اشرف غنی؛ رئیس جمهور می گوید که سال گذشته برای حکومت وحدت ملی، وضعیت نامشخص بود و بی سرنوشتی بزرگترین مشکل به شمار می رفت.
آقای غنی در نشست مجمع جهانی اقتصاد در داووس سویس صحبت می کرد که در کنار مسایل مربوط به توسعه اقتصاد جهانی، روی وضعیت امنیتی افغانستان و چگونگی مبارزه با گروه های تندرو تروریستی مانند داعش نیز گفتگو صورت گرفت.
در این نشست امسال این مجمع، مسایل مربوط به عراق، سوریه و افغانستان تا مبارزه با تندروی و رشد اقتصادی جهان مورد بررسی قرار گرفت.
این مجمع امسال روز چهارشنبه هفته گذشته در شهر داووس سویس آغاز و روز شنبه به کار خود پایان داد.
کارشناسان می گویند که این نشست، فرصتی دوباره برای افغانستان بود تا در جهانی که به شدت درگیر بحران های بزرگ است، یکبار دیگر توجه جهانیان را به وضعیت اقتصادی کشور جلب کند.
محور بسیاری از دیدارها، سخنرانی ها و مصاحبه های آقای غنی در این اجلاس و حاشیه آن نیز همین بود.
آقای غنی روز شنبه به کشور بازگشت؛ اما اینکه آیا او به اهداف تعیین شده اش در این سفر، دست پیدا کرد یانه، مشخص نیست.
محمد اشرف غنی؛ رئیس جمهور روز جمعه در این اجلاس سخنرانی کرد و سال ۲۰۱۵ میلادی را برای حکومت افغانستان سالی پر از چالش ها و مشکلات خواند و گفت:"بی سرنوشتی سال گذشته، جزئی از مشکلات ما بود. دوم، سؤال اختلافات مطرح بود که نیاز به تفکیک هریک از عناصر آن داشتیم که باعث ناامنی گردیده بود تا می دانستیم که چگونه با آن معامله کرد. سوم چیزی بود که مطلقاً باید به مردم تمرکز می کردیم، ما نمی توانستیم که آغشته به فساد اداری باشیم، ما نمی توانستیم که غیر منظم باشیم و ما نمی توانستیم که مردم فقیر و نادار را از چشم بیاندازیم."
ناظران هم اظهارات آقای غنی را تا حدودی تایید می کنند و می گویند که حکومت در سال گذشته میلادی، با چالش های سخت و پیش بینی نشده ای رو به رو بود.
از یکسو، میراث بد حکومت داری، مدیریت اقتصادی، امنیت، مبارزه با فساد، حاکمیت قانون و سایر مواردی که از حکومت گذشته برای حکومت وحدت ملی بر جای مانده بود، ابعاد وسیعی داشت و نیازمند یک کار جدی و همه جانبه بود.
از سوی دیگر، اختلافات داخلی دو جناح تشکیل دهنده حکومت وحدت ملی نیز بسیاری از پروژه های اقتصادی، بازسازی، حکومت داری، اصلاحات و مبارزه با فساد را متوقف یا معطل کرد و در نتیجه، تبعات این بی سرنوشتی و بلاتکلیفی، در بسیاری از زمینه ها کاملا محسوس بود.
با این حال، نکته ای که آقای غنی به آن اشاره نکرد و آگاهان باور دارند که نمی توان از کنار آن به آسانی گذشت این است که اکنون که ۱۶ ماه از عمر حکومت وحدت ملی می گذرد نیز بسیاری از مشکلات، همچنان به قوت خود باقی هستند و هیچ کار اساسی و سازنده ای برای حل و رفع آنها انجام نشده است.
امنیت، مبارزه با فساد، حکومت داری خوب، برگزاری به هنگام انتخابات پارلمانی، تعدیل قانون اساسی، توزیع تذکره های الکترونیکی، ایجاد اصلاحات انتخاباتی، مبارزه با تروریزم، صلح، بهبود آموزش و تحصیلات عالی، کار و اشتغال و سرمایه گذاری و حتی تکمیل شدن کابینه از مسایلی است که هنوز یا اساسا به آنها پرداخته نشده و یا به صورت کامل حل و فصل نشده اند.
رئیس جمهور اشرف غنی در ادامه سخنرانی خود گفت که افغانستان برای گروه داعش تبدیل به گورستان خواهد شد.
آقای غنی گفت:"ما مردم انعطاف پذیری هستیم و ما پیروز می شویم. افغانستان قبرستانی برای داعش و دیگر گروه ها خواهد بود. ما ضرب المثل داریم که انتقام شیرین است، اگر صدسال بعد هم گرفته شود."
منتقدان اما می گویند که مبارزه با تروریزم و داعش، نیاز به یک استراتژي شفاف، جامع و عملی دارد و این نیاز آنی مردم افغانستان است؛ زیرا انعطاف پذیری نیز سقف و مرزی دارد و صرفا با وعده انتقام در صد سال بعد نمی توان بر مشکلات کنونی غلبه کرد.
آگاهان می گویند که اگر به تعبیر آقای غنی، سال گذشته میلادی، سال بی سرنوشتی و بلاتکلیفی بود، سال آینده خورشیدی و سال جاری میلادی باید سال سرنوشت باشد؛ سالی که در آن، هم گروه های تروریستی و هم نیروهای ضد تروریزم، تمام تلاش خود را خواهند کرد تا وضعیت را به سود خود مدیریت کنند.
آیا دولت وحدت ملی و شخص آقای غنی، آمادگی کافی و کامل را برای مدیریت این سال به نفع افغانستان دارد؟
استمرار مشکلات و چالش های سال گذشته در سال پیش رو دیگر هیچ توجیهی ندارد و از سخنان آقای غنی در اجلاس سویس هم برمی آید که از نظر او، بی سرنوشتی و بلاتکلیفی دیگر ادامه نخواهد یافت؛ با این حساب، همه مردم انتظار دارند تغییری به وجود بیاید. نشانه های این تغییر اما در حال حاضر، محسوس نیست.
همزمان با این، ینس استولتنبرگ؛ دبیر کل ناتو گفت که آنها تلاش می کنند نیروهای نظامی افغان را آمورش دهند تا آنها بتوانند امنیت کشور شان را خود تأمین کنند.
وی گفت:"ناتو در پایان ماموریت جنگی خود در افغانستان قرار دارد. ما اکنون ۱۲ هزار سرباز در افغانستان داریم که نیروهای امنیتی افغان را مشوره و آموزش داده و آنها را کمک می کنند؛ زیرا در درازمدت بهتر است که قوای امنیتی افغان خود مسؤولیت امنیتی کشور شان را به دوش گرفته و ما حمایت کنندگان آنها هستیم. آنها در خط اول جبهه اند و بیش از یک سال است که نظامیان افغان مسؤولیت امنیتی را به دوش دارند."
آگاهان می گویند که ناتو از سال ها پیش تاکنون همواره شعار داده است که به نیروهای امنیتی افغانستان، آموزش، تسلیحات و امکانات کافی داده خواهد شد تا خود قادر به دفاع از کشور شان شوند.
این بدون تردید، یکی از نیازهای اصلی استقلال و خودکفایی ملی افغانستان است؛ اما منتقدان می گویند که ناتو در این زمینه به اندازه کافی، صادق و جدی نیست و همین امر، در یکسال گذشته، آسیب پذیری نیروهای امنیتی افغانستان در جنگ با تروریزم را تشدید کرد و تلفات سنگینی را بر آنها تحمیل نمود.
در پایان قابل ذکر است که بر بنیاد اعلامیه ارگ ریاست جمهوری، اشرف غنی؛ رئیس جمهور در حاشیه اجلاس سویس، از رهبران کشورها خواست که در مبارزه با تروریزم و دهشت افکنی، با حکومت افغانستان کمک و همکاری کنند.
رئیس جمهور همچنین سرمایه گذاران و تاجران را تشویق کرد که در عرصه های گوناگون به خصوص صحت عامه و انرژی در افغانستان سرمایه گذاری نمایند.
با این وصف، تحلیلگران می گویند که اگرچه نیاز افغانستان به کمک جهان در حوزه امنیت و توسعه اقتصادی، قابل انکار نیست؛ اما در این میان نباید از یاد برد که در نهایت، این وظیفه مردم و دولت افغانستان است که مشکلات کشور را بر دوش بکشند و مسؤولیت امور را خود بر عهده بگیرند؛ بنابراین، کمک جهان، فقط باید زمینه ای برای تقویت قدرت خودکفایی ملی باشد نه تامین کننده کامل چنین توانی.
