مسلمانان جهان درسال 148 هـ ق، هدیه ای بزرگ و الهی را از سوی خدای تبارک و تعالی دریافت نمودند و آن میلاد هشتمین حجت خدا بود، نام مبارک ایشان علی، لقب مشهور آن حضرت، رضا و کنیه معروف ایشان، ابوالحسن است. پدر بزرگوارش، امام موسی بن جعفر(ع)، هفتمین امام شیعیان و مادر آن حضرت بانویی پاکدامن و پرهیزکار به نام تکتم که بعدها طاهره نامیده شد. همسر مکرمه حضرت رضا علیه السلام اُمّ ولًد مادر امام جواد (ع) است.
علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی ابی طالب(ع) هشتمین امام شیعیان، در مدینه در روز پنجشنبه یا جمعه دیده به جهان گشود ، و در طوس وفات یافته است.
كنيه های آنحضرت ابوالحسن و ابوعلي و لقبهای ایشان رضا، صابر، زكي، ولي، فاضل، وفي، ديق،رضي، سراج الله، نورالهدي، قرة عين المؤمنين، مكيدة الملحدين، كفوالملك، كافي الخلق، رب السرير، و رئاب التدبير که البته مشهورترين لقب وی «رضا» است و گفته میشود«وی از آن روي رضا خوانده شد كه در آسمان خوشايند و در زمين مورد خشنودي پيامبران خدا و امامان پس از او بود.
آنحضرت پنج پسر و یک دختر به نامهای محمد قانع، حسن، جعفر، ابراهیم، حسین و عایشه داشتند که البته در شمار و اسامی فرزندان امام(ع) نیز اختلاف وجود دارد.
از ویژگیهای منحصر به فرد امام همچون علم ، تواضع ، ادب و اخلاق نیکو است همچنین به نقل از ابراهيم بن عباس ایشان هرگز با سخن به هيچ كس جفا نكرد و كلام كسى را نبريد تا مگر شخص از گفتن باز ايستد و حاجتى را كه مىتوانستبرآورده سازد رد نمىكرد، پاهايش را دراز نمىكرد و هرگز روبهروى كسى كه نشسته بود، تكيه نمىداد و هيچ كس از غلامان و خادمان خود را دشنام نمىداد ،هرگز آب دهان بر زمين نمىافكند و در خنده اش قهقهه نمىزد بلكه تبسم مىنمود.
همچنین مامون پسر عموی ایشان و خلیفه عباسی، امام را اینگونه توصیف نمودند: کسی بر روی زمین باقی نمانده كه به لحاظ فضيلت و پاكدامنى از او وضع روشنترى داشته و يا به لحاظ پارسايى، زهد در دنيا و آزادگى بر وی فزونى گرفته باشد، كسى از او بهتر جلب خشنودى خاص و عام را نمىكند و نه در برابر خدا از وى استوارتر كسى ديگر يافت میشود.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا)