تاریخ انتشار :سه شنبه ۲۳ جدی ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۴۹
کد مطلب : 105401
رابطه امارات عربی با امارت اسلامی
محمد اشرف غنی؛ رییس جمهوری بعد از ظهر روز دوشنبه، در رأس یک هیات بلند پایه دولتی به ابوظبی؛ پایتخت امارات متحده عربی رفت.
ارگ ریاست جمهوری در خبرنامه ای نوشته که آقای غنی و هیات همراه او در این سفر دو روزه رسمی، با صدر اعظم امارات متحده عربی، ولیعهد و امیر ابوظبی جداگانه دیدار خواهد کرد.
گسترش و تحکیم بیشتر روابط میان افغانستان و امارات متحده عربی از اهداف سفر غنی به ابوظبی خوانده شده است.
در خبرنامه آمده است که رئیس جمهور غنی در این سفر با شماری از تاجران و سرمایه گذاران امارات متحده عربی و شهروندان افغان مقیم دبی نیز دیدار می کند.
احمدضیا مسعود؛ نماینده فوق العاده رئیس جمهور در امور اصلاحات و حکومتداری خوب، محمد حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی، انجنیر محمدخان؛ معاون اول رئیس اجرایی، عمر زاخیلوال؛ مشاور اقتصادی اشرف غنی، سرپرست وزارتخانه های خارجه و مالیه و عبدالسلام رحیمی؛ رئیس عمومی اداره امور ریاست جمهوری در این سفر اشرف غنی را همراهی می کنند.
این نخستین سفر اشرف غنی به امارات متحده عربی بازیگر کوچک و ریزنقش سناریوی صلح و جنگ افغانستان است.
امارات متحده عربی را بیشتر به نام «دبی» پایتخت اقتصادی آن می شناسند که مرکز اصلی بسیاری از شرکت های بزرگ بین المللی و یکی از بزرگ ترین مراکز اقتصادی و تجاری جهان است؛ اما امارات برای افغانستان یادآور یک معنای دیگر نیز هست. امارات متحده عربی جدا از شباهت اسمی با امارت اسلامی طالبان، در رسمیات نیز در زمان قدرت رژیم طالبان، یکی از اصلی ترین حامیان این گروه بود و روابط نزدیکی با طالبان داشت.
امارات متحده عربی از جمله معدود کشورهایی است که طالبان را به رسمیت شناخته بود. گفته می شود که این کشور در تقویت و تربیت طالبان در مراکز آموزشی پاکستان نیز نقش داشته است.
پس از سقوط طالبان هم به نظر نمی رسد از نقش این کشور در بازی صلح و جنگ افغانستان، چیزی کم شده باشد.
بارها گزارش هایی در زمینه میزبانی مذاکرات پنهان و آشکار میان طالبان و دولت افغانستان از سوی این کشور عربی، منتشر شده است.
اگرچه ترکیب هیاتی که اشرف غنی؛ رییس جمهور را در این سفر همراهی می کند، بیشتر اقتصادی است؛ تا امنیتی اما به عقیده کارشناسان، گفتگوهای صلح لزوما یکی از اهداف اصلی این سفر و از مفاد تغییرناپذیر گفتگوهای غنی با همتایان اماراتی اش خواهد بود.
آقای غنی که در بیش از سه ماه گذشته از ریاست جمهوری اش، بیشترین تلاش را صرف گفتگوهای صلح با طالبان کرده است، با سفر به امارات نیز بخشی دیگر از این تلاش ها را استارت زد.
او به عنوان کسی که در طول این سال ها از نزدیک، شاهد روابط دولت افغانستان، طالبان و میانجیگران منطقه ای آن بوده است به خوبی از جایگاه امارات متحده عربی در این روند آگاه است.
از سوی دیگر امارات همچنین با توجه به حجم کمک هایی که در جریان کنفرانس های بین المللی به افغانستان متعهد شده است، هیچگاه کشور مهم و مؤثری در روند بازسازی افغانستان نبوده است. با آنکه به لحاظ اینکه دبی یکی از پایتخت های مهم اقتصاد جهانی به حساب می آید؛ اما نقش اقتصادی امارات متحده عربی در افغانستان بسیار کمرنگ و غیر مؤثر بوده است. در برابر آن، این کشور، در بسیاری از زد و بندهای اقتصاد مافیایی در کشور نقش داشته و زمینه خوبی برای انتقال سرمایه های به دست آمده از مسیر اقتصاد جنگی، مواد مخدر و اختلاس های کلان صدها میلیون دالری مقامات فاسد دوره کرزی بوده است.
با این حساب، سفر جاری آقای غنی به امارات نمی تواند در راستای تقویت رویکرد اقتصادی اشرف غنی در سیاست خارجی قابل ارزیابی باشد؛ اما امیدهایی که نسبت به نقش امارات در میانجیگری میان دولت و طالبان وجود دارد، در این دیدار، می تواند نقش مهمی داشته باشد.
با این حال، این کشور در روند صلح افغانستان پیش از آنکه به دولت افغانستان کمک کند به طالبان کمک کرده است.
باری شورای عالی صلح افغانستان مدعی شد که معتصم آغاجان؛ از رهبران طالبان که به روند صلح متمایل بود در امارات زندانی شده است و این اقدام، ظاهرا به خواست پاکستان و دیگر رهبران تندرو طالبان صورت گرفته بود؛ بنابراین، کارشناسان می گویند علی رغم چشمداشتی که اشرف غنی از نقش مثبت امارات در روند صلح دارد، به نظر نمی رسد موضع آن کشور در این زمینه تغییر کرده باشد؛ به ویژه آنکه امارات به شدت تحت نفوذ عربستان، حامی اصلی تروریزم در خاور میانه و متحد نزدیک پاکستان و در نتیجه طالبان است.
https://avapress.com/vdciuwazzt1au52.cbct.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

به نظر من دولت آقای غنی هرچقدر بیشتر به طالبان برای آمدن به سر میز مذاکره التماس کند بیشتر حکومت خود را نا مشروع کرده و به همان میزان به طالبان منحیث یکی از گروههای مخالف دولت مشروعیت و حقانیت میدهد و امارات عربی هم در واقع یکی از کشورهایی است که یهود ها بیشترین سرمایه گذاریها را آنجا انجام داده اند و هر چیزی که به اسلام ضربه وارد بسازد را هم عملی میکنند و در قضیه سوریه هم اوضاع به همین شکل است یعنی قطر و امارات و عربستان و در کل کشورهای عربی حوزه خلیج به جای حمایت از فلسطین سنگ های افراطی گری را بنا نگذارند.