داکتر افغانستانی در استرالیا خودکشی کرد

سید میرویس روحانی ۳۲ ساله، که گفته شده از مشکل روانی رنج می‌برد، روز سه شنبه با پریدن از طبقه ۲۲ هتلی به زندگی خود پایان داد.
بر اساس گزارش وزارت داخله  استرالیا او در بریزبن نیز محدویت تردد داشته و در محل خاصی که برای در نظر گرفته شده بود، به سر می‌برده است.
آقای روحانی دارای مدرک پزشکی از چین بوده است.
او قبل از این که در ۲۰۱۷ به استرالیا منتقل شود، چهار سال را در بازداشتگاه پناهجویان در جزیره مانوس سپری کرده بود.

پدر و مادر آقای روحانی در لندن زندگی می‌کنند. پدر او در سال ۲۰۱۶ به جزیره مانوس رفت و تلاش کرد پسرش را از بازداشتگاه آزاد کند و با خود به بریتانیا بیاورد. اما بر اساس یک نهاد حامی پناهندگان سیدنی درخواست پدر آقای روحانی به دلیل این که پسرش بالای ۱۸ سال سن داشت، رد شد.
به گفته این نهاد، این هشتیمن پناهجوی جزیره مانوس است که با خودکشی به زندگی خودش پایان می‌دهد.

علیرضا پیرهادی، پناهجوی دیگری که همخانه سید میرویس روحانی در مانوس بوده در تماسی با بی‌بی‌سی گفته است میرویس در مانوس به دلیل مشکلات روحی داروهای سنگین مصرف می‌کرد.

علیرضا که خودش هم به دلیل شکستگی جمجمه در حمله خبرساز به پناهجویان اردوگاه مانوس در ۲۰۱۷ به استرالیا منتقل شده می‌گوید شرایط روحی روانی میرویس به قدری وخیم شد که او را به استرالیا منتقل کردند. او در استرالیا نیز مجبور به استفاده از داروهای سنگین بوده است.

به گفته علیرضا، مادر میرویس که ساکن بریتانیاست برای دیدن فرزندش پس از ۷ سال به بریزبن رفته بود. این اتفاق هنگامی رخ می‌دهد که مادرش نیز در استرالیا بوده است.
ایان رنتول، سخنگوی سازمان موسوم به ائتلاف اقدام برای پناهندگان (Refugee Action Coalition) گفته است که این رویداد در نتیجه یک غفلت عمدی اتفاق افتاده است.
آقای رنتول به شکبه خبری استرالیایی اس‌بی‌اس گفته است :"او (سید میرویس روحانی) یک مثال تراژیک و ناراحت‌کننده از صدها نفری است که در جزیره مانوس به بیماری‌ روانی دچار شده‌اند."
به نقل از نهاد "ائتلاف اقدام برای پناهندگان" آقای روحانی در حالی که وضعیت روانی‌اش رو به بدتر شدن بود، در جزیره مانوس مورد حمله قرار گرفته، ضرب و شتم و زندانی شده بود.ت

جزیره مانوس

اردوگاه پناهجویان در مانوس یکی از مکان‌هایی است که دولت استرالیا در اجرای سیاست سختگیرانه در مورد پناهجویان، آن را برای اسکان پناهجویان در مدت رسیدگی به درخواست پناهندگی آنان در اختیار گرفته بود.
اردوگاه پناهجویان در مانوس ابتدا در سال ۲۰۰۱ بازگشایی شد، سپس در سال ۲۰۰۸ بسته شد و مجددا در سال ۲۰۱۲ باز شد.
در سال ۲۰۱۶ سال گذشته، دیوان عالی پاپوآ گینه نو نگهداری افراد در این محل را به منزله محبوس کردن آنان بدون محاکمه و حکم قضایی دانست و به علت مغایرت این اقدام با موازین حقوق بشر و قانون اساسی این کشور، دستور تعطیلی آن را صادر کرد.
در ۲۰۱۷ به ساکنان این اردوگاه گفته شد که می‌توانند به اردوگاه مشابهی در جزیره نائورا بروند، به عنوان پناهجو یا پناهنده در پاپوآ گینه نو بمانند، به کشورشان بازگردند یا کشور دیگری، از جمله  کامبودیا را برای پناهندگی بپذیرند.
برخی پناهجویان در این جزیره دست به خودکشی زدند، از جمله حامد شمشیری‌پور، پناهجوی ۲۸ ساله ایرانی که به زندگی پایان داد.