آقای غنی در نشست مجمع جهانی اقتصاد در داووس سویس صحبت می کرد که در کنار مسایل مربوط به توسعه اقتصاد جهانی، روی وضعیت امنیتی افغانستان و چگونگی مبارزه با گروه های تندرو تروریستی مانند داعش نیز گفتگو صورت گرفت.
در این نشست امسال این مجمع، مسایل مربوط به عراق، سوریه و افغانستان تا مبارزه با تندروی و رشد اقتصادی جهان مورد بررسی قرار گرفت.
این مجمع امسال روز چهارشنبه هفته گذشته در شهر داووس سویس آغاز و روز شنبه به کار خود پایان داد.
کارشناسان می گویند که این نشست، فرصتی دوباره برای افغانستان بود تا در جهانی که به شدت درگیر بحران های بزرگ است، یکبار دیگر توجه جهانیان را به وضعیت اقتصادی کشور جلب کند.
محور بسیاری از دیدارها، سخنرانی ها و مصاحبه های آقای غنی در این اجلاس و حاشیه آن نیز همین بود.
آقای غنی روز شنبه به کشور بازگشت؛ اما اینکه آیا او به اهداف تعیین شده اش در این سفر، دست پیدا کرد یانه، مشخص نیست.
محمد اشرف غنی؛ رئیس جمهور روز جمعه در این اجلاس سخنرانی کرد و سال ۲۰۱۵ میلادی را برای حکومت افغانستان سالی پر از چالش ها و مشکلات خواند و گفت:"بی سرنوشتی سال گذشته، جزئی از مشکلات ما بود. دوم، سؤال اختلافات مطرح بود که نیاز به تفکیک هریک از عناصر آن داشتیم که باعث ناامنی گردیده بود تا می دانستیم که چگونه با آن معامله کرد. سوم چیزی بود که مطلقاً باید به مردم تمرکز می کردیم، ما نمی توانستیم که آغشته به فساد اداری باشیم، ما نمی توانستیم که غیر منظم باشیم و ما نمی توانستیم که مردم فقیر و نادار را از چشم بیاندازیم."
ناظران هم اظهارات آقای غنی را تا حدودی تایید می کنند و می گویند که حکومت در سال گذشته میلادی، با چالش های سخت و پیش بینی نشده ای رو به رو بود.
از یکسو، میراث بد حکومت داری، مدیریت اقتصادی، امنیت، مبارزه با فساد، حاکمیت قانون و سایر مواردی که از حکومت گذشته برای حکومت وحدت ملی بر جای مانده بود، ابعاد وسیعی داشت و نیازمند یک کار جدی و همه جانبه بود.
از سوی دیگر، اختلافات داخلی دو جناح تشکیل دهنده حکومت وحدت ملی نیز بسیاری از پروژه های اقتصادی، بازسازی، حکومت داری، اصلاحات و مبارزه با فساد را متوقف یا معطل کرد و در نتیجه، تبعات این بی سرنوشتی و بلاتکلیفی، در بسیاری از زمینه ها کاملا محسوس بود.
با این حال، نکته ای که آقای غنی به آن اشاره نکرد و آگاهان باور دارند که نمی توان از کنار آن به آسانی گذشت این است که اکنون که ۱۶ ماه از عمر حکومت وحدت ملی می گذرد نیز بسیاری از مشکلات، همچنان به قوت خود باقی هستند و هیچ کار اساسی و سازنده ای برای حل و رفع آنها انجام نشده است.
امنیت، مبارزه با فساد، حکومت داری خوب، برگزاری به هنگام انتخابات پارلمانی، تعدیل قانون اساسی، توزیع تذکره های الکترونیکی، ایجاد اصلاحات انتخاباتی، مبارزه با تروریزم، صلح، بهبود آموزش و تحصیلات عالی، کار و اشتغال و سرمایه گذاری و حتی تکمیل شدن کابینه از مسایلی است که هنوز یا اساسا به آنها پرداخته نشده و یا به صورت کامل حل و فصل نشده اند.
رئیس جمهور اشرف غنی در ادامه سخنرانی خود گفت که افغانستان برای گروه داعش تبدیل به گورستان خواهد شد.
