شهروندان: بسته شدن کافههای پل سرخ باعث کاهش فساد اخلاقی شدهاست
خبرگزاری صدای افغان(آوا)- کابل: نعمت الله، باشنده ناحیه ششم شهر کابل در مصاحبه با آوا می گوید: از زمان روی کار آمدن امارت اسلامی کافه خانهها و رستورانتهایی که مکانهای مناسبی برای فروشندگان مواد مخدر و دیگر مواد نشهآور بودند، بسته شده اند.
او علاوه کرد که موجودیت کافه خانهها در پل سرخ باعث شده بود که بسیاری از جوانان به مواد نشهآور به خصوص نوشیدن الکل رو بیاورند، با وجود اینکه پولیس حوزه سوم از فعالیت کافه خانهها خبر داشت؛ اما هیچ اقدامی برای بستن این مکان ها نمی کرد.
همچنین یک افسر پولیس زمان جمهوریت که در حوزه سوم شهر کابل وظیفه داشت در مصاحبه با آوا به شرط افشا نشدن نامش، گفت که بیش از ۱۰ کافه و رستورانت در پل سرخ برای ترویج فحشاء و فروش مواد مخدر ایجاد شده بود، در این کافه ها مواد نشهآور به صورت علنی توسط مشتریان استفاده میشد.
او افزود: هر بار که پولیس حوزه سوم اقدام به بستن این کافه ها و رستوانتها می کرد، مقامات بلندپایه حکومت پیشین از نهادهای مختلف مانع بسته شدن این مکانها میشدند.
او علاوه کرد که مالکان یک تعداد از این رستورانتها خانمها بودند، وقتی که پولیس همراه شان جدی برخورد می کرد، کمیسیون حقوق بشر و دیگر نهادهای مرتبط به زنان به بهانه های مختلف مانع بسته شدن این مکانها می شدند.
بر اساس گفتههای او بعضی از مقامات به خاطر خوش گذرانی و نوشیدن الکل شبها به کافههای پل سرخ می آمدند، با نوشیدن مواد نشهآور از خود بی خود می شدند، بین شان درگیری صورت میگرفت، در جاده ها می آمدند، بعد پولیس حوزه سوم خبر می شد.
او تاکید کرد که پولیس اجازه ورود به اکثر کافه ها و رستورانتهای پل سرخ را نداشت، بر همین اساس مالکان کافهها و افرادی که در این کافه ها رفت و آمد داشتند، آزادانه انواع مواد نشهآور و مخدر استفاده می کردند.
او اظهار داشت که مالکان کافه ها برای تبلیغات شان با استفاده از فقر و تنگدستی بعضی خانوادهها دختر خانمها را به عنوان خدمه استخدام کرده بودند تا مشتریان بیشتری داشته باشند.
در همین حال، نوروز احمدی که در زمان جمهوریت در کافهخانههای پل سرخ رفت و آمد داشت و اکنون به مواد مخدر معتاد شده، در مصاحبه با آوا گفت: من هیچ نوع عملی نداشتم حتی سیگرت را بر لبان خود نگذاشته بودم، وقتی همراه دوستان خود چند بار به کافه خانههای پل سرخ رفتم، در آنجا مواد نشهآور به آسانی پیدا میشد، من هم از قلیان که نسبت به دیگر مواد نشه آور یک چیز عادی است شروع کردم.
احمدی افزود که بعد از چند روز رفت و آمد، مشتری یک کافهخانه شدیم که دختر خانمی به عنوان خدمه در این کافه کار می کرد. او مرا تشویق کرد که استفاده از تابلت k بهتر از قلیان است، من هم استفاده کردم.
او ابراز داشت که خرید و فروش مواد نشهآور در کافه خانههای پل سرخ آزاد بود، از این رو تابلت K به آسانی پیدا میشد، من با چند بار استفاده از تابلت K معتاد به مواد مخدر شدم؛ زیرا این تابلت تاثیرات دیگری بالایم نداشت.
احمدی تاکید کرد: بعد از چند ماه استفاد از تابلت K باعث شد که تاثیرات خود را بالایم نگذارد، دنبال مواد مخدر افتادم. مواد مخدری مانند تریاک، شیشه و پودر نیز در کافه خانههای پل سرخ یافت میشد، یکی دو بار از شیشه استفاده کردم بعد کار و بارم را از دست دادم، دیگر پول برای خریدن شیشه نداشتم. مجبور شدم زیر پل سوخته بروم. وقتی زیر پل رفتم فامیلم خبر شد، دو بار من را در شفاخانه بستر کردند؛ اما به دلیل نبود مصروفیت نتوانستم که مواد را ترک کنم.
حاجی بصیر، مالک یکی از کافه خانههای پل سرخ اما در مصاحبه با آوا گفت: خرید و فروش مواد مخدر و ترویج فحشاء در کافه خانهها و رستورانتها پل سرخ صحت ندارد، تنها قلیان به صورت آزادانه در این مکانها استفاده میشد.
او افزود که برای داخل شدن نیروهای امنیتی به کافه خانهها و رستورانتها هیچ نوع ممانعتی وجود نداشت، وقت نا وقت مسئولین حوزه از رستورانتها بازدید می کردند.
این در حالی است که در زمان جمهوریت آمرین حوزههای سوم و سیزدهم در یکی از کافه خانههای پل سرخ به خاطر یک دختر باهم درگیر شده بودند که بعد از رسانهای شدن موضوع آنان از سوی وزارت داخله به دادستانی معرفی شدند.
با روی کار آمدن امارت اسلامی اکثر این کافه ها به دلیل بی بندوباری زیاد بسته شده اند.