انتخابات ریاست جمهوری، علیرغم تهدیدات شدید امنیتی برگزار شد. براساس گزارش‌ها شمارش آرا در محل‌های رای‌گیری آغاز شده است.
آقای غنی در نخستین سخنرانی‌اش پس از پایان انتخابات گفت مردم با رای دادن "تصویری از استقامت و مردم سالاری" را به نمایش گذاشته و "همه به صدای جمهوریت لبیک" گفتند.
او همچنین از کمیسیون‌های انتخاباتی و نهادهای ناظر تشکر کرد و گفت در صورت مشاهده تخلف مردم باید از راه قانونی این تخلف‌ها را دنبال کنند. او از کمیسیون انتخابات خواست این شکایت‌ها را جدی بگیرد و با "بی‌طرفی و امانت‌داری کامل" عمل کند.
تصویر روشنی از سطح مشارکت مردم در این انتخابات در دست نیست، اما بر اساس گزارش‌ها مشارکت نسبت به دورهای قبلی کمرنگ‌تر بوده است. دلیل آن تهدیدات امنیتی خوانده شده است.
با این حال، حوا علم نورستانی؛ رئیس کمیسیون انتخابات در یک نشست خبری از "اشتراک وسیع" مردم در انتخابات سپاسگزاری کرد.
ناظران اما می گویند که مشارکت مردم در انتخابات امروز، بسیار کمرنگ بود. به باور آنها حتی در مراکز شهری که امنیت نیز تا حدود زیادی قابل اطمینان بود، مشارکت نسبت به روندهای قبلی، به نحو ملموسی کمتر بود.
از دید صاحب نظران، یکی از دلایل اصلی مردم برای شرکت کمتر در انتخابات، بی اعتمادی آنها به نهادهای انتخاباتی بود. مردم در روندهای قبلی شاهد بودند که چگونه آرای شان در یک روند فاسد و مافیازده و عمیقا ضد ملی، گم یا معامله می شود و در نهایت، افرادی به نام انتخابات به قدرت می رسند که از کمترین محبوبیت ملی و رأی مردمی برخوردار نبوده اند و بیشتر مورد تأیید و حمایت سفارتخانه های خارجی و قدرت های بیگانه بوده اند.
با اینهمه و علیرغم آن کارنامه منفی و غیر قابل دفاع دولت و نهادهای انتخاباتی و سفارتخانه های خارجی و قدرت های سلطه جوی بیگانه، صدها هزار نفر دیگر در انتخابات امروز شرکت کردند. این آمار به ویژه مشمول ولایت ها و ولسوالی های به شدت ناامن نیز می شود. بر این اساس، این نشان می دهد که هنوز شماری از مردم، امید شان به انتخابات و مردم سالاری را از دست نداده اند و همانگونه که اشرف غنی گفت برای دفاع از جمهوریت به پای صندوق های رأی حضور یافتند.
از این مرحله به بعد، این دولت و کمیسیون های انتخاباتی است که باید نشان دهد که با این امیدهای اندک باقیمانده، چگونه برخورد می کند. آیا از دل انتخاب های مردم، بار دیگر مانند گذشته، نامزد مورد نظر ارگ و کمیسیون های انتخاباتی و قدرت های خارجی بیرون کشیده می شود یا نه رأی و انتخاب مستقیم مردم، تعیین کننده برنده نهایی انتخابات بوده و رییس جمهور آینده را برای نخستین بار مردم افغانستان برخواهند گزید.
آقای غنی اگر به راستی متعهد به جمهوریت و مردم سالاری است، این بار باید در عمل نشان دهد که با آرای مردم به مثابه یک امانت ارزشمند ملی، چگونه مواجه می شود. آیا همانند انتخابات پیشین، جمهوریت را قربانی قدرت می کند تا در نهایت، یک عنصر خارجی بیاید و برای جلوگیری از بحران و بی ثباتی، یک دولت فاقد مشروعیت را مهندسی کند و یا اینکه این بار اولویت را به جمهوریت می دهد و به آرا و انتخاب های مردم احترام می گزارد.
به عقیده تحلیلگران، استقبال سرد و کمرنگ مردم از انتخاب امروز، یک زنگ خطر جدی محسوب می شود؛ زیرا ممکن است این آخرین حضور مردم در یک پروسه در ظاهر امر دموکراتیک و مردم سالارانه باشد. آنها شاید این بار هم آمدند تا ببینند که آیا می توان به احیای دوباره مردم سالاری و جمهوریت امیدوار بود یا خیر. آنها آمدند تا بگویند که این آخرین امید شان به نجات مردم سالاری است و دیگر نه امیدی مانده و نه توان و تمایلی برای ادامه بازی بی نتیجه آزمون و خطا.
بر این اساس، دولت، ارگ ریاست جمهوری، کمیسیون های انتخاباتی و همه نامزدهای شرکت کننده در انتخابات ۶ میزان، باید قدر امیدهای اندک باقیمانده را بدانند و به آن پاسخ مطلوب و مناسب بدهند تا در نتیجه، نه تنها این امیدها برای همیشه نمیرد؛ بلکه چندین برابر تقویت شود، ریشه بدواند، گسترش یابد، فراگیرد گردد و در نهایت، مردم سالاری و جمهوریت و انتخابات و قانون اساسی و حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش، در مسیر درست و واقعی خود قرار بگیرد.