آقای غنی گفت:"ما مردم انعطاف پذیری هستیم و ما پیروز می شویم. افغانستان قبرستانی برای داعش و دیگر گروه ها خواهد بود. ما ضرب المثل داریم که انتقام شیرین است، اگر صدسال بعد هم گرفته شود."
منتقدان اما می گویند که مبارزه با تروریزم و داعش، نیاز به یک استراتژي شفاف، جامع و عملی دارد و این نیاز آنی مردم افغانستان است؛ زیرا انعطاف پذیری نیز سقف و مرزی دارد و صرفا با وعده انتقام در صد سال بعد نمی توان بر مشکلات کنونی غلبه کرد.
آگاهان می گویند که اگر به تعبیر آقای غنی، سال گذشته میلادی، سال بی سرنوشتی و بلاتکلیفی بود، سال آینده خورشیدی و سال جاری میلادی باید سال سرنوشت باشد؛ سالی که در آن، هم گروه های تروریستی و هم نیروهای ضد تروریزم، تمام تلاش خود را خواهند کرد تا وضعیت را به سود خود مدیریت کنند.
آیا دولت وحدت ملی و شخص آقای غنی، آمادگی کافی و کامل را برای مدیریت این سال به نفع افغانستان دارد؟
استمرار مشکلات و چالش های سال گذشته در سال پیش رو دیگر هیچ توجیهی ندارد و از سخنان آقای غنی در اجلاس سویس هم برمی آید که از نظر او، بی سرنوشتی و بلاتکلیفی دیگر ادامه نخواهد یافت؛ با این حساب، همه مردم انتظار دارند تغییری به وجود بیاید. نشانه های این تغییر اما در حال حاضر، محسوس نیست.
همزمان با این، ینس استولتنبرگ؛ دبیر کل ناتو گفت که آنها تلاش می کنند نیروهای نظامی افغان را آمورش دهند تا آنها بتوانند امنیت کشور شان را خود تأمین کنند.
وی گفت:"ناتو در پایان ماموریت جنگی خود در افغانستان قرار دارد. ما اکنون ۱۲ هزار سرباز در افغانستان داریم که نیروهای امنیتی افغان را مشوره و آموزش داده و آنها را کمک می کنند؛ زیرا در درازمدت بهتر است که قوای امنیتی افغان خود مسؤولیت امنیتی کشور شان را به دوش گرفته و ما حمایت کنندگان آنها هستیم. آنها در خط اول جبهه اند و بیش از یک سال است که نظامیان افغان مسؤولیت امنیتی را به دوش دارند."
آگاهان می گویند که ناتو از سال ها پیش تاکنون همواره شعار داده است که به نیروهای امنیتی افغانستان، آموزش، تسلیحات و امکانات کافی داده خواهد شد تا خود قادر به دفاع از کشور شان شوند.
این بدون تردید، یکی از نیازهای اصلی استقلال و خودکفایی ملی افغانستان است؛ اما منتقدان می گویند که ناتو در این زمینه به اندازه کافی، صادق و جدی نیست و همین امر، در یکسال گذشته، آسیب پذیری نیروهای امنیتی افغانستان در جنگ با تروریزم را تشدید کرد و تلفات سنگینی را بر آنها تحمیل نمود.
در پایان قابل ذکر است که بر بنیاد اعلامیه ارگ ریاست جمهوری، اشرف غنی؛ رئیس جمهور در حاشیه اجلاس سویس، از رهبران کشورها خواست که در مبارزه با تروریزم و دهشت افکنی، با حکومت افغانستان کمک و همکاری کنند.
رئیس جمهور همچنین سرمایه گذاران و تاجران را تشویق کرد که در عرصه های گوناگون به خصوص صحت عامه و انرژی در افغانستان سرمایه گذاری نمایند.
با این وصف، تحلیلگران می گویند که اگرچه نیاز افغانستان به کمک جهان در حوزه امنیت و توسعه اقتصادی، قابل انکار نیست؛ اما در این میان نباید از یاد برد که در نهایت، این وظیفه مردم و دولت افغانستان است که مشکلات کشور را بر دوش بکشند و مسؤولیت امور را خود بر عهده بگیرند؛ بنابراین، کمک جهان، فقط باید زمینه ای برای تقویت قدرت خودکفایی ملی باشد نه تامین کننده کامل چنین توانی.
