تاریخ انتشار :جمعه ۶ میزان ۱۳۹۷ ساعت ۰۱:۵۶
کد مطلب : 171649
وقتی ترامپ تنها ماند
اجلاس سالانه سازمان ملل متحد به کام میزبان تلخ شد. دونالد ترامپ؛ رییس جمهوری امریکا که طبق یک سنت دیرینه، سخنران افتتاحیه اجلاس سالانه سازمان ملل متحد در نیویارک بود، در طول سخنرانی و پس از آن، در نشست های حاشیه ای آن، شاهد بدترین رویدادها بود؛ رویدادهایی که از دید بسیاری از کارشناسان، مایه وهن و تحقیر بی سابقه امریکا در ابعاد بین المللی بود.
 
وقتی ترامپ مدعی شد که دستاوردهای او در طول دو سال ریاست جمهوری، فراتر از دستاوردهای همه رؤسای جمهوری تاریخ ایالات متحده بوده است، خنده حضار بلند شد.
 
ترامپ به شدت غافلگیر شد و اذعان کرد که انتظار چنین واکنشی را نداشته است؛ اما ادامه دارد که ایرادی ندارد!
 
این رویداد، یادآور سخنان تبلیغاتی او در کارزار انتخابات ریاست جمهوری امریکا یا شاید پس از پیروزی در آن بود که گفت: دیگر جهان به امریکا نخواهد خندید، دیگر رهبران جهان به امریکا نخواهند خندید!
 
دو سال بعد اما جهان و رهبرانش به امریکا در خود امریکا خندیدند!
 
پس از آن، ایمانوئل مکرون؛ رییس جمهوری فرانسه، در جایگاه ترامپ قرار گرفت و آشکارا از ایران و برجام حمایت کرد و از جهانیان خواست که با کشورهایی که از معاهده اقلیمی پاریس، خارج شده اند، تجارت نکنید!
 
ترامپ پس از پیروزی به عنوان رییس جمهوری امریکا، از معاهده پاریس، خارج شده بود.
 
پس از آن، ترامپ سعی کرد با استفاده از امتیاز ریاست دوره ای شورای امنیت، جلسه این شورا را رهبری کند و هدف او، توجیه سیاست ها و تصمیم ها و تحریم های ضد ایرانی خود و تهییج جهان بر علیه ایران بود؛ اما دیگر اعضای شورای امنیت، این اجازه را به او ندادند و ترامپ مجبور شد، جلسه شورای امنیت را به بررسی منع گسترش تسلیحات اتمی و کشتار جمعی اختصاص دهد تا در پوشش آن بتواند ایران را در نزد جهانیان، تحقیر و سرزنش کند.
 
سخنان او علیه ایران در این اجلاس، با مخالفت صریح دیگر کشورهای جهان، از جمله متحدان سنتی امریکا در اروپا رو به رو شد و به این ترتیب، رییس جمهوری امریکا بار دیگر در انزوا قرار گرفت.
 
این در حالی بود که او ریاست شورایی را بر عهده می گرفت که خودش پیشتر با خروج یکجانبه از توافق هسته ای چندجانبه با ایران که به تصویب شورای امنیت سازمان ملل هم رسیده، قطعنامه این شورا در این زمینه را نقض کرده بود؛ بنابراین، هیچ توجیهی برای حضور او در کرسی ریاست این شورا که خودش مشروعیت و اعتبار آن را زیر سؤال برده بود، وجود نداشت.
 
با این وصف، ترامپ و دستگاه دیپلماسی امریکا در اجلاس جاری سازمان ملل متحد، شکستی مفضتحانه و بی سابقه را متحمل شدند و این نتیجه مستقیم سیاست های یکجانبه گرایانه، جنگ طلبانه، دشمن تراشانه و زورگویانه ترامپ و دولت به رهبری اوست که بیش از هر زمان دیگری، صلح و ثبات و روابط قاعده مند مبتنی بر احترام و تعهد کشورها به قواعد حقوقی حاکم بر روابط بین الملل را خدشه دار کرده و به آن آسیب زده است.
 
این برای کشوری که مدعی رهبری جهان است، نشانه سقوط و زوال است؛ زیرا برخلاف تصور ترامپ، امریکا به تنهایی قادر به ادامه حیات خود به مثابه ابرقدرت بلامنازع جهان نیست. این حضور و همکاری متحدان و شرکای سنتی این کشور است که امریکا را امریکا ساخته و به قدرت برتر جهان، بدل کرده است.
 
ترامپ با شعارهای ملی گرایانه افراطی اش مانند «اول امریکا» یا نفی «ایدئولوژی جهانی شدن» تیشه به ریشه قدرت یکه تاز لیبرالیزم و هژمونی جهانی ایالات متحده می زند و روز به روز کشورش را در لاک انزوا و انفعال فرومی برد و ارتباطات و تعلقات و پیوندهای دیرینه آن را با دنیای خارج قطع می کند.
 
ممکن است در کوتاه مدت، این سیاست، بر ذخایر ارزی و پشتوانه های مالی حاصل از پس انداز پول هایی که امریکا برای حفظ و بقای قدرت و هژمونی خود به سازمان ها و کشورهای جهان می پردازد، کمک کند؛ اما در درازمدت، کاملا به ضرر امریکاست؛ زیرا سیر سقوط و زوال آن را تسریع خواهد بخشید، به چندجانبه گرایی اقتدارگریزانه دولت های دیگر، کمک خواهد کرد و به قطب های جدید قدرت در عرصه بین المللی، امکان ظهور و بروز خواهد داد.
 
 
https://avapress.com/vdcfjydy1w6deva.igiw.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما