لیزا کرتیس؛ معاون دستیار رئیس جمهوری امریکا، در سفر دو روزه خود به پاکستان به مقام‌های پاکستانی گفته است که امریکا به دنبال یک رابطه جدید با پاکستان است.
خانم کرتیس که رئیس ارشد امور آسیای مرکزی و جنوبی شورای امنیت ملی امریکا نیز است، گفته که امریکا می‌خواهد این رابطه جدید را براساس یک تعهد مشترک برای مبارزه با گروه‌های تروریستی که ثبات و امنیت منطقه را تهدید می‌کنند و همچنین یک دید مشترک برای یک آینده صلح آمیز برای افغانستان شکل دهد.
خانم کرتیس اذعان کرده که پاکستان در راستای مبارزه با تروریزم قربانی‌های قابل توجهی را متحمل شده و تاکید کرده که استراتژی جدید امریکا برای افغانستان که رویکرد منطقه‌ای دارد فرصتی برای همکاری دو کشور برای ایجاد یک افغانستان پایدار و صلح آمیز است.
او در دیدارش با مقام‌های پاکستانی گفته در صورت تامین صلح در افغانستان، مهاجران افغان می‌توانند دوباره به کشور شان بازگردند، گروه داعش در جنوب آسیا شکست می‌خورد و همچنین گروه‌های "تروریستی که برای امنیت امریکا و پاکستان تهدید ایجاد می‌کنند، حذف می‌شوند".
به باور کارشناسان مسایل منطقه، موضع گیری این مقام ارشد امریکایی در باره روابط این کشور با پاکستان، با آنچه در هفته های اخیر از سوی امریکایی ها در این باره شاهد بوده ایم، تفاوت فاحش و چشمگیری دارد.
این موضع گیری نه تنها از زبان هشدار و تهدید و تنبیه و التیماتوم ترامپ و تیم او بر علیه پاکستان هیچ بهره ای ندارد؛ بلکه بالعکس نشان می دهد که امریکا در حال تلاش برای سامان دهی رابطه اش با پاکستان می باشد.
این مواضع به نوعی موضع گیری چندی پیش یک مقام پاکستانی در برابر اظهار نظر هشدارآمیز مایک پنس؛ معاون دونالد ترامپ را تأیید می کند که گفته بود: آنچه از سوی امریکایی ها در دیدار آنها با مقام های پاکستانی گفته می شود، با آنچه در گفتگوی آنان با مقام های دولت افغانستان مطرح می شود، متفاوت است.
پاکستان همچنین در باره هشدارهای آقای پنس گفته بود که دوست به دوست هیچگاه هشدار نمی دهد!
افزون بر این، آرامش و طمأنینه مقام های اسلام آباد در برابر لفاظی های تبلیغاتی و سراسر هشدار و تهدید واشنگتن هم نشان می دهد که برخلاف بازی رسانه ای و تبلیغاتی امریکایی ها، در پشت پرده، وضعیت همچنان به همان صورتی است که پاکستان می خواهد.
این بازی دوگانه اما موجب شده است که جنگ افغانستان همچنان استمرار پیدا کند و تروریست های مورد حمایت پاکستان در افغانستان، همه روزه مرتکب فجیع ترین جنایت ها شوند؛ بدون آنکه در قبال اعمالی که مرتکب می شوند، منتظر عقوبت یا پیامد باشند.
از جانب دیگر، دولت افغانستان نیز همواره بر استمرار روند صلح، تأکید می کند و علیرغم موضع گیری های متفاوت اش پس از وقوع هر حمله تروریستی، چند روز بعد، بار دیگر تعهد خود به «صلح» با تروریست ها را تکرار و تجدید می کند.
از دید ناظران، این وضعیت، ناشی از بازی دوگانه ای است که امریکا در قبال جنگ و صلح افغانستان و رابطه با پاکستان، به راه انداخته است.
به باور منتقدان، صلح در افغانستان هیچگاه برای امریکا یک اولویت استراتژیک و غیر قابل جایگزین محسوب نمی شده است. این موضوع گاه به اندازه ای پررنگ و ملموس بوده که به نظر می رسد امریکا خود رأسا به تروریست های مورد حمایت پاکستان، امکان مانور و قدرت نمایی می‌دهد تا به این ترتیب، بهانه برای حضور و سلطه آن کشور و متحدانش بر افغانستان همیشه وجود داشته باشد.
اگر این برداشت درست باشد، از نظر صاحب نظران، بحران امنیت و صلح در افغانستان، هیچگاه حل نخواهد شد؛ زیرا بر پایه این تحلیل، تروریزم و ضد تروریزم، دو طرف یک معادله دو مجهولی هستند که وجود یکی، مستلزم وجود و حضور دیگری است و هریک از آنها، طرف مقابل را توجیه پذیر می سازد.
در این میان، تنها طرفی که در این بازی دوگانه به نحو ناعادلانه ای نادیده گرفته می شود، مردم افغانستان هستند؛ طرفی که هم از سوی تروریزم، آماج قرار می گیرد و هم به واسطه جبهه ضد تروریزم، انکار می شود و در سوگ و خون و مرگ و اندوه، فراموش می گردد.
