خبرگزاری رویترز به نقل از شماری از مقام‌های امنیتی در افغانستان از افزایش هدف‌گیری فرماندهان میدانی طالبان که مانع مذاکرات صلح هستند، گزارش داده است.
یک مقام ارشد دولت افغانستان گفته است: فرماندهان طالبان در میدان نبرد، بزرگترین مانع برای تلاش‌های صلح هستند؛ زیرا آنها بر این باور اند که از نظر نظامی در حال پیروز شدن هستند.
بر پایه این گزارش، نیروهای امنیتی افغانستان و امریکایی طرحی را برای از بین بردن این فرماندهان طراحی کرده‌اند تا راه برای مذاکرات صلح هموار شود.
در دو هفته گذشته سه والی خودخوانده طالبان در هلمند، غور و پکتیکا توسط نیروهای هوایی افغانستان و امریکایی کشته شدند.
دیوید باتلر؛ سخنگوی نیروهای امریکا در افغانستان اما می‌گوید: "انتظار نداریم که مرگ این رهبران تعیین کننده باشد؛ متأسفانه این جنگ تا زمانی ادامه خواهد داشت که طالبان تصمیم بگیرند به آن پایان دهند. تنها راه حل دوامدار، رسیدن به توافق سیاسی خواهد بود".
گروه طالبان در ماه‌های اخیر حملات‌شان را به بخش‌های مختلف افغانستان گسترش داده‌اند.
این گزارش در حالی منتشر می شود که به عقیده تحلیلگران، در سال های گذشته که هم امریکا اعتنایی به صلح با طالبان، نشان نمی داد و هم پاکستان، با این روند، همکاری نمی کرد، قتل های زنجیره ای شماری از رهبران و فرماندهان صلح طلب طالبان، در دستور کار شورای رهبری آن گروه قرار داشت؛ سیاستی که به نظر می رسید مورد حمایت قوی اسلام آباد قرار دارد و در مقابل، کابل از آن به شدت ناخرسند بود؛ به گونه ای که در برخی از موارد، دولت به رهبری حامد کرزی، اجساد فرماندهان طرفدار صلح طالبان را با اکرام و احترام، به زادگاه شان منتقل می کرد و برای آنها مراسم ترحیم برگزار می نمود.
اکنون اما بر اساس آنچه در گزارش رویترز آمده است، امریکا و دولت افغانستان، به عنوان بخشی از تلاش های صلح، در صدد حذف فزیکی مهره های نظامی و جنگ طلب طالبان هستند؛ سیاستی که از نظر کارشناسان، نمی تواند بدون اجازه و چراغ سبز رهبران ارشد آن گروه و مذاکره کننده باصلاحیت طالبان و همراهی و تأیید ضمنی پاکستان، امکان پذیر شود.
تصور می شود که رهبران طالبان و همچنین دولت پاکستان، در توافقی پنهانی با امریکا این اجازه را به نظامیان امریکایی و دولت افغانستان داده باشند که برای تسهیل توافق صلح میان آنها، فرماندهان و چهره های ضد صلح آن گروه را بکشند؛ زیرا اگر این پروژه توسط خود طالبان، صورت بگیرد، هزینه های سیاسی سنگینی برای آن گروه خواهد داشت و از اعتبار و وجاهت مقدس مآبانه جنگ ۱۸ ساله شان، برای اعضا و جنگجویان عادی آن به شدت خواهد کاست.
با این حال، تفاوتی نمی کند که مهره های نظامی جنگ طلب و ضد صلح طالبان، از سوی امریکایی ها و دولت افغانستان، کشته شوند یا توسط عوامل داخلی خود آن گروه؛ چیزی که در این میان، رخ می دهد این است که بازنده اصلی صلح بالقوه طالبان با امریکا، جنگجویان پیاده، رهبران سیاسی فریب خورده، فرماندهان نظامی ساده لوح و آن دسته از اعضای این گروه خواهند بود که تصور می کردند جنگ طالبان علیه امریکا در افغانستان، مقدس است، جهاد محسوب می شود و آنها تا رسیدن به اهداف «مقدس» شان خواهند جنگید. صلح با امریکا که تنها یکی از هزینه های آن، حذف مرگبار رهبران و فرماندهان جنگ طلب و صلح ستیز طالبان خواهد بود، وارونگی این باورها را ثابت خواهد کرد و نشان خواهد داد که هزاران جنگجوی ساده لوح این گروه، سال ها بازیچه دست قدرت های خارجی، سازمان های استخباراتی منطقه و جهان و رهبران معامله گر و مزدور و دروغگویی شده اند که به نام «جهاد» پوششی ریاکارانه برای تحقق اهداف راهبردی قدرت های بزرگ، ساخته بودند و زیر نام آن، به سادگی از میان طلبه های مدارس پاکستان برای گرم نگاه داشتن آتش جنگ در افغانستان، یارگیری می کردند.
در هر جنگ و صلحی، نیروهای عادی و سربازان پیاده، همواره بازنده هستند و این بار، نوبت پیاده نظام و شماری از فرماندهان جنگ طلب و خشونت گرای طالبان است تا قربانی معاملات سازشکارانه صلح رهبران شان با امریکا شوند.
این در حالی است که همین نیروهای پیاده و فرماندهان شان بودند که امریکا را در افغانستان زمینگیر کردند تا آنجا که اکنون سخنگوی نظامیان امریکایی در افغانستان آشکارا اعتراف می کند که امریکا توان شکست طالبان را ندارد و جنگ تنها زمانی متوقف خواهد شد که طالبان آن را متوقف کنند؛ بنابراین، برای توقف جنگ، باید ماشین اصلی آن را از کار انداخت و این مهم، از مسیر حذف فرماندهان میدانی طالبان، میسر می شود.
