در حالی که بسیاری از سیاستمداران هندی موافق سناریوی توافقنامه امضا شده بین امریکا و طالبان نبودند، اما هند نمیخواهد از مذاکرات صلح افغانستان کنار بماند.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: آتلانتیک کانسیل در مطلبی در مورد افغانستان و نقش هند نوشته که از همان آغاز، توافقنامه امضا شده میان طالبان و ایالات متحده، برای دهلینو شریک مهم افغانستان که هیچ نقش فعالی در تلاشهای صلح نداشته و توافقنامه را یک طرفه میدانست، مشکلساز شده بود.
در ادامه گفته شده که به نظر میرسد که اکنون ایالات متحده در تلاش است تا نگرانیهای هند را برطرف کند. زلمی خلیلزاد در سفر اخیر خود به دهلی از مقامات هند خواست تا با طالبان گفتگوی سیاسی مستقیم داشته باشد.
خلیلزاد در آن دیدار گفته بود که "هند نیرویی مهم در افغانستان است و گفتگوی طالبان و هند واقعه مثبتی خواهد بود."
بسیاری از سیاستمداران هندی موافق سناریوی توافق امریکا با طالبان نبودند، زیرا با توجه به نقش مبهم و نامشخص اسلام آباد، آن را به نفع پاکستان میدانند. هند نمیخواهد با برقراری ارتباط با طالبان، قدرت چندجانبه خود در افغانستان را فدا کند، حتی اگر دهلی علاقهای به گفتگو با طالبان نشان دهد، احتمالاً در سکوت و نه به صورت رسمی دست به این کار میزند.
علاوه بر این، تعریف دهلی از "تروریسم" با تصویری که در توافق ایالات متحده و طالبان نشان داده شده است، به طور چشمگیری متفاوت است. برای هند، نگرانیهای مربوط به تروریسم عمدتاً از محور پاکستان است و به طور مستقیم با طالبان ارتباطی ندارد.
علاوه بر این، تعامل با طالبانی که پایبند به تعهدات خود با شرکای خود در داخل و خارج افغانستان نیستند چه سودی میتواند برای هند داشته باشد؟
بدون تردید هند برای تضمین پرسونل و منافع خود در افغانستان به تضمینهای امنیتی احتیاج دارد، اما طالبان قادر به برطرف کردن نگرانیهای هند در مورد تروریسم نیستند. حتی اگر دهلی تصمیم به گفتگو سیاسی با طالبان بگیرد، نوع، سطح، شرایط (دوجانبه یا سهجانبه با ایالات متحده) و نوع رهبری این گفتگو مشخص نیست.
با توجه به سرمایه گذاریها و اهداف هند در افغانستان، این کشور دیگر نمیتواند یک تماشاگر صرف در تلاشهای صلح افغانستان بماند و ممکن است تغییرات سیاسی را آغاز کند. این تغییرات ممکن است شامل درخواستهای سرسختانهتر برای برقراری آتشبس بشردوستانه، جستجوی شفافیت بیشتر در مورد نقش پاکستان در روند صلح و احتمالاً جستجو برای نقش ناظر در مذاکرات آینده بینالافغانی باشد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: آتلانتیک کانسیل در مطلبی در مورد افغانستان و نقش هند نوشته که از همان آغاز، توافقنامه امضا شده میان طالبان و ایالات متحده، برای دهلینو شریک مهم افغانستان که هیچ نقش فعالی در تلاشهای صلح نداشته و توافقنامه را یک طرفه میدانست، مشکلساز شده بود.
در ادامه گفته شده که به نظر میرسد که اکنون ایالات متحده در تلاش است تا نگرانیهای هند را برطرف کند. زلمی خلیلزاد در سفر اخیر خود به دهلی از مقامات هند خواست تا با طالبان گفتگوی سیاسی مستقیم داشته باشد.
خلیلزاد در آن دیدار گفته بود که "هند نیرویی مهم در افغانستان است و گفتگوی طالبان و هند واقعه مثبتی خواهد بود."
بسیاری از سیاستمداران هندی موافق سناریوی توافق امریکا با طالبان نبودند، زیرا با توجه به نقش مبهم و نامشخص اسلام آباد، آن را به نفع پاکستان میدانند. هند نمیخواهد با برقراری ارتباط با طالبان، قدرت چندجانبه خود در افغانستان را فدا کند، حتی اگر دهلی علاقهای به گفتگو با طالبان نشان دهد، احتمالاً در سکوت و نه به صورت رسمی دست به این کار میزند.
علاوه بر این، تعریف دهلی از "تروریسم" با تصویری که در توافق ایالات متحده و طالبان نشان داده شده است، به طور چشمگیری متفاوت است. برای هند، نگرانیهای مربوط به تروریسم عمدتاً از محور پاکستان است و به طور مستقیم با طالبان ارتباطی ندارد.
علاوه بر این، تعامل با طالبانی که پایبند به تعهدات خود با شرکای خود در داخل و خارج افغانستان نیستند چه سودی میتواند برای هند داشته باشد؟
بدون تردید هند برای تضمین پرسونل و منافع خود در افغانستان به تضمینهای امنیتی احتیاج دارد، اما طالبان قادر به برطرف کردن نگرانیهای هند در مورد تروریسم نیستند. حتی اگر دهلی تصمیم به گفتگو سیاسی با طالبان بگیرد، نوع، سطح، شرایط (دوجانبه یا سهجانبه با ایالات متحده) و نوع رهبری این گفتگو مشخص نیست.
با توجه به سرمایه گذاریها و اهداف هند در افغانستان، این کشور دیگر نمیتواند یک تماشاگر صرف در تلاشهای صلح افغانستان بماند و ممکن است تغییرات سیاسی را آغاز کند. این تغییرات ممکن است شامل درخواستهای سرسختانهتر برای برقراری آتشبس بشردوستانه، جستجوی شفافیت بیشتر در مورد نقش پاکستان در روند صلح و احتمالاً جستجو برای نقش ناظر در مذاکرات آینده بینالافغانی باشد.