خانم کرتیس که رئیس ارشد امور آسیای مرکزی و جنوبی شورای امنیت ملی امریکا نیز است، گفته که امریکا می‌خواهد این رابطه جدید را براساس یک تعهد مشترک برای مبارزه با گروه‌های تروریستی که ثبات و امنیت منطقه را تهدید می‌کنند و همچنین یک دید مشترک برای یک آینده صلح آمیز برای افغانستان شکل دهد.
خانم کرتیس اذعان کرده که پاکستان در راستای مبارزه با تروریزم قربانی‌های قابل توجهی را متحمل شده و تاکید کرده که استراتژی جدید امریکا برای افغانستان که رویکرد منطقه‌ای دارد فرصتی برای همکاری دو کشور برای ایجاد یک افغانستان پایدار و صلح آمیز است.
او در دیدارش با مقام‌های پاکستانی گفته در صورت تامین صلح در افغانستان، مهاجران افغان می‌توانند دوباره به کشور شان بازگردند، گروه داعش در جنوب آسیا شکست می‌خورد و همچنین گروه‌های "تروریستی که برای امنیت امریکا و پاکستان تهدید ایجاد می‌کنند، حذف می‌شوند".
به باور کارشناسان مسایل منطقه، موضع گیری این مقام ارشد امریکایی در باره روابط این کشور با پاکستان، با آنچه در هفته های اخیر از سوی امریکایی ها در این باره شاهد بوده ایم، تفاوت فاحش و چشمگیری دارد.
این موضع گیری نه تنها از زبان هشدار و تهدید و تنبیه و التیماتوم ترامپ و تیم او بر علیه پاکستان هیچ بهره ای ندارد؛ بلکه بالعکس نشان می دهد که امریکا در حال تلاش برای سامان دهی رابطه اش با پاکستان می باشد.
این مواضع به نوعی موضع گیری چندی پیش یک مقام پاکستانی در برابر اظهار نظر هشدارآمیز مایک پنس؛ معاون دونالد ترامپ را تأیید می کند که گفته بود: آنچه از سوی امریکایی ها در دیدار آنها با مقام های پاکستانی گفته می شود، با آنچه در گفتگوی آنان با مقام های دولت افغانستان مطرح می شود، متفاوت است.
پاکستان همچنین در باره هشدارهای آقای پنس گفته بود که دوست به دوست هیچگاه هشدار نمی دهد!
افزون بر این، آرامش و طمأنینه مقام های اسلام آباد در برابر لفاظی های تبلیغاتی و سراسر هشدار و تهدید واشنگتن هم نشان می دهد که برخلاف بازی رسانه ای و تبلیغاتی امریکایی ها، در پشت پرده، وضعیت همچنان به همان صورتی است که پاکستان می خواهد.
این بازی دوگانه اما موجب شده است که جنگ افغانستان همچنان استمرار پیدا کند و تروریست های مورد حمایت پاکستان در افغانستان، همه روزه مرتکب فجیع ترین جنایت ها شوند؛ بدون آنکه در قبال اعمالی که مرتکب می شوند، منتظر عقوبت یا پیامد باشند.
از جانب دیگر، دولت افغانستان نیز همواره بر استمرار روند صلح، تأکید می کند و علیرغم موضع گیری های متفاوت اش پس از وقوع هر حمله تروریستی، چند روز بعد، بار دیگر تعهد خود به «صلح» با تروریست ها را تکرار و تجدید می کند.
از دید ناظران، این وضعیت، ناشی از بازی دوگانه ای است که امریکا در قبال جنگ و صلح افغانستان و رابطه با پاکستان، به راه انداخته است.
به باور منتقدان، صلح در افغانستان هیچگاه برای امریکا یک اولویت استراتژیک و غیر قابل جایگزین محسوب نمی شده است. این موضوع گاه به اندازه ای پررنگ و ملموس بوده که به نظر می رسد امریکا خود رأسا به تروریست های مورد حمایت پاکستان، امکان مانور و قدرت نمایی می‌دهد تا به این ترتیب، بهانه برای حضور و سلطه آن کشور و متحدانش بر افغانستان همیشه وجود داشته باشد.
اگر این برداشت درست باشد، از نظر صاحب نظران، بحران امنیت و صلح در افغانستان، هیچگاه حل نخواهد شد؛ زیرا بر پایه این تحلیل، تروریزم و ضد تروریزم، دو طرف یک معادله دو مجهولی هستند که وجود یکی، مستلزم وجود و حضور دیگری است و هریک از آنها، طرف مقابل را توجیه پذیر می سازد.
در این میان، تنها طرفی که در این بازی دوگانه به نحو ناعادلانه ای نادیده گرفته می شود، مردم افغانستان هستند؛ طرفی که هم از سوی تروریزم، آماج قرار می گیرد و هم به واسطه جبهه ضد تروریزم، انکار می شود و در سوگ و خون و مرگ و اندوه، فراموش می گردد.
