رتبه مارشالی در مراسمی بزرگ با حضور شماری از مقام‌های بلند رتبه دولتی به عبدالرشید دوستم، رهبر حزب جنبش ملی و معاون اول ریاست جمهوری پیشین، اهدا شد.
این رتبه امروز چهارشنبه 25 سرطان در شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان که توسط عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی، اهدا شد.
فرمان محمداشرف غنی، رییس جمهور که چندی پیش صادر شده بود، توسط محمدشاکر کارگر، رییس دفتر ریاست جمهوری خوانده شد. در این فرمان گفته شده است که رتبه مارشالی به عبدالرشید دوستم به پاس خدمات او در راستای حل بن‌بست‌های سیاسی و تأمین ثبات سیاسی کشور، اعطا شده است.
عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحه‌ی ملی در این مراسم در سخنانی گفت که رتبه مارشالی براساس توافق‌نامه‌ی سیاسی که در ۲۸ ماه ثور امضا شد و با صدور فرمان ریاست جمهوری تفویض شده است.
او اعطای این رتبه را به عبدالرشید دوستم برای تحکیم وحدت ملی یک گام مثبت خواند و آن را به آقای دوستم تبریک گفت.
آقای دوستم در سخنانی از عبدالله عبدالله برای پیشنهاد رتبه مارشالی در توافق‌نامه‌ی سیاسی و از محمداشرف غنی به دلیل اعطای آن سپاس‌گزاری کرد. دوستم کسب این رتبه را متعلق به همه مردم افغانستان عنوان کرد.
عبدالرشید دوستم از حامیان اصلی عبدالله عبدالله در انتخابات سال گذشته خورشیدی بود.
رتبه‌ی مارشالی در افغانستان پیش از این دوبار، در طول تاریخ سیاسی ـ نظامی کشور تاکنون به افراد نظامی اختصاص داده شده است.
بار نخست در زمان خاندان شاهی محمدزایی، شاه‌ولی خان به خاطر گرفتن کنترل کابل از نیروهای حبیب‌الله کلکانی به درجه مارشالی رسید.
عبدالرشید دوستم کیست؟
عبدالرشید دوستم، بنیانگذارحزب جنبش ملی اسلامی افغانستان، از چهره‌های بحث برانگیز نظامی و سیاسی افغانستان و از مهمترین رهبران ازبک‌تبار این کشور به شمار می‌رود.
او در سال‌های پایانی حکومت نجیب‌الله در اوایل ۱۹۹۲، تغییر جهت داد و به همکاری با مجاهدین رو آورد.
نیروهای به رهبری جنرال دوستم که در اواسط ۱۹۹۰ میلادی بعد از پیروزی مجاهدین در کابل حضور داشتند، یکی از طرف‌های اصلی جنگ‌های خونین داخلی افغانستان به شمار می‌روند.
او پیش از سقوط دولت مجاهدین به رهبری برهان الدین ربانی توسط طالبان علیه او نیز جنگید و حتی مدتی را نیز با گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان متحد شد.
ژنرال دوستم در اوج قدرت خود در ۱۹۹۷، در شمال افغانستان قسما یک اداره مستقل ساخته بود، تمامی امور این مناطق را کنترول می‌کرد و پول جداگانه چاپ کرده بود. در این سال‌ها بود که هوادارانش، به او لقب "دوستم پادشاه" داده بودند.
بعد از سقوط طالبان، دوستم در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ به عنوان نامزد شرکت کرد، و با حدود ۹ درصد آرا در جایگاه چهارم قرار گرفت.
حامد کرزی در دور نخست ریاست جمهوری، او را به عنوان فرمانده ستاد مشترک نیروهای مسلح تعیین کرد ولی این پست بعد از ادعای اکبربای، رئیس شورای ترک‌تباران افغانستان که گفت از سوی افراد دوستم ربوده شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته به حالت تعلیق درآمد.
این رتبه امروز چهارشنبه 25 سرطان در شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان که توسط عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی، اهدا شد.
فرمان محمداشرف غنی، رییس جمهور که چندی پیش صادر شده بود، توسط محمدشاکر کارگر، رییس دفتر ریاست جمهوری خوانده شد. در این فرمان گفته شده است که رتبه مارشالی به عبدالرشید دوستم به پاس خدمات او در راستای حل بن‌بست‌های سیاسی و تأمین ثبات سیاسی کشور، اعطا شده است.
عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحه‌ی ملی در این مراسم در سخنانی گفت که رتبه مارشالی براساس توافق‌نامه‌ی سیاسی که در ۲۸ ماه ثور امضا شد و با صدور فرمان ریاست جمهوری تفویض شده است.
او اعطای این رتبه را به عبدالرشید دوستم برای تحکیم وحدت ملی یک گام مثبت خواند و آن را به آقای دوستم تبریک گفت.
آقای دوستم در سخنانی از عبدالله عبدالله برای پیشنهاد رتبه مارشالی در توافق‌نامه‌ی سیاسی و از محمداشرف غنی به دلیل اعطای آن سپاس‌گزاری کرد. دوستم کسب این رتبه را متعلق به همه مردم افغانستان عنوان کرد.
عبدالرشید دوستم از حامیان اصلی عبدالله عبدالله در انتخابات سال گذشته خورشیدی بود.
رتبه‌ی مارشالی در افغانستان پیش از این دوبار، در طول تاریخ سیاسی ـ نظامی کشور تاکنون به افراد نظامی اختصاص داده شده است.
بار نخست در زمان خاندان شاهی محمدزایی، شاه‌ولی خان به خاطر گرفتن کنترل کابل از نیروهای حبیب‌الله کلکانی به درجه مارشالی رسید.
عبدالرشید دوستم کیست؟
عبدالرشید دوستم، بنیانگذارحزب جنبش ملی اسلامی افغانستان، از چهره‌های بحث برانگیز نظامی و سیاسی افغانستان و از مهمترین رهبران ازبک‌تبار این کشور به شمار می‌رود.
او در سال‌های پایانی حکومت نجیب‌الله در اوایل ۱۹۹۲، تغییر جهت داد و به همکاری با مجاهدین رو آورد.
نیروهای به رهبری جنرال دوستم که در اواسط ۱۹۹۰ میلادی بعد از پیروزی مجاهدین در کابل حضور داشتند، یکی از طرف‌های اصلی جنگ‌های خونین داخلی افغانستان به شمار می‌روند.
او پیش از سقوط دولت مجاهدین به رهبری برهان الدین ربانی توسط طالبان علیه او نیز جنگید و حتی مدتی را نیز با گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان متحد شد.
ژنرال دوستم در اوج قدرت خود در ۱۹۹۷، در شمال افغانستان قسما یک اداره مستقل ساخته بود، تمامی امور این مناطق را کنترول می‌کرد و پول جداگانه چاپ کرده بود. در این سال‌ها بود که هوادارانش، به او لقب "دوستم پادشاه" داده بودند.
بعد از سقوط طالبان، دوستم در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ به عنوان نامزد شرکت کرد، و با حدود ۹ درصد آرا در جایگاه چهارم قرار گرفت.
حامد کرزی در دور نخست ریاست جمهوری، او را به عنوان فرمانده ستاد مشترک نیروهای مسلح تعیین کرد ولی این پست بعد از ادعای اکبربای، رئیس شورای ترک‌تباران افغانستان که گفت از سوی افراد دوستم ربوده شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته به حالت تعلیق درآمد.
