رییس عمومی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان با اشاره به تلاش‌های دشمن در جبهه قدرت نرم و قدرت سخت برای ایجاد اختلاف، تفرقه و جنگ‌های مذهبی و قومی بین مسلمانان، تأکید کرد که تا هنوز دشمنان برای ایجاد جنگ مذهبی و جنگ قومی در افغانستان موفق نشده‌اند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری که دوشنبه‌شب(28 عقرب) در مراسمی به مناسبت سالروز میلاد پیامبر گرامی اسلام(ص) و فرارسیدن هفته وحدت در شهر مشهد مقدس سخن می‌گفت، با انتقاد از برخی صحبت‌ها و موضع‌گیری‌ها علیه اقوام در افغانستان، خاطرنشان کرد که امروز هیچ قومی در افغانستان از ضربات سهمگین دشمنان در امان نبوده و نیست و علی‌رغم بحث‌هایی که در مورد پشتون‌ها در افغانستان مطرح می‌کنند، اما به باور او، مظلوم‌تر از قوم پشتون، قوم دیگری در افغانستان نیست.
وی تأکید کرد که همه اقوام افغانستان در معرض تهدید دشمن قرار دارند و دشمن سعی می‌کند در هر مناسبتی، از هر سوژه برای راه‌اندازی جنگ قومی و مذهبی حسن استفاده را بکند.
رییس مرکز تبیان در مورد راهکارهای وحدت در جامعه اسلامی به خصوص جامعه افغانستان تأکید کرد که امروز باید احزاب، گروه‌ها، اقوام و پیروان مذاهب موجود در افغانستان، یک‌دیگر را باید بپذیرند، همدیگر را به رسمیت بشناسند و در کنار هم قرار بگیرند؛ با هم در یک محیط و یک فضا همکاری متقابل داشته و در برابر دشمن مشترک بجنگند.
وی افزود که ممکن است ما در درون خود اختلاف و جنجال داشته باشیم، اما این اختلاف و جنجال‌ها درون یک خانواده هم وجود دارد، اما این دلیل نمی‌شود که ما به سر و کله‌ی هم بزنیم و دشمن مشترک اصلی را فراموش کنیم.
حجت‌اسلام والمسلمین حسینی مزاری تصریح نمود که امروز دشمن مشترک جهان اسلام، امریکا و اسرائیل است و اگر امروز کشورهای اسلامی در آتش جنگ می‌سوزند، از یک‌سو به خاطر ایجاد امنیت برای رژیم منفور، متجاوز و اشغالگر اسرائیل و از سوی دیگر، سلطه غرب بر کشورهای اسلامی و ضربه زدن به قدرت‌های مخالف آن است.
وی بار دیگر خواستار به صحنه آمدن علما شد و خاطرنشان کرد: اگر علمای افغانستان اعم از شیعه و سنی در صحنه حضور داشته باشند و برای ایجاد وحدت و مبارزه با اختلافات و عوامل آن کار کنند، ما امروز این مشکلاتی را که داریم، نمی‌داشتیم.
این فعال دینی سیاسی در عین حال خواستار ارتقای فرهنگ عمومی و معارف دینی مردم شد، زیرا اگر مردم فرهنگ متعالی داشته و به صورت درست به معارف دینی دست پیدا کنند و فهم به درستی داشته باشند، قطعا به بحث وحدت توجه جدی می‌کنند و در برابر اختلاف خواهند ایستاد.
وی در بعد سوم، خواستار تعیین ضرورت وحدت و روشن کردن چگونگی آن شد. رییس مرکز تبیان در تبیین این عامل افزود: "علمای اهل سنت بایستی به مردم بفهمانند وقتی که ما می‌گوییم با برادران و خواهران شیعه وحدت داشته باشیم، به معنای این نیست که ما از مذهب خود دست برداریم و شیعه شویم. همچنان علمای اهل تشیع باید به شیعیان بفهمانند که وحدت و هماهنگی به این معنا نیست که از مذهب و مکتب خود دست برداریم".
رییس مرکز تبیان با انتقاد از چگونگی عمل‌کرد علمای شیعه و سنی در برابر رویدادها و جنایاتی که در حق مردم افغانستان صورت می‌گیرد، گفت: چرا امروز علمای ما موضع روشن و شفافی در برابر این همه جنایاتی که در افغانستان صورت می‌گیرد، ندارند؟ صدها جنایت در مناطق اهل تسنن روی می‌دهد، اما از یک شیعه فریادی بیرون نمی‌آید! از آن طرف، در مناطق شیعه صدها جنایت اتفاق می‌افتد، خدا نکند که یک عالم اهل سنت از یک گوشه‌ای بلند شود و یک بیانیه و پیام بدهد؛ من ندیدم علمای اهل سنت در رابطه با ارزگان خاص، جاغوری و یا حوادث تروریستی مسجد جوادیه و مرکز تبیان و سایر اتفاقات ناگوار بیانیه داده باشند!"
وی تأکید کرد: "اگر علما در صحنه وارد نشوند و در کنار همدیگر قرار نگیرند، شیعیان از سنی‌ها و سنی‌ها از شیعیان حمایت نکنند، می‌توانید بگویید که ما وحدت داریم؛ ما برادران و خواهران همدیگر هستیم؟!"
