هرچه از لحظه ترور جنرال عبدالرازق می گذرد زوایای جدیدی از نحوه شهادت وی روشن می شود. آنچه تاکنون قوت گرفته است احتمال ترور جنرال عبدالرازق به فرمان میلر و شلیک سربازان تحت امر ایشان است.
زیرا آنچه قطعی است اینکه اگر یک مقام امریکایی در محلی حضور یابد آن محل عاری از هرگونه سلاح گردیده و تحت مراقبت شدید نظامیان امریکایی قرار می گیرد و طبیعی است که محل نشست مهم امنیتی در ساختمان ولایت قندهار ازین روند نه تنها مستثنی نیست بلکه تمهیدات امنیتی شدید تر نیز اعمال گردیده است و نیز شاهدان حاضر در جلسه به صراحت گفته اند که در محل جلسه به جز سربازان امریکایی، هیچ مقام و فرد افغان مسلح نبودند و از سویی، تیر اندازی نیز مشخصا توسط سربازان تحت امر میلر آنگاه صورت گرفت که میان جنرال رازق و میلر، حول موضوع صلح و خط دیورند مشاجره لفظی پیش آمده و جنرال رازق با قهر جلسه را ترک نموده، متعاقب آن جنرال امریکایی نیز پس از ترک جلسه، با سربازان محافظ خود خلوت جسته، سپس تیر اندازی صورت می گیرد.
یک رسانه روسی به نام اسپوتنیک نیز این روند رویداد را به نقل از منبع اطلاعاتی خود حکایت می کند و آنچه موضوع را با سوال جدی تر مواجه می گرداند؛ تشیع جنازه و دفن فوری پیکر شهید جنرال رازق آنهم بدون تشریفات لازم و به دور از حضور مقامات لشکری و کشوری می باشد، این در حالی است که طبق معمول می بایست پیکر شهید رازق و باقی شهدا اولا به پزشک قانونی سپرده می شد تا پس از کالبد شکافی، تحقیقات کامل از نحوه شهادت و نوع و چگونگی اصابت گلوله های شلیک شده و ساخت آن توسط چه کشوری، صورت می گرفت. آنگاه جنازه شخصیتی چون جنرال عبدالرازق که نزدیک به ۷ سال تنها در سمت فرماندهی پولیس قندهار ایفای خدمت کرده و ده ها و صدها افتخار نطامی و امنیتی نصیب این کشور و مردم نموده، نام و آوازه ملی و بین المللی نیز پیدا کرده بود، به عنوان یک قهرمان و با حضور ده ها هزار نفر تشیع گردیده و به خاک سپرده می شد اما دیروز "جمعه ۲۷ میزان" پیکر بیجان این فرمانده شهید تنها با حضور بازماندگان و محدودی از دوستانش تشیع گردیده و به خاک سپرده میشود.
به هرحال مردم افغانستان منتظر اعلام نظر قطعی حاکمیت اند. برای روشن شدن چند و چون ماجرا لازم به نظر می رسد مقامات امنیتی دوربین های مدار بسته محل جلسه و اطراف آن را بازبینی و برای اطلاع عموم منتشر کنند، در غیر آن، طبیعی به نظر می رسد که هر تبعه کشور با مسئله، با سوءظن برخورد کند و هرچه از عمر ماجرا می گذرد به بی اعتمادی عمومی افزوده می شود و اگرچه بسیار دیر است، اما آهسته و به تدریج به نتیجه فریادهای سالها پیش ما در مورد پیامدهای عقد پیمانهای استراتیژیک و امنیتی با امریکا و واقعیت های کاپیتالاسیون پی می برند و تازه خواهند فهمید که مصئونیت قضایی نیروهای خارجی یعنی چه و این نگرانی در میان آحاد شخصیتهای حقیقی و حقوقی شدت خواهد گرفت که یک بار جنرال داوود داوود و این بار جنرال رازق و افراد و شخصیتهای دیگر با دست اندرکاری نیروهای امریکایی با بی رحمانه ترین شکل به شهادت میرسند اما آب از آب تکان نمی خورد و کسی مورد پیگرد قرارنگرفته، هیچ مرجعی نیز پاسخگو نمی باشد، فردا و پس فردا نوبت چه کسانی خواهد بود و چه بر سر این ملت خواهد آمد!!!
سیدعیسی حسینی مزاری
زیرا آنچه قطعی است اینکه اگر یک مقام امریکایی در محلی حضور یابد آن محل عاری از هرگونه سلاح گردیده و تحت مراقبت شدید نظامیان امریکایی قرار می گیرد و طبیعی است که محل نشست مهم امنیتی در ساختمان ولایت قندهار ازین روند نه تنها مستثنی نیست بلکه تمهیدات امنیتی شدید تر نیز اعمال گردیده است و نیز شاهدان حاضر در جلسه به صراحت گفته اند که در محل جلسه به جز سربازان امریکایی، هیچ مقام و فرد افغان مسلح نبودند و از سویی، تیر اندازی نیز مشخصا توسط سربازان تحت امر میلر آنگاه صورت گرفت که میان جنرال رازق و میلر، حول موضوع صلح و خط دیورند مشاجره لفظی پیش آمده و جنرال رازق با قهر جلسه را ترک نموده، متعاقب آن جنرال امریکایی نیز پس از ترک جلسه، با سربازان محافظ خود خلوت جسته، سپس تیر اندازی صورت می گیرد.
یک رسانه روسی به نام اسپوتنیک نیز این روند رویداد را به نقل از منبع اطلاعاتی خود حکایت می کند و آنچه موضوع را با سوال جدی تر مواجه می گرداند؛ تشیع جنازه و دفن فوری پیکر شهید جنرال رازق آنهم بدون تشریفات لازم و به دور از حضور مقامات لشکری و کشوری می باشد، این در حالی است که طبق معمول می بایست پیکر شهید رازق و باقی شهدا اولا به پزشک قانونی سپرده می شد تا پس از کالبد شکافی، تحقیقات کامل از نحوه شهادت و نوع و چگونگی اصابت گلوله های شلیک شده و ساخت آن توسط چه کشوری، صورت می گرفت. آنگاه جنازه شخصیتی چون جنرال عبدالرازق که نزدیک به ۷ سال تنها در سمت فرماندهی پولیس قندهار ایفای خدمت کرده و ده ها و صدها افتخار نطامی و امنیتی نصیب این کشور و مردم نموده، نام و آوازه ملی و بین المللی نیز پیدا کرده بود، به عنوان یک قهرمان و با حضور ده ها هزار نفر تشیع گردیده و به خاک سپرده می شد اما دیروز "جمعه ۲۷ میزان" پیکر بیجان این فرمانده شهید تنها با حضور بازماندگان و محدودی از دوستانش تشیع گردیده و به خاک سپرده میشود.
به هرحال مردم افغانستان منتظر اعلام نظر قطعی حاکمیت اند. برای روشن شدن چند و چون ماجرا لازم به نظر می رسد مقامات امنیتی دوربین های مدار بسته محل جلسه و اطراف آن را بازبینی و برای اطلاع عموم منتشر کنند، در غیر آن، طبیعی به نظر می رسد که هر تبعه کشور با مسئله، با سوءظن برخورد کند و هرچه از عمر ماجرا می گذرد به بی اعتمادی عمومی افزوده می شود و اگرچه بسیار دیر است، اما آهسته و به تدریج به نتیجه فریادهای سالها پیش ما در مورد پیامدهای عقد پیمانهای استراتیژیک و امنیتی با امریکا و واقعیت های کاپیتالاسیون پی می برند و تازه خواهند فهمید که مصئونیت قضایی نیروهای خارجی یعنی چه و این نگرانی در میان آحاد شخصیتهای حقیقی و حقوقی شدت خواهد گرفت که یک بار جنرال داوود داوود و این بار جنرال رازق و افراد و شخصیتهای دیگر با دست اندرکاری نیروهای امریکایی با بی رحمانه ترین شکل به شهادت میرسند اما آب از آب تکان نمی خورد و کسی مورد پیگرد قرارنگرفته، هیچ مرجعی نیز پاسخگو نمی باشد، فردا و پس فردا نوبت چه کسانی خواهد بود و چه بر سر این ملت خواهد آمد!!!
سیدعیسی حسینی مزاری
