گزارش های تازه از ولسوالی درزاب ولایت جوزجان، پس از تصرف این ولسوالی به دست گروه داعش و پس گیری آن توسط نیروهای امنیتی، حاکی از آن است که ۸۰ درصد این ولسوالی در دست گروه داعش قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، حلیمه صدف، یک عضو شورای ولایتی جوزجان در گفتگو با خبرنگار آوا، از حضور گسترده داعش در ولسوالی‌های درزاب و قوش تیپه این ولایت خبر داده و می‌گوید که هم‌اکنون ۸۰ درصد درزاب در تصرف این گروه قرار دارد.
از سوی دیگر، "قاری حکمت" و "مفتی نعمت" دو تن از فرماندهان ارشد نظامی طالبان که به تازگی به داعش پیوسته اند، بیشترین مناطق ولسوالی درزاب را در اختیار دارند. این دو فرمانده در حمله هفته گذشته داعش بر ولسوالی درزاب نقش اساسی داشتند که در نتیجه آن، ۱۰ سرباز پولیس و ارتش و ۱۵ بیمار که دربیمارستان ولسوالی درزاب بستری بودند، جان باختند.
گزارش هایی وجود دارد که "مفتی نعمت"، کسی است که سال قبل از طالبان جدا شده و به دولت و جنرال دوستم پیوسته بود، اما پس از ایجاد تنش ها میان حکومت و دوستم، این فرمانده پیشین طالبان اکنون به داعش پیوسته است.
با توجه به این گزارش ها، خانم صدف، عضو شورای ولایتی جوزجان، پروسه صلح به خصوص در این ولایت را ناکام خواند و گفت که مخالفان مسلح دولت بعد از پیوستن به این پروسه، بار دیگر به شورش روی می آورند.
او افزود که اکثر مخالفان مدتی پس از پیوستن به پروسه صلح، بار دیگر به‌دلیل بی‌توجهی دولت نسبت به‌آنان، به شورشگری روی می‌آورند.
خانم صدف از پیوستن مفتی نعمت به داعش به عنوان مثال یاد کرد و افزود که او قبلا از گروه طالبان به پروسه صلح پیوسته بود، اما بی‌توجهی دولت سبب شد تا وی این بار شاخه داعش را در جوزجان ایجاد کند.
وی ارتباط داشتن مفتی نعمت با جنرال عبدالرشید دوستم، معاون اول رئیس جمهور را رد کرد و گفت که او هیچ ارتباطی با جنرال دوستم نداشت و تنها توسط جنرال دوستم به دولت پیوسته بود.
این عضو شورای ولایتی جوزجان به آوا گفت که هم‌اکنون تنها مرکز ولسوالی درزاب در کنترل دولت قرار دارد، در حالی که ۸۰ درصد باقی‌مانده این ولسوالی در تصرف داعش می‌باشد.
وی از دولت خواست تا یک عملیات گسترده نظامی را از سه سمت سرپل، جوزجان و فاریاب بالای ولسوالی درزاب راه‌اندازی کنند تا از یک سوء این گروه در درزاب به گونه کُلی سرکوب شود و از جانب دیگر، جلو نفوذ این گروه به ولسوالی‌های دیگر گرفته شود.
بر اساس گفته‌های صدف، عملیات یک جانبه و وقفه‌یی باعث می‌شود تا مخالفان به ویژه گروه داعش از یک ولسوالی متواری شده، به ولسوالی های دیگر پناه ببرند و بار دیگر خود را تقویت و تجهیز کنند.
او هشدار داد که اگر داعش در درزاب سرکوب نشود، امکان دارد که این گروه به‌زودی در سرپل و فاریاب نیز از قوت و نیروی بیشتری برخوردار شود.
در همین حال محمدرضا غفوری، سخنگوی والی جوزجان در تماس با آوا، گفته‌های خانم صدف را رد کرد و افزود که داعش از بیشتر قسمت‌های ولسوالی درزاب کنار زده شده است.
غفوری افزود که به‌زودی یک عملیات تصفیوی دیگر نیز از سوی وزارت دفاع ملی در درزاب راه‌اندازی و ساحات باقی‌مانده از تصرف داعش بیرون آورده خواهد شد.
وی نیز ارتباط مفتی نعمت با جنرال دوستم را رد کرد و افزود که مفتی نعمت یکی از فرماندهان سابق طالبان بود که چند سال پیش با نیروهای تحت امر خود به دولت پیوست؛ اما اینک بار دیگر علیه دولت و به صف داعش پیوسته‌است.
غفوری در قسمت دیگر سخنان خود به حمله چند روز پیش داعش به‌ولسوالی درزاب اشاره کرد و افزود که در این حمله ۱۵ تن از افراد ملکی و نظامی به شهادت رسیدند.
او افزود که داعش مجهز به راکت انداز و هاوان بود.
سخنگوی والی جوزجان با آن که نشست هلی کوپترهای ناشناس در جوزجان را تبلیغات دشمن برای تضعیف روحیه مردم خواند، اما تأکید کرد که داعش در این ولایت از سوی بیرونی‌ها تجهیز و تمویل می‌شوند.
با این وجود، نجیب پیکان، آگاه مسایل سیاسی در شمال در گفتگو با آوا، با اشاره به حضور داعش در افغانستان، گفت که داعش رادر افغانستان، ملیشه‌ها و افراد ناراضی طالبان تشکیل می دهد که شاخه این گروه را در افغانستان ایجاد کرده‌اند.
او تصریح کرد که این افراد هیچ ربطی به داعشی‌های سوریه و عراق ندارند.
با آن هم پیکان تأکید کرد که دولت نباید بگذارد تا ساحه نفوذ این گروه در افغانستان بیشتر شود و یا این که گروه اصلی داعش پس از شکست خوردن در موصل عراق، افغانستان را به‌عنوان پایگاه خود انتخاب کند.
این آگاه مسائل سیاسی نیز در قسمتی از سخنان خود، کارکرد شورای عالی صلح را ناکام خواند و گفت که کوتاهی، کم کاری و موجودیت ساختارهای ضعیف حکومت، باعث شده که طالبان پس از پیوستن به پروسه صلح، بار دیگر به شورشگری روی بیاورند.
به باور پیکان؛ شورای عالی صلح به جای این که صلح را به ارمغان بیاورد، بیشتر باعث شده تا جبهات جنگ نسبت به گذشته، خونین تر شود.
او خاطرنشان کرد که تاکنون این پروسه بیشتر یک پروژه‌ی تجارتی برای بی‌سرنوشت ساختن مخالفین بوده است.
