تاریخ انتشار :پنجشنبه ۱۶ میزان ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۱۸
کد مطلب : 117322
پوزشی که کسی را راضی نکرد
باراک اوباما؛ رئیس جمهور امریکا در تماس با ژوان لو؛ رئیس سازمان پزشکان بدون مرز از حمله «اشتباهی» هواپیماهای امریکایی به شفاخانه قندوز عذرخواهی کرده است. او همچنین به اشرف غنی؛ رئیس جمهور تسلیت گفته است.

در آن حمله، ۲۲ نفر کشته شدند که ۱۲ تن از آنها کارکنان سازمان پزشکان بدون مرز بودند.

امریکا مسؤولیت حمله را پذیرفت و گفت که حمله به درخواست نیروهای افغان و کماندوهای امریکایی انجام شده است. امریکا همچنین به احتمال پرداخت غرامت به قربانیان و خانواده های آنها اشاره کرده است.

سازمان پزشکان بدون مرز اما گفته که پیام عذرخواهی دریافت شده؛ اما همچنان خواستار تحقیقات توسط "کمیسیون بین المللی حقیقت یاب امور بشردوستانه" (IHFFC) است و به تحقیقات داخلی ارتش امریکا اعتماد ندارد.
این سازمان می گوید که این حمله ممکن است جنایت جنگی باشد.
دکتر ژوان لیو؛ رئیس این سازمان گفته است:"اگر از این ماجرا بگذریم... اگر فضایی امن برای کار پزشکی خود فراهم نکنیم، نخواهیم توانست در جاهایی مثل سوریه، جنوب سودان یا یمن فعالیت کنیم".
کارشناسانی که پیش از این تصویر روشنی از رفتارشناسی امریکا در قبال جنایت های منسوب به ارتش این کشور در مأموریت های نظامی خارجی داشته اند معتقد اند که نرمش و انعطافی که امریکا در قبال این رویداد نشان داده، حکایت از آن دارد که فاجعه ای که در حمله هوایی به شفاخانه سازمان پزشکان بدون مرز در قندوز اتفاق افتاده، عمیق تر از آن بوده است که گزارش می شود.

به باور آنها، امریکا به این حقیقت پی برده که مرتکب جنایت هولناکی شده است و حتی این احتمال وجود دارد که میزان تلفات این حمله نیز بسیار بیشتر از آن چیزی باشد که رسانه های عمومی و منابع رسمی، اعلام کرده اند.

همچنین یکی دیگر از مهم ترین دلایل انعطاف کم سابقه امریکا در قبال این رویداد خونین و فاجعه بار، ممکن است این باشد که قربانیان این حمله عمدتا کارمندان یک سازمان مهم بین المللی هستند؛ سازمانی که نقشی کلیدی در امدادرسانی و ارائه خدمات درمانی و پزشکی در مناطق جنگی دارد و از اعتبار و وجهه فراگیر جهانی برخوردار است؛ بنابراین، امریکا هرگز نمی خواهد با نادیده گرفتن ابعاد جنایت و فرار از مسؤولیت آن، خود را با یک سازمان بین المللی درگیر کند؛ زیرا این امر، برای این کشور و مأموریت جنگی آن در افغانستان، هزینه های سنگین سیاسی و تبلیغاتی دارد که جبران آن شاید بیشتر از یک عذرخواهی ساده یا پرداخت غرامت، هزینه داشته باشد.

با توجه به همه این دلایل، رییس جمهوری امریکا، قدرت امریکا را نادیده گرفته و حاضر شده است رسما از رییس سازمان پزشکان بدون مرز، عذرخواهی کند و به رییس جمهوری افغانستان، تسلیت بگوید و در ضمن، بحث پرداخت غرامت به خانواده های قربانیان نیز مطرح است.

با این حال، این عذرخواهی و تسلیت و پرداخت غرامت، چیزی نیست که سازمان پزشکان بدون مرز را راضی کرده باشد یا زخم های خونچکان ده ها خانواده مظلوم آسیب دیده در این جنایت فاجعه آمیز را التیام ببخشد.
همه چیز را نمی توان با سیاست های فریبکارانه یا پول، جبران کرد و به این ترتیب، از مسیر تزویر و فریب و لاپوشانی، ابعاد جنایت را پنهان کرد.

ضمن آنکه باید در نظر داشت همانگونه که در اظهارات رییس سازمان پزشکان بدون مرز آمده است، این سازمان نیاز به تحقیقی مستقل و واقعی در باره رویداد مرگبار قندوز دارد؛ زیرا این برای ادامه مأموریت های حیاتی این سازمان در مناطق جنگی مانند افغانستان، سودان جنوبی، یمن، سوریه و سایر جاها بسیار تعیین کننده است.

اگر این سازمان نتواند حق خود را از طریق انجام تحقیقات مستقل، اعاده و استیفا نماید و جنایتکاران را بر طبق قوانین بین المللی به سزای اعمال شان برساند، این بدون تردید، چشم انداز فعالیت این سازمان را در سراسر جهان، تحت تاثیر قرار می دهد.

همچنین مسؤولان این سازمان می دانند که عذرخواهی یا حتی پرداخت غرامت، وسیله ها و اهرم هایی برای فرار از مسؤولیت و مؤاخذه حقوقی و پیگرد قضایی عوامل این جنایت است و این هرگز نمی تواند قابل قبول باشد.

با این حساب، امریکا سرانجام با نشان دادن انعطاف زیاد، مسؤولیت جنایت را پذیرفت و رییس جمهوری این کشور، فروتنانه حاضر به عذرخواهی شد؛ اما این اقدامات، کسی را راضی نکرد.

اکنون این سازمان پزشکان بدون مرز است که باید نشان دهد با استفاده از نفوذ و اعتباری که در عرصه بین المللی دارد، برای کارمندان قربانی شده اش در این جنایت، چه کاری انجام می دهد.
https://avapress.com/vdcdx50fxyt0fs6.2a2y.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما