لورل فایزاکلی، دختربچه ۲ ساله اهل شهر کمبریج انگلستان است که معده، کبد و رودههایش بیرون بدنش قرار دارند. وقتی مادر لورل او را باردار بود پزشکان در تصاویر سونوگرافی متوجه برجستگی بزرگی بر روی بدن جنین شدند که حاکی از شکل نگرفتن دیوارهی شکم او بود و از آنجایی که انتظار نمیرفت بچه زنده بماند، به پدر و مادر لورل، پیشنهاد شد فرزندشان را سقط کنند. اما والدین لورل تصمیم گرفتند به فرزندشان فرصت زندگی بدهند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -پزشکی: بیشتر نوزادانی که با مشکل لورل به دنیا میآیند هنگام تولد جراحی میشوند و اندامهای بدنشان به داخل بدنشان منتقل میشود، اما برجستگی لورل به قدری بزرگ بود که پزشکان هشدار دادند این دختر تا قبل از رسیدن به ۳ سالگی نمیتواند تحت چنین عمل جراحیای قرار بگیرد. اینگونه شد که یک برجستگی بزرگ روی شکم کوچک لورل باقی ماند. پدر و مادر لورل این برجستگی را با بانداژ میبندند تا آسیبی به اندامهای حیاتی دخترشان وارد نشود.
اکنون روی اندامهای بیرون ماندهی لورل پوست رشد کرده و او میتواند مانند هر کودک دیگری بخورد و بنوشد و به دستشویی برود. اما پدر و مادرش باید به شدت مواظب دختر شیطان و بازیگوششان باشند، چون وارد شدن هر گونه صدمهای به این برجستگی حیاتی، غیر قابل جبران خواهد بود.
این برجستگی اما لورل را آزار نمیدهد. وقتی پدر و مادرش بانداژ شکمش را باز میکنند، او دوست دارد این برجستگی را در آغوش بکشد.
کلی مادر این دختر میگوید: «نمی دانم وقتی لورل را باردار بودم چطور نگاه مان مثبت ماند.» «واقعاً ممکن بود موقع به دنیا آمدن زنده نماند. ولی شان و من هیچ وقت امیدمان را از دست ندادیم و او باعث افتخارمان شده.» «برجستگی روی شکمش جزئی از او است و اصلاً اجازه نمی دهد این موضوع باعث ناراحتیاش شود. لورل واقعاً الهام بخش است و هر روز شگفت زده مان می کند.»
بعد از آنکه سونوگرافی هفته ی دوازدهم بارداری کلی نشان داد یک برجستگی روی شکم جنین وجود دارد، کلی تحت آزمایشات بیشتری قرار گرفت. این آزمایشات نشان داد جنین یک حفره هم در قلبش داشت و دچار نوعی انحراف در ستون فقراتش هم بود.
سه هفته پیش از به دنیا آمدن لورل، پزشکان متوجه شدند اندازهی برجستگی روی شکم جنین دو برابر شده است.
لورل ۶ جون ۲۰۱۸ به روش سزارین به دنیا آمد. او در زمان تولد وزنی طبیعی داشت و قبل از آنکه به بخش مراقبت های ویژه نوزادان نارس منتقل شود، ابتدا دستگاه تنفس مصنوعی به او وصل کردند.
کلی میگوید بعد از ۷ ساعت موفق به دیدن دختر تازه به دنیا آمدهشان شدند و از آنجایی که انتظار ظاهر متفاوتش را داشتند اصلاً از دیدن او دچار ترس نشدند. به دلیل وضعیت جسمانی خاص لورل، یک ماه طول کشید تا مادرش موفق شد برای اولین بار او را در آغوش بگیرد.
پزشکان نگران بودند لورل نتواند بدون کمک دستگاه نفس بکشد، مسأله ای که در موارد مشابه مشکل او به دلیل شکل نگرفتن کامل ریه ها رایج است؛ اما خوشبختانه لورل به پزشکان ثابت کرد که در اشتباه بودند.
لورل بعد از تنها ۳ ماه و نیم از شفاخانه مرخص شد و به همراه پدر و مادرش بالاخره به خانه رفت.
کلی می گوید: «خیلی زود متوجه شدیم بچه ی خیلی ماجراجویی است، به خاطر همین می دانستیم که باید به شدت مراقبش باشیم که یک وقت به برجستگی روی شکمش صدمه نزند.»
جراحان به کلی و شان هشدار دادند که اگر لورل به اندامهای بیرون ماندهاش صدمه بزند دیگر هیچ کاری از آنها برنمیآید، به همین دلیل این خانواده صبورانه منتظرند تا لورل ۳ ساله شود و پزشکان بتوانند با عمل جراحی اندامهایش را به داخل بدنش بازگردانند. لورل اوایل سال ۲۰۲۱ تحت عمل جراحی قرار خواهد گرفت.