از دیدگاه هند، دو حمله اخیر در افغانستان این پیام را از سوی پاکستان برای کابل و همچنین دهلی داشت که هرگونه اقدامی برای تعامل با طالبان دوحه، عواقب بسیاری خواهد داشت.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: تلگراف در مطلبی نوشته که نارضایتی پاکستان از این واقعیت ناشی می‌شود که امارت اسلامی مستقر در دوحه به رهبری ملا عبدالغنی برادر که در مذاکرات با زلمی خلیل‌زاد دخیل است، مورد اعتماد پاکستانی‌ها نیست.
ملا برادر خود زمانی زندانی پاکستانی‌ها بود که به درخواست زلمی خلیل‌زاد آزاد شد، خلیل‌زاد معتقد است که ملابرادر یک رابط قابل اعتماد است، نه آدم اسلام آباد در کابل.
در واشنگتن نگرانی‌های بسیاری وجود دارد که آیا این طالبان جدید می‌توانند فشار را مهار کنند؟ شورای دوحه تنها یکی از جناح‌های بی‌شمار طالبان از جمله شورای کویته و شورای پیشاور است.
پاکستان متوجه شده است که با درخواست خلیل‌زاد از هند برای گفتگو با طالبان، پویایی روند صلح دستخوش تغییراتی می‌شود. از طرفی، نگرانی‌های هند مبنی بر کنار گذاشته شدن از مذاکرات بین‌الافغانی در حالی که پاکستان و سایر بازیگران کلیدی در آن دارای سمتی هستند، موضوعی است که باید بین دهلی و قدرت‌های جدید در کابل برطرف شود.
چیزی که برای جامعه استخباراتی هند تعجب آور بود این بود که ادعا شد جسد فرد انتحاری پیدا شده در حمله اخیر به سیک‌ها محمدمحسن ملایایی هندی بوده است درحالی‌که داعش مسئولیت این حمله را پذیرفته است.
این تهدید را پاکستان برای هند ایجاد کرده است. نامگذاری یک هندی به عنوان بمب‌گذار انتحاری گردوارا کابل اولین نقطه سرخ بود. به ویژه از آنجا که نهادهای تحقیقاتی می‌گویند که این شخص که به عنوان بمب‌گذار معرفی شده ممکن است چند ماه پیش در یک حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا جان باخته باشد.
این بازی و استراتژی پاکستان است که بازی را در زمین حریف انجام می‌دهد، همانطور که از پشتون‌های خیبرپختونخوا، خواسته تا حملات به نیروهای افغان را افزایش دهند.
خلیل‌زاد در تلاش‌های اخیر خود به این نتیجه رسیده که طالبان دوحه هیچ ارتباط و معامله‌ای با پاکستان ندارند و بعید است اسلام‌آباد در جریان خروج نیروهای امریکایی بی‌طرف بماند. در این میان هند به دنبال لابی قدرتمند پشتون در دولت مرکزی است، اما به نظر می‌رسد امریکا در نظر دارد با ترک افغانستان این کشور را به پاکستان بسپارد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: تلگراف در مطلبی نوشته که نارضایتی پاکستان از این واقعیت ناشی می‌شود که امارت اسلامی مستقر در دوحه به رهبری ملا عبدالغنی برادر که در مذاکرات با زلمی خلیل‌زاد دخیل است، مورد اعتماد پاکستانی‌ها نیست.
ملا برادر خود زمانی زندانی پاکستانی‌ها بود که به درخواست زلمی خلیل‌زاد آزاد شد، خلیل‌زاد معتقد است که ملابرادر یک رابط قابل اعتماد است، نه آدم اسلام آباد در کابل.
در واشنگتن نگرانی‌های بسیاری وجود دارد که آیا این طالبان جدید می‌توانند فشار را مهار کنند؟ شورای دوحه تنها یکی از جناح‌های بی‌شمار طالبان از جمله شورای کویته و شورای پیشاور است.
پاکستان متوجه شده است که با درخواست خلیل‌زاد از هند برای گفتگو با طالبان، پویایی روند صلح دستخوش تغییراتی می‌شود. از طرفی، نگرانی‌های هند مبنی بر کنار گذاشته شدن از مذاکرات بین‌الافغانی در حالی که پاکستان و سایر بازیگران کلیدی در آن دارای سمتی هستند، موضوعی است که باید بین دهلی و قدرت‌های جدید در کابل برطرف شود.
چیزی که برای جامعه استخباراتی هند تعجب آور بود این بود که ادعا شد جسد فرد انتحاری پیدا شده در حمله اخیر به سیک‌ها محمدمحسن ملایایی هندی بوده است درحالی‌که داعش مسئولیت این حمله را پذیرفته است.
این تهدید را پاکستان برای هند ایجاد کرده است. نامگذاری یک هندی به عنوان بمب‌گذار انتحاری گردوارا کابل اولین نقطه سرخ بود. به ویژه از آنجا که نهادهای تحقیقاتی می‌گویند که این شخص که به عنوان بمب‌گذار معرفی شده ممکن است چند ماه پیش در یک حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا جان باخته باشد.
این بازی و استراتژی پاکستان است که بازی را در زمین حریف انجام می‌دهد، همانطور که از پشتون‌های خیبرپختونخوا، خواسته تا حملات به نیروهای افغان را افزایش دهند.
خلیل‌زاد در تلاش‌های اخیر خود به این نتیجه رسیده که طالبان دوحه هیچ ارتباط و معامله‌ای با پاکستان ندارند و بعید است اسلام‌آباد در جریان خروج نیروهای امریکایی بی‌طرف بماند. در این میان هند به دنبال لابی قدرتمند پشتون در دولت مرکزی است، اما به نظر می‌رسد امریکا در نظر دارد با ترک افغانستان این کشور را به پاکستان بسپارد.