متن کامل سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری پیرامون فرارسیدن میلاد پیامبر بزرگ اسلام(ص) و فرا رسیدن هفته وحدت به شرح زیر است:
۱۲ ربیع‌الاول مطابق قول معروف منتسب به اهل سنت، سالروز میلاد پیامبر بزرگوار اسلام(ص) است و ۱۷ ربیع هم مطابق قول معروف شیعیان، سالروز میلاد پیامبر بزر اسلام(ص) می‌باشد، فاصله بین این دو روز را هفته وحدت نام‌گذاری کرده‌اند. بنیان‌گذار این هفته، امام خمینی(ره) است، که خیلی به جا و مناسب است به روح پر فتوح ایشان درود و صلوات بفرستیم؛ چرا که امام خمینی(ره) نسبت به بحث وحدت توجه داشت و هفته‌‌ای را در رابطه با این موضوع نام‌گذاری کرد و برای ترویج و تبلیغ این عنوان و جا انداختن فرهنگ وحدت زحمت کشید و مبارزات زیادی انجام داد.
راه‌های اثبات ضرورت وحدت
ضرورت وحدت از راه‌های مختلف به اثبات می‌رسد؛
1ـ بیان قرآن کریم و ائمه معصومین(ع)
اولین راه ضرورت وحدت، خود قرآن کریم است. آیات متعددی در قرآن کریم داریم که رسما دستور به وحدت بین مسلمان‌ها می‌دهد؛ به ویژه بحث وحدت اهل سنت و اهل تشیع که مسئله ضروری و مهم روز ما است. قرآن کریم به همه دستور وحدت داده و از تفرقه و نفاق نهی می‌کند. طبعا اگر ما مسلمان و بنده خدا هستیم، این ضرورت ایجاب می‌کند که تن به این دستورات بدهیم و در مسیر وحدت حرکت کنیم. در این راه هر مقدار کار کنیم، خیلی کم است. همین‌طور ائمه معصومین ما(علیهم السلام) دستوراتی در رابطه با بحث وحدت و نهی از اختلاف داشته و در این رابطه توجه خیلی جدی دارند.
2ـ ضرورت از نگاه سیاسی
راه دیگر اثبات ضرورت وحدت، بحث مسائل سیاسی است. از نظر سیاسی هم ضروری است که بین مسلمان‌ها وحدت و هماهنگی باشد؛ زیرا اصولا قدرت ما در وحدت ماست. اگر بخواهیم دنیا و آخرت داشته باشیم، باید وحدت داشته باشیم.
3ـ حساسیت دشمن نسبت به وحدت مسلمین
راه سومی که نیاز است در رابطه با ضرورت وجود وحدت مورد توجه قرار بگیرد، حساسیت دشمن نسبت به وحدت مسلمین است. ممکن است ما گاهی نسبت به دستورات اسلام و بزرگان خود توجه نکنیم، اما ببینید که دشمن در رابطه با بحث وحدت چه حساسیتی دارد، چه هزینه‌های سنگینی را تقبل می‌کند تا این‌که در راستای ایجاد اختلاف تأثیرگزار عمل کند. اگر ما تاریخ اسلام را مطالعه کنیم و به خصوص در رابطه با شرایط امروز نگاه بیندازیم، متوجه خواهیم شد که تمام هم و غم دشمن اختلاف بین مسلمین است.
ـ حرکت‌های نرم دشمن
حرکت‌های نرمی که امروز دشمن روی دست دارد؛ پول‌هایی هنگفتی که در رابطه با مسائل فرهنگی و فکری مصرف می‌کند تا ایجاد اختلاف کند، به خصوص پول‌های گزافی که در حوزه فعالیت‌های رسانه‌ای در سطح دنیا علیه مسلمانان استفاده می‌شود. دشمنان می‌خواهند در عرصه‌های مختلف نرم‌افزاری مسلمانان را هدف قرار بدهند و ضربه بزنند و در این مسیر ایجاد اختلاف کنند. شما فعالیت‌های رسانه‌ای را می‌بینید، فضای مجازی را می‌بینید که دشمنان ما چه کار می‌کنند؟ تلویزیون‌های مختلف دشمن را می‌بینید که از سرزمین‌های خودشان، هم تلویزیون‌های منتسب به شیعه و هم‌چنین اهل سنت دارند که مرتب کار می‌کنند تا اختلاف ایجاد نمایند. این‌گونه نیست که فقط بحث شیعه و سنی را مطرح کنند، نخیر! بیایید ببینید که در بین شیعه‌ها چه کارهایی انجام می‌دهند! در راستای ایجاد اختلاف بین صفوف شیعه و در رابطه با بحث اهل سنت، چه کارهایی می‌کنند!
ـ کار دشمن در جبهه حرکت‌های سخت
در رابطه با کارهای جبهه سخت نیز دشمن با استفاده از حرکت‌های نرم و تبیلغات زهراگین، گروه‌های تروریستی را ایجاد کرد؛ گروه‌هایی مثل داعش، طالبان و القاعده را به وجود آوردند و بعد به جان مسلمان‌ها انداختند. شما ببینید که در سوریه چه کار کردند! شما ببینید که با شعار شیعه و سنی وارد شدند، اما وقتی وارد عرصه شدند، بحث‌شان شیعه و سنی نبود، هم شیعه را می‌کشند و هم سنی را، حتی فراتر از شیعه و سنی، ایزدی‌ها، مسیحی‌ها و پیروان ادیان مختلف دیگر را کشتند، این‌ها رحمی به شیعه و سنی ندارند؛ بلکه کلیت تمدن انسانی مورد هدف این‌هاست و به دنبال سلطه بر مناطق مسلمان‌ها و کشورهای اسلامی اند.
ـ تلاش دشمن برای ایجاد اختلاف و جنگ مذهبی در افغانستان
از طرف دیگر، شرایط افغانستان را ببینید! ببینید که در راستای ایجاد اختلاف چقدر تلاش می‌کنند! چه سرمایه هنگفتی خرج می‌کنند! حتما شما در روزهای اخیر سری به رسانه‌ها زدید می بینید و می‌شنوید که چگونه به آتش جنگ مذهبی می‌دمند! چگونه جنگ‌هایی که در افغانستان اتفاق می‌افتد را به مسایل مذهبی منتسب می‌کنند و سعی‌شان این است که در کشور جنگ شیعه و سنی به وجود بیاورند که تا هنوز الحمدالله موفق نشدند و به هیچ وجه در افغانستان جنگ مذهبی وجود ندارد؛ در افغانستان جنگ قومی وجود ندارد؛ چون اگر بحث قومیت وجود داشته باشد، می‌بایست یک قوم از این همه جنجال جان به سلامت برده باشد! امروز هیچ قومی در افغانستان از ضربات سهمگین دشمنان در امان نبود و نیست؛ پشتون‌ها به صورت بسیار وسیع کشته شدند. در طول ۱۸ سال گذشته، شاید بیشترین کشته‌ها را این قوم داشته باشد. اگر‌چه بحث پشتون‌ها را در افغانستان مطرح می‌کنند، اما به نظر من مظلوم‌تر از قوم پشتون، قوم دیگری نیست. تاجیک‌ها هم قلع و قمع شدند؛ هزاره‌ها هم همین‌طور؛ در مجموع همه اقوام افغانستان در معرض تهدید دشمن هستند، اما دشمن سعی می‌کند در هر مناسبتی، از هر سوژه قومی، حسن استفاده را بکند. متأسفانه این شرایط همچنان ادامه دارد.
در این رابطه موضوعات و تیترهای صحبت وجود دارد، اما من این بخش را خاتمه می‌دهم و می‌پردازم به راهکار؛
چه کار کنیم در بین جامعه ما وحدت به وجود بیاید؟
راهکار وحدت
امروز تنها راه تداوم حیات جامعه ما، وابسته به بحث وحدت است؛ وابسته به این است که احزاب، گروه‌ها، اقوام و پیروان مذاهب موجود در افغانستان، یک‌دیگر را باید بپذیرند، همدیگر را به رسمیت بشناسند و در کنار هم قرار بگیرند؛ با هم در یک محیط و یک فضا همکاری متقابل داشته و در برابر دشمن مشترک بجنگند.
حالا ممکن است ما در درون خود اختلاف و جنجال داشته باشیم، اما این اختلاف و جنجال درون یک خانواده هم هست، درون یک قوم هم هست، اما این دلیل نمی‌شود که ما به سر و کله‌ی هم بزنیم، اما دشمن مشترک اصلی را فراموش کنیم.
امروز دشمن مشترک جهان اسلام، امریکاست! امروز دشمن مشترک جهان اسلام، اسرائیل است! امروز اگر کشورهای اسلامی در آتش جنگ می‌سوزند، به خاطر ایجاد امنیت برای رژیم منفور، متجاوز و اشغالگر اسرائیل است! امروز اگر کشورهای اسلامی در آتش نفاق می‌سوزند، به خاطر این است که امریکایی‌ها و کشورهای غربی سعی دارند زمینه را برای ایجاد سلطه بر کشورهای اسلامی و ضربه زدن به قدرت‌هایی که برخلاف کشورهای غربی اند، فراهم کنند.
1ـ علما وارد صحنه شوند
در این میان، یکی از راهکارهای مهم و عمده این است که علما باید وارد صحنه شوند؛ هم علمای اهل تشیع و هم علمای اهل سنت. امروز علما به صورت گسترده و جدی در صحنه افغانستان حضور ندارند؛ در حالی که اگر علمای افغانستان اعم از شیعه و سنی در صحنه حضور داشته باشند و برای ایجاد وحدت و مبارزه با اختلافات و عوامل اختلافات کار کنند، باور کنید ما امروز این مشکلاتی را که داریم، نمی‌داشتیم. به این خاطر است که من در هر سخنرانی روی بحث حضور علما در صحنه تأکید دارم.
اولین کاری که علما در صحنه باید انجام بدهند، ارتقای فرهنگ عمومی است. امروز اگر فرهنگ و آگاهی عمومی جامعه ما بالا باشد، مردم وحدت را درک می‌کنند و قطعا در برابر عوامل و ریشه‌های اختلاف می‌ایستند. در چنین شرایطی، مردم می‌دانند که وحدت به نفع و اختلاف به ضرر ماست. امروز در کشور فرهنگ عمومی تنزل یافته و دشمنان هم در رابطه با تضعیف این فرهنگ و به انحراف کشاندن فرهنگ موجود جامعه کار می‌کنند. امروز فرهنگ سکولار در جامعه افغانستان در حال نهادینه شدن است و در بحث گمراه ساختن مردم و منحرف کردن جامعه، دارد کار می‌شود؛ بنابراین فرهنگ عمومی باید ارتقا پیدا بکند.
