شکی نیست که جامعه جهانی واز جمله کشور عزیزما در معرض شیوع یکی از اپیدمی های خطرناک قرار گرفته است.
آقایان دکترها توصیه های لازم برای پیشگیری از این مرض جدیدالورود را دارند.که مهمترین عامل هم برای پیشگیری از ان را حفظ الصحه شخصی عنوان میکنند.
خوب به توفیق پروردگار این بلا دیر یا زود باید گلمش را جمع کند و برود.
اما آنچه در این میان باید از ما به یادگار بماند مهرورزی و نوع دوستی است.
در همین شرایط پر استرس است که ایمان انسانها محک میخورد و سطح نوع دوستی انسانها به نمایش گذاشته میشود.
کوشش کنیم بیش از گذشته در این ایام نسبت به هم مهربان تر باشیم و تلاش کنیم درک واقع بینانه تری از شرایط داشته باشیم.

حتی کشورهای همسایه با تنظیم یک ادبیات محترمانه تر نسبت به هم میتوانند بسیاری از چالش ها وکدورت های گذشته را که ممکن است در بستر زمان شکل گرفته باشد در این مقطع به دوستی های پایدارتر تبدیل کنند.

متاسفانه آمریکا با حضور مداخلانه جویانه خود در طول دو دهه گذشته از همگرایی روزافزون کشورما با سایر کشورها از جمله کشور شرقی ما ایران که دارای ظرفیت های گسترده برای رشد اقتصادی و اجتماعی و...می باشد جلوگیری کرده است.

در یک مورد ایران سال ها بوده است که اعلام کرده است که آمادگی دارد با توجه به منابع عظیم گازی خود ؛ توزیع گاز کشی خانگی را از ولایت هرات شروع نموده وبه سایر ولایات گسترش دهد.که با مخالفت دولت آمریکا محقق نگردیده است.والبته در مقابل علیرغم ادعای آمریکایی ها که مبالغ هنگفتی را به نام کمک به افغانستان از بودجه دولت آمریکا بیرون کشیده اند؛ هیچ کار زیربنایی در کشور ما صورت نداده اند.

و اینک در آستانه آن هستیم که همین دست آورد نیم بند دمکراسی هم که در این دو دهه شکل گرفته است فدای یک معامله با طالبان گردد که بواسطه ان آقای ترامپ بتواند مجددا رای بیاورد.
اما ملت و دولت ما با شناخت  واقعی که از امریکا پیدا کرده اند.

ودرک این نکته که آمریکایی ها حتی برای برنده شدن در یک انتخاب ریاست جمهوری حاضر هستند به وعده های چندین ساله خود پشت کرده و ارادتمندان خود را در این کشورها تنها بگذارند؛  باید چالش موجود در منطقه را به یک فرصت تبدیل نمایند.

کافیست در سطح دیپلماتیک ورسانه ای از همبستگی نسبت به یکدیگر سخن بگوئیم.

بگوئیم که ما حاضریم در غمها وشادی های یکدیگر شریک باشیم.

این میتواند به طرف های مختلف انرژی مثبت تزریق کند .
وهمه ما را در مقابل این بلای جهانی قوی تر بسازد.
فراموش نکنیم که آمریکایی ها نه تنها برای نجات کشورهای مصاب به کرونا اعلام آمادگی نکرده اند بلکه گرفتاری سایر کشورها را برای اقتصاد خودشان مفید ارزیابی کرده اند.!
البته فعلا از تحلیل این فرضیه صرف نظر می کنبم که عده ای از صاحب نظران معتقدند آمریکا خود در بوجود آوردن این ویروس دست داشته است...



محمدداود افشار فعال سیاسی از هرات