تاریخ انتشار :چهارشنبه ۴ ثور ۱۳۹۸ ساعت ۲۳:۳۵
کد مطلب : 183963
نبض دیپلماسی صلح افغانستان در کنترل قدرت‌های جهان
سفارت روسیه در افغانستان اعلام کرده که پنجشنبه ۲۵ اپریل، دومین نشست سه جانبه روسیه، چین و امریکا برگزار خواهد شد.
 
در خبرنامه این سفارت که به رسانه‌ها فرستاده شده، آمده که این نشست در مسکو برگزار می‌شود و اشتراک کنندگان آن در سطح نماینده‌های خاص می‌باشد.
 
این نشست پیش از ششمین نشست مستقیم نمایندگان طالبان و امریکا در دوحه قطر برگزار می‌شود.
 
سفارت روسیه گفته در این نشست سه جانبه در مورد نشست امریکا و طالبان و روند صلح در افغانستان بحث خواهد شد.
 
گفته شده که در پایان این نشست یک اعلامیه مشترک منتشر خواهد شد.
 
روسیه می‌گوید برگزاری این نشست‌ها در چارچوب تلاش بازیگران جهانی برای ایجاد شرایط مساعد در راستای روند صلح در افغانستان صورت می‌گیرد.
 
این در حالی است که به تازگی زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا برای افغانستان دور تازه‌ای از سفرهای خود به افغانستان، هند، پاکستان، قطر، روسیه و انگلیس را آغاز کرده است.
 
نشست سه جانبه ابرقدرت های جهان در مسکو که با موضوع صلح افغانستان برگزار می شود، دارای پیام ها و پیامدهای مثبت و منفی است. نخستین پیام این نشست این است که جنگ افغانستان، راه حلی جز همکاری سازنده قدرت های بزرگ بین المللی ندارد؛ زیرا تاریخ و تجربه نشان داده است که یکجانبه گرایی به منظور تحمیل اراده اقتدارگرایانه یک ابرقدرت بین المللی لزوما متضمن پیروزی آن  برای اشغال افغانستان نیست و موقعیت ژئوپلیتیک و ساختار و بافتار اجتماعی و اتنیکی افغانستان، به سادگی به ابرقدرت های رقیب این امکان را می دهد که در برابر اهداف و پروژه های سلطه جویانه و نقشه های هژمونیک ابرقدرت رقیب، مانع ایجاد کنند و آن را به چالش بکشند.
 
تجربه شکست مرگبار شوروی پیشین در افغانستان و نیز شکست لشکرکشی نظامی ناتو و امریکا به افغانستان که علیرغم صرف هزینه های سنگین، در نهایت ناموفق از آب درآمد، دو نمونه نزدیک به ذهن از تاریخ معاصر افغانستان است که نشان می دهد یکجانبه گرایی ابرقدرت ها نمی تواند سیطره هژمونیک آنها بر افغانستان را تأمین کند.
 
با این حساب، از این منظر، نشست های سه جانبه روسیه، چین و امریکا که دومین مرحله آن، پنجشنبه در مسکو برگزار می شود، گامی مهم و اصولی در زمینه تغییر تاکتیک ابرقدرت ها برای دست یافتن به یک راهکار مشترک و میانه برای سیطره بر افغانستان است، و این می تواند یک تحول مثبت برای پایان دادن به یکجانبه گرایی، نظامی گری و اشغال افغانستان توسط قدرت های بزرگ باشد.
 
اما این نشست، یک پیامد منفی و غیرسازنده نیز دارد و آن ماهیت استعماری این نشست است. به بیان دیگر، در نشست سه جانبه فردا هیچیک از ابرقدرت های حاضر در آن، از مردم و دولت افغانستان نمایندگی نمی کنند؛ اما موضوعی که در نشست آنها مورد بحث قرار می گیرد، سرنوشت جنگ و صلح و آینده سیاسی مردم کشور ما است. این نشان می دهد این نشست، ماهیتا استعماری است و ناقض بدیهی ترین اصول حاکمیت ملی و استقلال سیاسی افغانستان می باشد.
 
تصمیم گیری درباره سرنوشت یک کشور مستقل در غیاب نمایندگان منتخب و واقعی مردم آن، هیچ معنای دیگری جز این ندارد.
 
بنابراین، لازم است که شرکت کنندگان نشست مسکو، ضمن توجه به تجربه تاریخی پیشگفته، یک درس مهم دیگر نیز از تاریخ سیاسی معاصر افغانستان بگیرند و آن اینکه مردم افغانستان هرگز سلطه و سیطره استعماری قدرت های بیگانه را برنمی تابند و تحمل نمی کنند.
 
آنها باید یاد بگیرند که نادیده گرفتن عمدی مردم افغانستان در نشست هایی که در آنها درباره سرنوشت آنان تصمیم گیری می شود، پرهزينه و حطرناک خواهد بود؛ زیرا به شهادت تاریخ، افغانستان گورستان امپراتوری هاست و از دیرباز تا امروز، ابرقدرت های بزرگ و استعمارگران پیر و کهن جهان، آرزوی سلطه بر آن را به گور برده اند.
 
بنابراین، راه معقول و میانه آن است که آنها به این نتیجه برسند که این بار، برای حفظ منافع مشروع و مشترک شان، زمام اختیار و اراده و اداره افغانستان را به مردم و نمایندگان واقعی آنها واگذار کنند و اجازه دهند که افغان ها خود کشور شان را بسازند و درباره سرنوشت سیاسی شان به یک نقطه مشترک دست پیدا کنند تا در سایه ثبات و صلح ناشی از آن، قدرت های جهانی هم بتوانند در چارچوب حدود و ثغور خود، منافع مشروع شان را دنبال کنند.
https://avapress.com/vdch-xnzx23n6wd.tft2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما