تاریخ انتشار :دوشنبه ۵ حوت ۱۳۹۸ ساعت ۰۱:۱۵
کد مطلب : 204154
تحلیف اشرف‌غنی؛ اقتدار ملی یا انتحار سیاسی؟
اشرف غنی با صدور فرمانی، یک کمیسیون را موظف به برگزاری مراسم تحلیف رئیس جمهوری کرد.
در این فرمان، غلام بهاءالدین جیلانی؛ رئیس شورای ولایتی پروان و همچنین رئیس اداره مستقل ارگان‌های محلی را به ریاست این کمیسیون گماشته است. در این دستور آمده است که این کمیسیون مکلف است طی پنج روز آینده این مراسم را برگزار کند.

اعضای این کمیسیون نیز عبارت اند از: هارون چخانسوری؛ سرپرست وزارت امور خارجه، جنرال بسم الله وزیری؛ رئیس ستاد مشترک ارتش افغانستان، معاون دفتر شورای امنیت ملی در امور سیاسی و مردمی، سرپرست ریاست عمومی اداره امور ریاست جمهوری، وحید عمر؛ رئیس عمومی ارتباط عامه و استراتژیک و شاه حسین مرتضوی؛ مشاور رئیس جمهور در امور فرهنگی.

آقای غنی وزارت‌های دفاع، داخله، ترانسپورت، ریاست امنیت ملی، شهرداری کابل و سایر اداره‌های دولتی را مکلف‌ کرده تا با کمیسیون برگزاری مراسم تحلیف همکاری کنند.

اقدام آقای غنی برای اتخاذ تدابیر برگزاری مراسم تحلیف ریاست جمهوری در شرایطی انجام می شود که تاکنون تنها دو رهبر خارجی –رهبران هند و کویت- «پیروزی» او را در انتخابات ریاست جمهوری تبریک گفته اند. به این ترتیب، مراسم تحلیف او در فقدان کامل یک مشروعیت فراگیر بین المللی برگزار خواهد شد. با این حساب باید منتظر ماند و دید که از میان سفرای خارجی مقیم کابل، چه کسانی در مراسم آقای غنی شرکت می کنند.

از سوی دیگر، کارشناسان معتقد اند که با توجه به فضای پرالتهاب و پیچیده داخلی و در شرایطی که تیم ثبات و همگرایی همه روزه برای ولایت های مختلف، والی های جدید معرفی می کند، برگزاری مراسم تحلیف از سوی اشرف غنی، تنها به پیچیده تر شدن وضعیت منجر می شود و هیچ کمکی به حل این بحران نخواهد کرد.

ظاهرا آقای غنی مایل نیست برای عبور از بحران با عبدالله و سایر نامزدهای ریاست جمهوری، گفتگو کند و این رویکرد، نگرانی ها درباره تبعات و پیامدهای این بحران را چندین برابر افزایش می دهد.

از دید صاحب نظران، در حالی که عبدالله مشغول قدرت نمایی در ولایت هاست و در شماری از ولایات عملا حکومت های محلی برگزیده اشرف غنی را خنثی کرده و در حال استقرار ادارات ولایتی تازه است، مراسم تحلیف اشرف غنی در آنسوی دیوارهای سمنتی ارگ و تحت تدابیر شدید امنیتی، هرگز نمی تواند نمایشگر یک اقتدار مورد نیاز ملی برای رهبری یک حکومت مشروع باشد.

آقای غنی با این اقدام، دو هدف عمده دارد: او از یکسو می خواهد پیش از آنکه صلح میان امریکا و طالبان، منعقد شود و پیامدهای آن از جمله تشکیل دولت جدید و تغییر ساختار سیاسی موجود به اجرا درآید، دولت خود را مستقر کند و با استناد به منتخب و مشروع بودن آن، تصمیم های امریکا و طالبان در باره آینده سیاسی افغانستان را به چالش بکشد. هدف دوم او، خنثی کردن اقدامات عبدالله در معرفی والی برای ولایت ها است. او می خواهد با تشکیل دولت جدید، امکاناتی که در حال حاضر در اختیار عبدالله و تیم او برای قدرت نمایی در ولایات قرار دارد را پس بگیرد و در گام دوم، مانورهای ولایتی او را مهار کند.

با این وجود، آگاهان از مراسم تحلیف آقای غنی به عنوان یک انتحار سیاسی یاد می کنند؛ انتحاری که معلوم نیست به آقای غنی در تحقق دو هدف یادشده کمک می کند یا نه؛ اما ممکن است شمارش معکوس برای پایان سلطه او را آغاز کند؛ زیرا بر بنیاد آنچه در حال حاضر جریان دارد، نه عبدالله مصمم به عقب نشینی از مواضع خود است و نه جامعه جهانی و قدرت های خارجی در کنار غنی برای تشکیل دولت جدید می ایستند و از او در راستای مهار بی ثباتی های جاری داخلی، حمایت می کنند.

با این حساب، این احتمال که اشرف غنی علیرغم برگزاری مراسم تحلیف نتواند دولت جدید را تشکیل دهد، دور از امکان نیست.
https://avapress.com/vdcdko0xoyt0zf6.2a2y.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما