توصیه امام رضا (ع) به شیعیان

 علی بن موسی الرضا (ع) هشتمین امام شیعیان خطاب به مدعیان غیرواقعی شیعه فرمودند: شما می گویید ما شیعه علی (ع) هستیم ولی بیشتر رفتارتان با رفتار حضرت علی‌(ع) مخالف است؛ دراطاعت از اوامر او كوتاهی می كنید و در ادای حقوق برادرانتان سستی نشان می دهید.
دربان امام رضا (ع) شرفیاب شد و عرض كرد چند نفر آمده؛ اجازه شرفیابی می خواهند و خود را شیعه علی (ع) معرفی می كنند. امام فرمود: بگو بروند، كار دارم. روز دوم آمدند و همان گونه با دربان سخن گفتند؛ جواب هم همان بود.

روز سوم آمدند و چنان گفتند و چنین شنیدند؛ تا دو ماه بر این منوال گذشت. آنان هر روز می آمدند و سخن خود را تكرار می كردند، ولی جواب همان بود .

هنگامی كه این افراد از سعادت زیارت ثامن الحجج (ع) ناامید شدند؛ به دربان گفتند: خدمت امام عرض كن كه ما شیعیان پدرت علی بن ابی طالب هستیم و بر اثر این كه شما ما را به حضور نطلبیده اید مورد سرزنش دشمن قرار گرفته ایم. اگر این بار بر گردیم و موفق به زیارتت نشویم؛ آن قدر شرمنده می شویم كه از شهر و دیار خود خواهیم گریخت. چون طاقت شنیدن سرزنش های تلخ دشمنان را نداریم.

امام هشتم (ع) اجازه دادند و آن ها شرفیاب شدند. سلام كردند اما حضرت جواب سلامشان را نداد و اجازه نشستن هم عنایت نفرمود. همان طور كه ایستاده بودند عرض كردند: یا بن رسول الله! این همه بی لطفی و اجازه شرفیابی ندادن از چیست؟ آیا برای ما دیگر چیزی می ماند؟

امام رضا (ع) فرمود: این آیه را بخوانید 'ما اصابكم من مصیبه فبما كسبت ایدیكم'؛ هر چه به شما رسیده؛ از دست خودتان بوده است. من در این كار از خدا و پیامبر (ص) و اجداد طاهرینم پیروی كردم كه آن ها نیز بر شما خشمگین هستند.

عرض كردند: چرا ای فرزند رسول خدا؟

امام (ع) فرمودند: چون به دروغ ادعا كردید كه شیعه علی بن ابی طالب هستید. وای بر شما! شیعه علی، ابوذر و سلمان و مقداد است. عمار و محمد بن ابی بكر و كسانی هستند كه نافرمانی علی (ع) را نكردند و بر خلاف نواهی او قدمی برنداشتند.

آنگاه امام هشتم (ع) افزودند: شما می گویید ما شیعه علی (ع) هستیم ولی بیشتر رفتارتان با رفتار علی (ع) مخالف است؛ دراطاعت از اوامر او كوتاهی می كنید و در ادای حقوق برادرانتان سستی نشان می دهید. جایی كه بایستی تقیه كنید؛ نمی كنید و جایی كه نباید تقیه كنید؛ تقیه می كنید.

سپس علی بن موسی (ع) فرمودند: اگر شما می گفتید ما دوستان علی هستیم و دوستدار دوستان او و دشمن دشمنان او، ادعای شما را ناپسند نمی شمردم ولی این مقام عالی را كه ادعا كردید، اگر كردار شما بر راستی گفتار شما گواه نباشد؛ هلاك خواهید شد، مگر آن كه رحمت پروردگار شامل حالتان بشود .

آن گروه گفتند: ای فرزند رسول خدا! ما از این گفته استغفار و توبه می كنیم، همان طوركه حضرتت كه بر همه ما پیشوا هستید؛ به ما تعلیم فرمودید و ما می گوییم كه دوستان شما هستیم و دوستدار دوستان شما و دشمن دشمنان شما.

امام رضا (ع) فرمود: آفرین بر شما ای برادران من و اهل دوستی من، بالا بیایید، بالا بیایید.

امام آن ها را آن قدر بالا برد تا به خود نزدیك كرد. سپس به دربان رو كرد و پرسید: چند بار این ها را بر گردانیدی؟ عرض كرد 60 بار و امام فرمود: اكنون از طرف من، 60 بار پی در پی، نزدشان می روی و سلام مرا می رسانی و از وضع آن ها و عیالاتشان سوال می كنی و آن ها را مورد عطا قرار می دهی. چون گناه خود را با توبه و استغفار شستند و ما را دوست دارند؛ اكنون شایسته احترامند.

برگرفته از: حوزه نت