاری تعداد 3000 فامیل از ولسوالی های این ولایت بی جا شده اند.
وی افزود که 90 فیصد این بیجا شدگان بنابر مشکلات امنیتی و 10 فیصد آنها بنابر حوادث طبیعی، خشکسالی، بیکاری و فقر از مناطق شان بی جا شده اند.
آقای رسولی تصریح کرد که ارقام بی جاشدگان داخلی در حال افزایش است طوریکه اکثر این بی جاشدگان از مناطق چهاردره، 300 فامیلی فرخار، اشکمش و خواجه غار تخار به مرکز قندوز پناه برده اند که در خانه های کرایی و شماری زیر خیمه ها زندگی می کنند.
همچنین یاسین لبیب رئیس مهاجرین تخار در گفتگو با خبرنگار آوا می گوید که آمار بی جا شدگان در تخار در حال افزایش است و این ریاست طی دو هفته گذشته 3500 فامیل را سروی کرده است.
به گفته او بیشتر بی جاشدگان از ولسوالی های اشکمش، خواجه غار، نمک آب و بهارک هستند و در مرکز این ولایت در خیمه ها و خانه های اقارب شان به سر می برند.
آقای لبیب تاکید داشت که جنگ در این ولایت ادامه داشته و آمار بی جا شدگان در حال افزایش است.
محمد آقا راحم رئیس مهاجرین فاریاب نیز گفت که طی سال گذشته بیش از 21 هزار فامیل از این ولایت بی جا شده اند که در جریان سال جاری این رقم به 89 فامیل کاهش یافته است.
وی بیان کرد که عامل این بی جا شدن ها جنگ و خشکسالی است که تقریبا از تمام ولسوالی ها به مرکز مهاجر شده اند.
این در حالیست که فقر و بیکاری اصلی ترین مشکل برای بیجا شدگان در افغانستان به شمار می رود که صدها تن در این راه قربانی شده اند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، سید مسعود قادری رییس امور مهاجرین بلخ در گفتگو با خبرنگار آوا، از وجود بیش از 20 هزار فامیل بی جا شده در بلخ خبر داد.
وی افزود که این بیجاشدگان طی سه سال اخیر بنا به عواملی چون ناامنی، خشکسالی، فقر و بیکاری از ولایات فاریاب، جوزجان، سرپل، بغلان و سمنگان و ولسوالی های بلخ به مرکز این ولایت پناه آورده اند.
آقای قادری می گوید که طی سه ماه سال جاری آمار بیجا شدگان در بلخ در حال افزایش بوده که علت آن افزایش ناامنی عنوان شده است.
سید کمال حسینی رئیس مهاجرین سمنگان نیز به خبرنگار آوا گفت که طی دو سال اخیر بیش از 1100 فامیل به دلیل ناامنی، فقر و خشکسالی از ولسوالی های این ولایت به مرکز سمنگان مهاجرت نموده اند.
وی در ادامه افزود که این بی جا شدگان اکثرا از مناطقی چون دره صوف پایین، ایبک، روی دو آب و خرم سارو باغ میباشند.
وی افزود که تعداد 48 فامیل طی یک هفته گذشته از شهر فاریاب به مرکز این ولایت مهاجر شده اند.
از سویی هم عبدالاحمد اقبال رئیس مهاجرین سرپل به خبرنگار ما گفت: بالاتر از 20 فیصد از نفوس این ولایت در اثر جنگ و فشار طالبان از خانه های شان بی جا شدند و به نقاط امن سرپل و ولایات همجوار پناه برده اند.
وی افزود که این بی جا شدگان اکثرا از ولسوالی های سانچارک و سوزمه قلعه هستند که طی یک سال اخیر مجبور به ترک خانه های شان گردیده اند.
در همین حال غلام سخی رسولی رئیس مهاجرین قندوز در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان می گوید که طی سال گذشته تعداد 9400 فامیل و در جریان سه ماه سال جاری تعداد 3000 فامیل از ولسوالی های این ولایت بی جا شده اند.
وی افزود که 90 فیصد این بیجا شدگان بنابر مشکلات امنیتی و 10 فیصد آنها بنابر حوادث طبیعی، خشکسالی، بیکاری و فقر از مناطق شان بی جا شده اند.
آقای رسولی تصریح کرد که ارقام بی جاشدگان داخلی در حال افزایش است طوریکه اکثر این بی جاشدگان از مناطق چهاردره، 300 فامیلی فرخار، اشکمش و خواجه غار تخار به مرکز قندوز پناه برده اند که در خانه های کرایی و شماری زیر خیمه ها زندگی می کنند.
همچنین یاسین لبیب رئیس مهاجرین تخار در گفتگو با خبرنگار آوا می گوید که آمار بی جا شدگان در تخار در حال افزایش است و این ریاست طی دو هفته گذشته 3500 فامیل را سروی کرده است.
به گفته او بیشتر بی جاشدگان از ولسوالی های اشکمش، خواجه غار، نمک آب و بهارک هستند و در مرکز این ولایت در خیمه ها و خانه های اقارب شان به سر می برند.
آقای لبیب تاکید داشت که جنگ در این ولایت ادامه داشته و آمار بی جا شدگان در حال افزایش است.
محمد آقا راحم رئیس مهاجرین فاریاب نیز گفت که طی سال گذشته بیش از 21 هزار فامیل از این ولایت بی جا شده اند که در جریان سال جاری این رقم به 89 فامیل کاهش یافته است.
وی بیان کرد که عامل این بی جا شدن ها جنگ و خشکسالی است که تقریبا از تمام ولسوالی ها به مرکز مهاجر شده اند.
این در حالیست که فقر و بیکاری اصلی ترین مشکل برای بیجا شدگان در افغانستان به شمار می رود که صدها تن در این راه قربانی شده اند.
