سید حامد موسوی/ اگر یک گشت و گذار در میان شهروندان افغانستان داشته باشیم، می‌بینیم که همگی مشغول فعالیت‌های روزمره خود هستند و فقط گاهی به عنوان شوخی، اسمی از ویروس کرونا گرفته می‌شود. این‌طور عنوان می‌شود که با توجه به مشکلات افغانستان، این ویروس به کشور ما نمی‌آید، اما خبرها حاکی از این است که شیوع ویروس کرونا بعد از برخی کشورها، تازه در افغانستان شروع شده است.
در مورد این ویروس، همین قدر باید گفت که تاکنون بیش از ۴۵۰ هزار نفر به آن مبتلا شده و بیش از ۲۰ هزار نفر نیز قربانی شده است. این شیوع گسترده اقتصاد کل جهان را نیز تحت‌الشعاع قرار داده است.
در این یادداشت سعی داریم که به سه سوال اساسی پاسخ داده شود؛
ـ اول این‌که آیا ویروس کرونا، خطرناکترین ویروس جهان است؟
ـ دوم این‌که چرا مردم افغانستان این ویروس را جدی نگرفته‌اند؟
ـ و سوم این‌که علاوه بر دستورات صحی، دین مبین اسلام نیز در مورد در امان ماندن از این بلا چه دستوراتی دارد؟
در جواب سوال اول باید گفت که کرونا در میان ویروس‌هایی که تاکنون گریبان‌گیر بشریت شده، پایین‌ترین درصد مرگ و میر را دارد، اما تبلیغات رسانه‌ای باعث ترس و هراس مردم گردیده، در حالی که ویروس‌های دیگر به مراتب خطرناک‌تر از کرونا هستند.
ویروس آنفلوانزا طی سال‌های 2016 تا 2018 میلادی، از میان 330 میلیون شهروند امریکا، طبق برخی آمارها جان بیش از 600 هزار تن را گرفته که میزان مرگ و میر آن 13 درصد است، اما ویروس کرونا از بین جمعیت یک میلیارد و 400 میلیونی چین، فقط جان بیش از سه هزار نفر را گرفته است. همچنین ویروس زیکا با مرگ و میر 20 درصد، ویروس سارس با مرگ و میر 36 درصد، بیماری تب کریمه کانگو با مرگ و میر 40 درصد و بیماری آبولا با مرگ و میر بالاتر از 90 درصد، هنوز در جهان وجود دارند، اما مردم از آنان به اندازه کرونا ترس و هراس ندارند؛ در حالی که کرونا تنها ۳ درصد مرگ و میر دارد، آن هم افرادی بیشتر مبتلا می‌شوند که بزرگ سن بوده، یا بدن‌شان ضعیف باشد.
اما چرا مردم دنیا این‌قدر از این بیماری ترسیده‌اند و هر روز نیز بر آن افزده می‌شود؟ در جواب این سوال باید گفت که علت اصلی ترس مردم تبلیغات وسیع رسانه‌ای است که پشت این ویروس قرار دارد؛ طوری که از هر ده خبر خبرگزاری‌های بین‌المللی، حتما 9 خبر به این ویروس می‌پردازد؛ تجارت‌های بزرگی پشت این تبلیغات قرار دارد و از این تبلیغات سود می‌برند.
در مورد سوال دوم که چرا مردم افغانستان هنوز این ویروس را جدی نگرفته، می‌توان به دو نکته اشاره کرد؛
ـ اول این‌که مردم افغانستان بیشتر اعتقادی هستند و همه چیز را به خدا واگذار می کنند و فعلا هم بزرگترین مشکل ملاهای مساجد نیز همین است که به مردم بفهمانند باید اول موارد صحی را رعایت کنند و بعد توکل به خداوند داشته باشند.