2ـ معارف دینی مردم ارتقا یابد
دوم باید معارف دینی مردم ارتقا یابد؛ اگر مردم ما به صورت درست به معارف دینی دست پیدا کنند و فهم درستی داشته باشند، قطعا به بحث وحدت توجه جدی می‌کنند و در برابر اختلاف خواهند ایستاد.
3ـ روشن کردن چگونگی وحدت
بحث سوم، تبیین ضرورت وحدت و روشن کردن چگونگی وحدت است. علمای اهل سنت بایستی به مردم اهل سنت بفهمانند وقتی که ما می‌گوییم با برادران و خواهران شیعه وحدت داشته باشیم، به معنای این نیست که ما از مذهب خود دست برداریم؛ به معنای این نیست که ما برویم شیعه شویم. همچنان علمای اهل تشیع باید به شیعیان بفهمانند که وقتی ما می‌گوییم وحدت و هماهنگی؛ به این معنا نیست که ما از مذهب و مکتب خود دست برداریم.
البته اگر یک وقتی فردی بر اساس کسب اطلاعات، آگاهی و مطالعه، مذهب خاصی را پذیرفت، ما بایم این اختیار و آزادی را برای اتباع کشورهای مسلمان بدهیم. ما باید این فرصت و آزادی را برای جامعه خود بدهیم و نباید در راستای تبلیغ و ترویج تعصبات کار کنیم و تلاش نماییم.
همچنان علمای ما بایستی درعرصه افغانستان از مظلوم حمایت کنند و در برابر ظالم حرف بزنند و موضع بگیرند؛ چرا علمای ما امرور ساکت اند؟ چرا امروز علمای ما موضع روشن و شفافی در برابر این همه جنایاتی که در افغانستان صورت می‌گیرد، ندارند؟ وقتی حوادثی اتفاق می‌افتد، شما کجا یک بیانیه مفصل و روشن‌گر را از طرف جامعه علمای افغانستان دارید؟ من که نمی‌بینم! اگر شما جایی دیدید، به من نشان بدهید تا بروم دست او را ببوسم. صدها جنایت در مناطق اهل تسنن روی می‌دهد، اما از یک شیعه فریادی بیرون نمی‌آید! خب معلوم است که وقتی من می‌آیم در چنین محیطی داد از وحدت و هماهنگی می‌زنم، باید برادر اهل سنت قبول نکند و نسبت به حرف‌های من شک نماید که آقای روحانی شیعه!، چگونه است که من در قندوز در به در می‌شوم، در فراه، بدخشان، پکتیا، پکتیکا و سایر مناطق سنی‌نشین قطعه قطعه می‌شوم، اما از شما فریادی بیرون نمی‌آید، بعد می‌آیید این‌جا هفته وحدت می‌گیرید و داد از وحدت می‌زنید؟! این عملا زمینه‌های ایجاد وحدت را در کشور فراهم نمی‌کند و ما متهم به دورویی می‌شویم. می‌گویند شما فقط در شعار به دنبال وحدت هستید، اما در عمل نیستید. از آن طرف در مناطق شیعه صدها جنایت اتفاق می‌افتد، خدا نکند که یک عالم اهل سنت از یک گوشه‌ای بلند شود و یک بیانیه و پیام بدهد؛ من که ندیدم. من ندیدم علمای اهل سنت در رابطه با ارزگان خاص، جاغوری و یا حوادث تروریستی مسجد جوادیه، مرکز تبیان و... بیانیه داده باشند! چرا علمای ما عملا وارد نمی‌شوند؟ اگر علما در صحنه وارد نشوند و در کنار همدیگر قرار نگیرند، شیعیان از سنی‌ها و سنی‌ها از شیعیان حمایت نکنند، می‌توانید بگویید که ما وحدت داریم؛ ما برادران و خواهران همدیگر هستیم؟! این دو رویه کاری است و این دوگونه نگاه کردن و دوگونه عمل کردن است که امروز افغانستان را خراب کرده و زمینه و بستری را فراهم نموده تا دشمن در راستای ایجاد اختلاف کار کند. بحث عوامل نفاق باید از سوی علما معرفی شود؛ عوامل جنگ و درگیری معرفی گردد و از طرف علما، تدوین و روشنگری صورت بپذیرد.
آن‌گاه است که ما حداقل به صورت نسبی به سمت هماهنگی و وحدت حرکت خواهیم کرد و همه دست در دست همدیگر در راستای برگشتاندن صلح و ثبات به کشور و برقراری یک نظام قدرتمند اسلامی در افغانستان توفیقاتی به دست خواهیم آورد و به مسئولیت های دینی و دنیایی خود عمل خواهیم نمود.
