پس از سقوط رژیم طالبانی و آغاز فصل جدید دموکراسی، فعالیت‌های مدنی در افغانستان به صورت گسترده شکل گرفت و نهادهای گوناگون تحت عناوین مختلف در عرصه‌های اجتماعی آغاز به فعالیت کردند، اما دیری نگذشت که با سرکوب جنبش روشنایی، رستاخیز و چندین مورد مشابه، پدیده‌ای به نام فعالیت‌های مدنی در کشور رنگ باخت و اکنون آگاهان از محدودیت آزادی‌های مدنی ابراز نگرانی می‌کنند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: پس از آنکه گروه طالبان توسط امریکا به عنوان یک جریان سیاسی قوی در صحنه آورده شد و گفتگوها آغاز گردید، فعالین مدنی و اجتماعی بیشتر به حاشیه رانده شدند و سهم‌شان در مشارکت‌های سیاسی نیز تقلیل یافت.
اکنون فعالین مدنی از این هراس دارند که با جذب گروه طالبان در بدنه نظام در آینده فعالیت‌های مدنی و اجتماعی متوقف خواهد شد.
"سمیع دره‌ای" فعال مدنی در مصاحبه با آوا می‌گوید که از سه سال به این طرف و به خصوص پس از سرکوب تجمعات و راهپیمایی جنبش روشنایی و رستاخیز، فعالیت‌های مدنی و آزادی‌های اجتماعی کمرنگ شده است و مردم کمتر جرئت بیرون آمدن و اعتراض را دارند.
به گفته او، هرچند تا هنوز هم اینکه مردم در حد دادخواهی و یا اینکه صدای صلح‌آمیز و عدالت‌خواهانه را بلند کنند وجود دارد اما بعید نیست که با رسیدن طالبان به قدرت این آزادی‌ها صفر شود.
دره‌ای می‌افزاید که هنوز هم آزادی‌ها از سوی حکومت سلب نشده و هیچ هشدار و اخطاری صادر نشده است، اما متاسفانه حکومت افغانستان در حفظ دست‌آوردها مسئولانه عمل نکرده و تا هنوز نه دادخواهی‌ها بجایی رسیده و نه هم امنیت تجمعات، اعتراض‌ها و تحصن‌ها گرفته شده است.
دره‌ای تصریح کرد: با اینکه مردم افغانستان در راه عدالت‌خواهی و رفع تبعیض و نابرابری‌ها خون داده‌اند، اما از سوی حکومت‌ها نه به خون مردم احترام گذاشته شده و نه هم دادخواهی‌ها به کرسی نشسته است.
او در پاسخ به اینکه اگر صلحی با گروه طالبان شکل بگیرد آزادی‌های مدنی محدود خواهد شد یا خیر؟ گفت: اولاً که گروه طالبان یک جریان تروریستی هستند و به صلح باور ندارند و آنها فقط از جنگ و خشونت لذت می‌برند، اگر یک زمان صلحی هم با این گروه صورت بگیرد یقیناً که اینها مخالف تمام آزادی‌ها هستند و تفکر 20 سال پیش اینها تغییر نخواهد کرد.
به باور دره‌ای امروزه صلح یک پدیده خوشایند فقط در ذهنیت‌ها است و اینکه مردم افغانستان در سایه یک صلح واقعی که همه مردم از حقوق اساسی خود بهره‌مند باشند بعید به نظر می‌رسد.
"عزیز احمد نادری" فعال مدنی و اجتماعی در مصاحبه با آوا اما می‌گوید که در قدم اول صلح با گروه طالبان و قطع جنگ بر همه چیز اولویت دارد و برای رسیدن به این آرزوی دیرینه قربانی‌های زیادی لازم است.
به گفته وی، ممکن است که با شریک شدن طالبان در قدرت فعالیت‌های مدنی و آزادی‌های اجتماعی و رسانه‌ای تا اندازه‌ای محدود شود، اما در حال حاضر آنچه ضرور است آغاز گفتگو با این گروه است و هیچ بهانه‌ای باید به دست آنها داده نشود.
