کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

ناتو و طالبان؛ خیلی دور، خیلی نزدیک

خبرگزاری صدای افغان(آوا) سرویس تحلیل و پژوهش اخبار , 15 قوس 1397 ساعت 20:41


ینس استولتنبرگ؛ دبیرکل ناتو می‌گوید که احتمال دارد که طالبان همزمان با آغاز گفتگوهای صلح، حملات‌ شان را در افغانستان افزایش دهند.

او در پایان نشست وزرای خارجه ناتو در بروکسل گفت که همزمان با تشدید تلاش‌ها برای آغاز مذاکرات صلح در افغانستان، انتظار می‌رود طالبان حملات خود را نیز شدت بدهند تا بتوانند در گفتگوهای صلح، امتیاز کسب کنند.

او تاکید کرد که بحران افغانستان از راه نظامی قابل حل نیست و از طالبان خواست تا از خشونت دست بردارند.

او گفت که ناتو در افغانستان باقی خواهد ماند و از نیروهای امنیتی افغان پشتیبانی نظامی و مالی خواهد کرد تا این کشور دوباره به پناهگاه امن  تروریزم جهانی بدل نشود.

همچنین وزرای خارجه ناتو از طالبان خواستند که به روند صلح بپیوندند.

در اعلامیه‌ این نشست آمده است:"طالبان، باید یکجا با سایر افغان‌ها، به شمول دولت افغانستان، دور میز مذاکره نشسته و نقش معناداری را در روند سیاسی به رهبری افغان‌ها بازی کنند که به آینده باثباتی برای کشور شان بیانجامد."
 
ناتو و طالبان ظاهرا در برابر همدیگر می جنگند. آنها از طرف های اصلی جنگ افغانستان محسوب می شوند؛ جنگی که هیچیک از دوطرف نمی خواهد دیگری را به طور کامل شکست دهد و این همان چیزی است که به ادامه جنگ کمک می کند.
 
درست به همین جهت است که ناتو و طالبان در عین حالی که به نظر می رسد علی القاعده باید از همدیگر دور باشند و در برابر همدیگر قرار داشته باشند، همزمان به نحو اعجاب انگیزی در کنار همدیگر و خیلی نزدیک هم هستند.
 
به بیان بهتر، ناتو برای صلح با طالبان، تقلا می کند و طالبان هم بدون آنکه صلح با ناتو را مطلقا رد کنند، بر آتش جنگ می دمند و خونریزی های بیشتری را بر مردم افغانستان تحمیل می کنند.
 
در این میان، ناتو که باید طرف اصلی جنگ طالبان باشد، از تشدید جنگ طالبان در افغانستان، هیچ آسیبی نمی بیند؛ به همین دلیل است که هرگز نگران تشدید جنگ نیست و بی اعتنا به رویدادهای میدانی کشور، سرگرم بازی صلح و سازش با آن گروه است؛ اما در مقابل، مردم افغانستان باید هزینه های جنگ های امتیازطلبانه شدید طالبان را بپردازند و مثل همیشه، قربانی بازی جنگ و صلح ناتو و طالبان شوند.
 
با این حساب، نه جنگی که در ظاهر امر ناتو با طالبان در افغانستان دارد، در راستای منافع و دغدغه های حیاتی مردم افغانستان است و نه صلحی که هم اکنون با مدیریت انحصاری امریکا با طالبان در جریان است، در نهایت، خواسته ها و نیازهای اصلی مردم افغانستان را تأمین خواهد کرد؛ زیرا هیچیک از این دو رویداد و روند، منطبق با خواست و اراده واقعی مردم افغانستان نبوده و مردم هیچیک از آنها را انتخاب نکرده اند؛ بلکه هم جنگ بر آنها تحمیل شده و هم صلح تحمیل خواهد شد.
 
برای یک قربانی هیچ تفاوتی نمی کند که در شرایط جنگ، قربانی شود یا در بازی صلح. قربانی قربانی است. مردم افغانستان در ۱۸ سال گذشته، تاوان سنگین جنگ ناتو و امریکا با طالبان را پرداختند و در سال های پیش رو نیز اگر صلحی میان آنها منعقد شود، تاوان صلح شان را خواهند پرداخت.
 
اینکه ناتو از یکسو طالبان را به پذیرش روند صلح فرامی خواند و از سوی دیگر، اعلام می کند که هرگز افغانستان را ترک نمی کند تا این کشور بار دیگر به لانه امن تروریست های بین المللی، تبدیل نشود نیز پرده از ماهیت دروغین بازی های صلح و جنگ آن در افغانستان برمی دارد؛ زیرا در نزدیک به دو دهه گذشته که جنگ در افغانستان جریان داشته، علیرغم حضور سنگین هزاران نیروی نظامی ناتو، بر اساس روایت رسمی خارجی ها و دولت افغانستان، دست کم ۲۱ گروه تروریستی بین المللی هم در کشور حضور داشته اند. پس از صلح با طالبان هم بعید به نظر می رسد که بساط این گروه ها برای همیشه برچیده شود؛ زیرا در آن صورت، دیگر بهانه ای برای حضور نظامی ناتو در افغانستان، وجود نخواهد داشت. با این حساب، صلح با طالبان، به معنای پایان جنگ نیست، و جنگ و صلح، کمکی به بهبود وضعیت اسفبار مردم افغانستان نخواهد کرد؛ چون نه تروریزم از میان می رود و نه جبهه ضد تروریزم به رهبری ناتو، بساط اش را از افغانستان برمی چیند. آنها به مثابه لازم و ملزوم، حضور همدیگر را توجیه می کنند.


کد مطلب: 175430

آدرس مطلب :
https://www.avapress.com/fa/note/175430/ناتو-طالبان-خیلی-دور-نزدیک

آوا
  https://www.avapress.com