«سایه» همسایه هفت هزارسالگان شد

خبرگزاری صدای افغان(آوا) - رسانه‌های ایرانی گزارش دادند که در این مراسم، یلدا ابتهاج؛ فرزند هوشنگ ابتهاج با بیان اینکه «امروز اینجا ایستاده‌ایم و پیکر شریف پدرم را به این خاک به‌امانت می‌سپاریم» گفت «پدرم حرف‌هایش را با زبان و اشعارش به ما منتقل کرده است و امیدواریم ما خانواده‌اش و مردم این پیام‌ها را با گوش جان بشنویم.»
 
خانم ابتهاج گفت: پدرم می‌گفت: «کسی که با صداقت و صمیمیت با مردم صحبت می‌کند مردم قدرش را می‌دانند و پاسخش را خواهند داد» و این آرزوی سایه بود که به وطن بازگردد و این امانت را ما به شما می‌سپاریم.
 
احمد جلالی؛ نماینده سابق جمهوری اسلامی ایران در سازمان یونسکو نیز از سخنرانان این مراسم بود و در سخنانی گفت: زمانی که امیرهوشنگ ابتهاج در بستر بیماری بود در قالب شعری در لفافه از او پرسیدیم که آرامگاهش کجا باشد که او هم با عشقی که به زادگاهش می‌ورزید، گفت: «می‌خواهم پس از مرگم در شهر خودم رشت آرام بگیرم.»
 
بیشتر مردم، «سایه» را با آثاری همچون «ارغوان»، «ایران‌ ای سرای امید» و «تو ‌ای پری کجایی» می‌شناسند. او بامداد ۱۹ اسد پس از سپری کردن یک دوره بیماری کلیوی در آلمان در ۹۴ سالگی درگذشت.

پیکر این شاعر فقید چهارشنبه دوم سنبله از آلمان به ایران منتقل شد و تشییع پیکر وی نیز روز گذشته از مقابل تالار وحدت تهران برگزار شد.

یلدا ابتهاج با انتشار خبر مرگ او نوشت: سایه ما با هفت هزار سالگان سر به سر شد.
 
انتقال پیکر این شاعر پارسی‌سرا به ایران به دلیل اختلاف خانوادگی، اندکی طول کشید.
 
درگذشت او با ابراز اندوه و ابراز احساسات غم‌انگیز بسیاری از فارسی‌زبانان همراه شد. دوست‌داران اشعار و آثار و اندیشه «سایه» در افغانستان نیز به طور گسترده نسبت به این رویداد، واکنش نشان دادند.