او به این باور است که آزادی‌های مدنی نیز طی چند سال در سایه دموکراسی از مردم سلب شده است، دادخواهی و تظاهرات که بزرگترین نماد از فعالیت‌های مدنی هستند همواره از سوی حکومت‌ها سرکوب شده‌اند، پس چه بهتر که از این آرزوها فعلاً بگذریم و تنها به ختم جنگ و آمدن صلح فکر کنیم، زیرا هرگاه در کشور آرامش و صلح حاکم بود، سرانجام حقوق اساسی و شهروندی در دنیای امروز جای خود را پیدا خواهد کرد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: پس از آنکه گروه طالبان توسط امریکا به عنوان یک جریان سیاسی قوی در صحنه آورده شد و گفتگوها آغاز گردید، فعالین مدنی و اجتماعی بیشتر به حاشیه رانده شدند و سهم‌شان در مشارکت‌های سیاسی نیز تقلیل یافت.
اکنون فعالین مدنی از این هراس دارند که با جذب گروه طالبان در بدنه نظام در آینده فعالیت‌های مدنی و اجتماعی متوقف خواهد شد.
"سمیع دره‌ای" فعال مدنی در مصاحبه با آوا می‌گوید که از سه سال به این طرف و به خصوص پس از سرکوب تجمعات و راهپیمایی جنبش روشنایی و رستاخیز، فعالیت‌های مدنی و آزادی‌های اجتماعی کمرنگ شده است و مردم کمتر جرئت بیرون آمدن و اعتراض را دارند.
به گفته او، هرچند تا هنوز هم اینکه مردم در حد دادخواهی و یا اینکه صدای صلح‌آمیز و عدالت‌خواهانه را بلند کنند وجود دارد اما بعید نیست که با رسیدن طالبان به قدرت این آزادی‌ها صفر شود.
دره‌ای می‌افزاید که هنوز هم آزادی‌ها از سوی حکومت سلب نشده و هیچ هشدار و اخطاری صادر نشده است، اما متاسفانه حکومت افغانستان در حفظ دست‌آوردها مسئولانه عمل نکرده و تا هنوز نه دادخواهی‌ها بجایی رسیده و نه هم امنیت تجمعات، اعتراض‌ها و تحصن‌ها گرفته شده است.
دره‌ای تصریح کرد: با اینکه مردم افغانستان در راه عدالت‌خواهی و رفع تبعیض و نابرابری‌ها خون داده‌اند، اما از سوی حکومت‌ها نه به خون مردم احترام گذاشته شده و نه هم دادخواهی‌ها به کرسی نشسته است.
او در پاسخ به اینکه اگر صلحی با گروه طالبان شکل بگیرد آزادی‌های مدنی محدود خواهد شد یا خیر؟ گفت: اولاً که گروه طالبان یک جریان تروریستی هستند و به صلح باور ندارند و آنها فقط از جنگ و خشونت لذت می‌برند، اگر یک زمان صلحی هم با این گروه صورت بگیرد یقیناً که اینها مخالف تمام آزادی‌ها هستند و تفکر 20 سال پیش اینها تغییر نخواهد کرد.
به باور دره‌ای امروزه صلح یک پدیده خوشایند فقط در ذهنیت‌ها است و اینکه مردم افغانستان در سایه یک صلح واقعی که همه مردم از حقوق اساسی خود بهره‌مند باشند بعید به نظر می‌رسد.
"عزیز احمد نادری" فعال مدنی و اجتماعی در مصاحبه با آوا اما می‌گوید که در قدم اول صلح با گروه طالبان و قطع جنگ بر همه چیز اولویت دارد و برای رسیدن به این آرزوی دیرینه قربانی‌های زیادی لازم است.
به گفته وی، ممکن است که با شریک شدن طالبان در قدرت فعالیت‌های مدنی و آزادی‌های اجتماعی و رسانه‌ای تا اندازه‌ای محدود شود، اما در حال حاضر آنچه ضرور است آغاز گفتگو با این گروه است و هیچ بهانه‌ای باید به دست آنها داده نشود.
او به این باور است که آزادی‌های مدنی نیز طی چند سال در سایه دموکراسی از مردم سلب شده است، دادخواهی و تظاهرات که بزرگترین نماد از فعالیت‌های مدنی هستند همواره از سوی حکومت‌ها سرکوب شده‌اند، پس چه بهتر که از این آرزوها فعلاً بگذریم و تنها به ختم جنگ و آمدن صلح فکر کنیم، زیرا هرگاه در کشور آرامش و صلح حاکم بود، سرانجام حقوق اساسی و شهروندی در دنیای امروز جای خود را پیدا خواهد کرد.
