کارشناسان امور دینی، فرهنگی و سیاسی می گویند که امام صادق (ع) در آن اوضاع آشفته با در نظر داشت حفظ جان پیروان اهل بیت(ع) به جنگ نرم و فرهنگی روی آورد و دانشگاهی را تأسیس کرد که در آن از لحاظ فقهی، عقلی، روائی، منطقی و قرآنی؛ باطل بودن عباسیان و حقانیت اهل بیت (ع) را تبیین نماید.
به گزارش خبرگزاری آوا، گفتمان نخبگانی به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت رئیس مذهب برحق جعفری "حضرت امام جعفر صادق (ع)" تحت عنوان "بررسی جایگاه علمی و سیاسی امام صادق در عصر خودش و بهره گیری از سیرۀ علمی و عملی ایشان" در سالن همایش های دفتر نمایندگی خبرگزاری صدای افغان (آوا) در هرات با حضور جمعی از کارشناسان، طلاب و دانشجویان این ولایت برگزار گردید.
سید عبدالله نایاب، مسئول دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات، ماستر جامعه شناسی و فعال سیاسی در این گفتمان گفت: در دوران امام صادق (ع)، اوضاع آشفته سیاسی حاکم بود و بر علاوه جنگ و درگیری؛ فقر و بدبختی و جهالت و نا آگاهی، ظلم و استبداد نیز بیداد می کرد.
به گفته او، از آن جایی که دوران امامت امام صادق (ع)، مصادف با پایان حکومت امویان و آغاز حکومت عباسیان بود، امام می دانست که جریان عباسیان نیز به منظور قدرت و هدف باطل به راه افتاده است برای تبیین باطل بودن عباسیان دست به کار شد.
بنا بر اظهارات آقای نایاب، امام در آن اوضاع آشفته با در نظر داشت حفظ جان پیروان اهل بیت(ع) به جنگ نرم و فرهنگی روی آورد، و لازم می نمود که امام دانشگاهی را تأسیس کند و در آن از لحاظ فقهی، عقلی، روائی، منطقی و قرآنی؛ باطل بودن عباسیان و حقانیت اهل بیت (ع)، را تبیین نماید.
به گفته این جامعه شناس، امام صادق(ع) در عین اینکه به جنگ نرم مشغول بود، زیرکانه نسبت به مسائل سیاسی موضع می گرفت و گاها با بعضی حرکات اعتراضی، باطل بودن عباسیان را برای مردم اثبات می نمود.
او با بیان اینکه آن حضرت، با در نظر داشت مقتضیات زمان، با تأسیس یک نهاد بزرگ علمی و فرهنگی نشان داد که کار سیاسی تنها بودن در بدنه نظام نیست، بلکه خاطر نشان ساخت که آموزش آموزه های سیاسی، علمی و انتقال آن برای نسل های بعدی نیز کار بزرگ سیاسی خواهد بود.
او گفت: این مهم به هم عصران ما این پیام را می رساند که اگر می خواهید فعالیت سیاسی کنید، این کار منحصر به دست داشتن مستقیم در بدنه قدرت نیست، بلکه هرعملکرد یک مسلمان پیرو مکتب امام صادق (ع) می تواند آن شم و روح سیاسی را با خود داشته باشد.
آقای نایاب با تاکید بر اینکه سیاست امام صادق(ع) درآن عصر ایجاب می کرد که شاگردان زیادی را تربیت نماید، اندیشه های اسلام را گسترش دهد اظهار داشت که رویش و زایش بسیاری از اندیشه های سیاسی اسلامی از بدو تأسیس دانشگاه امام صادق شکل گرفت و جوانه زد.
به گفته این کارشناس امور سیاسی، در آن زمان شرایط امام دوران حکومت امویان به گونه ای نبود که بتواند قیام مسلحانه نموده و تشکیل حکومت بدهد، اما بعد از رو به زوال نهادن امویان یک دوره طلایی بوجود آمد که آن حضرت توانست فعالیت عظیم علمی و فرهنگی انجام بدهد.
بنا بر اظهارات مسئول مرکز تبیان درهرات، در هر شرایط و هر زمان اگر کسانی باشند که در مسیر حق گام بردارند، راه های زیادی برای پیمودن مسیر حق وجود دارد و تنها قیام مسلحانه و حرکت سیاسی نمی تواند مسیر حق را به خود منحصر کنند، بلکه کار علمی، فرهنگی و تربیتی می تواند گام های بزرگ سیاسی باشد.
همچنان "محمد موحدی" مسئول بخش فرهنگی دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات و ماستر رشته فلسفه و کلام در این گفتمان گفت: بعد از رحلت پیامبر (ص)، اسلام از مسیر واقعی خویش منحرف شد.
به گفته او، نظام ولایت و امامت که اصل اسلام بود، به سلطنت و پادشاهی موروثی تغییر پیدا کرد و وضعیت به گونه ای بود که جامعه اسلامی آن زمان به دو جنبش نیاز داشت، تا در راستای آگاهی دهی و عملی گام برداشته شود.
به گفته آقای موحدی اولین جنبش، جنبش عملی بود که توسط امام حسین شکل گرفت و در مقابل یزید به پا خواست و بسیاری از خفته ها را بیدار ساخت و این حالت تا زمان امام جعفر صادق (ع) ادامه یافت ولی در آن زمان، که فرصت مناسبی به سبب درگیری بین امویان و عباسیان مساعد شده بود، حضرت امام صادق(ع) یک جنبش علمی به راه انداخت.
این کارشناس فلسفه و کلام در هرات، با اشاره به عظمت علمی امام صادق(ع) افزود: حضرت امام صادق (ع)، دارای یک چهره جامع علمی بود و در تمام علوم احاطه کامل داشت و جایگاه والای علمی آن حضرت نزد علمای اهل سنت و سایر فرقه های اسلامی و غیر اسلامی محفوظ می باشد.
او دلیل تجمع شاگردان زیاد از سراسر دنیا به دانشگاه امام جعفر صادق (ع) را محیط کاملا مساعدی عنوان نمود که آن امام بوجود آورده بود که شاگردان زیادی از فرقه های مختلف مذهبی و نژادی دارای سابقه های علمی در این دانشگاه تلمذ می نمودند.
به گفته مسئول بخش فرهنگی مرکز تبیان در هرات، جهان شمولی اسلام واقعی و عدم به رسمیت شناسی مرز جغرافیایی نیز از عواملی بود که شاگردان امام از کشورها و نژاد های مختلف باشد..
او از حاکمیت آزادی فکر وعقیده که ریشه در تعلیمات اسلامی دارد در دانشگاه امام صادق یاد آوری نموده تاکید کرد که امام همواره جوابی مستدل و منطقی در پاسخ به ابراز تفکر وعقیده دیگران ارائه می نمود.
مسئول بخش فرهنگی مرکز تبیان در هرات، یکی دیگر از عوامل بالندگی مکتب امام صادق را وجود تسامح دینی و همزیستی مسالمت آمیز دانست که به هرکس آزادنه حق زیستن و انتخاب عقیده می داد.
آقای موحدی اضافه کرد که امام شیوه ای خاص برای گسترش علوم اسلامی داشت، که این شیوۀ شامل ویژگی هایی چون؛ حرکت طبق مقتضیات زمان، استفاده بهینه از فرصت ها، پرورش شاگردان در رشته های مختلف، پرورش شاگردان ویژه، ایجاد فضای آزاد اندیشی توسط امام حتی برای ملحدین، توصیه به شاگردان در مکتوب کردن علوم و غیره می شد.
