گروهی از داکتران از شرایط پناهجویانی که در کمپ جزیره کریسمس آسترالیا نگهداری می شوند، انتقاد کردند.
این گروه که متشکل از پانزده داکتر است با انتشار نامه ای شرایط فراهم شده برای هزاران پناهجو در مراکز نگهداری پناهجویان بین آسترالیا و جزایر دورافتاده اقیانوس های آرام و هند را غیرانسانی خواند .
در متن این نامه که پایگاه انترنتی « گاردین استرالیا » منتشر کرد، آمده است: پناهجویان به محض ورود به کمپ در حالی که خسته و بی رمق هستند و لباس هایی کثیف بر تن دارند، مورد آزمایش و معاینه داکتری قرار می گیرند و گاهی ساعت ها یا حتی روزها در انتظار این معاینات بسر می برند.
به موجب این نامه، مراقبت های اولیه از پناهجویان ناکافی و در عین حال بر خلاف ستنداردهای داکتری آسترالیاست. احتمال ابتلای کودکان به افسردگی بسیار بالاست و شیوه کارآمد و مناسبی برای شناسایی کودکانی که در معرض این خطر هستند، وجود ندارد.
تجهیزات داکتری بسیار اندک است، دواهای مورد نظر داکتران تامین نمی شود و مدتها طول می کشد تا بیماران به شفاخانه منتقل شوند.
این داکتران اعلام کردند: تصمیمات مرکز خدمات داکتری و صحت بین الملل تحت تاثیر مناسبات با اداره مهاجرت آسترالیا قرار دارد از این رو پیوسته تصمیماتی اتخاذ می شود که در جهت منافع بیماران نیست.
این گزارش به درخواست مرکز خدمات داکتری و صحت بین الملل منتشر شده است که خدمات داکتری مورد نیاز را در اختیار بیش از دو هزار پناهجو در جزیره کریسمس و صدها تن از زنان، مردان و کودکانی قرار می دهد که به اجبار به کمپ هایی در نارو و جزیره مانوس در پایوا گینه نو منتقل شده اند .
در این گزارش آمده است: در بسیاری از مواقع معاینات داکتری در مدت زمانی کوتاه و در کمتر از پنج دقیقه انجام می شود به همین سبب مبتلایان به بیماری سل تا ۴۴ روز شناسایی نمی شوند و داکتران معتقدند که نباید به اینگونه معاینات اعتماد کرد.
شرایط پناهجویان در این کمپ ها با آنچه به تازگی از اوضاع پناهجویان در جزیره لامپدوسای ایتالیا گزارش شده است، تفاوت چندانی ندارد.
اسکات موریسون وزیر مهاجرت آسترالیا هفته گذشته در کنفرانسی مطبوعاتی از اظهارنظر درباره گزارش این گروه از داکتران خودداری کرد و مدعی شد دفتر وی چنین نامه ای دریافت نکرده است.
در همین حال کمیساریای عالی آوارگان سازمان ملل ماه گذشته با انتشار دو گزارش درباره شرایط پناهجویان در نارو و مانوس نوشت: پناهجویان در کمپ های بسیار پرجمعیت و مملو از موجودات زنده همچون موش زندگی می کنند. کودکان در این کمپ ها به عفونت های پوستی مبتلا می شوند و از اختلالات روحی رنج می برند.
این در حالی است که جولیا بیشاپ؛ وزیر امور خارجه آسترالیا هفته گذشته در بازدید از کمپ نارو اعلام کرد: این کمپ در مقایسه با کمپ ههای معدن چیان آسترالیا از شرایط بهتری برخوردار است.
به گزارش پایگاه انترنتی وورلد سوسیالیست، بیشاپ افزود: کارگران معدن در کمپ های خود شرایط چندان مناسبی ندارند اما خدمات و مراقبت های داکتری بسیار خوبی در کمپ نارو ارائه می شود.
این گروه که متشکل از پانزده داکتر است با انتشار نامه ای شرایط فراهم شده برای هزاران پناهجو در مراکز نگهداری پناهجویان بین آسترالیا و جزایر دورافتاده اقیانوس های آرام و هند را غیرانسانی خواند .
در متن این نامه که پایگاه انترنتی « گاردین استرالیا » منتشر کرد، آمده است: پناهجویان به محض ورود به کمپ در حالی که خسته و بی رمق هستند و لباس هایی کثیف بر تن دارند، مورد آزمایش و معاینه داکتری قرار می گیرند و گاهی ساعت ها یا حتی روزها در انتظار این معاینات بسر می برند.
به موجب این نامه، مراقبت های اولیه از پناهجویان ناکافی و در عین حال بر خلاف ستنداردهای داکتری آسترالیاست. احتمال ابتلای کودکان به افسردگی بسیار بالاست و شیوه کارآمد و مناسبی برای شناسایی کودکانی که در معرض این خطر هستند، وجود ندارد.
تجهیزات داکتری بسیار اندک است، دواهای مورد نظر داکتران تامین نمی شود و مدتها طول می کشد تا بیماران به شفاخانه منتقل شوند.
این داکتران اعلام کردند: تصمیمات مرکز خدمات داکتری و صحت بین الملل تحت تاثیر مناسبات با اداره مهاجرت آسترالیا قرار دارد از این رو پیوسته تصمیماتی اتخاذ می شود که در جهت منافع بیماران نیست.
این گزارش به درخواست مرکز خدمات داکتری و صحت بین الملل منتشر شده است که خدمات داکتری مورد نیاز را در اختیار بیش از دو هزار پناهجو در جزیره کریسمس و صدها تن از زنان، مردان و کودکانی قرار می دهد که به اجبار به کمپ هایی در نارو و جزیره مانوس در پایوا گینه نو منتقل شده اند .
در این گزارش آمده است: در بسیاری از مواقع معاینات داکتری در مدت زمانی کوتاه و در کمتر از پنج دقیقه انجام می شود به همین سبب مبتلایان به بیماری سل تا ۴۴ روز شناسایی نمی شوند و داکتران معتقدند که نباید به اینگونه معاینات اعتماد کرد.
شرایط پناهجویان در این کمپ ها با آنچه به تازگی از اوضاع پناهجویان در جزیره لامپدوسای ایتالیا گزارش شده است، تفاوت چندانی ندارد.
اسکات موریسون وزیر مهاجرت آسترالیا هفته گذشته در کنفرانسی مطبوعاتی از اظهارنظر درباره گزارش این گروه از داکتران خودداری کرد و مدعی شد دفتر وی چنین نامه ای دریافت نکرده است.
در همین حال کمیساریای عالی آوارگان سازمان ملل ماه گذشته با انتشار دو گزارش درباره شرایط پناهجویان در نارو و مانوس نوشت: پناهجویان در کمپ های بسیار پرجمعیت و مملو از موجودات زنده همچون موش زندگی می کنند. کودکان در این کمپ ها به عفونت های پوستی مبتلا می شوند و از اختلالات روحی رنج می برند.
این در حالی است که جولیا بیشاپ؛ وزیر امور خارجه آسترالیا هفته گذشته در بازدید از کمپ نارو اعلام کرد: این کمپ در مقایسه با کمپ ههای معدن چیان آسترالیا از شرایط بهتری برخوردار است.
به گزارش پایگاه انترنتی وورلد سوسیالیست، بیشاپ افزود: کارگران معدن در کمپ های خود شرایط چندان مناسبی ندارند اما خدمات و مراقبت های داکتری بسیار خوبی در کمپ نارو ارائه می شود.