اشرف غنی احمدزی رئیس جمهور افغانستان روز یکشنبه در مراسم تجلیل از روز جهانی حقوق بشر در کابل، گفت که تسلیم ترور نمی شویم.
رئیس جمهور در این مراسم گفت که اکنون مصونیت جامعه از ترس و مرگ ناگهانی که از حقوق اولیه بشر به شمار می رود، مهم ترین نیاز مردم افغانستان است.
آقای غنی همچنین از علما، بزرگان قومی و اعضای جامعه مدنی خواست که به ترور نه بگویند. او تأکید کرد: این اعمال اسلامی و انسانی نیستند و قابل قبول هم نمی باشند و این جامعه باید به یک آواز، صدای خود را بلند کند، خاصتاً از علمای کرام، تمامی رهبران قومی و اعضای جامعه مدنی می خواهیم که همه با هم برخیزیم و بگوییم که ترور را قبول نداریم.
رئیس جمهور گفت: اگر هدف طالبان از انجام اعمال تروریستی اینست که ما از صلح انکار کنیم، جواب اش نه است. اما اگر فکر می کنند که با اعمال تروریستی اراده ما را ضعیف می سازند، این را هم باید بدانند که ملت افغانستان اراده واحد دارد و هیچ وقت تسلیم ترور نمی شویم.
به نظر می رسد که آقای غنی به این نتیجه رسیده باشد که پس از تشدید حملات خشونت بار طالبان به خصوص بعد از به قدرت رسیدن حکومت وحدت ملی، دیگر طالبان را نه مخالف سیاسی بلکه تروریست باید خواند.
اما برخی از کارشناسان بر این باورند که که حکومت افغانستان با توجه به شرایط سیاسی داخلی و منطقوی، طالبان را هر از چندگاهی به نامی خاص می خواند.
حامد کرزی رئیس جمهور پیشین کشور، طالبان را برادران ناراضی می خواند و این در حالی است که آقای غنی دو ماه قبل در مراسم تجلیل از روز معلم در کابل، طالبان را مخالفین سیاسی خواند که اعتراض بسیاری از نمایندگان پارلمان و شخصیت های سیاسی را بدنبال داشت.
اما آقای غنی در سخنرانی امروز، به صورت ضمنی اعمال طالبان را " ترور" خواند و گفت: ترور، شاخص افلاس اخلاقی است و کسی که به ترور دست می‌زند، اعتراف می‌کند که به افلاس اخلاقی رسیده است.
این سخنان جناب اشرف غنی در حالی است که وی در زمان کمپاین انتخاباتی خود، آمادگی اش را برای تقسیم قدرت با طالبان اعلام کرده بود و همچنین از ملا عمر و حکمتیار خواسته بود تا با آن ها یک دولت مشترک را تشکیل بدهد.
گفتنی است که میزان حملات شورشیان در سراسر افغانستان بعد از مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید، بویژه در کابل پایخت، افزایش یافته است. بر اساس آمارها، فقط در یک ماه گذشته حدود ۸۰۰ نفر در سراسر کشور جان خود را از دست داده اند.
به باور شهروندان کابل، حملات انتحاری اخیر، باعث نوعی ترس و دلهره آنان شده است و مردم نمی دانند که وقتی که از خانه برای کار بیرون می شوند، آیا زنده برخواهند گشت یا خیر؟
در آخرین مورد، در حمله انتحاری و گروهی مخالفین مسلح در کابل و هلمند، شش سرباز اردوی ملی و دوازده کارمند یک موسسه ماین پاکی کشته شدند.
برخی از کارشناسان نظامی و امنیتی افغان دلیل افزایش حملات انتحاری و انفجاری را عدم معرفی به موقع اعضای کابینه جدید و ضعف در نهاد های کشفی و استخباراتی می دانند.
آنان تاکید می کنند که حکومت باید به طور جدی به این مشکلات، بخصوص در باره تقویت توانمندی ارگان های کشفی و استخباراتی افغانستان توجه جدی کند.
به هر حال، برداشت نادرست از طالبان و همدلی های مشکوک با آنها از سوی حکومت پیشین، سبب شد که هم فرایند جنگ و هم فرایند صلح به شکست مواجه شود.
به باور آگاهان امور، اگر اشرف غنی بیشتر از این تاخیر کند، طالبان برنده بازی خواهند بود و تعریف و برداشت رئیس جمهور از طالبان، جز پیروزی طالبان، دیگر کاربرد و نتیجه ای ندارد.
به نظر می رسد، رئیس جمهور غنی اگر می‌خواهد افغانستان آینده‌ای داشته باشد، باید روشن کند که طالبان آینده افغانستان نیستند. طالبان یک گروه تروریستی و معتقد به خشونت گرایی هستند؛ یعنی دارای ایدیولوژی و معرفت خشونت می‌باشند.
در همین حال، به عقیده برخی از کارشناسان، مواضع آقای احمدزی، یادآور مواضع سلف او حامد کرزی در باره تروریست های مسلح است؛ تروریست هایی که در سرپل علیه نیروهای قهرمان امنیتی کشور، حمام خون به راه می اندازند؛ اما همزمان در کابل، رئیس جمهور آنها را به صلح و سازش و رویکرد به معارف و تحصیل دعوت می کند.
به باور آنان، این دو رویکرد عمیقا نامتعادل و نامتناسب است و تا زمانی که این رویکرد رسمی دستگاه حاکم اصلاح نشود، تصور نمی شود بتوان به صلحی پایدار و امنیتی فراگیر دست یافت.
به گفته آگاهان امور نظامی، در برخورد با برادران ناراضی و یا مخالفان سیاسی، با فراخوان، التماس و تضرع و زاری نمی توان تغییری در واقعیت ایجاد کرد. نیروهای امنیتی تا چه زمانی باید تاوان این سیاست های تحقیر آمیز و پر هزینه را بپردازند؟
تروریست خطاب کردن مخالفین سیاسی از سوی آقای غنی نشان دهنده این است که وی به عنوان رییس جمهور کشور می خواهد در پالیسی‌های شکست خورده گذشته تجدید نظر کند که یکی از آن ها پروسه عوام فریبانه صلح با طالبان است؛ پروسه‌ای که حکومت پیشین راه انداخته بود و عمدتا این توهم را دامن می زد که طالبان خواهان صلح هستند، اما پاکستانی ها و حتی امریکایی ها نمی‌گذارند.
اما برخی دیگر از کارشناسان بر این باورند که ما باید در روابط خود با کشورهای مختلف تعادل برقرار کنیم و از پاکستان ستیزی غیرمعقول فاصله بگیریم. نادیده گرفتن منافع امنیتی پاکستان و عدم توازن در روابط منطقه ای ما منجر به تشدید حمایت ارتش پاکستان از طالبان می‌شود. البته، این زمانی ممکن است که آقای غنی اجندای اصلاحات و حکومتداری خود را پیاده کند.
به نظر می رسد که حکومت وحدت ملی علاوه بر اصلاحات و حکومت داری خوب و مبارزه با فساد، باید سه برنامه مهم دیگر را نیز روی دست بگیرد: اول، تجهیز و آموزش نیروهای امنیتی، کشفی و استخباراتی افغان برای مقابله با طالبان. دوم، متحد کردن ده نشینان در جنوب و شرق و بسیج آنها علیه طالبان، زیرا این ده نشینان نشان داده‌اند که اگر حکومت اعتماد آن ها را به دست آورد، امکان رشد و نفوذ طالبان در مناطق شان ممکن نیست. سوم، ایجاد وحدت نظر در میان علما، متنفذین قومی و جامعه مدنی برای مقابله با پدیده طالبانیزم و طالب پروری.
رئیس جمهور در این مراسم گفت که اکنون مصونیت جامعه از ترس و مرگ ناگهانی که از حقوق اولیه بشر به شمار می رود، مهم ترین نیاز مردم افغانستان است.
آقای غنی همچنین از علما، بزرگان قومی و اعضای جامعه مدنی خواست که به ترور نه بگویند. او تأکید کرد: این اعمال اسلامی و انسانی نیستند و قابل قبول هم نمی باشند و این جامعه باید به یک آواز، صدای خود را بلند کند، خاصتاً از علمای کرام، تمامی رهبران قومی و اعضای جامعه مدنی می خواهیم که همه با هم برخیزیم و بگوییم که ترور را قبول نداریم.
رئیس جمهور گفت: اگر هدف طالبان از انجام اعمال تروریستی اینست که ما از صلح انکار کنیم، جواب اش نه است. اما اگر فکر می کنند که با اعمال تروریستی اراده ما را ضعیف می سازند، این را هم باید بدانند که ملت افغانستان اراده واحد دارد و هیچ وقت تسلیم ترور نمی شویم.
به نظر می رسد که آقای غنی به این نتیجه رسیده باشد که پس از تشدید حملات خشونت بار طالبان به خصوص بعد از به قدرت رسیدن حکومت وحدت ملی، دیگر طالبان را نه مخالف سیاسی بلکه تروریست باید خواند.
اما برخی از کارشناسان بر این باورند که که حکومت افغانستان با توجه به شرایط سیاسی داخلی و منطقوی، طالبان را هر از چندگاهی به نامی خاص می خواند.
حامد کرزی رئیس جمهور پیشین کشور، طالبان را برادران ناراضی می خواند و این در حالی است که آقای غنی دو ماه قبل در مراسم تجلیل از روز معلم در کابل، طالبان را مخالفین سیاسی خواند که اعتراض بسیاری از نمایندگان پارلمان و شخصیت های سیاسی را بدنبال داشت.
اما آقای غنی در سخنرانی امروز، به صورت ضمنی اعمال طالبان را " ترور" خواند و گفت: ترور، شاخص افلاس اخلاقی است و کسی که به ترور دست می‌زند، اعتراف می‌کند که به افلاس اخلاقی رسیده است.
این سخنان جناب اشرف غنی در حالی است که وی در زمان کمپاین انتخاباتی خود، آمادگی اش را برای تقسیم قدرت با طالبان اعلام کرده بود و همچنین از ملا عمر و حکمتیار خواسته بود تا با آن ها یک دولت مشترک را تشکیل بدهد.
