تاریخ انتشار :دوشنبه ۱ قوس ۱۳۹۵ ساعت ۲۰:۳۰
کد مطلب : 134095
حمله تروریستی علیه عزاداران حسینی در مسجد باقرالعلوم کابل
حمله تروریستی علیه عزاداران حسینی در مسجد باقرالعلوم کابل

امسال نیز همانند سالهای گذشته، کابلی ها در روز اربعین حسینی به مساجد و تکیه خانه ها شتافتند تا در سوگ سرور و سالار شهیدان بنشینند، سرشک غم از دیده ها جاری سازند و غم های جان سوز عاشورا را مویه کنند.

اما امسال گویا گرگان گرسنه دندان تیز کرده در کمین نشسته بودند تا به جان سوگواران اباعبدالله الحسین(ع) بیافتند، خون جاری سازند، کودک، یتیم و زن مرد را به خاک و خون بکشند تا دلهای بیمار خود را تشفی بخشند.

در مراسم اربعین حسینی در مسجد باقرالعلوم در غرب کابل انفجار مهیبی رخداد، تعدادی از سوگواران حسینی طعمه گرکان درنده تروریسم گشتند و به خاک و خون افتادند، خانواده های بی شماری در سوگ فرزندان سوگوار خویش نشستند، خانه های مردم کابل با دو ماتم و سوگواری همراه شد، هم سوگوار سالار شهیدان گشتند و هم سوگوار عزیزان و فرزندان خود.

گویا مردمی که خواهان زنده ماندن نام و ایام امام حسین هستند چنین تقدیر شده است که جفای یزیدیان زمانه را تحمل کنند، راست قامت بیایستند در برابر دژخیمان ستم گر سر خم نکنند.

تا هنوز هیچ گروهی مسئولیت این رخداد غم انگیز را به دوش نگرفته است، این که کدام یک از گروه های تروریستی مرتکب چنین جنایت هولناک شده است. اما آنچه محرز و مسلم است که حادثه روز اربعین حسینی نمی تواند از گرد همآیی میلیونی مردم مسلمان سراسر دنیا در کربلا و مرقد مطهر سید الشهدا(ع) بی ارتباط باشد.

گزارش هایی منتشر شده گواه آنست که بیش از بیست و پنج میلیون انسان شیفته اباعبدالله در عراق گرد آمده یاد و خاطره سرور و سالار شهیدان را گرامی می دارند.

این فضای معنوی و این تجمع میلیونی برای حامیان تروریسم و داعشیان مزدور غیر قابل قبول است و باید کاری انجام دهند و جنایتی مرتکب شوند تا حداقل از ابهت و شکوه این گرد همآیی بزرگ و بی بدیل را کم رنگ جلوه دهند.

گمان می برند هدف گیری مجالس سوگواری امام حسین(ع) در اقصا نقاط کشورهای اسلامی می تواند ذره ای از عقده هایی چرکینی که در دل نهفته دارند بیرون بریزند. لذا حمله انتحاری روز اربعین حسینی در مسجد باقرالعلوم کابل ناشی از عقده های چرکینی است که مزدوران وهابیت در دل دارند.

بی تردید که جنایت روز اربعین هشدار جدی برای حکومت گران ساده دل کشور نیز است که بدون هیچ تحلیل، سر در آخور وهابیت نبرده و گاهی با صدور اعلامیه ای از رژیم جنایت کار سعودی اعلام حمایت و پشتیبانی نکنند.

نکته دومی که می تواند قابل تامل باشد آنست که وهابیت و چهره های وابسته به این مذهب همواره تلاش کرده و می کند تا میان مردم افغانستان ایجاد تفرقه کند تا فضای صمیمت، یک رنگی و برادری میان مردم افغانستان را تیره سازد؛ در سالیان گذشته تلاش های زیادی به خرج دادند، هزینه های زیادی به مصرف رساندند، برخی ملاها و مولوی های مزدور را گماشتند تا علیه شیعه ها دست به تبلیغات زهر آگین بزنند و چهره مخدوشی از پیروان این مذهب عرضه دارند، اتهام های ناروایی به کار بستند، تلاش های متمرکزی به عمل آوردند تا از اعمار برخی تکیه خانه در برخی ولایت های شمال کشور ممانعت کنند.

برخی دست پروردگان وهابیت حتا به حکومت نیز توصیه کردند که شیعه در افغانستان هیچ گاه دارای حق سیاسی نبوده و نباید در حکومت راه یابند. مجموع این تبلیغات تا هنوز نتوانسته است میان دو مذهب بزرگ اسلامی تفرقه ایجاد کند، یا حکومت قادر شود که حق سیاسی و مشارکت مدنی مردم شیعه در ساختار حکومت را نادیده انگارد. هنوز هم تلاش می شود تا مسلمانان اهل سنت را نسبت به شیعه ها بد بین سازد یا آن که اعتقاد و باور آنها را نسبت به خاندان پیامبر کمرنگ نماید.

اما حرکت مسلمانان اهل سنت در مراسم اربعین حسینی گویا وهابیت را به تکاپوی بیشتر واداشته است تا بتواند شکافی میان دو فرقه بزرگ اسلامی ایجاد کند.

در مراسم اربعین امسال تعدادی کثیری از مردم اهل سنت - همانند شیعه ها- در قالب کاروان های زیارتی عازم زیارت مرقد مطهر سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع) شده اند تا دوشا دوش و همراه با برادران شیعه خود مرقد مطهر امام حسین (ع) و یاران باوفای آن بزرگ را زیارت کنند. و مراسم برگزاری اربعین حسینی را از نزدیک شاهد باشند. دیدن و شنیدن این گونه رخدادها برای پیروان مذهب وهابیت که آبشخور آن جز کینه به خانواده پیامبر و مذهب شیعه نیست سخت تکانده و زجر آور است.

بنابراین پیروان این مذهب ضلالت که از انبان آن جز خشونت، درندگی و آدم کشی بیرون نیامده تلاش می ورزد تا میان پیروان دو مذهب تفرقه ایجاد کند، شیعه ها را علیه سنی ها بر انگیزد و برعکس، و از این جهت هیچ تردیدی نیست که انتحار در مسجد باقرالعلوم و به خاک و خون کشیدن تعداد زیادی از شیعیان از گروهی جنایت کاری چون پیروان مذهب وهابیت بر می آید.

اما صد اما... سنی و شیعه در افغانستان اگر این قدر بی ریشه و بنیاد باشند که به هر بادی بلرزند و تحت تاثیر تشنج آفرینی های پیروان این فرقه قرار گیرند و نسبت به برادران خود بی اعتماد شوند باید به خود و اعتماد متقابلی که وجود دارد تردید روا دارند.

باور همگانی آنست که تا هنوز به فضل و مرحمت خداوند تیر تفرقه افگنان به سنگ خورده و نتوانسته اند کمترین رخنه ای در میان صفوف به هم فشرده ایجاد کنند. آنچه که برای مردم مایه نگرانی است این که حکومت گران در کام وهابیت فرو روند یا به طرفداری از حکومت متجاوز سعودی اعلامیه صادر کند یا آن که به حکومت سعودی اجازه دهد تا به بهانه اعمار مدرسه، کانون تفرقه افگنی را در کشور به وجود آورند.

گرچه رخداد غم انگیز اربعین سخت جانکاه است، اما این غم و اندوه هیچ گاه نخواهد توانست پایه های وحدت و همدلی مردم را به لرزه درآورد مردم ما را نسبت به یکدیگر بد بین سازد. تروریستان کوردلی که مسجد باقرالعلوم را نشانه رفتند، مردم عزادار ما را به خاک خون نشاندند، تا هنوز ده ها مسجد و نمازخانه مربوط برادران ما را نیز به آتش کشیدند یا تخریب کردند. اما صفوف مردم ما هم چنان در برابر تروریسم با صلابت و با شکوه است.

https://avapress.com/vdcjhxeviuqetyz.fsfu.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما