دو سال پیش، در ۲۰ حوت ۱۴۰۱، مراسمی که به مناسبت روز ملی خبرنگاران و بیستمین سالروز تأسیس خبرگزاری صدای افغان (آوا) در دفتر مرکز تبیان و خبرگزاری آوا در مزار شریف در حال برگزاری بود، به خاک و خون کشانده شد. این حمله خونین، بخشی از یک توطئه گسترده برای تضعیف جریان‌های ضد استکباری، ایجاد وحشت، و تضعیف حاکمیت نوپای افغانستان بود. اما شهدای این حادثه چراغی برای آینده شدند؛ چراغی که با خون آنان روشن ماند و مسیر را برای ادامه‌دهندگان راهشان ترسیم کرد. امروز مسئولیت زنده نگهداشتن یاد و راه این شهدا بر دوش همه ماست.
تاریخ انتشار :شنبه ۱۸ حوت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۱۵
کد مطلب : 309627
سیدعلی چاوشی/ دو سال قبل در چنین روزی یعنی ۲۰ حوت سال ۱۴۰۱ شمسی، به مناسبت تجلیل از روز ملی خبرنگاران و همچنین بیستمین سالروز تأسیس خبرگزاری صدای افغان (آوا)، مراسمی در دفتر مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) در مزار شریف برگزار می‌شود.
این مراسم که برای آگاهی مردم و جامعه توسط عناصر روشنگر و رسانه‌ای در دفتر مرکز تبیان و خبرگزاری صدای افغان آوا در مزار شریف با اشتراک اقشار مختلف جامعه اعم از علما، دانشجویان، متنفذین و بزرگان مردمی و به ویژه اهالی رسانه و فرهنگیان دایر شده بود، متاسفانه مورد هجمه ناجوانمردانه دشمنان آگاهی و بیداری قرار گرفت.
از آنجایی که دشمن غدار از رشد سطح فکری جامعه اسلامی هراس دارد، همواره تلاش نموده که هیچگاه در هیچ کجایی از کره زمین، کشور اسلامی مقتدری شکل نگیرد. همه شاهد بودیم که هدف از ایجاد خلاء قدرت در افغانستان و به وجود آوردن منطقه‌ای آزاد (فاقد حکومت مرکزی) در این جغرافیا توسط امریکا، باز احیای جنگ‌‌های داخلی و تبدیل شدن این ژئواستراتژیک در منطقه به عنوان تهدیدی بر کشورهای ضد استکباری و اسرائیل بود.
امریکا با ایجاد رعب و وحشت می‌خواست فرصت شکل گیری یک حکومت مرکزی در افغانستان را از بین ببرد و به جای ثبات در کشور، هرج و مرج و قلدری‌های سمتی و قبیلوی را که البته بیشترین نقش را در آن سربازان اردوی ملی تحت عنوان داعش داشته باشند، به وجود بیاورد.
از این‌رو در پسا سقوط جمهوریت و در بدو ورود امارت اسلامی، گروه‌های وابسته به امریکا و اجیر شدگان دشمنان اسلام و افغانستان طبق دستورات اربابان‌شان آغاز به فعالیت‌های تروریستی در گوشه و کنار افغانستان کردند تا اهداف از قبل طرح شده امریکا را در کشور محقق سازند، که از جمله در سال ۱۴۰۱ شمسی با سازماندهی یک انفجار، مراسمی را که تحت عنوان «مهدویت، رسانه و ترویج فرهنگ» از سوی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان افغانستان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) در مزار شریف برگزار گردیده بود، به خاک و خون کشاند.
اهداف پنهان این ترور:
۱- تضعیف حاکمیت نوپا و تحریک مردم در برابر آن؛ با توجه به تبلیغاتی‌که علیه جنبش طالبان در گذشته صورت گرفته بود و با در نظرداشت عملکردهای قبلی این جریان طی بیست سال گذشته، شماری از مردم نه تنها از حاکمیت دوباره آنان خرسند نبودند، بلکه از تسلط و استقرار آنان به شدت نگران و مضطرب بودند. پس بر اساس برآوردهای امریکا، بهترین فرصت برای چالش‌سازی در فرا راه حکومت نوپای امارت اسلامی، روزهای نخستین حضور دوباره این جنبش در افغانستان بود.