ـ نکته دوم این‌که به گفته خود مردم، در افغانستان این قدر مسایل بهداشتی و صحی در کشور ما رعایت نمی‌شود که ویروس کرونا شرم می‌کند به سوی آنان بیاید؛
که به اعتقاد حقیر، هر دو مساله مردود است؛ چون توکلی بدون عمل فایده ندارد و این‌که این ویروس در خیلی از کشورها که از نظر صحی نسبت به افغانستان در رده پایین‌تر نیز بوده، شیوع پیدا کرده و موارد ثبت شده کرونا در ولایات افغانستان نیز شاهدی بر این مدعا است.
در جواب سوال سوم که آیا دین مبین اسلام برای در امان ماندن از این بلاها دستوراتی دارد یا نه؟ باید گفت که دین اسلام اولین دستورش رعایت کردن مسایل صحی فردی و اجتماعی است. یک حدیث معروف از پیامبر اسلام است که می‌فرماید: النظافت من الایمان؛ نظافت جزو ایمان است.
در کنار رعایت کردن دستورات صحی، دین مبین اسلام نسخه‌های شفابخش دیگری نیز دارد که به دو مورد اشاره می‌شود؛
ـ اول خواندن دعای هفتم صحیفه سجادیه که حتی اهل بیت(ع) خودشان در مصایب و بلاها ملزم به خواندن این دعا بوده‌اند،
ـ و دوم قرائت آیت‌الله کرسی تا "و هو العلی العظیم" که طبق روایات هر کس یک مرتبه این آیه را بخواند، خداوند متعال یک صف از فرشتگان را مامور به حفاظت از آن فرد می‌کند و دوبار بخواند، دو صف، سه بار، سه صف، چهار بار چهار صف و دفعه پنجم، خداوند به ملائکه‌ها دستور می‌دهد که آن فرد را رها کنند و خود خداوند از او محافظت خواهد کرد.
در اخیر نیز باید گفت که کرونا خطرناکترین ویروس جهان نیست، اما می‌تواند همه را دچار مشکل کند. همان طور که تا حالا تمام دنیا را درگیر خود کرده؛ بر این اساس، مردم ما نیز باید این ویروس را به شوخی نگیرند و موارد صحی را رعایت کنند و در کنار آن نیز باید به نسخه‌های شفابخش دین مبین اسلام مراجعه داشته باشند.
در مورد این ویروس، همین قدر باید گفت که تاکنون بیش از ۴۵۰ هزار نفر به آن مبتلا شده و بیش از ۲۰ هزار نفر نیز قربانی شده است. این شیوع گسترده اقتصاد کل جهان را نیز تحت‌الشعاع قرار داده است.
در این یادداشت سعی داریم که به سه سوال اساسی پاسخ داده شود؛
ـ اول این‌که آیا ویروس کرونا، خطرناکترین ویروس جهان است؟
ـ دوم این‌که چرا مردم افغانستان این ویروس را جدی نگرفته‌اند؟
ـ و سوم این‌که علاوه بر دستورات صحی، دین مبین اسلام نیز در مورد در امان ماندن از این بلا چه دستوراتی دارد؟
در جواب سوال اول باید گفت که کرونا در میان ویروس‌هایی که تاکنون گریبان‌گیر بشریت شده، پایین‌ترین درصد مرگ و میر را دارد، اما تبلیغات رسانه‌ای باعث ترس و هراس مردم گردیده، در حالی که ویروس‌های دیگر به مراتب خطرناک‌تر از کرونا هستند.
ویروس آنفلوانزا طی سال‌های 2016 تا 2018 میلادی، از میان 330 میلیون شهروند امریکا، طبق برخی آمارها جان بیش از 600 هزار تن را گرفته که میزان مرگ و میر آن 13 درصد است، اما ویروس کرونا از بین جمعیت یک میلیارد و 400 میلیونی چین، فقط جان بیش از سه هزار نفر را گرفته است. همچنین ویروس زیکا با مرگ و میر 20 درصد، ویروس سارس با مرگ و میر 36 درصد، بیماری تب کریمه کانگو با مرگ و میر 40 درصد و بیماری آبولا با مرگ و میر بالاتر از 90 درصد، هنوز در جهان وجود دارند، اما مردم از آنان به اندازه کرونا ترس و هراس ندارند؛ در حالی که کرونا تنها ۳ درصد مرگ و میر دارد، آن هم افرادی بیشتر مبتلا می‌شوند که بزرگ سن بوده، یا بدن‌شان ضعیف باشد.
