هم‌زمان با دهم ماه مبارک رمضان و سالروز رحلت حضرت خدیجه کبری (س)، آگاهان دینی در بلخ می‌گویند که زنان نقش بسیار مهمی در ترویج اسلام داشته‌اند. همچنان که حضرت خدیجه (س) با صرف دارایی و تا آخرین لحظه‌ی عمرش اسلام و پیامبر را یاری کرده است، امروز نیز، زنان مسلمان نباید چنین جایگاهی را با تحت تاثیر قرار گرفتن از تبلیغات غرب فراموش کنند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -بلخ: سید ابراهیم مرتضوی آگاه مسایل دینی در رابطه با جایگاه حضرت خدیجه (س) می‌گوید که حضرت خدیجه (س) اولین زنی است که به پیامبر اسلام ایمان آورد و تا آخر عمر نیز مؤید و حامی آن حضرت بودند، که اگر این بانوی بزرگوار نبودند، شاید پیامبر گرامی اسلام به آن اهدافی که دست یافتند، نمی‌رسیدند.
به گفته او، حضرت خدیجه (س) تمام ثروت و مکنت خود را صرف مبارزات پیامبر و پیشرفت اسلام کرد. بسیاری از مشکلات سد راه اسلام را با تلاش‌های خود برطرف کرد. بدون شک این کارکردهای آن بانوی بزرگ زمینه‌ی فراگیرشدن اسلام را فراهم نمود.
این عالم دین تاکید دارد که، زنانی چون حضرت خدیجه (س) در صدر اسلام نقش بسیار مهم و ارزنده‌ای را ایفا کرده‌اند. بانوان امروزی نیز به عنوان نیمی از پیکر جامعه با الگوگیری از اسوه‌های جاویدان اسلام، وظیفه‌شان را برای جهان اسلام و کشورشان انجام دهند.
آقای مرتضوی ابراز داشت: یکی از دلایل برتری اسلام این است که برای تمام اقشار جامعه الگو معرفی کرده است. از جمله حضرت خدیجه کبری (س)، حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س) که بهترین الگوها برای زنان مسلمان امروزی می‌باشند.
در کنار این خانم زهرا احمدی، استاد حوزه علمیه در بلخ نیز با اشاره به جایگاه حضرت خدیجه (س) می‌گوید: این بانوی بزرگ اسلام یک خانم تاجر بود که برای ترویج دین اسلام تمام مال و دارایی‌اش را صرف کرد و در برطرف کردن مشکلات اقتصادی پیامبر و یارانش نقش اساسی را ایفا نمود.
به گفته او، زنان در جامعه نقش مختص به خودشان را دارند؛ همانطور که حضرت خدیجه (س) این وظیفه را به خوبی درک کرد و با تمامی اخلاص و فداکاری از تمام ثروت و دارایی خود گذشت و اسلام را به خوبی یاری رساند.
خانم احمدی می‌افزاید؛ حضرت خدیجه (س) با به دنیا آوردن فرزند، تربیت آنان در راه اسلام و همراهی پیامبر در تمام شرایط دشوار، وظیفه زنانه‌ی خود را به خوبی اجرا کرد و امید می‌رود زنان امروزی ما از این بانوی بزرگ الگو بگیرند.
این استاد حوزه علمیه، با اشاره به تهاجمات فرهنگی غرب در کشور می‌گوید: امروز غربی‌ها تلاش دارند با تبلیغات‌شان به زنان مسلمان افغانستان ایده بدهند که تمام مشکلات زن ناشی از اسلام است، در حالی که زن در اسلام یگانه جایگاه واقعی خودش را دارد. می‌تواند به عنوان یک انسان کامل در جامعه حضور داشته باشد. و این وظیفه‌ی تمام مسلمانان است که با فعالیت‌های هنرمندانه و تبلیغات عظیم، جایگاه و نقش زن را از منظر اسلام روشن بسازند.
این فعال فرهنگی حوزه زنان، همچنین می‌افزاید که در جهان سوم، زنان فکر می‌کنند که کارهای اساسی از دست‌شان بر نمی‌آید، در حالی که چنین نیست و زن به اندازه‌ی توان خودش می‌تواند برای اسلام و جامعه موثر واقع گردد، همانطور که حضرت خدیجه (سلام الله) مال و دارایی‌اش را در راه اسلام انفاق کرد، زنان تاجر امروز نیز می‌توانند برای پیشرفت دین، مال و دارایی‌شان را مصرف کنند.