2- حذف، تخریب و تضعیف سازمان‌های مردمی که خلاف سیاست‌های امریکا به دنبال برقراری امنیت و آرامش مردم بودند و نه تنها در این برهه بلکه در طول بیش از چندین دهه علیه برنامه‌های استکبار جهانی نه فقط در افغانستان بلکه در سطح منطقه روشنگری نموده و بستری برای رشد فکر و اندیشه اسلامی و ملی بودند.
3- ایجاد رعب و وحشت و تعمیق روحیه یأس و نا‌امیدی در میان جامعه و ترغیب آنان به مهاجرت در ممالک همجوار و فرا منطقه.
و همچنین برخی اهدافی که یاد آوری آنان در این متن مختصر گنجایش ندارد.
آری عزیزان!
در مراسم آن روز، خبرنگاران، که ظرفیتی برای فریاد صدای دردهای مردم و برای تبیین عملکردهای حکومت برای مردم هستند، مورد حمله قرار گرفتند. حدود ۲۵ تن خبرنگار مطرح و برجسته از بیش از بیست رسانه ولایتی، کشوری و بین المللی مقیم در شهر مزارشریف، در مراسم حضور یافته بودند تا از یک‌سو در بحث تحلیلی حول موضوع نشست سهم بگیرند و از سوی دیگر به مناسبت روز ملی خبرنگار از آنان تجلیل به عمل آید؛ که متاسفانه انفجار خونین صورت گرفت و ۳۷ خبرنگار و فرهنگی حاضر مجروح و سه‌تن دیگر شهید شدند.
شهدای بیست حوت مرکز تبیان افغانستان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) برای ادای رسالت خویش جهت آگاهی دهی به مردم و برای رشد و ترقی کشور و میهن، سینه سپر کردند و گاه صدای مظلومان را فریاد زدند و گاه از کارکردها و برنامه‌های سازنده حکومت به مردم اطلاع رسانی نمودند، اما نهایتا بهای این مسئولیت مقدس را با جان خودشان پرداختند.
امروز مسئولیت استمرار مسیر آنان بر دوش من و شماست تا با زنده نگهداشتن یاد و خاطره آنان، و با الهام گیری از فکر و راه و اندیشه این شهدای آگاهی و بیداری، برای روشنگری و اطلاع رسانی از کید و مکر دشمنان دین و کشور، در برابر فتنه‌ها و نیرنگ‌های استکبار جهانی و رسانه‌های معاند وابسته به آنان، مبارزه نموده و هرچه بیش‌تر از پیش بصیرت سیاسی، فرهنگی و رسانه‌ای جامعه خویش را افزایش دهیم.
یاد‌شان گرامی و راهشان پر رهرو باد!
این مراسم که برای آگاهی مردم و جامعه توسط عناصر روشنگر و رسانه‌ای در دفتر مرکز تبیان و خبرگزاری صدای افغان آوا در مزار شریف با اشتراک اقشار مختلف جامعه اعم از علما، دانشجویان، متنفذین و بزرگان مردمی و به ویژه اهالی رسانه و فرهنگیان دایر شده بود، متاسفانه مورد هجمه ناجوانمردانه دشمنان آگاهی و بیداری قرار گرفت.
از آنجایی که دشمن غدار از رشد سطح فکری جامعه اسلامی هراس دارد، همواره تلاش نموده که هیچگاه در هیچ کجایی از کره زمین، کشور اسلامی مقتدری شکل نگیرد. همه شاهد بودیم که هدف از ایجاد خلاء قدرت در افغانستان و به وجود آوردن منطقه‌ای آزاد (فاقد حکومت مرکزی) در این جغرافیا توسط امریکا، باز احیای جنگ‌‌های داخلی و تبدیل شدن این ژئواستراتژیک در منطقه به عنوان تهدیدی بر کشورهای ضد استکباری و اسرائیل بود.
امریکا با ایجاد رعب و وحشت می‌خواست فرصت شکل گیری یک حکومت مرکزی در افغانستان را از بین ببرد و به جای ثبات در کشور، هرج و مرج و قلدری‌های سمتی و قبیلوی را که البته بیشترین نقش را در آن سربازان اردوی ملی تحت عنوان داعش داشته باشند، به وجود بیاورد.