اما چرا مردم دنیا این‌قدر از این بیماری ترسیده‌اند و هر روز نیز بر آن افزده می‌شود؟ در جواب این سوال باید گفت که علت اصلی ترس مردم تبلیغات وسیع رسانه‌ای است که پشت این ویروس قرار دارد؛ طوری که از هر ده خبر خبرگزاری‌های بین‌المللی، حتما 9 خبر به این ویروس می‌پردازد؛ تجارت‌های بزرگی پشت این تبلیغات قرار دارد و از این تبلیغات سود می‌برند.
در مورد سوال دوم که چرا مردم افغانستان هنوز این ویروس را جدی نگرفته، می‌توان به دو نکته اشاره کرد؛
ـ اول این‌که مردم افغانستان بیشتر اعتقادی هستند و همه چیز را به خدا واگذار می کنند و فعلا هم بزرگترین مشکل ملاهای مساجد نیز همین است که به مردم بفهمانند باید اول موارد صحی را رعایت کنند و بعد توکل به خداوند داشته باشند.
ـ نکته دوم این‌که به گفته خود مردم، در افغانستان این قدر مسایل بهداشتی و صحی در کشور ما رعایت نمی‌شود که ویروس کرونا شرم می‌کند به سوی آنان بیاید؛
که به اعتقاد حقیر، هر دو مساله مردود است؛ چون توکلی بدون عمل فایده ندارد و این‌که این ویروس در خیلی از کشورها که از نظر صحی نسبت به افغانستان در رده پایین‌تر نیز بوده، شیوع پیدا کرده و موارد ثبت شده کرونا در ولایات افغانستان نیز شاهدی بر این مدعا است.
در جواب سوال سوم که آیا دین مبین اسلام برای در امان ماندن از این بلاها دستوراتی دارد یا نه؟ باید گفت که دین اسلام اولین دستورش رعایت کردن مسایل صحی فردی و اجتماعی است. یک حدیث معروف از پیامبر اسلام است که می‌فرماید: النظافت من الایمان؛ نظافت جزو ایمان است.
در کنار رعایت کردن دستورات صحی، دین مبین اسلام نسخه‌های شفابخش دیگری نیز دارد که به دو مورد اشاره می‌شود؛
ـ اول خواندن دعای هفتم صحیفه سجادیه که حتی اهل بیت(ع) خودشان در مصایب و بلاها ملزم به خواندن این دعا بوده‌اند،
ـ و دوم قرائت آیت‌الله کرسی تا "و هو العلی العظیم" که طبق روایات هر کس یک مرتبه این آیه را بخواند، خداوند متعال یک صف از فرشتگان را مامور به حفاظت از آن فرد می‌کند و دوبار بخواند، دو صف، سه بار، سه صف، چهار بار چهار صف و دفعه پنجم، خداوند به ملائکه‌ها دستور می‌دهد که آن فرد را رها کنند و خود خداوند از او محافظت خواهد کرد.
در اخیر نیز باید گفت که کرونا خطرناکترین ویروس جهان نیست، اما می‌تواند همه را دچار مشکل کند. همان طور که تا حالا تمام دنیا را درگیر خود کرده؛ بر این اساس، مردم ما نیز باید این ویروس را به شوخی نگیرند و موارد صحی را رعایت کنند و در کنار آن نیز باید به نسخه‌های شفابخش دین مبین اسلام مراجعه داشته باشند.
