در شب نهم محرم الحرام، شب تاسوعا، مراسم سوگواری ابا عبدالله الحسین(ع) و یاران با وفایش در مسجد محمدیه غرب کابل برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین، سید باقر واعظی مسوول بخش علمای مرکز فرهنگی اجتماعی تبیان وامام جماعت این مسجد، در سخنرانی خود گفت: عاشورا، نماد آزادگی و حضرت سیدالشهدا(ع) سرور آزادگان جهان است.
به گفته واعظی، امام حسین(ع) نه تنها برای براندازی حکومت استبدادی و رژیم منحط بنی امیه؛ بلکه برای نجات بشریت از بند ذلت و بردگی قیام کرد.
او گفت: برای همین ویژگی ها و ابعاد گسترده این نهضت بود که انقلاب امام حسین(ع) ماندگار شد و تمام رهبران سیاسی جهان، در طول زندگی، روش و منش آن حضرت را سر لوحه کار و سر مشق زندگی خود قرار می دهند.
به گفته این عالم دینی، همان حسینی که در پاسخ به کسانی که بیعت با یزید را از ایشان می‏خواستند تا در امان بماند، گفت: آگاه باشید! ناپاک زاده فرزند ناپاک زاده، مرا میان دو چیز مجبور کرده است: بین مرگ و ذلت، ولی هیهات که ما ذلت و خواری را بپذیریم. خداوند پذیرش ذلت را بر ما، پیامبر و مؤمنان روا نداشته است وعزّت نفس ما هرگز اجازه نمی‏دهد که اطاعت فرومایگان را بر مرگ شرافتمندانه ترجیح دهیم.
واعظی افزود: علاوه بر تمام ابعاد ارزشی نهضت عاشورا، اخلاص سیدالشهدا علیه السلام و یاران آن حضرت، مهم‏ترین عامل جاودانگی قیام حسینی است.
به باور وی، از زمانی که حضرت از مدینه حرکت کرد، تا مکّه و سپس کربلا، بسیار کسانی مدّعی با ایشان همراه شدند و به ظاهر خود را حسینی نشان دادند؛ ولی هیچ‏کدام بر حرف خود نایستادند و در نهایت سیدالشهدا را تنها گذاشتند.
واعظی در شب تاسوعای حسینی اظهار داشت: امام حسین(ع) در شب عاشورا حجت را برای یارانش تمام کرد و گفت: هر کسی که می خواهد از من جدا شود و برود، از تاریکی شب استفاده کند، من بیعت خود را از سر او بر داشتم.
به گفته واعظی، امام حسین(ع) می‌دانست که روز عاشورا و صحنه نبرد
کربلا، تنها خون، شمشیر، زخم، درد، شهادت است و از پول و امتیازهای
اجتماعی و مقام‏های دنیوی خبری نست؛ لذا امام خواست آگاه کند کسانی را که به این هدف آمده بودند.
از این رو، ماندگان و مقاومان، در روز عاشورا تنها با نیروی اخلاص به
جهاد در راه حضرت دوست ادامه می‏دادند و یکی یکی شربت شهادت  می‏نوشیدند.