گفتنی است که میزان حملات شورشیان در سراسر افغانستان بعد از مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید، بویژه در کابل پایخت، افزایش یافته است. بر اساس آمارها، فقط در یک ماه گذشته حدود ۸۰۰ نفر در سراسر کشور جان خود را از دست داده اند.
به باور شهروندان کابل، حملات انتحاری اخیر، باعث نوعی ترس و دلهره آنان شده است و مردم نمی دانند که وقتی که از خانه برای کار بیرون می شوند، آیا زنده برخواهند گشت یا خیر؟
در آخرین مورد، در حمله انتحاری و گروهی مخالفین مسلح در کابل و هلمند، شش سرباز اردوی ملی و دوازده کارمند یک موسسه ماین پاکی کشته شدند.
برخی از کارشناسان نظامی و امنیتی افغان دلیل افزایش حملات انتحاری و انفجاری را عدم معرفی به موقع اعضای کابینه جدید و ضعف در نهاد های کشفی و استخباراتی می دانند.
آنان تاکید می کنند که حکومت باید به طور جدی به این مشکلات، بخصوص در باره تقویت توانمندی ارگان های کشفی و استخباراتی افغانستان توجه جدی کند.
به هر حال، برداشت نادرست از طالبان و همدلی های مشکوک با آنها از سوی حکومت پیشین، سبب شد که هم فرایند جنگ و هم فرایند صلح به شکست مواجه شود.
به باور آگاهان امور، اگر اشرف غنی بیشتر از این تاخیر کند، طالبان برنده بازی خواهند بود و تعریف و برداشت رئیس جمهور از طالبان، جز پیروزی طالبان، دیگر کاربرد و نتیجه ای ندارد.
به نظر می رسد، رئیس جمهور غنی اگر می‌خواهد افغانستان آینده‌ای داشته باشد، باید روشن کند که طالبان آینده افغانستان نیستند. طالبان یک گروه تروریستی و معتقد به خشونت گرایی هستند؛ یعنی دارای ایدیولوژی و معرفت خشونت می‌باشند.
در همین حال، به عقیده برخی از کارشناسان، مواضع آقای احمدزی، یادآور مواضع سلف او حامد کرزی در باره تروریست های مسلح است؛ تروریست هایی که در سرپل علیه نیروهای قهرمان امنیتی کشور، حمام خون به راه می اندازند؛ اما همزمان در کابل، رئیس جمهور آنها را به صلح و سازش و رویکرد به معارف و تحصیل دعوت می کند.
به باور آنان، این دو رویکرد عمیقا نامتعادل و نامتناسب است و تا زمانی که این رویکرد رسمی دستگاه حاکم اصلاح نشود، تصور نمی شود بتوان به صلحی پایدار و امنیتی فراگیر دست یافت.
به گفته آگاهان امور نظامی، در برخورد با برادران ناراضی و یا مخالفان سیاسی، با فراخوان، التماس و تضرع و زاری نمی توان تغییری در واقعیت ایجاد کرد. نیروهای امنیتی تا چه زمانی باید تاوان این سیاست های تحقیر آمیز و پر هزینه را بپردازند؟
تروریست خطاب کردن مخالفین سیاسی از سوی آقای غنی نشان دهنده این است که وی به عنوان رییس جمهور کشور می خواهد در پالیسی‌های شکست خورده گذشته تجدید نظر کند که یکی از آن ها پروسه عوام فریبانه صلح با طالبان است؛ پروسه‌ای که حکومت پیشین راه انداخته بود و عمدتا این توهم را دامن می زد که طالبان خواهان صلح هستند، اما پاکستانی ها و حتی امریکایی ها نمی‌گذارند.
اما برخی دیگر از کارشناسان بر این باورند که ما باید در روابط خود با کشورهای مختلف تعادل برقرار کنیم و از پاکستان ستیزی غیرمعقول فاصله بگیریم. نادیده گرفتن منافع امنیتی پاکستان و عدم توازن در روابط منطقه ای ما منجر به تشدید حمایت ارتش پاکستان از طالبان می‌شود. البته، این زمانی ممکن است که آقای غنی اجندای اصلاحات و حکومتداری خود را پیاده کند.
به نظر می رسد که حکومت وحدت ملی علاوه بر اصلاحات و حکومت داری خوب و مبارزه با فساد، باید سه برنامه مهم دیگر را نیز روی دست بگیرد: اول، تجهیز و آموزش نیروهای امنیتی، کشفی و استخباراتی افغان برای مقابله با طالبان. دوم، متحد کردن ده نشینان در جنوب و شرق و بسیج آنها علیه طالبان، زیرا این ده نشینان نشان داده‌اند که اگر حکومت اعتماد آن ها را به دست آورد، امکان رشد و نفوذ طالبان در مناطق شان ممکن نیست. سوم، ایجاد وحدت نظر در میان علما، متنفذین قومی و جامعه مدنی برای مقابله با پدیده طالبانیزم و طالب پروری.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
