تاریخ انتشار :سه شنبه ۱۰ سنبله ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۳۲
کد مطلب : 115917
رهایی تروریستها، انتحار سیاسی حکومت گران!
"ریاست عمومی امنیت ملی در چندین عملیات خاص ضد تروریستی، ۲۶ تن تروریست شبکه حقانی و شورای پشاور را در پیوند به حملات خونین اخیر کابل و برنامه های بزرگ تروریستی آینده بازداشت کرد.

به نقل از اطلاعیه ریاست امنیت ملی، این ۲۶ تن تروریستان در پیوند با چهار حمله اخیر کابل (در منطقه شاه شهید، میدان هوایی، مکروریان چهار، و شورای ملی) دستگیر شده اند.

دو تن از مسئولین این شبکه تروریستی قاری جانان، ولسوال نام نهاد شورای پشاور برای ولسوالی ده سبز و همراهانش، و در عین حال اسرار احمد، ملک و مصطفی از سرگروه های گروه حقانی می باشند که حمله شاه شهید، حمله میدان هوایی و مکروریان توسط آنها عملی شده بود.

به نقل از اطلاعیه، گروه بازداشت شده یکی از بزرگترین شبکه های تروریستی در کابل بوده که توسط ریاست عمومی امنیت ملی دستگیر گردید.

این گروه در صدد طرح ریزی سیزده برنامه تروریستی دیگر در شهر کابل بودند که از جمله اهداف شان: ارگ ریاست جمهوری، ریاست امنیت ملی واقع در شش درک، وزارت دفاع ملی، سفارت ایالات متحده امریکا، قوماندانی امنیه ولایت کابل، شورای ملی و دانشگاه خاتم النبیین بوده".

بدون هیچ گزافه و اغراقی یک چنین پیروزی بزرگ و افتخار افرین را باید به نیروهای امنیت ملی کشور تبریک و تهنیت گفت و برای این فرزندان صدیق و جان بر کف میهن که شبانه روزی کمر خدمت به کشور و مردم را بسته اند، آرزوی سلامتی و پیروزی های هر چه درخشان تر علیه دشمنان ملت و این مرز و بوم کرد.

چنانچه بارها یادآوری شده است و لازم است تا بار دیگر نیز متذکر شد، مردم افغانستان همواره قدر دان نیروهای امنیتی کشور خویش بوده و در آینده نیز خواهند بود و به خوبی می دانند که اگر زحمات و تلاشهای شبانه روزی این شجاعان و دلیر مردان نبود، قطعاً تا کنون نیمی از جمعیت کشور به کام مرگ و معلولیت های زجرآور فرو رفته بودند.

اما موضوعی که بسیاری از مردم و نیز آگاهان دلسوز این ملت و این آب و خاک را به شدت میازارد، سیاست و به عبارت بهتر و رساتر برخورد بی نهایت ضعیف و منفعلانه حکومت در برابر تروریستها و فعالیتهای جنایتبار و ویرانگر آنها در طول تقریباً سه دهه می باشد.

روش مسامحه و مماشات در برابر وحشیانه ترین اعمال تروریستهای طالب و غیر آن چه در دوران ریاست جمهوری حامد کرزی و چه دوره کنونی، صرف نظر از آنکه قاطبه مردم کشور را خسته و عصبانی کرده و باعث شده تا میان مردم و حکومت، سد ضخیم و محکمی از بی اعتمادی ایجاد شود؛ از حکومت نیز تصویر زبون و ضعیفی در انظار جهانیان به نمایش گذاشته است.

مردم منتظرند که حکومت اینبار و با این دستگیر شده هایی از طیف جنایت و دهشت چه می کند؛ آیا چون گذشته آنها را مورد تفقد پدرانه قرار داده و از قفس حبس رها می کند تا آنان نیز با لبهای خندان زندان را ترک کرده و با پیوستن دیگر بار به صف سیاهی و پلیدی، جان و مال افغانهای بی گناه را دوباره آماج حمله های بزدلانه و جنایتبار خویش قرار بدهند؟!.

و یا نه اینبار حکومت به وجدان خویش و خواست بر حق ملت توجه جدی می کند و با سپردن اشرار دست گیر شده به دارهای مجازات، به وظیفه اصلی و اساسی خود به عنوان یک حکومت ملی و عادل عمل می کند؟ و با این شاهکار، نقاط سیاه و پرسش برانگیز بسیاری را از کارنامه یک ساله خویش پاک می کند و از طرفی نیز به ترمیم شکاف عمیق میان خود و مردم همت می گمارد.

در هر دو صورت که حکومت گران چنان کنند و یا چنین؛ یعنی تروریستهای دستگیر شده را چون سابق رها کنند و یا مجازات، ناچار و ناگذیر از پذیرش پیامدهای آن خواهد بود. در صورتی که حکومت تاسی به سلف خویش کند و چون حامد کرزی، دسته دسته انتحاری و تروریست دستگیر شده را رها کند و البته با این توجیه خام و کودکانه -که دل آنان را نرم کرده و آنها را به آغوش صلح بر گرداند-، که باید گفت این همان برخورد منفعل و ضعیفی است که تا کنون نتیجه صد در صد معکوس و خطرناک داده است و حتی یک مورد هم دیده نشده که طالبی گوش به نصیحت های پدرانه کرزی و غنی داده باشد و دست از جنگ و شرارت علیه مردم خویش بر داشته باشد!.

این گونه برخورد با دشمن تروریست با توجه به خطرها و ضعفهای مفرط، به انتحار سیاسی بیشتر شباهت دارد؛ چرا که همه ی بدی ها و ضررهای آن فقط و فقط متوجه مردم بی گناه و فرزندان آنها در مراکز و نهادهای امنیتی کشور می شود و تروریستهای طالب و غیر آن و نیز حامیان خارجی آنها همه ی سود را از این سیاست منفعل و بیمار حکومت کابل می برند و به اصطلاح معروف، به ریش حکومت و دولت و ملت افغانستان نیز قاه قاه می خندند!.

علاوه بر همه ی اینها، تصویری که این روش زبون از حکومت افغانستان و سران حکومتی در انظار جهانیان و نیز در صفحات روشن تاریخ بر جا خواهد گذاشت، تصویر مخدوش و متنفُر و منزَجری خواهد بود که قطعاً خوشایند چندین نسل بعد از سران حکومتی از نواده و نتیجه های آنان نیز نخواهد بود.

اما اگر حکومت وحدت ملی، چنانکه از نامش پیداست، با استفاده از خرد و تدبیر درست سیاسی، تروریستهای دستگیر شده را چنانکه مردم نیز همین را می خواهند و بر این خواسته پای می فشارند، به دست تیغ عدالت بسپارند، مطمئن باشند که به وظیفه اصلی خویش درست عمل کرده اند و به ترمیم اعتماد از هم گسسته میان حکومت و مردم، همت گماشته اند که قطعاً این روش به سود حکومت و سران آن خواهد بود و لا غیر.



https://avapress.com/vdcb8sb8zrhb89p.uiur.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما