تاریخ انتشار :جمعه ۸ جدی ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۳۸
کد مطلب : 55055
اعطای پناهندگی به افغانهای شاغل در سفارت خانه ها، به چه منظور؟!
 مدتی است که مسئولان سفارتخانه های خارجی در افغانستانٰ به تکاپو افتاده و طی یک کمپاین هماهنگ، به کارکنان و کارمندان افغان خویش، وعده پذیرش آنان را در کشورهای متبوع خود می دهند.
اخیرا‍ً سفارت فرانسه در کابل و پیش از آن نیز سفارت آسترالیا، یک چنین مژده ای را به همکاران افغان خویش در افغانستان داده اند. 

"دولت فرانسه اعلام کرد: به شماری از افرادی که طی سال‌های اخیر به عنوان مترجم و مسئول خدماتی با اردوی فرانسه در افغان
ستان همکاری کرده بودند، اجازه کار و اقامت در فرانسه را اعطا می‌کند.
این افراد کسانی هستند که به دلیل همکاری با نیروهای خارجی، از نظر طالبان دشمن محسوب می شوند و در نتیجه خطر جانی آنان را تهدید می کند.
به نوشته روزنامه عصر فرانسه "لوموند"، شمار دقیق افرادی که دولت پاریس حق اقامت و کار به آنان اعطا خواهد کرد، هنوز معلوم نیست. 

بر اساس گزارش‌ها، شمار افرادی که طی چهار سال اخیر با نیروهای فرانسوی در افغانستان همکاری داشته‌اند به حدود ١٦٠ تا ١٧٠ نفر می‌رسد.
قبلاً دولت پاریس اعلام کرده بود که به ٨٠ تن ازاین افراد اجازه کار و اقامت در فرانسه را اعطا خواهد کرد.
به گزارش رادیو بین المللی فرانسه، این اشخاص که به دلیل همکاری با "نیروهای بیگانه" ممکن است از این پس در خطر باشند، می‌توانند همراه با خانواده با هدف اقامت به فرانسه بیایند، اما تعداد دقیق آنان را حکومت فرانسه تعیین خواهد کرد. این اشخاص، از همین ماه آینده می‌توانند به فرانسه بیایند و زندگی جدیدی را آغاز کنند."
اگر چه تا کنون همین دو کشور جهت اعطای پناهندگی به برخی از هموطنان ما اعلام آمادگی کرده اند، اما مطمئن باید بود که این روند ادامه داشته و به زودی کشورهای دیگر اروپایی و امریکایی نیز، به تعدادی دیگر از افغانهایی که با آنان همکاری داشته اند، وعده پناهندگی در کشورهای شان را خواهند داد. 

در نگاه ساده شاید این اقدام، یک اقدام انسان دوستانه به نظر برسد که دول امریکایی و غربی، جهت قدردانی از زحمات همکاران افغان خویش در طی چندین سال حضور آنان در افغانستان، به آن مبادرت ورزیده اند. 

اما با نگاهی عمیق تر به اوضاع کشور و قرار گرفتن افغانستان در آستانه خروج نیروهای خارجی و آغاز جنگ روانی غرب و دول استعماری علیه دولت و ملت افغانستان، موضوع از قالب یک عمل انسان دوستانه و خیرخوهانه بیرون شده و شکل دیگری به خود می گیرد.
به نظر می رسد با توجه به نزدیک شدن به سال ۲۰۱۴ میلادی و بحث خروج نیروهای خارجی از کشور، دور جدیدی از هجمه و مانورهای روانی و تبلیغاتی دول امریکایی و غربی، علیه دولت و ملت افغانستان به راه افتاده است.
شاید از دید برخی از خوشبینان و ساده اندیشان، این قضیه، یک قضیه ی ساده و معمولی بیش نباشد، اما واقعیت موضوع، همان ادامه جنگ روانی ای است که اشاره شد.
چنانچه مکرراً یادآوری شده است، امریکا و متحدان آن، به چند منظور، حضور بلند مدت در افغانستان و ایجاد پایگاههای نظامی در این کشور و تحمیل شروط معاهده راهبردی بر دولت افغانستان، به خصوص شرط معافیت قضایی نیروهای نظامی آنان در افغانستان، دولت ما را تحت فشارهای روانی و تبلیغاتی رسانه های خویش قرار داده اند.
قضیه اعطای پناهندگی به همکاران افغان سفارت خانه های خارجی و آنهم در آستانه فرارسیدن سال ۲۰۱۴ میلادی نیز در راستای همان جنگ روانی امریکا و غرب علیه دولت و ملت افغان قابل تحلیل و ارزیابی است. 

