۲۳ ذی‌القعده بنا به روایتی روز شهادت امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) بوده و بر اساس نقل قول محدثان، روز زیارتی مخصوص امام رضا(ع) است، به همین مناسبت حکایتی از آن امام همام نقل می‌شود.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از ایسنا، اوایل قرن سوم هجری، دو مسافر به خراسان آمدند، در آنجا به خدمت حضرت رضا(ع) رفتند و پرسیدند: ما از فلان جا آمده‌ایم، آیا نماز ما شکسته است یا تمام؟
با اینکه آن دو نفر از یک منطقه آمده بودند و تفاوتی در سفر آن‌ها نبود، امام به یکی از آنها فرمود: نماز تو شکسته است و به دیگری فرمود: نماز تو تمام است!
مسافران که از این پاسخ امام متعجب شده بودند، دلیل حکم امام را پرسیدند. ایشان خطاب به شخصی که نمازش را کامل دانسته بود، فرمود: تو به مقصد دیدار سلطان (مأمون) آمده‌ای، بنابراین سفر تو، سفر گناه است و سفر گناه موجب قصر نماز نمی‌شود. (وسائل الشیعه ج ۵، ص ۵۱۰).
به این ترتیب ملاحظه می‌شود که امام رضا(ع) حتی در مسائل شرعی هم از حکومت جائر برائت می‌جستند و مردم را از طاغوت بر حذر می‌داشتند.
این موضوع در سیره تربیتی آن حضرت نیز مشاهده می‌شد، به عنوان نمونه، بنان بن نافع نقل می‏‌کند که روزی مأمون از جایی می‏‌گذشت و حضرت جواد(ع) با کودکان بازی می‏‌کرد. کودکان از ترس میدان بازی را ترک کردند و تنها جواد(ع) آنجا ایستاد. مأمون از او پرسید: چرا همراه بچه‏‌ها فرار نکردی؟ فرمود: گناهی مرتکب نشدم تا از ترس بگریزم و جاده هم تنگ نیست‏ تا آن را برایت باز کنم، از هر جا می‏‌خواهی عبور کن!