این فعال فرهنگی، در اخیر خاطرنشان ساخت که عملکرد امام حسین (ع) و امام صادق (ع)،می تواند برای ما بهترین درس باشد تا با فکر تصمیم بگیریم که آیا اکنون زمان جنبش علمی است یا عملی؟ و یا هرودوی آن؟ که به احتمال قوی در زمان ما به هردو جنبش علمی و عملی نیاز است.
به گزارش خبرگزاری آوا، گفتمان نخبگانی به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت رئیس مذهب برحق جعفری "حضرت امام جعفر صادق (ع)" تحت عنوان "بررسی جایگاه علمی و سیاسی امام صادق در عصر خودش و بهره گیری از سیرۀ علمی و عملی ایشان" در سالن همایش های دفتر نمایندگی خبرگزاری صدای افغان (آوا) در هرات با حضور جمعی از کارشناسان، طلاب و دانشجویان این ولایت برگزار گردید.
سید عبدالله نایاب، مسئول دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات، ماستر جامعه شناسی و فعال سیاسی در این گفتمان گفت: در دوران امام صادق (ع)، اوضاع آشفته سیاسی حاکم بود و بر علاوه جنگ و درگیری؛ فقر و بدبختی و جهالت و نا آگاهی، ظلم و استبداد نیز بیداد می کرد.
به گفته او، از آن جایی که دوران امامت امام صادق (ع)، مصادف با پایان حکومت امویان و آغاز حکومت عباسیان بود، امام می دانست که جریان عباسیان نیز به منظور قدرت و هدف باطل به راه افتاده است برای تبیین باطل بودن عباسیان دست به کار شد.
بنا بر اظهارات آقای نایاب، امام در آن اوضاع آشفته با در نظر داشت حفظ جان پیروان اهل بیت(ع) به جنگ نرم و فرهنگی روی آورد، و لازم می نمود که امام دانشگاهی را تأسیس کند و در آن از لحاظ فقهی، عقلی، روائی، منطقی و قرآنی؛ باطل بودن عباسیان و حقانیت اهل بیت (ع)، را تبیین نماید.
به گفته این جامعه شناس، امام صادق(ع) در عین اینکه به جنگ نرم مشغول بود، زیرکانه نسبت به مسائل سیاسی موضع می گرفت و گاها با بعضی حرکات اعتراضی، باطل بودن عباسیان را برای مردم اثبات می نمود.
او با بیان اینکه آن حضرت، با در نظر داشت مقتضیات زمان، با تأسیس یک نهاد بزرگ علمی و فرهنگی نشان داد که کار سیاسی تنها بودن در بدنه نظام نیست، بلکه خاطر نشان ساخت که آموزش آموزه های سیاسی، علمی و انتقال آن برای نسل های بعدی نیز کار بزرگ سیاسی خواهد بود.
او گفت: این مهم به هم عصران ما این پیام را می رساند که اگر می خواهید فعالیت سیاسی کنید، این کار منحصر به دست داشتن مستقیم در بدنه قدرت نیست، بلکه هرعملکرد یک مسلمان پیرو مکتب امام صادق (ع) می تواند آن شم و روح سیاسی را با خود داشته باشد.
آقای نایاب با تاکید بر اینکه سیاست امام صادق(ع) درآن عصر ایجاب می کرد که شاگردان زیادی را تربیت نماید، اندیشه های اسلام را گسترش دهد اظهار داشت که رویش و زایش بسیاری از اندیشه های سیاسی اسلامی از بدو تأسیس دانشگاه امام صادق شکل گرفت و جوانه زد.
به گفته این کارشناس امور سیاسی، در آن زمان شرایط امام دوران حکومت امویان به گونه ای نبود که بتواند قیام مسلحانه نموده و تشکیل حکومت بدهد، اما بعد از رو به زوال نهادن امویان یک دوره طلایی بوجود آمد که آن حضرت توانست فعالیت عظیم علمی و فرهنگی انجام بدهد.