گفتنی است این مراسم از سوی حفیظ‌الله سلطانی، یک تن از شخصیت‌های فعال و با نفوذ اهل سنت و با حضور صدها شرکت‌کننده روحانی، دانشجو، فرهنگی، بازاری، کسبه، تاجر، سرمایه‌گذار و متنفذین اجتماعی سنی و شیعه در شهر مشهد مقدس برگزار گردید.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری که دوشنبه‌شب(28 عقرب) در مراسمی به مناسبت سالروز میلاد پیامبر گرامی اسلام(ص) و فرارسیدن هفته وحدت در شهر مشهد مقدس سخن می‌گفت، با انتقاد از برخی صحبت‌ها و موضع‌گیری‌ها علیه اقوام در افغانستان، خاطرنشان کرد که امروز هیچ قومی در افغانستان از ضربات سهمگین دشمنان در امان نبوده و نیست و علی‌رغم بحث‌هایی که در مورد پشتون‌ها در افغانستان مطرح می‌کنند، اما به باور او، مظلوم‌تر از قوم پشتون، قوم دیگری در افغانستان نیست.
وی تأکید کرد که همه اقوام افغانستان در معرض تهدید دشمن قرار دارند و دشمن سعی می‌کند در هر مناسبتی، از هر سوژه برای راه‌اندازی جنگ قومی و مذهبی حسن استفاده را بکند.
رییس مرکز تبیان در مورد راهکارهای وحدت در جامعه اسلامی به خصوص جامعه افغانستان تأکید کرد که امروز باید احزاب، گروه‌ها، اقوام و پیروان مذاهب موجود در افغانستان، یک‌دیگر را باید بپذیرند، همدیگر را به رسمیت بشناسند و در کنار هم قرار بگیرند؛ با هم در یک محیط و یک فضا همکاری متقابل داشته و در برابر دشمن مشترک بجنگند.
وی افزود که ممکن است ما در درون خود اختلاف و جنجال داشته باشیم، اما این اختلاف و جنجال‌ها درون یک خانواده هم وجود دارد، اما این دلیل نمی‌شود که ما به سر و کله‌ی هم بزنیم و دشمن مشترک اصلی را فراموش کنیم.
حجت‌اسلام والمسلمین حسینی مزاری تصریح نمود که امروز دشمن مشترک جهان اسلام، امریکا و اسرائیل است و اگر امروز کشورهای اسلامی در آتش جنگ می‌سوزند، از یک‌سو به خاطر ایجاد امنیت برای رژیم منفور، متجاوز و اشغالگر اسرائیل و از سوی دیگر، سلطه غرب بر کشورهای اسلامی و ضربه زدن به قدرت‌های مخالف آن است.
وی بار دیگر خواستار به صحنه آمدن علما شد و خاطرنشان کرد: اگر علمای افغانستان اعم از شیعه و سنی در صحنه حضور داشته باشند و برای ایجاد وحدت و مبارزه با اختلافات و عوامل آن کار کنند، ما امروز این مشکلاتی را که داریم، نمی‌داشتیم.
این فعال دینی سیاسی در عین حال خواستار ارتقای فرهنگ عمومی و معارف دینی مردم شد، زیرا اگر مردم فرهنگ متعالی داشته و به صورت درست به معارف دینی دست پیدا کنند و فهم به درستی داشته باشند، قطعا به بحث وحدت توجه جدی می‌کنند و در برابر اختلاف خواهند ایستاد.
وی در بعد سوم، خواستار تعیین ضرورت وحدت و روشن کردن چگونگی آن شد. رییس مرکز تبیان در تبیین این عامل افزود: "علمای اهل سنت بایستی به مردم بفهمانند وقتی که ما می‌گوییم با برادران و خواهران شیعه وحدت داشته باشیم، به معنای این نیست که ما از مذهب خود دست برداریم و شیعه شویم. همچنان علمای اهل تشیع باید به شیعیان بفهمانند که وحدت و هماهنگی به این معنا نیست که از مذهب و مکتب خود دست برداریم".
رییس مرکز تبیان با انتقاد از چگونگی عمل‌کرد علمای شیعه و سنی در برابر رویدادها و جنایاتی که در حق مردم افغانستان صورت می‌گیرد، گفت: چرا امروز علمای ما موضع روشن و شفافی در برابر این همه جنایاتی که در افغانستان صورت می‌گیرد، ندارند؟ صدها جنایت در مناطق اهل تسنن روی می‌دهد، اما از یک شیعه فریادی بیرون نمی‌آید! از آن طرف، در مناطق شیعه صدها جنایت اتفاق می‌افتد، خدا نکند که یک عالم اهل سنت از یک گوشه‌ای بلند شود و یک بیانیه و پیام بدهد؛ من ندیدم علمای اهل سنت در رابطه با ارزگان خاص، جاغوری و یا حوادث تروریستی مسجد جوادیه و مرکز تبیان و سایر اتفاقات ناگوار بیانیه داده باشند!"
وی تأکید کرد: "اگر علما در صحنه وارد نشوند و در کنار همدیگر قرار نگیرند، شیعیان از سنی‌ها و سنی‌ها از شیعیان حمایت نکنند، می‌توانید بگویید که ما وحدت داریم؛ ما برادران و خواهران همدیگر هستیم؟!"