آقای غنی در نخستین سخنرانی‌اش پس از پایان انتخابات گفت مردم با رای دادن "تصویری از استقامت و مردم سالاری" را به نمایش گذاشته و "همه به صدای جمهوریت لبیک" گفتند.
او همچنین از کمیسیون‌های انتخاباتی و نهادهای ناظر تشکر کرد و گفت در صورت مشاهده تخلف مردم باید از راه قانونی این تخلف‌ها را دنبال کنند. او از کمیسیون انتخابات خواست این شکایت‌ها را جدی بگیرد و با "بی‌طرفی و امانت‌داری کامل" عمل کند.
تصویر روشنی از سطح مشارکت مردم در این انتخابات در دست نیست، اما بر اساس گزارش‌ها مشارکت نسبت به دورهای قبلی کمرنگ‌تر بوده است. دلیل آن تهدیدات امنیتی خوانده شده است.
با این حال، حوا علم نورستانی؛ رئیس کمیسیون انتخابات در یک نشست خبری از "اشتراک وسیع" مردم در انتخابات سپاسگزاری کرد.
ناظران اما می گویند که مشارکت مردم در انتخابات امروز، بسیار کمرنگ بود. به باور آنها حتی در مراکز شهری که امنیت نیز تا حدود زیادی قابل اطمینان بود، مشارکت نسبت به روندهای قبلی، به نحو ملموسی کمتر بود.
از دید صاحب نظران، یکی از دلایل اصلی مردم برای شرکت کمتر در انتخابات، بی اعتمادی آنها به نهادهای انتخاباتی بود. مردم در روندهای قبلی شاهد بودند که چگونه آرای شان در یک روند فاسد و مافیازده و عمیقا ضد ملی، گم یا معامله می شود و در نهایت، افرادی به نام انتخابات به قدرت می رسند که از کمترین محبوبیت ملی و رأی مردمی برخوردار نبوده اند و بیشتر مورد تأیید و حمایت سفارتخانه های خارجی و قدرت های بیگانه بوده اند.
با اینهمه و علیرغم آن کارنامه منفی و غیر قابل دفاع دولت و نهادهای انتخاباتی و سفارتخانه های خارجی و قدرت های سلطه جوی بیگانه، صدها هزار نفر دیگر در انتخابات امروز شرکت کردند. این آمار به ویژه مشمول ولایت ها و ولسوالی های به شدت ناامن نیز می شود. بر این اساس، این نشان می دهد که هنوز شماری از مردم، امید شان به انتخابات و مردم سالاری را از دست نداده اند و همانگونه که اشرف غنی گفت برای دفاع از جمهوریت به پای صندوق های رأی حضور یافتند.
از این مرحله به بعد، این دولت و کمیسیون های انتخاباتی است که باید نشان دهد که با این امیدهای اندک باقیمانده، چگونه برخورد می کند. آیا از دل انتخاب های مردم، بار دیگر مانند گذشته، نامزد مورد نظر ارگ و کمیسیون های انتخاباتی و قدرت های خارجی بیرون کشیده می شود یا نه رأی و انتخاب مستقیم مردم، تعیین کننده برنده نهایی انتخابات بوده و رییس جمهور آینده را برای نخستین بار مردم افغانستان برخواهند گزید.
آقای غنی اگر به راستی متعهد به جمهوریت و مردم سالاری است، این بار باید در عمل نشان دهد که با آرای مردم به مثابه یک امانت ارزشمند ملی، چگونه مواجه می شود. آیا همانند انتخابات پیشین، جمهوریت را قربانی قدرت می کند تا در نهایت، یک عنصر خارجی بیاید و برای جلوگیری از بحران و بی ثباتی، یک دولت فاقد مشروعیت را مهندسی کند و یا اینکه این بار اولویت را به جمهوریت می دهد و به آرا و انتخاب های مردم احترام می گزارد.
به عقیده تحلیلگران، استقبال سرد و کمرنگ مردم از انتخاب امروز، یک زنگ خطر جدی محسوب می شود؛ زیرا ممکن است این آخرین حضور مردم در یک پروسه در ظاهر امر دموکراتیک و مردم سالارانه باشد. آنها شاید این بار هم آمدند تا ببینند که آیا می توان به احیای دوباره مردم سالاری و جمهوریت امیدوار بود یا خیر. آنها آمدند تا بگویند که این آخرین امید شان به نجات مردم سالاری است و دیگر نه امیدی مانده و نه توان و تمایلی برای ادامه بازی بی نتیجه آزمون و خطا.
بر این اساس، دولت، ارگ ریاست جمهوری، کمیسیون های انتخاباتی و همه نامزدهای شرکت کننده در انتخابات ۶ میزان، باید قدر امیدهای اندک باقیمانده را بدانند و به آن پاسخ مطلوب و مناسب بدهند تا در نتیجه، نه تنها این امیدها برای همیشه نمیرد؛ بلکه چندین برابر تقویت شود، ریشه بدواند، گسترش یابد، فراگیرد گردد و در نهایت، مردم سالاری و جمهوریت و انتخابات و قانون اساسی و حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش، در مسیر درست و واقعی خود قرار بگیرد.
