کارگردان فلم "سفر به دیار پشتون‌ها" گفت: این مستند سعی کرده است تا خط تمایزی بین جهاد و ترور بکشد و با استفاده از کلام نخبگان پشتون که به منع ترور و تشویق برای مبارزه با اشغالگران می‌پردازند، در این مورد شفاف سازی کند. 
مستندساز  "سفر به دیار پشتون‎ها" با اعلام مذاکره با اتحادیه رادیو و تلویزیون‎های کشورهای اسلامی برای پخش مستند "سفر به دیار پشتون‌ها" یادآور شد: این فلم در مرحله نخست مورد تایید این اتحادیه قرار گرفته، اما هنوز در دست بررسی است.
به گزارش خبرگزاری آوا، محسن اسلام‌زاده، کارگردان مستند" سفر به دیار پشتون ها" با تاکید بر مناسب بودن زمان برای پخش این مستند تصریح کرد: به دلیل انتخابات پیش روی افغانستان و همچنین تجمع برخی از افغانستانی ها جلوی سفارت ایران در افغانستان و همچنین سالگرد حمله امریکا به افغانستان بهتر است که این مستند بزودی پخش شود.
این مستندساز با اشاره به هدف ساخت این فلم اذعان داشت: "سفر به دیار پشتون‌ها" سعی کرده است تا خط تمایزی بین جهاد و ترور بکشد و با استفاده از کلام نخبگان پشتون که به منع ترور و تشویق برای مبارزه با اشغالگران می‌پردازند، در این مورد شفاف سازی کند.
اسلام زاده خاطر نشان کرد: "پشتون‌ها" بزرگترین قوم افغانستان هستند که ۴۰فی‏صد از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند و در ۲۵۰ سالی که از استقلال افغانستان می‌گذرد، این کشور غیر از دو دوره کوتاه به دست این قوم اداره شده است.
وی با یادآوری پرداختن "سفر به دیار پشتون‌ها" به تاثیر این قوم بر فضای سیاسی اجتماعی افغانستان گفت: اختلافات مرزی بین افغانستان و پاکستان، نقش طالبان در افغانستان و نگاه طالبان به موضوعات مختلف بعد و قبل از حمله امریکا از موضوعات مطرح شده در این مستند است.
این مستندساز در ادامه گفتگو با خبرگزاری تسنیم با تاکید بر سختی‌ فراوان برای ساخت "سفر به دیار پشتون‎ها" گفت: ما جزء معدود مستندسازان ایرانی هستیم که به قندهار پایتخت ۵ ساله طالبان که از مهمترین مناطق پشتون نشین است، رفته و تا نزدیکی کوه‌های تورابورا در ولایت ننگرهار پیش رفتیم.
اسلام زاده در تشریح اسامی عوامل ساخت این مستند افزود: مرکز فرهنگی میثاق مجری طرح این مستند است. همچنین تهیه کنندگی "سفر به دیار پشتون‎ها" با سید سلیم غفوری، تدوین اسماعیل علیزاده، صداگذاری مهرداد جلوخانی، دستیار صدا حسین ابراهیمی، دستیار تدوین و گرافیک مهدی خوش نژاد و گرافیک تصویری با علی پور عبادی است و تصویربرداری این مستند ۴۵ دقیقه‌ای را نیز به تنهایی در ماه رمضان سال ۹۱ انجام دادم.
ولایات کابل، قندهار، لوگر، ننگرهار و بلخ از جمله لوکیشن‌های این فلم مستند می‌باشند