براساس گزارشها مدتی است که دو رسانهای مخالف حکومت افغانستان که با نشرات و گزارشهای ضدونقیض خود گوشهای مردم افغانستان را کر کرده و زندگی را برای آنان تیرهوتار کرده بودند، از بحران مالی و کمبود بودجه رنج میبرند. این دو رسانه که نقش فعال در مخالفت با امارت اسلامی افغانستان داشته و دارند توسط وزارت خارجهٔ امریکا تمویل میشدند، حالا با توقف کمکهایی که بهنام افغانستان میشد و اما در جهتهای همسو با اهداف امریکا و سایر غربیها و دشمنان اسلام و مردم افغانستان هزینه میشد، این شبکهها با کاهش شدید منابع مالی مواجه هستند.
قطع کمکهای مالی آمریکا (یا بهاصطلاح مردم: بستههای دالری) به شماری از رسانههایی که در بیرون از افغانستان فعالیت میکردند و اخبار و نشراتشان مرتبط با افغانستان بود، به ویژه رسانههایی مانند «افغانستان اینترنشنال» و «تلویزیون آمو»، زنگ خطری را برای آینده این نهادها به صدا درآورده است. این رسانهها که به دریافت بودجههای هنگفت مالی از وزارت امور خارجهٔ آمریکا وابسته بوده و هستند، بهعنوان ابزارهایی برای ترویج روایتهای مختلف غربیها و انتقادات از حکومت امارت اسلامی عمل میکردند حال با توقف این کمکها، آنها با چالشهای جدّی مالی روبهرو شدهاند و احتمال دارد توقف این کمکها روند کاری آنان را مختل نموده و باعث توقف فعالیتهایشان شود.
دنبال کنندهی این رسانهها بهخوبی درک میکند که این رسانههای معاند با توقف کمکهای امریکا به افغانستان چه هیاهویی به پا کرده بودند؛ چنان سروصدا بهراه انداخته بودند که هرکس با مشاهده گزارشها و برنامههایشان، پی میبرد که دلسوزان واقعیِ ملت افغان و مردم فقیر و رنجدیده افغانستان همینها هستند و بس؛ اما بعدا مشخص شد که اصل ماجرا چیست و اهداف اینها از این تبلیغات گسترده چه بودهاست.
تلویزیون آمو، یکی از نخستین رسانههایی است که بعد از فتح کابل توسط امارت اسلامی، از سوی خبرنگاران که در خارج بهسر میبرند، در بیرون از افغانستان تأسیس شد. شبکههای اجتماعی و صفحات آنلاین دیجیتال آمو، یک سال پس از سقوط دولت جمهوریت، در اول آگست سال ۲۰۲۲ شروع بهکار کرد و نشرات تلویزیون ماهوارهای آن ضد امارت اسلامی و برای درگیرساختن مردم افغانستان و تشویش اذهانشان در سوم ماه می، آغاز شد.
تلویزیون افغانستان اینترنشنال که برای همهی مردم افغانستان شناختهشده است؛ مهمترین هدفش ناتوان جلوهدادن حکومت امارت اسلامی در حکومتداری و کنترل اوضاع است؛ همواره از کاه کوه میسازد تا مردم را نسبت بهآیندهیشان بدبین بسازد؛ اما مردم افغانستان هوشیار هستند و میدانند که چه کسی صلاحیت رهبری و ادارهی این مملکت را دارد. چه کسی خیرخواه و دلسوز آنان است. در نتیجه نباید منتظر کسی دیگر بود تا این وطن را آباد کند و یا خیرخواه این کشور باشد. خارجیها و دستنشاندههایشان دلسوز ما نیستند، بلکه آن پلانها و طرحهای بلندمدتی دارند.
حالا شاید عدهای متوجه شده باشند که کمکهای امریکا بیهدف نبوده و نیست، بلکه پشت پرده برنامهریزی شدهاست. بهامید اینکه روزی تمام مکرها و دسیسههایشان برملاشده و ملت افغانستان از دستشان، نفس راحتی بکشد.