متن کامل سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری پیرامون فرارسیدن میلاد پیامبر بزرگ اسلام(ص) و فرا رسیدن هفته وحدت به شرح زیر است:
۱۲ ربیع‌الاول مطابق قول معروف منتسب به اهل سنت، سالروز میلاد پیامبر بزرگوار اسلام(ص) است و ۱۷ ربیع هم مطابق قول معروف شیعیان، سالروز میلاد پیامبر بزر اسلام(ص) می‌باشد، فاصله بین این دو روز را هفته وحدت نام‌گذاری کرده‌اند. بنیان‌گذار این هفته، امام خمینی(ره) است، که خیلی به جا و مناسب است به روح پر فتوح ایشان درود و صلوات بفرستیم؛ چرا که امام خمینی(ره) نسبت به بحث وحدت توجه داشت و هفته‌‌ای را در رابطه با این موضوع نام‌گذاری کرد و برای ترویج و تبلیغ این عنوان و جا انداختن فرهنگ وحدت زحمت کشید و مبارزات زیادی انجام داد.
راه‌های اثبات ضرورت وحدت
ضرورت وحدت از راه‌های مختلف به اثبات می‌رسد؛
1ـ بیان قرآن کریم و ائمه معصومین(ع)
اولین راه ضرورت وحدت، خود قرآن کریم است. آیات متعددی در قرآن کریم داریم که رسما دستور به وحدت بین مسلمان‌ها می‌دهد؛ به ویژه بحث وحدت اهل سنت و اهل تشیع که مسئله ضروری و مهم روز ما است. قرآن کریم به همه دستور وحدت داده و از تفرقه و نفاق نهی می‌کند. طبعا اگر ما مسلمان و بنده خدا هستیم، این ضرورت ایجاب می‌کند که تن به این دستورات بدهیم و در مسیر وحدت حرکت کنیم. در این راه هر مقدار کار کنیم، خیلی کم است. همین‌طور ائمه معصومین ما(علیهم السلام) دستوراتی در رابطه با بحث وحدت و نهی از اختلاف داشته و در این رابطه توجه خیلی جدی دارند.
2ـ ضرورت از نگاه سیاسی
راه دیگر اثبات ضرورت وحدت، بحث مسائل سیاسی است. از نظر سیاسی هم ضروری است که بین مسلمان‌ها وحدت و هماهنگی باشد؛ زیرا اصولا قدرت ما در وحدت ماست. اگر بخواهیم دنیا و آخرت داشته باشیم، باید وحدت داشته باشیم.
3ـ حساسیت دشمن نسبت به وحدت مسلمین
راه سومی که نیاز است در رابطه با ضرورت وجود وحدت مورد توجه قرار بگیرد، حساسیت دشمن نسبت به وحدت مسلمین است. ممکن است ما گاهی نسبت به دستورات اسلام و بزرگان خود توجه نکنیم، اما ببینید که دشمن در رابطه با بحث وحدت چه حساسیتی دارد، چه هزینه‌های سنگینی را تقبل می‌کند تا این‌که در راستای ایجاد اختلاف تأثیرگزار عمل کند. اگر ما تاریخ اسلام را مطالعه کنیم و به خصوص در رابطه با شرایط امروز نگاه بیندازیم، متوجه خواهیم شد که تمام هم و غم دشمن اختلاف بین مسلمین است.
ـ حرکت‌های نرم دشمن
حرکت‌های نرمی که امروز دشمن روی دست دارد؛ پول‌هایی هنگفتی که در رابطه با مسائل فرهنگی و فکری مصرف می‌کند تا ایجاد اختلاف کند، به خصوص پول‌های گزافی که در حوزه فعالیت‌های رسانه‌ای در سطح دنیا علیه مسلمانان استفاده می‌شود. دشمنان می‌خواهند در عرصه‌های مختلف نرم‌افزاری مسلمانان را هدف قرار بدهند و ضربه بزنند و در این مسیر ایجاد اختلاف کنند. شما فعالیت‌های رسانه‌ای را می‌بینید، فضای مجازی را می‌بینید که دشمنان ما چه کار می‌کنند؟ تلویزیون‌های مختلف دشمن را می‌بینید که از سرزمین‌های خودشان، هم تلویزیون‌های منتسب به شیعه و هم‌چنین اهل سنت دارند که مرتب کار می‌کنند تا اختلاف ایجاد نمایند. این‌گونه نیست که فقط بحث شیعه و سنی را مطرح کنند، نخیر! بیایید ببینید که در بین شیعه‌ها چه کارهایی انجام می‌دهند! در راستای ایجاد اختلاف بین صفوف شیعه و در رابطه با بحث اهل سنت، چه کارهایی می‌کنند!
ـ کار دشمن در جبهه حرکت‌های سخت
در رابطه با کارهای جبهه سخت نیز دشمن با استفاده از حرکت‌های نرم و تبیلغات زهراگین، گروه‌های تروریستی را ایجاد کرد؛ گروه‌هایی مثل داعش، طالبان و القاعده را به وجود آوردند و بعد به جان مسلمان‌ها انداختند. شما ببینید که در سوریه چه کار کردند! شما ببینید که با شعار شیعه و سنی وارد شدند، اما وقتی وارد عرصه شدند، بحث‌شان شیعه و سنی نبود، هم شیعه را می‌کشند و هم سنی را، حتی فراتر از شیعه و سنی، ایزدی‌ها، مسیحی‌ها و پیروان ادیان مختلف دیگر را کشتند، این‌ها رحمی به شیعه و سنی ندارند؛ بلکه کلیت تمدن انسانی مورد هدف این‌هاست و به دنبال سلطه بر مناطق مسلمان‌ها و کشورهای اسلامی اند.