پدر حضرت خدیجه (س) خُوَیلد بن اسد و مادر او فاطمه دختر زائده است. تولّد حضرت خدیجه (س) سال 68 پیش از هجرت است. ازدواج مبارک خدیجه با وجود مبارک و نازنین حضرت محمّد (ص) هنگامی بود که 25 سال از عمر شریف پیامبر اسلام و چهل سال از عمر حضرت خدیجه می‌گذشت. او از لحاظ نسب از همه زنان پیغمبر به ایشان نزدیک‌تر است. حضرت خدیجه (س) در ماه رمضان سال دهم بعثت و اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب علیه‌السلام درگذشت. پیامبر گرامی اسلام او را در «حجون» دفن کرد و خود پیکر او را در قبر گذاشت.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -بلخ: سید ابراهیم مرتضوی آگاه مسایل دینی در رابطه با جایگاه حضرت خدیجه (س) می‌گوید که حضرت خدیجه (س) اولین زنی است که به پیامبر اسلام ایمان آورد و تا آخر عمر نیز مؤید و حامی آن حضرت بودند، که اگر این بانوی بزرگوار نبودند، شاید پیامبر گرامی اسلام به آن اهدافی که دست یافتند، نمی‌رسیدند.
به گفته او، حضرت خدیجه (س) تمام ثروت و مکنت خود را صرف مبارزات پیامبر و پیشرفت اسلام کرد. بسیاری از مشکلات سد راه اسلام را با تلاش‌های خود برطرف کرد. بدون شک این کارکردهای آن بانوی بزرگ زمینه‌ی فراگیرشدن اسلام را فراهم نمود.
این عالم دین تاکید دارد که، زنانی چون حضرت خدیجه (س) در صدر اسلام نقش بسیار مهم و ارزنده‌ای را ایفا کرده‌اند. بانوان امروزی نیز به عنوان نیمی از پیکر جامعه با الگوگیری از اسوه‌های جاویدان اسلام، وظیفه‌شان را برای جهان اسلام و کشورشان انجام دهند.
آقای مرتضوی ابراز داشت: یکی از دلایل برتری اسلام این است که برای تمام اقشار جامعه الگو معرفی کرده است. از جمله حضرت خدیجه کبری (س)، حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س) که بهترین الگوها برای زنان مسلمان امروزی می‌باشند.
در کنار این خانم زهرا احمدی، استاد حوزه علمیه در بلخ نیز با اشاره به جایگاه حضرت خدیجه (س) می‌گوید: این بانوی بزرگ اسلام یک خانم تاجر بود که برای ترویج دین اسلام تمام مال و دارایی‌اش را صرف کرد و در برطرف کردن مشکلات اقتصادی پیامبر و یارانش نقش اساسی را ایفا نمود.
به گفته او، زنان در جامعه نقش مختص به خودشان را دارند؛ همانطور که حضرت خدیجه (س) این وظیفه را به خوبی درک کرد و با تمامی اخلاص و فداکاری از تمام ثروت و دارایی خود گذشت و اسلام را به خوبی یاری رساند.
خانم احمدی می‌افزاید؛ حضرت خدیجه (س) با به دنیا آوردن فرزند، تربیت آنان در راه اسلام و همراهی پیامبر در تمام شرایط دشوار، وظیفه زنانه‌ی خود را به خوبی اجرا کرد و امید می‌رود زنان امروزی ما از این بانوی بزرگ الگو بگیرند.
این استاد حوزه علمیه، با اشاره به تهاجمات فرهنگی غرب در کشور می‌گوید: امروز غربی‌ها تلاش دارند با تبلیغات‌شان به زنان مسلمان افغانستان ایده بدهند که تمام مشکلات زن ناشی از اسلام است، در حالی که زن در اسلام یگانه جایگاه واقعی خودش را دارد. می‌تواند به عنوان یک انسان کامل در جامعه حضور داشته باشد. و این وظیفه‌ی تمام مسلمانان است که با فعالیت‌های هنرمندانه و تبلیغات عظیم، جایگاه و نقش زن را از منظر اسلام روشن بسازند.
این فعال فرهنگی حوزه زنان، همچنین می‌افزاید که در جهان سوم، زنان فکر می‌کنند که کارهای اساسی از دست‌شان بر نمی‌آید، در حالی که چنین نیست و زن به اندازه‌ی توان خودش می‌تواند برای اسلام و جامعه موثر واقع گردد، همانطور که حضرت خدیجه (سلام الله) مال و دارایی‌اش را در راه اسلام انفاق کرد، زنان تاجر امروز نیز می‌توانند برای پیشرفت دین، مال و دارایی‌شان را مصرف کنند.
پدر حضرت خدیجه (س) خُوَیلد بن اسد و مادر او فاطمه دختر زائده است. تولّد حضرت خدیجه (س) سال 68 پیش از هجرت است. ازدواج مبارک خدیجه با وجود مبارک و نازنین حضرت محمّد (ص) هنگامی بود که 25 سال از عمر شریف پیامبر اسلام و چهل سال از عمر حضرت خدیجه می‌گذشت. او از لحاظ نسب از همه زنان پیغمبر به ایشان نزدیک‌تر است. حضرت خدیجه (س) در ماه رمضان سال دهم بعثت و اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب علیه‌السلام درگذشت. پیامبر گرامی اسلام او را در «حجون» دفن کرد و خود پیکر او را در قبر گذاشت.
