هند در هر گونه توافق آینده در افغانستان، سهم بالایی دارد و ممکن است مذاکرات صلح، راه را برای این کار هموار کند. این کشور گفته است که روند صلح باید به رهبری و تحت کنترول افغانها باشد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: دیجی ورلد در مطلبی در مورد افغانستان نوشته که متوقف شدن روند عملیاتی توافقنامه صلح ایالات متحده و طالبان، از دیدگاه هند سه واقعیت مجزا از وضعیت افغانستان را نشان میدهد.
اول اینکه، تلاش طولانی مدت زلمی خلیلزاد که در نهایت موفق شد ملابرادر رهبر خط مقدم طالبان را وارد گفتگوی مستقیم دوحه کند، این مسئله را آشکار میکند که طالبان به ماهیت مصلحت امریکاییها در افغانستان پی بردند.
طالبان در طول مذاکرات چهره افراطی خود را به عنوان یک بازیگر سیاسی در افغانستان که همیشه آماده استفاده از خشونت بود، را نشان داد و خود را به عنوان طرفی که به باورش دست بالاتری در روند صلح داشت، معرفی میکرد.
دوم اینکه طالبان همواره به دنبال احیای امارت اسلامی افغانستان که برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ با پشتیبانی پاکستان بدست آوردند، بودند و به همین دلیل آنان شرط آغاز گفتگوهای بینالافغانی را آزادی فرماندهانشان که در اسارت دولت است، دانستند.
و در نهایت؛ شکی نیست که طالبان سعی میکنند برای تصرف نهایی قدرت در افغانستان، با تقویت کادرهای مبارزشان، مجددا خود را به سرعت سازماندهی کند که آینده نامشخص افغانستان با وضعیت فعلی، باعث نگرانی شدید برای امنیت ملی میشود.
تصمیم امریکا در کنار گذاشتن هند در مذاکرات اخیر به بهانه نداشتن مرز مشترک با افغانستان، بیاعتنایی به موضع اعلام شده هند در مورد کشمیر و عدم توجه دولت ترامپ به کشوری را نشان میدهد که برای ایجاد مشارکت استراتژیک با امریکا پیش رفته بود.
هند در هر گونه توافق آینده در افغانستان سهم بالایی دارد و مذاکرات صلح ممکن است راه را هموار کند. این کشور به درستی خواستار انجام یک روند صلح به رهبری و متعلق به افغانها و تحت کنترل آنان شده است.
افغانستان باید به عنوان یک مسئله امنیتی دیده شود و به همین دلیل نیز هند با فشار دیپلماسی در تلاش است تا ایالات متحده امریکا، اهمیت هند را به عنوان یکی از ذینفعان اصلی در کشور دموکراتیک افغانستان تأیید کند.
مشاوران دونالد ترامپ باید درک کنند که بازگشت به افغانستان تحت کنترل طالبان، برای پاکستان خوب خواهد بود، اما به دلیل احیای وجه افراطی، هم برای امریکا و هم برای هند خطر محسوب میشود.
افغانستان نیاز به یک دولت دموکراتیک دارد و این امر میتواند توسط نیروهای داخلی و همسایگانی چون هند تأمین شود که از یک کشور دموکراتیک پشتیبانی میکنند نه از امارت افغانستان.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: دیجی ورلد در مطلبی در مورد افغانستان نوشته که متوقف شدن روند عملیاتی توافقنامه صلح ایالات متحده و طالبان، از دیدگاه هند سه واقعیت مجزا از وضعیت افغانستان را نشان میدهد.
اول اینکه، تلاش طولانی مدت زلمی خلیلزاد که در نهایت موفق شد ملابرادر رهبر خط مقدم طالبان را وارد گفتگوی مستقیم دوحه کند، این مسئله را آشکار میکند که طالبان به ماهیت مصلحت امریکاییها در افغانستان پی بردند.
طالبان در طول مذاکرات چهره افراطی خود را به عنوان یک بازیگر سیاسی در افغانستان که همیشه آماده استفاده از خشونت بود، را نشان داد و خود را به عنوان طرفی که به باورش دست بالاتری در روند صلح داشت، معرفی میکرد.
دوم اینکه طالبان همواره به دنبال احیای امارت اسلامی افغانستان که برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ با پشتیبانی پاکستان بدست آوردند، بودند و به همین دلیل آنان شرط آغاز گفتگوهای بینالافغانی را آزادی فرماندهانشان که در اسارت دولت است، دانستند.
و در نهایت؛ شکی نیست که طالبان سعی میکنند برای تصرف نهایی قدرت در افغانستان، با تقویت کادرهای مبارزشان، مجددا خود را به سرعت سازماندهی کند که آینده نامشخص افغانستان با وضعیت فعلی، باعث نگرانی شدید برای امنیت ملی میشود.
تصمیم امریکا در کنار گذاشتن هند در مذاکرات اخیر به بهانه نداشتن مرز مشترک با افغانستان، بیاعتنایی به موضع اعلام شده هند در مورد کشمیر و عدم توجه دولت ترامپ به کشوری را نشان میدهد که برای ایجاد مشارکت استراتژیک با امریکا پیش رفته بود.
هند در هر گونه توافق آینده در افغانستان سهم بالایی دارد و مذاکرات صلح ممکن است راه را هموار کند. این کشور به درستی خواستار انجام یک روند صلح به رهبری و متعلق به افغانها و تحت کنترل آنان شده است.
افغانستان باید به عنوان یک مسئله امنیتی دیده شود و به همین دلیل نیز هند با فشار دیپلماسی در تلاش است تا ایالات متحده امریکا، اهمیت هند را به عنوان یکی از ذینفعان اصلی در کشور دموکراتیک افغانستان تأیید کند.
مشاوران دونالد ترامپ باید درک کنند که بازگشت به افغانستان تحت کنترل طالبان، برای پاکستان خوب خواهد بود، اما به دلیل احیای وجه افراطی، هم برای امریکا و هم برای هند خطر محسوب میشود.
افغانستان نیاز به یک دولت دموکراتیک دارد و این امر میتواند توسط نیروهای داخلی و همسایگانی چون هند تأمین شود که از یک کشور دموکراتیک پشتیبانی میکنند نه از امارت افغانستان.