ـ تلاش دشمن برای ایجاد اختلاف و جنگ مذهبی در افغانستان
از طرف دیگر، شرایط افغانستان را ببینید! ببینید که در راستای ایجاد اختلاف چقدر تلاش می‌کنند! چه سرمایه هنگفتی خرج می‌کنند! حتما شما در روزهای اخیر سری به رسانه‌ها زدید می بینید و می‌شنوید که چگونه به آتش جنگ مذهبی می‌دمند! چگونه جنگ‌هایی که در افغانستان اتفاق می‌افتد را به مسایل مذهبی منتسب می‌کنند و سعی‌شان این است که در کشور جنگ شیعه و سنی به وجود بیاورند که تا هنوز الحمدالله موفق نشدند و به هیچ وجه در افغانستان جنگ مذهبی وجود ندارد؛ در افغانستان جنگ قومی وجود ندارد؛ چون اگر بحث قومیت وجود داشته باشد، می‌بایست یک قوم از این همه جنجال جان به سلامت برده باشد! امروز هیچ قومی در افغانستان از ضربات سهمگین دشمنان در امان نبود و نیست؛ پشتون‌ها به صورت بسیار وسیع کشته شدند. در طول ۱۸ سال گذشته، شاید بیشترین کشته‌ها را این قوم داشته باشد. اگر‌چه بحث پشتون‌ها را در افغانستان مطرح می‌کنند، اما به نظر من مظلوم‌تر از قوم پشتون، قوم دیگری نیست. تاجیک‌ها هم قلع و قمع شدند؛ هزاره‌ها هم همین‌طور؛ در مجموع همه اقوام افغانستان در معرض تهدید دشمن هستند، اما دشمن سعی می‌کند در هر مناسبتی، از هر سوژه قومی، حسن استفاده را بکند. متأسفانه این شرایط همچنان ادامه دارد.
در این رابطه موضوعات و تیترهای صحبت وجود دارد، اما من این بخش را خاتمه می‌دهم و می‌پردازم به راهکار؛
چه کار کنیم در بین جامعه ما وحدت به وجود بیاید؟
راهکار وحدت
امروز تنها راه تداوم حیات جامعه ما، وابسته به بحث وحدت است؛ وابسته به این است که احزاب، گروه‌ها، اقوام و پیروان مذاهب موجود در افغانستان، یک‌دیگر را باید بپذیرند، همدیگر را به رسمیت بشناسند و در کنار هم قرار بگیرند؛ با هم در یک محیط و یک فضا همکاری متقابل داشته و در برابر دشمن مشترک بجنگند.
حالا ممکن است ما در درون خود اختلاف و جنجال داشته باشیم، اما این اختلاف و جنجال درون یک خانواده هم هست، درون یک قوم هم هست، اما این دلیل نمی‌شود که ما به سر و کله‌ی هم بزنیم، اما دشمن مشترک اصلی را فراموش کنیم.
امروز دشمن مشترک جهان اسلام، امریکاست! امروز دشمن مشترک جهان اسلام، اسرائیل است! امروز اگر کشورهای اسلامی در آتش جنگ می‌سوزند، به خاطر ایجاد امنیت برای رژیم منفور، متجاوز و اشغالگر اسرائیل است! امروز اگر کشورهای اسلامی در آتش نفاق می‌سوزند، به خاطر این است که امریکایی‌ها و کشورهای غربی سعی دارند زمینه را برای ایجاد سلطه بر کشورهای اسلامی و ضربه زدن به قدرت‌هایی که برخلاف کشورهای غربی اند، فراهم کنند.
1ـ علما وارد صحنه شوند
در این میان، یکی از راهکارهای مهم و عمده این است که علما باید وارد صحنه شوند؛ هم علمای اهل تشیع و هم علمای اهل سنت. امروز علما به صورت گسترده و جدی در صحنه افغانستان حضور ندارند؛ در حالی که اگر علمای افغانستان اعم از شیعه و سنی در صحنه حضور داشته باشند و برای ایجاد وحدت و مبارزه با اختلافات و عوامل اختلافات کار کنند، باور کنید ما امروز این مشکلاتی را که داریم، نمی‌داشتیم. به این خاطر است که من در هر سخنرانی روی بحث حضور علما در صحنه تأکید دارم.
اولین کاری که علما در صحنه باید انجام بدهند، ارتقای فرهنگ عمومی است. امروز اگر فرهنگ و آگاهی عمومی جامعه ما بالا باشد، مردم وحدت را درک می‌کنند و قطعا در برابر عوامل و ریشه‌های اختلاف می‌ایستند. در چنین شرایطی، مردم می‌دانند که وحدت به نفع و اختلاف به ضرر ماست. امروز در کشور فرهنگ عمومی تنزل یافته و دشمنان هم در رابطه با تضعیف این فرهنگ و به انحراف کشاندن فرهنگ موجود جامعه کار می‌کنند. امروز فرهنگ سکولار در جامعه افغانستان در حال نهادینه شدن است و در بحث گمراه ساختن مردم و منحرف کردن جامعه، دارد کار می‌شود؛ بنابراین فرهنگ عمومی باید ارتقا پیدا بکند.