از این‌رو در پسا سقوط جمهوریت و در بدو ورود امارت اسلامی، گروه‌های وابسته به امریکا و اجیر شدگان دشمنان اسلام و افغانستان طبق دستورات اربابان‌شان آغاز به فعالیت‌های تروریستی در گوشه و کنار افغانستان کردند تا اهداف از قبل طرح شده امریکا را در کشور محقق سازند، که از جمله در سال ۱۴۰۱ شمسی با سازماندهی یک انفجار، مراسمی را که تحت عنوان «مهدویت، رسانه و ترویج فرهنگ» از سوی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان افغانستان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) در مزار شریف برگزار گردیده بود، به خاک و خون کشاند.
اهداف پنهان این ترور:
۱- تضعیف حاکمیت نوپا و تحریک مردم در برابر آن؛ با توجه به تبلیغاتی‌که علیه جنبش طالبان در گذشته صورت گرفته بود و با در نظرداشت عملکردهای قبلی این جریان طی بیست سال گذشته، شماری از مردم نه تنها از حاکمیت دوباره آنان خرسند نبودند، بلکه از تسلط و استقرار آنان به شدت نگران و مضطرب بودند. پس بر اساس برآوردهای امریکا، بهترین فرصت برای چالش‌سازی در فرا راه حکومت نوپای امارت اسلامی، روزهای نخستین حضور دوباره این جنبش در افغانستان بود.
2- حذف، تخریب و تضعیف سازمان‌های مردمی که خلاف سیاست‌های امریکا به دنبال برقراری امنیت و آرامش مردم بودند و نه تنها در این برهه بلکه در طول بیش از چندین دهه علیه برنامه‌های استکبار جهانی نه فقط در افغانستان بلکه در سطح منطقه روشنگری نموده و بستری برای رشد فکر و اندیشه اسلامی و ملی بودند.
3- ایجاد رعب و وحشت و تعمیق روحیه یأس و نا‌امیدی در میان جامعه و ترغیب آنان به مهاجرت در ممالک همجوار و فرا منطقه.
و همچنین برخی اهدافی که یاد آوری آنان در این متن مختصر گنجایش ندارد.
آری عزیزان!
در مراسم آن روز، خبرنگاران، که ظرفیتی برای فریاد صدای دردهای مردم و برای تبیین عملکردهای حکومت برای مردم هستند، مورد حمله قرار گرفتند. حدود ۲۵ تن خبرنگار مطرح و برجسته از بیش از بیست رسانه ولایتی، کشوری و بین المللی مقیم در شهر مزارشریف، در مراسم حضور یافته بودند تا از یک‌سو در بحث تحلیلی حول موضوع نشست سهم بگیرند و از سوی دیگر به مناسبت روز ملی خبرنگار از آنان تجلیل به عمل آید؛ که متاسفانه انفجار خونین صورت گرفت و ۳۷ خبرنگار و فرهنگی حاضر مجروح و سه‌تن دیگر شهید شدند.
شهدای بیست حوت مرکز تبیان افغانستان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) برای ادای رسالت خویش جهت آگاهی دهی به مردم و برای رشد و ترقی کشور و میهن، سینه سپر کردند و گاه صدای مظلومان را فریاد زدند و گاه از کارکردها و برنامه‌های سازنده حکومت به مردم اطلاع رسانی نمودند، اما نهایتا بهای این مسئولیت مقدس را با جان خودشان پرداختند.
امروز مسئولیت استمرار مسیر آنان بر دوش من و شماست تا با زنده نگهداشتن یاد و خاطره آنان، و با الهام گیری از فکر و راه و اندیشه این شهدای آگاهی و بیداری، برای روشنگری و اطلاع رسانی از کید و مکر دشمنان دین و کشور، در برابر فتنه‌ها و نیرنگ‌های استکبار جهانی و رسانه‌های معاند وابسته به آنان، مبارزه نموده و هرچه بیش‌تر از پیش بصیرت سیاسی، فرهنگی و رسانه‌ای جامعه خویش را افزایش دهیم.
یاد‌شان گرامی و راهشان پر رهرو باد!
avapress.com/vdcewo8xfjh87pi.b9bj.html
تگ ها
پربازدیدترین
