سرور دانش؛ معاون دوم ریاست جمهوری در واکنش به حملات اخیر طالبان تاکید کرده که حکومت هرگز اجازه نخواهد داد که «این گروهک بدنام و بدسرشت» بر مقدرات سیاسی مردم افغانستان مسلط شود.

دانش گفته: "دولت و مردم افغانستان با توجه به اینگونه فجایع و رویکرد غیر انسانی گروه طالبان، هیچ راه دیگری جز مقابله و مبارزه با این گروه تروریستی را ندارند و شک نباید کرد که شهروندان با عزت کشور به حمایت و پشتیبانی نیروهای دلیر امنیتی قاطعانه تر از پیش در برابر لشکریان جهل و ترور خواهند ایستاد و هرگز اجازه نخواهند داد که این گروهک بدنام و بدسرشت بر مقدرات سیاسی مردم افغانستان مسلط شود."

پیشتر ارگ ریاست جمهوری نیز با اشاره به حمله مرگبار طالبان در منطقه شش درک کابل گفته بود که صلح با طالبان بی معنی است.
 
اشرف غنی گفته که جامعه بین المللی باید بداند که با چه گروه جنایت پیشه و خونخوار در حال معامله می‌باشد.
 
معمولا پس از هر حمله مرگبار، دولت با ادبیات شدیداللحن، طالبان را سرزنش می کند و حتی بر عزم و اراده خود برای مبارزه با آن گروه تأکید می نماید. شاید یکی از اهداف مورد نظر در این رویکرد، غلبه بر فشارهای شدیدی است که از سوی مردم علیه دولت وارد می شود تا موضع خود را در قبال طالبان تغییر دهد و در کنار ملتی بایستد که قربانی عملیات و حملات خونبار طالبان می شوند.
 
با این حال، کارشناسان مسایل سیاسی می گویند که در پی حمله های اخیر در کابل و سر بریدن سرپرست دفتر غور کمیسیون حقوق بشر که همه این موارد از سوی طالبان انجام شده، ادبیات دولت هم به نحو کم سابقه ای، تغییر کرده است.
 
بر این اساس، این پرسش مطرح می شود که آیا حمله های اخیر کابل، مسیر صلح با طالبان را تغییر داده است؟
 
در حال حاضر، زود است که در این زمینه، داوری قطعی صورت بگیرد؛ اما واقعیت این است که صلح مورد نظر امریکا با طالبان که البته بخش های اصلی آن همچنان پنهان نگه داشته می شود و از دسترس رهبران دولت به دور است، خشم و نگرانی و نارضایتی شدید دولت را برانگیخته است.
 
طی روزهای گذشته بسیاری از مقام های ارشد دولتی خواستار ارائه متن کامل توافقنامه صلح خلیلزاد با طالبان شده اند؛ خواسته ای که هنوز از سوی امریکا اجابت نشده و این امر، خشم و نگرانی کابل را تشدید کرده است.
 
از سوی دیگر، تشدید کم سابقه حمله های خونبار طالبان در کابل و سایر ولایت های کشور نیز دولت را در تنگنای شدید قرار داده و فشارها بر بدنه امنیتی حکومت در زمینه تغییر رویکرد در قبال طالبان را چندبرابر کرده است.
 
دیروز معصوم استانکزی؛ رییس امنیت ملی نیز از مقام خود کناره گیری کرد؛ رویدادی بحث برانگیز که از دید شماری از آگاهان به معنای تغییر در آرایش امنیتی دولت در قبال طالبان و با توجه به شرایط جدیدی است که از توافق و تبانی پنهانی صلح میان امریکا و طالبان به وجود آمده است.
 
از آقای استانکزی به عنوان یک مهره همسو با طالبان یاد می شد؛ بنابراین اگر این برداشت درست باشد، کناره گیری یا برکناری او می تواند بخشی از تدابیر تازه حکومت برای مقابله با طالبان باشد. این تغییر رویکرد اگر رخ دهد، فصل تازه جنگ را آغاز خواهد کرد و این چالش بزرگ، بخشی از تمهیدات تقابلی کابل در برابر واشنگتن محسوب خواهد شد.
 
اشرف غنی از یکسو از سوی امریکا تحت فشار قرار دارد تا با پیامدهای توافق صلح واشنگتن با طالبان همراهی کند که یکی از مهم ترین آنها احتمالا عدم برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و زمینه سازی برای تشکیل دولت انتقالی جدید است و از جانب دیگر با توجه به سرمایه گذاری ها و برنامه ریزی هایی که انجام داده، نمی خواهد صحنه را به سادگی به نفع طالبان ترک کند و با عدم برگزاری انتخابات، عملا حکم برکناری خود از قدرت را امضا کند.
 
با این حساب، از نظر آگاهان مسایل سیاسی و امنیتی، حمله های مرگبار اخیر در کابل و جنگ های جاری در قندوز و پلخمری و فراه و... این بهانه را در اختیار آقای غنی و دولت او قرار می دهد تا توافق صلح امریکا و طالبان را به چالش بکشد، به هراس ناشی از بازگشت طالبان به قدرت، آگاهانه دامن بزند، جنگ جمهوریت و امارت را برجسته کند و بر تنور این تنش بدمد و با اتخاذ مواضع شدیداللحن علیه طالبان و «تروریست» خواندن گروهی که پیشتر از آنها به عنوان «مخالفان سیاسی» یاد می کرد، در تقابل و تنش جاری اش با امریکا برای خود پشتوانه های ملی فراهم کند.