توضیح این شکل از نبرد روانی رسانه ای بدین صورت است که رسانه های امریکایی و اروپایی در ادامه ملتهب ساختن اوضاع اجتماعی مبنی بر خروج نیروهای خارجی و تسلط دوباره طالبان، اینک با نشر اخبار اعطای پناهندگی به برخی از افغانهای همکار با آنان، به فضای التهاب آمیز کشور، بیشتر دامن می زنند.
رسانه های امریکایی و غربی، چنین وانمود می کنند که با خروج نیروهای خارجی از کشور، دولت افغانستان قادر به کنترول اوضاع نبوده و به زودی توسط مخالفان مسلح، سرنگون خواهد شد و اما اگر به شرایط امریکا و غرب، پاسخ مثبت بگوید، شاید آنان برای سالهای بیشتر و یا همیشه در افغانستان بمانند و ثبات و امنیت را به این کشور برگردانند!.
این استدلال مقامات و رسانه های بیگانه، علاوه بر مغالطه آشکار، تا حدود زیادی نیز مضحک و کودکانه به نظر می رسد؛ چرا که آنان در عرض و طول حضور ده ساله شان در افغانستان، نه تنها ثبات و امنیت را به طور کامل در کشور ما برقرار نکردند، که روز به روز بر دامنه ناامنی و فقر و فساد اداری و اخلاقی، در سراسر افغانستان، افزوده شده است. 

به هر حال باید دانست که موج جدیدی از فشار بر دولت و ملت افغانستان و این بار در قالب اعطای پناهندگی به برخی از هموطنان شاغل در سفارت خانه های خارجی در راه است، تا بدین وسیله اوضاع کشور را بیشتر از پیش، متشنج و بحرانی نشان بدهند تا دولتمردان ما را ناچار و مجبور به پذیرش خواسته های غیر مسئولانه خویش کنند.
با توجه به اوضاع پیش آمده، بر مردم ما است تا بدون هیچ دغدغه و نگرانی ای و با حفظ آرامش، به زندگی عادی خویش مشغول بوده و دولتمردان ما هم با حفظ وقار و متانت اسلامی و افغانی خویش، فریب این ترفندها را نخورده و به اتخاذ تصامیم و فیصله هایی بیندیشند که صلاح دولت و ملت ما در آن است. 

نویسنده: سید فاضل محجوب

منبع : خبرگزاری آوا- کابل
https://avapress.com/vdcjiyei.uqeiizsffu.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