یک مقام ارشد دولت افغانستان گفته است: فرماندهان طالبان در میدان نبرد، بزرگترین مانع برای تلاش‌های صلح هستند؛ زیرا آنها بر این باور اند که از نظر نظامی در حال پیروز شدن هستند.
بر پایه این گزارش، نیروهای امنیتی افغانستان و امریکایی طرحی را برای از بین بردن این فرماندهان طراحی کرده‌اند تا راه برای مذاکرات صلح هموار شود.
در دو هفته گذشته سه والی خودخوانده طالبان در هلمند، غور و پکتیکا توسط نیروهای هوایی افغانستان و امریکایی کشته شدند.
دیوید باتلر؛ سخنگوی نیروهای امریکا در افغانستان اما می‌گوید: "انتظار نداریم که مرگ این رهبران تعیین کننده باشد؛ متأسفانه این جنگ تا زمانی ادامه خواهد داشت که طالبان تصمیم بگیرند به آن پایان دهند. تنها راه حل دوامدار، رسیدن به توافق سیاسی خواهد بود".
گروه طالبان در ماه‌های اخیر حملات‌شان را به بخش‌های مختلف افغانستان گسترش داده‌اند.
این گزارش در حالی منتشر می شود که به عقیده تحلیلگران، در سال های گذشته که هم امریکا اعتنایی به صلح با طالبان، نشان نمی داد و هم پاکستان، با این روند، همکاری نمی کرد، قتل های زنجیره ای شماری از رهبران و فرماندهان صلح طلب طالبان، در دستور کار شورای رهبری آن گروه قرار داشت؛ سیاستی که به نظر می رسید مورد حمایت قوی اسلام آباد قرار دارد و در مقابل، کابل از آن به شدت ناخرسند بود؛ به گونه ای که در برخی از موارد، دولت به رهبری حامد کرزی، اجساد فرماندهان طرفدار صلح طالبان را با اکرام و احترام، به زادگاه شان منتقل می کرد و برای آنها مراسم ترحیم برگزار می نمود.
اکنون اما بر اساس آنچه در گزارش رویترز آمده است، امریکا و دولت افغانستان، به عنوان بخشی از تلاش های صلح، در صدد حذف فزیکی مهره های نظامی و جنگ طلب طالبان هستند؛ سیاستی که از نظر کارشناسان، نمی تواند بدون اجازه و چراغ سبز رهبران ارشد آن گروه و مذاکره کننده باصلاحیت طالبان و همراهی و تأیید ضمنی پاکستان، امکان پذیر شود.
تصور می شود که رهبران طالبان و همچنین دولت پاکستان، در توافقی پنهانی با امریکا این اجازه را به نظامیان امریکایی و دولت افغانستان داده باشند که برای تسهیل توافق صلح میان آنها، فرماندهان و چهره های ضد صلح آن گروه را بکشند؛ زیرا اگر این پروژه توسط خود طالبان، صورت بگیرد، هزینه های سیاسی سنگینی برای آن گروه خواهد داشت و از اعتبار و وجاهت مقدس مآبانه جنگ ۱۸ ساله شان، برای اعضا و جنگجویان عادی آن به شدت خواهد کاست.
با این حال، تفاوتی نمی کند که مهره های نظامی جنگ طلب و ضد صلح طالبان، از سوی امریکایی ها و دولت افغانستان، کشته شوند یا توسط عوامل داخلی خود آن گروه؛ چیزی که در این میان، رخ می دهد این است که بازنده اصلی صلح بالقوه طالبان با امریکا، جنگجویان پیاده، رهبران سیاسی فریب خورده، فرماندهان نظامی ساده لوح و آن دسته از اعضای این گروه خواهند بود که تصور می کردند جنگ طالبان علیه امریکا در افغانستان، مقدس است، جهاد محسوب می شود و آنها تا رسیدن به اهداف «مقدس» شان خواهند جنگید. صلح با امریکا که تنها یکی از هزینه های آن، حذف مرگبار رهبران و فرماندهان جنگ طلب و صلح ستیز طالبان خواهد بود، وارونگی این باورها را ثابت خواهد کرد و نشان خواهد داد که هزاران جنگجوی ساده لوح این گروه، سال ها بازیچه دست قدرت های خارجی، سازمان های استخباراتی منطقه و جهان و رهبران معامله گر و مزدور و دروغگویی شده اند که به نام «جهاد» پوششی ریاکارانه برای تحقق اهداف راهبردی قدرت های بزرگ، ساخته بودند و زیر نام آن، به سادگی از میان طلبه های مدارس پاکستان برای گرم نگاه داشتن آتش جنگ در افغانستان، یارگیری می کردند.
در هر جنگ و صلحی، نیروهای عادی و سربازان پیاده، همواره بازنده هستند و این بار، نوبت پیاده نظام و شماری از فرماندهان جنگ طلب و خشونت گرای طالبان است تا قربانی معاملات سازشکارانه صلح رهبران شان با امریکا شوند.
این در حالی است که همین نیروهای پیاده و فرماندهان شان بودند که امریکا را در افغانستان زمینگیر کردند تا آنجا که اکنون سخنگوی نظامیان امریکایی در افغانستان آشکارا اعتراف می کند که امریکا توان شکست طالبان را ندارد و جنگ تنها زمانی متوقف خواهد شد که طالبان آن را متوقف کنند؛ بنابراین، برای توقف جنگ، باید ماشین اصلی آن را از کار انداخت و این مهم، از مسیر حذف فرماندهان میدانی طالبان، میسر می شود.
