نمایندگان ۱۵ کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل، به افغانستان سفر کرده‌اند.
قرار است این هیأت بلندپایه سازمان ملل با رهبران حکومت و رؤسای پارلمان دیدار کنند.
گفته شده که اعضای شورای امنیت سازمان ملل، اوضاع افغانستان را بررسی می‌کنند. احتمالاً مسأله امنیت در صدر این موضوعات خواهد بود.
همچنین ممکن است این هیأت نقش پاکستان در افغانستان را نیز بررسی کند و درباره تهیه قطعنامه‌ای علیه پاکستان تصمیم بگیرد.
دو روز پیش، غیرت عمروف؛ نماینده قزاقستان در شورای امنیت که ریاست این شورا را بر عهده دارد، اعلام کرد که هیأت شورای امنیت "برای ابراز حمایت از این کشور جنگ‌زده به آنجا می‌رود و می‌خواهد از نزدیک اوضاع این کشور را بررسی کند."
هفته پیش، اعضای شورای امنیت با جنرال مک‌ماستر؛ مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ نیز در مورد افغانستان دیدار داشتند و آقای عمروف گفت که آقای مک‌ماستر استراتژی امریکا در مورد افغانستان را به آنها توضیح داد.
کارشناسان می گویند که این سفر که برای نخستین بار در نوع خود رخ می دهد، نشانگر مسایل زیادی است.
یکی از مسایل این است که شورای امنیت نیز تحت تأثیر تغییر سیاست امریکا در قبال پاکستان و تنش های بروز کرده در روابط میان دو کشور، برای اولین بار می خواهد صدای دادخواهی افغانستان را بشنود و از نزدیک در جریان جنایت هایی که پاکستان بر علیه افغانستان مرتکب می شود، قرار بگیرد.
این اگرچه بنفسه یک رویداد مثبت و امیدبخش است؛ اما در عین حال، جای تأسف دارد که شورای امنیت سازمان ملل و قدرت های عضو آن، تا این میزان، زیر سایه و سلطه امریکا قرار دارند و تا زمانی که سران واشنگتن، اراده نکرده باشند، در خصوص مسایل مبتلابه در عرصه امنیت بین المللی، حتی از برداشتن یک گام کوچک نیز احتراز می کنند.
گفته می شود، نیکی هیلی؛ نماینده ترامپ در سازمان ملل نیز در ترکیب این هیأت قرار دارد؛ موضوعی که می تواند به معنای حمایت قوی امریکا از تصمیم آتی شورای امنیت بر علیه پاکستان باشد.
نکته دیگری که در چارچوب این سفر بی سابقه آشکار می شود، وضعیت بحرانی و بغرنج امنیت افغانستان است. همین اکنون که هیأت عالیرتبه شورای امنیت در کابل به سر می برد، مسیرهای عمده منتهی به مرکز شهر که مراکز اصلی قدرت سیاسی و نظامی افغانستان در آنجا قرار دارند، به روی رفت و آمد عموم، بسته هستند و تدابیر سختگیرانه امنیتی در سراسر پایتخت، برقرار شده است.
به باور آگاهان، همین یک رویداد، باید به اعضای این هیأت مهم، همه چیز را درباره وضعیت شکننده و بحرانی امنیت افغانستان توضیح دهد.
انتظار می رود این هیأت با توجه به مسؤولیت مستقیم و اصلی سازمان ملل در حمایت از حقوق بشر و حفاظت از جان غیر نظامیان در مناطق جنگی و کشورهای دچار بحران، در باره کشتارهای غیر نظامیان بی دفاع به دست نیروهای تروریستی و حمله وحشیانه این گروه ها بر مراکز فرهنگی و رسانه ای، مساجد، عبادتگاه ها و اماکن غیر نظامی، تصمیمی صریح، بی پرده و قاطع اتخاذ کند.
این تصمیم همچنین باید به گونه ای روشن و صریح باشد که بتواند دولت افغانستان و نیروهای خارجی مستقر در کشور را نیز در قبال حفاظت از جان غیر نظامیان و تأمین امنیت مراکز فرهنگی و رسانه ای و مذهبی، متعهد و پاسخگو سازد.
و سرانجام مهم ترین موضوعی که طی این سفر، از اعضای شورای امنیت سازمان ملل، انتظار می رود این است که به دردها و رنج ها و مصایبی که پاکستان بر مردم ما تحمیل کرده است، به خوبی توجه کند و اقدامات تنبیهی سخت و سنگینی را بر علیه پاکستان به عنوان یک رژيم غیر مسؤول و حامی تروریزم بین المللی، روی دست بگیرد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد، این قدرت و صلاحیت را دارد و اکنون که سیاست های امریکا نیز دست کم بر پایه لفاظی های رسانه ای، در قبال پاکستان، تغییر کرده، این فرصت در اختیار این سازمان قرار گرفته که پاکستان را تنبیه کند.
دولت افغانستان نیز باید با استفاده از این زمینه استثنایی، به حق و آنگونه که شایسته است تمام حقایق را در باره بحران ها و مصایب کشور، بر پایه منافع و امنیت ملی کشور و فارغ از اعمال سلطه و نفوذ طرف های منطقه ای، همسایگان و قدرت های جهانی، با هیأت شورای امنیت، در میان بگذارد و از آنها بخواهد که به دادخواست های این کشور به عنوان یک عضو متعهد و مطیع سازمان ملل متحد، توجه کرده و آنها را جدی بگیرند.