محجوب صاحب چرا هر کار خیری که کشورهای خارجی نسبت به افغان ها می کنند شما به چشم شک و تردید می گیرید، من اکثر مقالات شما را مطالعه می کنم، به محض کوچکترین کمک از سوی کشورهای غربی، سریع شما در مقاله خود واکنش نشان داده و آنها را ضد منافع افغانستان و مردم می دانید، نمی دانم شما چرا اینقدر حساس هستید، عزیز نویسنده، به نظر من اعطای پناهندگی هیچ منافاتی با خروج نیروهای خارجی از افغانستان ندارد، بلکه خیلی هم خوب هست. شما هم اینقدر وسواس به خرج ندهید.
با سلام خدمت خواننده محترم! اول اینکه بنده هم با شما موافقم که اعطای پناهندگی، منافاتی با خروج ندارد و من نمی دانم که حضرت عالی از کجای نوشته بنده، این تنافی را کشف کردید؟! در ثانی، دول امریکایی و اروپایی، اگر این قدر خیرخواه و بشر دوست هستند؛ چرا یک فکری به حال بشر فلسطینی، بحرینی، سوری، میانماری و دهها ملت مظلوم دیگر نمی کنند؟! ثالثاً به نظر می رسد اختلاف بنده و جناب عالی، مبنایی است؛ چرا که بنده نه شک و تردید که قطع و یقین دارم که استعمار برای کشور و ملتی، سود رسانی نمی کند مگر آنکه منفعت بیشتری را کسب کند، در حالی که شما آنان را خیرخواه انسانها می دانید!
نویسنده محترم من با تحلیل جنابعالی کاملا موافقم این نوعی فروپاشی جامعه و نوعی دزدی نخبه هاست چون اکثر کسانی که با کشورهای خارجی کار کرده اند افراد تحصیل کرده اند و جای هیچ شکی نیست که کسی بدون توجه به منافع شخصی خویش برای دیگران کاری انجام دهد اما به توجه به شرایط روز افغانستان چاره ای دیگر برای این قشر به نظر نمی رسد. نسل جدید باید یک دوره از کشور خارج شده و برای کسب تجربه و تحصیل کشورهای دیگر را تجربه کنند. این عقب ماندگی های کشور به خاطر همین تعصبات و فضای بسته کشور است پس بهتر است اینقدر حساس به قضیه نگاه نکنیم. ماباید به این قضایا علاوه بر هوشیار بودن از آنها برای خود فرصت ایجاد کنیم. نویسنده محترم توجه داشته باشید زمانی می توانیم از سلطه درآییم که از لحاظ فکری و علمی دارای الگوی مشخصی باشیم که این الگوی هیچ زمان بدست نمیاید جز تجربه و مطالعه الگوهای استفاده شده در کشورهای دیگر.
به نظر من هیچ گربه ای برای رضای خدا موش نمی گیرد خارجی های هیچ کاری برای کسی دیگر نمی کند آنم افغانی ها البته از حق نگذریم شاید برای حفظ جان کسانی با آنها کار می کنند از سر دلسوزی پذیرش بدهند که این هم به ضرر مملکت است یک نیروی کار آموزش دیده از کشور خارج می شود در کل این پذیرش به نفع افغانستان نیست
پناهندگی کارمندان شرکتهای کشورهای غربی برای این افراد خوب به نظر می رسد، اما این درست است که دول غربی سیاست بالایی در به راه اندازی جنگ روانی در افغانستان دارند و بدون هدف کاری را برای افغانها انجام نمی دهند و از سویی دیگر چنانچه واقع بینانه به قضایا نگاه کنیم ما خود شاهد هستیم که نیروهای طالبان بسیاری از هموطنانی را که در شرکتهای کشورهای اروزپایی شغول به فعالیت هستند را از بین برده و اینکه کشورهای غربی نان دهند که نیروهای داخلی توانایی برقراری امنیت را ندارند این نمونه بارزی است
نظر من به عنوان یک شهروند افغان، این است که باید کسانی که به کشورهای خارجی می برند، باید سئوال شود اگر اینطور باشد که اینها همکاری کردند باید گفت شاید به منظور که بعضی چیزهای که این افراد میداند افشا کنند و کارهای آموزش دیده را به دیگران آموزش بدهند.
ترس خارجی ها از همین موضوع به نظر من می باشد.
مردم افغانستان باید فریب آمریکا و دولت های غربی را با اعطای پناهندگی به کشور های شان را نخورند چرا که چنین ترفند های فریب دهنده زندگی جامعه را بر هم می زند با دادن چنین وعده هابی در قالب پناهندگی اوضاع کشور را بیشتر متشنج و بحرانی می نماید ولی مردم ما باید آگاه و هوشیار باشند. و به این موضوعات توجه نکنند. چرا که آمریکا و دولت های غربی با این ترفند ها سالهاست که مردم افغانستان را فریب داده اند. و انها را از خانه و کاشانه شان دور کرده اند. تا به اهداف شوم شان در افغانستان برسند. چون آمریکا و دولت های غربی چشم به منابع کشور افغانستان دارند.
اگر به خاطر داشته باشیم جناب رئیس جمهور در اجلاس ملی جوانان زیرکانه اعلام داشت امریکا در افغانستان یک دولت دست نشانده گماشته است حال در این صورت که افغانستان به یکی از ایالت های امریکا و غرب تبذیل شده باشد و دولتمردان ما جامه نوکری غربیها و امریکا را از تن بیرون نمی کنند اوضاع از این بهتر نخواهد شد.خواه ناخواه انها نوکران خود را برای کاسه لیسی محفوظ نگاه خواهند داشت چه اینحا چه جای دگر وای بر احوال انها که چه کورکورانه انسانیت خود را با کمترین متاع به منجلاب کشانده اند.
واضع و روشنه که بعد از رفتن نیرو های خارجی اوضاع افغانستان ازاین هم بدتر خواهد شد به نظر میرسه نویسنده این مقاله ادمی رویایی است واقعیت ها رو نمیبینه فکر کرده با شعار دادن اوضاع کشور بهتر خواهد شد نه برادر محترم اوضاع بهتر نخواهد شد بلکه روز به روز بدتر هم میشود اون عدد از افغان های که به کمک کشور فرانسه به این کشور خواهند رفت به نظر من شانس با اونا یاربوده و اون عده که نمیتوانند خودشان را به جای امن برسانند مطمنآ بایدسختی ها ناامنی ها و فشار های افتصادی را تحمل کنند امیدوارم بعد از سال 20014 نویسنده محترم این مقاله از رویا های خودبیرون امده باشد و نگاه واقیعبینانه به واقعیت ها داشته باشد