بنا بر اظهارات مسئول مرکز تبیان درهرات، در هر شرایط و هر زمان اگر کسانی باشند که در مسیر حق گام بردارند، راه های زیادی برای پیمودن مسیر حق وجود دارد و تنها قیام مسلحانه و حرکت سیاسی نمی تواند مسیر حق را به خود منحصر کنند، بلکه کار علمی، فرهنگی و تربیتی می تواند گام های بزرگ سیاسی باشد.
همچنان "محمد موحدی" مسئول بخش فرهنگی دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات و ماستر رشته فلسفه و کلام در این گفتمان گفت: بعد از رحلت پیامبر (ص)، اسلام از مسیر واقعی خویش منحرف شد.
به گفته او، نظام ولایت و امامت که اصل اسلام بود، به سلطنت و پادشاهی موروثی تغییر پیدا کرد و وضعیت به گونه ای بود که جامعه اسلامی آن زمان به دو جنبش نیاز داشت، تا در راستای آگاهی دهی و عملی گام برداشته شود.
به گفته آقای موحدی اولین جنبش، جنبش عملی بود که توسط امام حسین شکل گرفت و در مقابل یزید به پا خواست و بسیاری از خفته ها را بیدار ساخت و این حالت تا زمان امام جعفر صادق (ع) ادامه یافت ولی در آن زمان، که فرصت مناسبی به سبب درگیری بین امویان و عباسیان مساعد شده بود، حضرت امام صادق(ع) یک جنبش علمی به راه انداخت.
این کارشناس فلسفه و کلام در هرات، با اشاره به عظمت علمی امام صادق(ع) افزود: حضرت امام صادق (ع)، دارای یک چهره جامع علمی بود و در تمام علوم احاطه کامل داشت و جایگاه والای علمی آن حضرت نزد علمای اهل سنت و سایر فرقه های اسلامی و غیر اسلامی محفوظ می باشد.
او دلیل تجمع شاگردان زیاد از سراسر دنیا به دانشگاه امام جعفر صادق (ع) را محیط کاملا مساعدی عنوان نمود که آن امام بوجود آورده بود که شاگردان زیادی از فرقه های مختلف مذهبی و نژادی دارای سابقه های علمی در این دانشگاه تلمذ می نمودند.
به گفته مسئول بخش فرهنگی مرکز تبیان در هرات، جهان شمولی اسلام واقعی و عدم به رسمیت شناسی مرز جغرافیایی نیز از عواملی بود که شاگردان امام از کشورها و نژاد های مختلف باشد..
او از حاکمیت آزادی فکر وعقیده که ریشه در تعلیمات اسلامی دارد در دانشگاه امام صادق یاد آوری نموده تاکید کرد که امام همواره جوابی مستدل و منطقی در پاسخ به ابراز تفکر وعقیده دیگران ارائه می نمود.
مسئول بخش فرهنگی مرکز تبیان در هرات، یکی دیگر از عوامل بالندگی مکتب امام صادق را وجود تسامح دینی و همزیستی مسالمت آمیز دانست که به هرکس آزادنه حق زیستن و انتخاب عقیده می داد.
آقای موحدی اضافه کرد که امام شیوه ای خاص برای گسترش علوم اسلامی داشت، که این شیوۀ شامل ویژگی هایی چون؛ حرکت طبق مقتضیات زمان، استفاده بهینه از فرصت ها، پرورش شاگردان در رشته های مختلف، پرورش شاگردان ویژه، ایجاد فضای آزاد اندیشی توسط امام حتی برای ملحدین، توصیه به شاگردان در مکتوب کردن علوم و غیره می شد.
این فعال فرهنگی، در اخیر خاطرنشان ساخت که عملکرد امام حسین (ع) و امام صادق (ع)،می تواند برای ما بهترین درس باشد تا با فکر تصمیم بگیریم که آیا اکنون زمان جنبش علمی است یا عملی؟ و یا هرودوی آن؟ که به احتمال قوی در زمان ما به هردو جنبش علمی و عملی نیاز است.