2ـ معارف دینی مردم ارتقا یابد
دوم باید معارف دینی مردم ارتقا یابد؛ اگر مردم ما به صورت درست به معارف دینی دست پیدا کنند و فهم درستی داشته باشند، قطعا به بحث وحدت توجه جدی می‌کنند و در برابر اختلاف خواهند ایستاد.
3ـ روشن کردن چگونگی وحدت
بحث سوم، تبیین ضرورت وحدت و روشن کردن چگونگی وحدت است. علمای اهل سنت بایستی به مردم اهل سنت بفهمانند وقتی که ما می‌گوییم با برادران و خواهران شیعه وحدت داشته باشیم، به معنای این نیست که ما از مذهب خود دست برداریم؛ به معنای این نیست که ما برویم شیعه شویم. همچنان علمای اهل تشیع باید به شیعیان بفهمانند که وقتی ما می‌گوییم وحدت و هماهنگی؛ به این معنا نیست که ما از مذهب و مکتب خود دست برداریم.
البته اگر یک وقتی فردی بر اساس کسب اطلاعات، آگاهی و مطالعه، مذهب خاصی را پذیرفت، ما بایم این اختیار و آزادی را برای اتباع کشورهای مسلمان بدهیم. ما باید این فرصت و آزادی را برای جامعه خود بدهیم و نباید در راستای تبلیغ و ترویج تعصبات کار کنیم و تلاش نماییم.
همچنان علمای ما بایستی درعرصه افغانستان از مظلوم حمایت کنند و در برابر ظالم حرف بزنند و موضع بگیرند؛ چرا علمای ما امرور ساکت اند؟ چرا امروز علمای ما موضع روشن و شفافی در برابر این همه جنایاتی که در افغانستان صورت می‌گیرد، ندارند؟ وقتی حوادثی اتفاق می‌افتد، شما کجا یک بیانیه مفصل و روشن‌گر را از طرف جامعه علمای افغانستان دارید؟ من که نمی‌بینم! اگر شما جایی دیدید، به من نشان بدهید تا بروم دست او را ببوسم. صدها جنایت در مناطق اهل تسنن روی می‌دهد، اما از یک شیعه فریادی بیرون نمی‌آید! خب معلوم است که وقتی من می‌آیم در چنین محیطی داد از وحدت و هماهنگی می‌زنم، باید برادر اهل سنت قبول نکند و نسبت به حرف‌های من شک نماید که آقای روحانی شیعه!، چگونه است که من در قندوز در به در می‌شوم، در فراه، بدخشان، پکتیا، پکتیکا و سایر مناطق سنی‌نشین قطعه قطعه می‌شوم، اما از شما فریادی بیرون نمی‌آید، بعد می‌آیید این‌جا هفته وحدت می‌گیرید و داد از وحدت می‌زنید؟! این عملا زمینه‌های ایجاد وحدت را در کشور فراهم نمی‌کند و ما متهم به دورویی می‌شویم. می‌گویند شما فقط در شعار به دنبال وحدت هستید، اما در عمل نیستید. از آن طرف در مناطق شیعه صدها جنایت اتفاق می‌افتد، خدا نکند که یک عالم اهل سنت از یک گوشه‌ای بلند شود و یک بیانیه و پیام بدهد؛ من که ندیدم. من ندیدم علمای اهل سنت در رابطه با ارزگان خاص، جاغوری و یا حوادث تروریستی مسجد جوادیه، مرکز تبیان و... بیانیه داده باشند! چرا علمای ما عملا وارد نمی‌شوند؟ اگر علما در صحنه وارد نشوند و در کنار همدیگر قرار نگیرند، شیعیان از سنی‌ها و سنی‌ها از شیعیان حمایت نکنند، می‌توانید بگویید که ما وحدت داریم؛ ما برادران و خواهران همدیگر هستیم؟! این دو رویه کاری است و این دوگونه نگاه کردن و دوگونه عمل کردن است که امروز افغانستان را خراب کرده و زمینه و بستری را فراهم نموده تا دشمن در راستای ایجاد اختلاف کار کند. بحث عوامل نفاق باید از سوی علما معرفی شود؛ عوامل جنگ و درگیری معرفی گردد و از طرف علما، تدوین و روشنگری صورت بپذیرد.
آن‌گاه است که ما حداقل به صورت نسبی به سمت هماهنگی و وحدت حرکت خواهیم کرد و همه دست در دست همدیگر در راستای برگشتاندن صلح و ثبات به کشور و برقراری یک نظام قدرتمند اسلامی در افغانستان توفیقاتی به دست خواهیم آورد و به مسئولیت های دینی و دنیایی خود عمل خواهیم نمود.
گفتنی است این مراسم از سوی حفیظ‌الله سلطانی، یک تن از شخصیت‌های فعال و با نفوذ اهل سنت و با حضور صدها شرکت‌کننده روحانی، دانشجو، فرهنگی، بازاری، کسبه، تاجر، سرمایه‌گذار و متنفذین اجتماعی سنی و شیعه در شهر مشهد مقدس برگزار گردید.
